შესვლა
რეგისტრაცია
რეკლამა

ერთი ნაბიჯი ბედნიერებისკენ (პირველი თავი)


18-03-2018, 15:09
ავტორი Nini Kvitsaridze
ნანახია 1 585

ამბავი , რომელიც ახლა უნდა მოგიყვეთ შვიდი წლის წინ დაიწყო , როდესაც ნენეს მშობლებმა კითხეს , თუ რომელი წასულიყო საზღვარგარეთ სამუშაოდ . უკვე მესამე წელი სრულდებოდა რომ მამამისი სამსახურიდან გამოუშვეს და იმის გამო რომ ორმოც წელს გადაშორებული იყო არცერთ სამუშაოზე არ იღებდნენ . თან კაცს ახალი გაკეთებული ქონდა ოპერაცია , ამიტომ სასტიკად ეგრძალებოდა მძიმეს აწევა , ამიტომ სამსახურის შოვნაც ძალიან უჭირდა ...
როცა მშობლებმა კითხესს , თუ რომელი წასულიყო საზღვარგარეთ დაუფიქრებლად თქვა რომ დედა . განა იმიტომ რომ დედა არ უყვარდა ?! არა, უბრალოდ იცოდა რომ მამას არ შეეძლო და ვერაფერს ისეთს ვერ გააკეთებდა მძღოლობის გარდა . აი დედა კი მისთვის ძალიან მძიმე თემა იყო . უყვარდა? ყველაფერზე მეტად , სულ თან დაზდევდა და ერთ წუთსაც არ შორდებოდა გვერდიდან , მაგრამ მაინც მამა ურჩევნოდა გვერდით ყოლოდა ვიდრე დედასთან ერთად გაზრდილიყო და სულ იმაზე ეფიქრა მამას რამე არ მოსვლოდა . თან ოჯახში ერთადერთი ქალიშვილი იყო და მამაც მასზე აფანატებდა ...
ძმებიც ყავდა , ორი ძმა . უფროსები იყვნენ . ერთი-ცხრა წლით , მეორე-შვიდით . თვითონ კი ათი წლის იყო და იმდენად ჩახედილი ცხორებაში , რომ როგორც ზრდასრული ისე ლაპარაკობდა . ...
და აი ასე, მისი გადაწყვეტილებით დედა წავიდა სამუშაოდ სტამბულში , მამა კი მასთან დარჩა . უფროსი ძმა იოანე , თბილისში სწავლობდა , ეკონომიურზე , პირველ კურს ხურავდა . უმცროსი ძმა საბა - კი მასთან ერთად ქუთისში ცხოვრობდა და სკოლაში მეთერთმეტე კლასს ამთავრებდა . თვითონ კი მეხუთე კლასის მოსწავლე იყო . ...
სახლში ოთხი ცხოვრობდნენ : მამა , საბა , ბებია - კატო და თვითონ . კატო იმდენად მოხუცი იყო , რომ სახლიდან აღარ გადიოდა , მაგრამ სახლის საქმეებს მაინც ის აკეთებდა . შვილს და რძალს იმდენჯერ სთხოვა არ წახვიდეთ არც ერთი საზღვარგარეთ-ო ვერ მოთვლი , მაგრამ მას არავინ უსმენდა . იძახდა ნენეს ახლა ორივე მშობელი ჭირდება-ო , მაგრამ ორი ყურის ფუნქციას იყენებდნენ . ...
**********************************
ასე და ამგვარად დაიწყო ოჯახის დაშლა . ...
თავიდან არაფერი განსაკუთრებული არ ხდებოდა . დედას ყოველ დღე ელაპარაკებოდა , ყოველ ზაფხულს ჩამოდიოდა და ქმარ-შვილებს ესიყვარულებოდა. ჩვეულებრივი ოჯახი იყვნენ , ზოგისთვის მისაბაძიც კი .
იოანეს და საბას თავისი პირადი ცხოვრება ქონდათ . იოანე თბილისში სწავლობდა თან მუშაობდა . ჩვეულებრივი სტუდენტი ბიჭის ცხოვრებით ცხოვრობდა , მაგრამ არასდროს არ ძველ ბიჭობდა და ჩაცუცქული ვერასდროს ნახავდით ქუჩაში . ძალიან წყნარი და პატიოსანი ცხოვრებით ცხოვრობდა , არაფერ ზედმეტს არ აკეთებდა , მხოლოდ იმას ცდილობდა რომ თავისი თავი თვითონ ერჩინა და მშობლების ხარჯე არ ეცხოვრა .
