დილით მზის სხივები მაღვიძებს,როგორც ჩანს მუტანტი უკვე ამდგარიყო მე იქვე მისი პერანგი მომხვდა ხელში გადავიცვი და ქვემოთ ჩავედი
-დილამშვიდობისა
-დილამშვიდობისა
-რას აკეთებ?
-ომლეტს,გინდა?
-კიი
-რა ბავშვური ხარ
-მეე? მევარ ბავშვურიი?
-ხო ჯიტრი ხარ,ჭექა-ქუხილის გეშინია და ომლეტის ხსენებაზეც სახეგაგინათდა
-აუუ გადი რაა
მოვიბუსე და დივანზე ჩავეშვი
-ვაიმეე დედაჩემი,მამაჩემი,ჩემი ძმებიი როგორ ინერვიულებდნეენ, დროზეე ტელეფონი მომეციი
-აქ არ იჭერს
-რაა როგორთუ არიჭერს,დროზე სახლში მივდივართ!
-მოიცა რაა??
-დროზეე
-კაი მოიცა არაფერი გაცვია
ჩემ თავს რომ დავხედე მართლაც საშინლად გამოვიყურებოდი
-ახლა რავქნაა
-მერო მეკითხები მე რავიცი
-დროზეე ანასტასიასთან წამიყვანე
-კარგი,კარგი


-ტანსაცმელს გამოვართმევ რამეს და გამოვალ
-კაი დაგელოდები
ანასტასია გაკვირვებული მიყურებდა "საგიჟედან გამოიქცაო" ალბათ ამას ფიქრობდა
-ტინაა რაგჭიირს?
-დროზე რამე ჩასაცმელი მომეციი
-გოგო ნორმალური ხაარ? რაგჭიირს? სად იყავიი
ტასოს ყვაფერს ვუყვებოდო ის კი პირდაღებული მიყურებდა
-ვაიმეე რამაგარიააა
-რა არის ქალო მაგარიი
-ძაან მაგარი ისტორიაა
-აჰამმ კიი
-აუ თან რა სიმპათიურიაა
-მგონი შენ მოგწოონს
-რაა?
-არაა
-კაი მეწავედი თორე ეგ მუტანტი გარეთ მელოდებაა
-რაა მართლაა?
-ჰოო კაი წავედი ტაას

-კაი წავედი,მადლობა რომ მომიტაცე
-არაფერს,თუ მოგეწონა კიდევ ვიზამ
-რაა გადიი
-წადი წადი

ეზოში შესულმა პირი ღია დამრჩა მთელი.საპატრულო პოლიციის მანქანები ჩვენ ეზოში იდგა,სახლში შევედი და მტურალა დესაჩემი შემრჩა ხელში
-ქრისტინაა , დეე სად იყავიი?
ყველა მე მომვარდა და მოკითხვა დამიწყეეს
-არაფწრია დეე, უბრალოდ ანასტასია მარტო ყოფილა სახლში და ცუდად გახდაა, იმ არეულობაში ვეღარ გითხარით ვერაფერი,მაპატიეთ თუ განერვიულეთ
-არაუშავს დეე, მთავარია სახლში დააბრუნდი
-ჰოო ტინა(ალექსანდრე)
-ადი დეე ოთახში და მოწესრიგდი
-კარგიი

მეორე დღეს სკოლაში წავედი...

გამარჯობა ჩემოსაყვარლებოო .. იმედია მოგეწონებათ ჩემი ნაჯღაბნი,ველოდები თქვენ კომენტარებს,თქვენი თითოეული კომენტარი ძალია მახარებს