აი საბა კი მისი ძმისგან ძალიან განსხვავდებოდა . არასდროს არაფერს იკლებდა და ტიპიური თინეიჯერი იყო . სწავლით ცუდად სწავლობდა-თქო ვერ ვიტყვი , მაგრამ არც კარგად . სამი წელი სრულდებოდა რაც თამო უყვარდა და ყველაფერს აკეთებდა მათი სიყვარულის გადასარჩენად . მთელმა ქუთაისმა იცოდა საბას და თამოს სიყვარულის ამბები . ლეგენდებიც კი დადიოდა მათ სიყვარულზე . მოკლედ რომ ვთქვა მისათითებელი წყვილი იყვნენ . უყვარდათ ერთმანეთი და მომავალში ყველამ იცოდა რომ ერთად იქნებოდნენ . ...
თვითონ ნენე კი ჩვეულებრივი ბავშვი იყო-თქო ვერ ვიტყვი . ყველაფერი იმაზე მეტად ესმოდა ვიდრე ათი წლის ბავშვს უნდა ესმოდეს . მისმა ოჯახურმა პრობლემებმა ასწავლა , რომ ყველაფერს როგორც ზრდასრული ისე უნდა შეხვედროდა . არსდროს გამოხატავდა გრძნობებს და ყველას თავს ,, “ ბავშვად აჩვენებდა , მაგრამ არავინ იცოდა რა ხდებოდა მის გულში . ...
*******************************************
ყველაფერი ჩვეულ რიტმში მიდიოდა , ერთი შეხედვით უპრობლემოდ , მაგრამ ყველაფერი მაშინ შეიცვალა , როდესაც საბა და თამო გაიპარნენ . არასრულწლოვები იყვნენ და თამოს ოჯახი თანახმა არ იყო მისი გათხოვების . თან ისეთი სიტუაცია იყო, საბა სასიძოდ არუნდოდათ მისი ოჯახის ფენის გამო და მათ ერთადერთ ქალიშვილს სხვას ურიგებდნენ . როცა თამოს მშობლებმა უკვე სერიოზულად დაიწყეს სასიძოს ძებნა საბამაც მოკიდა ხელი თამოს და მოიტაცა . ...
ჩვეულებრივი საღამო იყო , ნუ ასე ეგონა ნენეს სანამ თამოს მშობლები არ მიადგა სახლში. ... კარებზე ბრახუნი ატეხეს და შეშინებულმა გააღო კარები , თან იმ პერიოდში მამამისი პარლამენტის მშენებლობაზე მუშაობდა და გვიან ბრუნდებოდა სახლში . ...
გააღო კარები თუ არა სრულიად უცნობები შემორჩა ხელში . თამოს მამა გამწარებული შევარდა სახლში და ამბობდა : „ ჩემი შვილი სად წაიყვანეთ ? ჩქარა დამანახეთ ის ვაჟბატონი უნდა მოვკლა “ -ო . მას ყვებოდა მისი ცოლიც და სიდედრიც . ... მთელი ამალით იყვნენ მოსულები, ნენე კი გაკვირვებული აცეცებდა თვალებს . ისიც არ იცოდა ვინ იყვნენ და რაზე ლაპარაკობდა ის კაცი . ადამიანებს ათვალიერებდა და ერთი ბიჭი მოხვდა თვალში , რომელიც საბამ გააცნო თამოსთან ერთად . თამოს ძმა იყო და მისკენ დაიძრა. დარწმუნებული იყო მისგან აუცილებლად გაიგებდა ყველაფერს .
- გაბრიელ რა ხდება აქ? ან ვინ არიან ეს ხალხი და ის კაცი ვისი მოკვლით იმუქრება ? ვერაფერი ვერ გავიგე . - გაკირვებულმა შეეკითხა მასზე ერთი თავით მაღალ ბიჭს .
- არაფერი არ იცი ნენე? - დაეჭვებულმა შეეკითხა გოგოს . - შენმა ძმამ ჩემი და მოიტაცა და ჩემი მშობლები გადარეულები არიან .
- აი თურმე რა ხდება . - ჩაიბურტყუნა და თამოს მამასთან მივიდა . - უკაცრავად , მაგრამ ვერ ვხვდებ ახლა აქ რა მიზნით ხართ და რატომ იმუქებით საბას მოკვლით . ძალიან კარგად იცით რომ საბას და თამოს ერთმანეთი უყვართ . ბოლოს მაინც ერთად იქნებოდნენ უბრალოდ ყველაფერი დროის საკითხი იყო .
- არა ეს რამდენს ლაპარაკობს ? ვინ მიცა შენ ძმას ჩემი შვილის შეყვარების უფლება ? და საერთოდ ეგ ბიჭი არ შეეფერება ჩემ ქალიშვილს . სად მალავ ახლა თქვი უნდა მოვაშორო ჩემ შვილს ეგ ბიჭი . დარწმუნებული ვარ ძალით წამოიყვანა . თამოს არ უყვარს შენი ძმა და კარგად იცის რომ ჩვენი ოჯახები ერთმანეთს არ შეეფერებიან - მკაცრად ლაპარაკობდა თამოს მამა და აქით-იქით დადიოდა .
- ჯერ ეს ერთი თქვენ შვილს და ჩემ ძმას სიგიჟემდე უყვართ ერთმანეთი და მხოლოდ იმიტომ რომ ჩემი ოჯახი იმ ფენას არ მიეკუთვნება რასაც თქვენ, ამის გამო რატომ იწუნებთ საბას ვერ ვხვდები . ჯერ ეს ერთი ფულით სიყვარულს ვერ იყიდით ! მერე მეორე რატომ გგონიათ ჩემი ძმა იმდენად დებილი , რომ აქ მოეყვანა თამო ? პირველი ხომ აქ მოძებნიდით და ასეც მოიქეცით კიდევაც . ბოლო და ყველაზე მთავარი, ჩემ ძმას და თქვენ შვილს არ სჭირდებათ იმის თანხმობა რომ ერთმანეთი უყვარდეთ . ან შეეგუებით და მიიღებთ საბას სასიძოთ , ან დაკარგავთ თქვენ ერთადერთ ქალიშვილს. იმის მაგივრად რომ ხელს უწყობდეთ, პირიქით ხელს უშლით . სწორედ თქვენი აკრძალვების გამოა რომ ახლა გაიპარნენ და არ დაელოდნენ სწავლის დამთავრებას . სჯობს დამშვიდდეთ და დაფიქრდეთ სად , როდის და როგორ გადაუხადოთ ქორწილი თქვენს ერთადერთ ქალიშვილს. - სიტვით გამოსვლა დაამთავრა და მისი მამიდაშვილის ნომერიც აკრიფა. იქაურობას გაეცალა და დაურეკა . ... დარწმუნებული იყო რომ საბას მან მოატაცებინა თამო და მათთან ერთად თუ არა მინიმუმ მისი ნომერი მაინც ექნებოდათ აწ უკვე წყვილს . მართალიც აღმოჩნდა რამდენიმე ზარის შემდეგ საბას ბოხი ბარიტონი გაიგონა .
- აბა რას შვები საბუ მოიყვანე ცოლი ? ისე სირცხვილია რა , მე უნდა ვიგებდე ყველაზე ბოლოს ? აუუ , შენ მე რა ჩავატარე ხომ არ იცი ! - სიცილით მიაყარა ძმას
- რა მოხდა ? - გაკვირვებული საბას ხმა გაისმა .
- მიდი სპიკერზე ჩართე თამოსაც მოასმენინე , უნდა გავახარო რძალი . - საბამაც შეასრულა „ ბრძანება “ და მალევე გაისმა თამოს ხმა . - ანუ დაახლოებით ნახევარი საათის წინ ბრახუნი ატყდა კარებზე და გაკვირვებულმა გავაღე კარები . თამოს მამა შემომეფეთა გინებ-გინებით და თურმე თქვენ გეძებდათ . მთელი ამალით არიან მოსულები გადავირიე . თან არც ვიცოდი ვინები იყვენ სანამ გაბრიელს არ შევეკითხე . მერე თამოს მამასთან მივედი და მე რომ ვიცი ისეთები ჩავუტარე . არა ათი წლის რომ ვარ მეტყობა რამე ? არაფერი! ხოდა მოკლედ რომ ვთქვა მოვუხაზე ყველაფერი . ან შეეგუებით ამ ყველაფერს და მიიღებთ საბას სასიძოთ-თქო ან ერთადერთ ქალიშვილს დაკარგავ-თქო . ახლა კატო და თამოსიანები ერთმანეთს ელაპარაკებიან როგორც ვიცი თქვენი ქორწილის გეგმაზე . - სიცილით-კისკისით მიაყარა მოკლედ ყველაფერი .
- ანუ რა გამოდის მამაჩემი თანახმაა საბა მიიღოს სიძედ ? - გაკვირვებული თამოს ხმა გაისმა.
- კი რძალო , კი . დღეს არ გინდათ გამოჩენა , ასე ორ დღეში გამოჩნდით , მანამდე თუ რამე აქ ვარ . აბა შენ იცი საბა მიმიხედე რძალს და ბევრი არ იცუღლუტოთ , მე თვთონ ბავშვი ვარ და ძმიშვილებს ჯერ ვერ გავზრდი .
- კარგი ნენ , მიყვარხარ და ჭკვიანად - უთხრა საბამ და ყურმილი გაუთიშა. .... სახლში შევიდა და თამოსიანები უკვე წასულები დახვდნენ . ...
******************************************
ასე და ამგვარად შედგა საბას და თამოს წყვილი , შემდგომში კი - ცოლ-ქმარი . თავიდან ყველაფერი კარგად იყო . უბრალოდ თამოს მამამ ვერ მოიცილა შვილი თავის სახლიდან და საბაც იძულებული გახდა მათთან ეცხოვრა . მის ერთადერთ ქალიშვილს ვერ გაიმეტებდა სიღარიბეში საცხოვრებლად .
ჩვეულებრივ რიტმში გავიდა ხუთი წელი . ...
საბას და თამოს უკვე პატარა ნიკა ყავდათ . ძირითადად თამოსთან იყვნენ და იქ ცხოვრობდნენ , წელიწადში სამი-ოთხჯერ თუ შეუვლიდნენ საბას ოჯახს . რაღაც ძალიან ჩახლართული ამბავი ტრიალებდა თამოს ოჯახში . საბა ამ ხუთ წელში საგრძნობლად ჩამოშორდა თავის მშობლებს . დედას არც ელაპარაკებოდა , მამასთან იჩხუბა და სამუდამოდ ჩამოშორდა . იოანესგანაც კი თავს შორს იკავებდა . მოიძულა ყველა თავისიანი ვინც კი ოდესმე მისთვის ყველაფერი იყო . ერთადერთი ნენეს ნახულობდა და დაყავდა ყველგან . ნიკოლოზის ნათლობაზე თუ მისიანი არავინ დაპატიჟა , ნენე გამონაკლისი იყო . დაბადების დღეებზე სულ ეპატიჟებოდა და სკოლაშიდაც აკითხავდა . ჯერ ნენე სახლში არაფერს ამბობდა ამაზე , მაგრამ ერთ დღესაც აღარ დამალა და სიმართლე თქვა საბასთან დაკავშირებით , რომ ჩვეულებრივი ურთიერთობა ქონდა თამოსთანაც და ნიკასთანაც , თავის ძმაზე ხომ საუბარი ზედმეტი იყო. ცალკე მამამისი ეჩხუბა , ცალკე ბებიამისი , ცალკე დედამისი თურქეთიდან . ერთადერთი იოანეს არაფერი უთქვამს . დაუშალეს საბას ნახვა, რადგან ჩვენ არ ვუნდებვართ შენც არ უნებხარ-ო , უბრალოდ გიყენებს-ო . ... ნენე რათქმაუნდა არაფრად აგდებდა იმ სიტყვებს და საბასთან ურთიერთობას აგრძელებდა . რაც არ უნდა გაეკეთებინა საბას მისი მშობლებისთვის, ის მისი ძმა იყო და აქ მთავრდებოდა ყველაფერი . ...
****************************
რამოდენიმე თვის შემდეგ კი სოციალურ ქსელში ნახულობს საბას სახელით დაწერილ ტექსტს , სადაც თავისი მშობლები წყალს გაატანა . გუგულს შეადარა , რომლებიც სხვას აზრდევიებენ შვილს-ო . ... ნახა თუ არა იქვე გაშრა . ჯერ ვერ დაიჯერა რომ საბა ამას დაწერდა და ეგრევე დაურეკა საბას :
- რა ხდება ინტერნეტში ? და რა ჯანდაბას წერ ჩვენ ოჯახზე ? სულ გააფრინე? ჩქარა წაშალე ყველაფერი - გაბრაზებულმა მიაყარა .
- ყველაფერი რაც წაიკითხე , თითოელი სიტყვა მართალია , ამიტომ ყველამ გაიგოს რა დემონები ხართ მთელი ოჯახი . ეს კიდევ არაფერია ყველას დავანახებ თქვენს ნამდვილ სახელს . ვითომ შენ ხო გიყვარს შენი ძმა მაგრამ ეგეც ტყუილია . უბრალოდ მამაჩემის ფულები მოგეწონა და როგორ შეგვეტენო აღარ იცი - გაისმა თამოს მკაცრი ხმა .
- და შენ რატო მელაპარაკები ? საბა სად არის ?
- საბას არ სურს შენთან ლაპარაკი და ჯობს დაივიწყო რომ ის შენი ძმაა . მას რცხვენია იმის რომ თქვენი ოჯახის წევრად ითვლება . საერთოდ შეგვეშვით და დაგვივიწყეთ . ისედაც არაფერს აკეთებთ ჩვენთვის . - ეს თქვა თამომ და ყურმილი დაკიდა . ... აი ნენე კი ჯერ მომხდარს იაზრებდა . ანუ რა გამოდიოდა ყველაფერი სიმართლე იყო რასაც მშობლები აფრთხილებდნენ . უბრალოდ იყენებდა საბა მას და აი გამოაჩინეს კიდევაც ნამდვილი სახე . „ თურმე როგორი ყოფილა თამო და მე ახლა გავიგე . ასე როგორ შევცდი.“ - თავს იდანაშაულებდა ნენე .
*****************
შემდეგ იყო კატოს წნევები , გულ-გახეთქილი დედა , გაბრაზებული მამა , გაოცეული იოანე და გულ ნატკენი ნენე . ... ყველას ნენემ გადაატანია ეს ამბავი , ყველა მან დაამშვიდა და უკვე სახლში არავინ აღარ ახსენებდა საბას , მითუმეტეს თამოს და მის მშობლებს . აი თვითონ ნენე კი ძალიან შეიცვალა . თბილი , მოსიყვარულე ნენე გადაიქცა გულ-ქვა ნენედ . საერთოდ ამოშალა მისი ცხოვრებიდან ის წლები და ჩაიკეტა თავის თავში . ...
უკვე ჩვიდმეტი წლის არის ნენე . მეთორმეტე კლასშია და ყველაფერს აკეთებს, რომ სწავლა ოქროს მედალით დაასრულოს . ჩააბაროს გამოცდები და თავის საოცნებო პროფესიით გააგრძელოს სწავლა . ...
მამამისი სასწრაფო-სამედიცინო დახმარებაში მუშაობს მძღოლად . ...
ბებიამისი კი ძალიან მოხუცდა და უკვე სახლშიდაც ვერაფერს აკეთებს . იქით უვლის ნენე . ...
აი იოანეს ცხოვრება კი შეიცვალა . სწავლა დაამთავრა , ბანკში ოფიცრად მუშაობს . ცოლიც მოიყვანა და შვილიც ყავს პატარა ელენე . თბილისში ნაგირავებში ცხოვრობს ცოლ-შვილთან ერთად და ყველაფერს აკეთებს რაც შეუძლია . ...
ნენეს დედა კი ისევ საზღვარგარეთ არის . შვიდი წელი გავიდა , მაგრამ საქართველოში მაინც ვერ ბრუნდება . იოანეს უნდა ბინა უყიდოს და იმისთვის წვალობს . თითქოს ჰო არაფერი მაგრამ ამ შვიდ წელში ყველაფერთან ერად ქმართან გაუფუჭდა ურთიერთობა და ზერელად , მოვალეობის მოხდის მიზნით ელაპარაკებიან შვილების დასაბრმავებლად ერთმანეთს . ...
****************************
ერთ დღეს ნენე სკოლიდან გამოვიდა თუ არა მამამის დაურეკა . კლასელის დაბადების დღე იყო და ფული უნდოდა .
- მა, სად ხარ ?
- საქმეზე ვარ მამი , რა მოხდა ?
- კლასელის დაბადების დღე არის და ფული მინდა - ძალიან ესიკვდილებოდა მისთვის ფულის თხოვნა , მაგრამ დაბადების დღეზე არ წასვლა არ გამოდიოდა, ისედაც არასდროს არსად დადიოდა , ამიტომ იძულებული იყო ასე მოქცეულიყო ...
- კარგი , მამი . იუსტიციაში ვარ , მოდი და მოგცემ - კაცმა უთხრა თუ არა , იუსტიციისკენ დაიძრა. ... დაახლოებით თხუთმეტ წუთში კი იუსტიციის შესასვლელში ადამიანებს ათვალიერებდა . როგორც იქნა დაინახა მამამისი და მისკენ დაიძრა . ...
მიუახლოვდა თუ არა კონსულტატი გოგონა მამამის ესაუბრებოდა :
- ბატონო გიორგი ! დღეიდან თქვენ და ქალბატონი ნინო ოფიციალურად გაშორებულები ხართ . - გაიგო თუ არა ეს სიტყვები , გაშრა , გაქვავდა . რა გაეკეთებინა აღარ იცოდა . აი თურმე რა ხდებოდა თავის ოჯახში და ამას ვერ ხვდებოდა . მამას მიუახლოვდა და ძალით გაუღიმა . ვითომ არაფერი გაუგონია და ჩვეულებრივი მხიარულებით დაიწყო ლაპარაკი .
- გამარჯობათ ! - გოგონას მიესალმა და ამის შემდეგ მამამის მიუბრუნდა - მამა ძალიან მეჩქარება , მომეცი რა ფული და წავალ . - კაცმაც არ დააყოვნა , საფულედან ოცი ლარი ამოაძვრინა და შვილს მიცა . ნენემ მადლობაო ჩაიბურტყუნა და იქაურობას გაშორდა . ... სწრაფად უნდოდა გაცლოდა იქაურობას და თავის საიდუმლო ადგილას სწრაფადვე მისულიყო . ...
თხუთმეტ წუთიანი სიარულის შემდეგ , როგორც იქნა მიადგა ნაცნობ ადგილს , რომელიც მდინარე რიონის ნაპირზე იყო . არასდროს არავინ არ იყო იქ და ამიტომ როცა ცუდად იყო , ან უბრალოდ დაცლა უნდოდა ცხოვრებისგან იქ მიდიოდა . წყალს უყურებდა და ფიქრობდა , ყველაფერზე რაზედაც ჩვიდმეტი წლის გოგონამ უნდა იფიქროს ან პირიქით არ უნდა იფიქროს , მაგრამ ცხოვრება ხომ ია-ვარდით მოფენილი არ არის და არავინ იცის ვის რა ელოდება მომავალში .
ახლაც ფიქრობდა თუ რა უბედური იყო . ცხოვრებამ ზურგი აქცია და ყველაფერი დააკარგვინა . ყველაფერი რაც ძვირფასი იყო მისთვის, წაართვა და უყველაფროდ დატოვა . ოჯახი , რომელიც დღემდე მისათითებელ ოჯახად ითვლება , განადგურდა , დაიშალა . საბამ ხომ ზურგი აქცია , ახლა მას დედმისიც მიყვა , ან საერთოდ უნდა ეძახდეს კი მას დედას ? ... გიჟდებოდა მის ოჯახზე და ამაყობდა მისი ოჯახით , მაგრამ ახლა არაფერი არ აქვს საამაყო . რითი იამაყოს ?! როდესაც ყველამ ზურგი შეაქვია და უსუსურად დატოვეს . ... ცრემლები მუჭით მოიშორა , წამოდგა და გაიღიმა . ...
ყოველთვის ასე იყო მოდიოდა ამ ადგილზე , იტირებდა , ყველაფერს იგლოვებდა და ბოლოს იღიმოდა . სხვას არასდროს არ ანახებდა მის ტკივილს , ამიტომაც იყო რომ ყველა მის პოზიტიურობაზე ირეოდა . სულ იცინოდა , მხიარულობდა და ყველას ამხიარულებდა .
ნდობა ? არავის არ ენდობოდა . არ არსებობდა მის ირგვივ ადამიანი რომელიც ისეთს იცნობდა , როგორიც სინამდვილეში იყო . არავინ ყავდა ისეთი რომ მისულიყო და მის პრობლემებზე ელაპარაკა . რათქმაუნდა ყავდა მეგობრები , რომლებსაც ენდობოდა, მაგრამ მის ოჯახურ პრობლემებს ვერავის გაუმხელდა . განა რამეს მალავდა ? რათქმაუნდა არა , მაგრამ თავისი პრობლემები არ უნდოდა სხვისთვის მოეხვია . ... ამაყიც იყო . ყოველთვის თავ აწეული დადიოდა , მაგრამ არასდროს ამპარტავანი არ ყოფილა . ყველასთან თბილი დამოკიდებულება ქონდა და არავის არ ერჩოდა . სკოლაშიც არიყო ხელ წამოსაკრავი გოგო . მისი სახელი და გვარი ყველამ კარგად იცოდა . ყველას მოწონდა და შორიდან ბევრიც ეტრფოდა , მაგრამ ყველას როგორც მეგობარს ისე უყურებდა . უნდა ვაღიარო რომ მშვენიერი გარეგნობა ქონდა . მაღალი იყო , ზედმეტად მაღალიც კი . 1.80 იყო და შეხედავდნენ თუ არა ყველა ამას აღნიშნავდა . მუქი ფერის თმები და ქამელეონის თვალები . კურნოსა ცხვირი და საშუალო ზომის ტუჩები . ჩაცმულობით არასდროს არ ეცვა ბრენდი და ძვირიანი ტანისამოსი , მაგრამ ყოველთვის ლამაზად და მოხდენილად გამოიყურებოდა . იცმევდა იმას რაც მოწონდა და კომფორტულად გძნობდა მასში თავს . მოდას არასდროს აქცევდა ყურადღებას და რომ გეკითხათ რომელიმე მოდელის სახელი და გვარი მითხარი-ო , ვერ გეტყოდათ . იმდენად არ აინტერესებდა ეგეთი რაღაცეები რომ დიდად არც განიცდიდა გოგოების უმრავლესობას რომ ვერ უგებდა . ბევრი მტერიც ყავდა სკოლაში , იმის გამო რომ ძალიან უბრალო გოგო იყო და ბიჭებს მისი უბრალოობა უფრო მოწონდათ ვიდრე მათი სვეწკობები , მაგრამ ყურადღებას არ აქცევდა ასეთ სისულელეებს .
******************************************
დეკემბრის შუა რიცხვები იყო . ნენე უკვე პირველი კურსის სტუდენტი გახლდათ და მის საოცნებო პროფესიას - იურიდიულს სწავლობდა , 100 %-იანი დაფინანსებით. საცხოვრებლად თბილისში გადავიდა , რადგან ქუთაისში იმდენი გასაქანი არ იყო რამდენიც თბილისში . რათქმაუნდა ძალიან გაუჭირდა მშობლიური ქალაქის , კატოს , მამის და ახლობლების დატოვება , მაგრამ ეს შეძლო . პატარა ერთ ოთხიან ბინაში ცხოვრობდა . ალბათ გაგიკვირდებათ იოანესთან , რატომ არ ცხოვრობსო , მაგრამ ახლავე გაგარკვევთ . იოანე თავის ცოლ-შვილთან ერთად პატარა ბინაში ცხოვრობს , სადაც თვითონაც ძლივს ეტევიან და კიდევ ნენეს შესახლება კატასტროფა იქნებოდა , ამიტომ არც კი გაუფიქრებია მათთან ცხოვრება . ...
დილის საათებში სწავლობს და საღამოს საათებში მუშაობს . სად მუშაობს ? კლუბში . რატომ ? იმიტომ რომ თავისი თავი თვითონ არჩინოს . როგორ ახერხებს სწავლას და მუშაობას ერთად ? ეს ყველასთვის გაუგებარი თემაა , მათ შორის ჩემთვის . დილით ლექციებზე მიდის , შემდეგ სახლში , მეცადინეობს , კლუბში მიდის , შემდეგ სახლში და ასე შეუსვენებლად , კვირა დღის გამოკლებით . ერთადერთი დღე როდესაც არც უნივერსიტეტში ეჩქარება და არც კლუბში . თავისიანებმა იციან ნენეს მუშაობის შესახებ ? არა და კიდევ კარგა ხანს ვერც გაიგებენ , რადგან კარგად იცის რომ დაუშლიან მუშაობას . იოანემაც კი არ იცის რა ხდება ერთადერთი დის ირგვლივ . ...
********************************
დილის ცხრა საათი იყო , როდესაც ნენეს მაღვიძარას ხმა გაისმა . მანაც არ დააყოვნა და ფეხზე წამოიზლაზნა . თავი მოიწესრიგა , ჩანთას ხელი დაავლო და უნივერსიტეტისკენ დაიძრა. ფეხით გავლა გადაწყვიტა და ნელა დაუყვა თბილისის ქუჩებს . როგორც ყოველთვის ყურსასმენები ეკეთა და საყვარელ სიმღერას უსმენდა , თან ადამიანებს აკვირდებოდა . უყვარდა ეს უკანასკნელი და ყოველთვის ამას აკეთებდა .
დაახლოებით თხუთმეტ წუთში უნივერსიტეტის ეზოში მიაბიჯებდა . საათს დახედა და ათი წუთი კიდევ იყო ლექციამდე , ამიტომ ფეხის აუჩქარებლად მიუყვებოდა აუდიტორიისკენ კიბეებს . ერთ-ერთ დერეფანში ბიჭების გუნდისთვის უნდა აევლო გვერდი , რათა აუდიტორიაში შესულიყო . ესიკვდილებოდა იქ გავლა , მაგრამ რა უნდა ექნა . თავ აწეულმა გაუარა გვერდი ბიჭებს ისე რომ არცერთისთვის არც კი შეუხედავს . ისისაა აუდიტორიაში უნდა შესულიყო რომელიღაცა ბიჭის ხმა რომ გაიგო მისი მიმართულებით .
- ეი , ლამაზო . ეს თვალის არიდებები რა იცი ? რაიყო უკარება გოგოს როლს ვთამაშობთო ?
- დღეს საღამოს რას აკეთებ ცუნცულ ? - ესუკვე მეორე ბიჭის ხმა იყო . ნენემ მობეზრებულად გააქნია თავი და აუდიტორიაში შევიდა . პირველივე რიგში ერთ-ერთ ადგილას დაჯდა . განა არ ეწყინა ასეთი ქცევები მის მიმართ ? მაგრამ არაფერს არ ამბობდა რადგან პრობლემები არ უნდოდა . უკვე შეჩვეული იყო ყველაფერ ამას და უფრო უარესებსაც . თავის გარეგნობის გამო ბევრი ბიჭი ცდილოდა მასთან დაახლოებას , მაგრამ არავის არაფერი გამოდიოდათ , ამიტო უკვე ყურადღებასაც აღარ აქცევდა . ...
*******************
ექვსმა დამღლელმა საათმა უკვალოდ ჩაიარა . როგორც იქნა დამთავრდა ლექციები და ბიბლიოთეკისკენ დაიძრა . ხვალისთვის ლექციები უნდა მოემზადებინა. მხოლოდ და მხოლოდ ორი საათი ქონდა კლუბში წასვლამდე . უნდა მოესწრო ყველაფრის სწავლა , რადგან კლუბიდან გამთენისას დაბრუნდებოდა სახლში და დაღლილი ვერაფერს ვერ ისწავლიდა .

*******************
ღამის თერთმეტი საათი იყო . ნენე უკვე კლუბში იყო და მაგიდებს ემსახურებოდა . კლუბის ფორმა ეცვა და საშინლად არაკომფორტულად გრძნობდა თავს . უმოკლესი კაბა , თეთრი საროჭკა , რომელიც ძლივს უფარავდა თავის სავსე მკერდს და მაღალქუსლიანები . თავისი თავი ძულდა ამის გულისთვის , მაგრამ სხვა არაფერი არ შეეძლო . ერთადერთი სამსახური იყო სადაც მუშაობა შეეძლო და თან სწავლაც , ამიტომ ეგუებოდა თავის ბედს . ...
ერთ-ერთ მაგიდას მიუახლოვდა , რომელთანაც სულ ფულიანი ხალხი ისხდნენ . თავდახრილი მიუახლოვდა იქ მჯომებს და შეკვეთის აღება დაიწყო. თითქოს ყველაფერი კარგად მიდიოდა და უკან უნდა გამობრუნებულიყო , უცებ ვიღაცის ხელი რომ იგრძნო მაჯაზე და უკან მიაბრუნეს . იძულებული გახდა თვალები ზემოთ აეწია და იქ მყოფებისთვის მზერა გაესწორებინა . ორი კაცი ისხდნენ მაგიდის გარშემო , ერთი ქერა , მეორე შავგვრეანი . ქერა გაკვირვებული უყურებდა ხან გოგონას , ხანაც შავგვრემანი კაცის ხელს . აშკარა იყო ვერ გაეგო რა ხდებოდა .
- თუ შეიძლება ხელი გამიშვით და ნება მომეცით სამუშაოს დავუბრუნდე. - ცოტაღა აკლდა ნენეს გაბრაზებამდე .
- სანამ წახვალ , მანამდე უნდა იკითხო „ კიდევ რამეს ხომ არ ინებებთ ? “ - ერთგვარი მომსახურეობის საკითხია . - თქვა შავგრემანმა ირონიულად .
- ვერ გავიგე რა გინდათ ?! ხელი გამიშვით ! მეკრძალება კლიენტებთან საუბარი . ერთგვარი უფროსის ბრძანებაა ! - არც ნენე დარჩა ვალში .
- ოჰ! ყველაფერთან ერთად ენა მოსწრებულიც ყოფილხარ .
- ახლავე გამიშვით ! უფროსი მეჩხუბება თუ დაინახავს რომ გელაპარაკებით - სიმკაცრეს არ აკლებდა მაინც ნენე .
- ფეხებზე მ...ია შენი უფროსი რას იზამს ! როცა მე აქ ვარ არავის არ აქვს არაფრის უფლება - იმკაცრეს ინარჩუნებს მამაკაცი .
- კარგი რა ძმაო ! გაუშვი გოგონა შეკვეთის მოსატანად. - როგორციქნა ამოიღო ხმა ქერამ .
- კარგი , კარგი ამჯერად წადი . - თქვა შავგრემანმა და ხელი გაუშვა ნენეს . ისიც გაბრაზებული მოტრიალდა და ბარისკენ დაიძრა . შეკვეთა გაამზადა და ისევ იმ მაგიდისკენ დაიძრა . ფრთხილად დადო შეკვეთა მაგიდაზე და უკან გამობრუნებას აპირებდა ისევ ვიღაცის ხელმა რომ გააჩერა . ისევ შებრუნდა და ისევ ის კაცი .
- კიდევ ისე მიდიხარ , როგორც ორი წუთის წინ . რა გითხარი რა უნდა თქვა-თქო . - მკაცრად ამბობს კაცი .
- კიდევ რამეს ხომ არ ინებებთ ? - კბილებს შორის გამოცრა ნენემ .
- წყალი და ანგარიში . - ეგრევე აჯახა კაცმა და ხელიც გაუშვა . ნენემ ერთი დასამშვიდებლად ჩაისუნთქა და ისევ ბარისკენ გაწია . ბარმენს ანგარიში და წყალი გამოართვა . ორი წამით გაჩერდა და ისევ იგივე მაგიდისკენ გაწია . წყალი მაგიდაზე დადო , ანგარიშიც და უკან გამობრუნდა . ამჯერად ისე რომ არავის ხელი არ შეხებია . ... უკვე მერამდენედ იყო ასეთ სიტუაციაში , უფრო უარესებშიდაც და ყველაზე მეტად ეზიზღებოდა თავისი თავი . ყველაზე მეტად უჭირდა ამ მდგომარეობაში მუშაობა , მაგრამ სხვა გამოსავალი არ ქონდა . ცხოვრება ხომ იავარდით მოფენილი არ არის , მითუმეტეს კი ნენესთვის . ...

იმ ღამეს მეტი განსაკუთრებული არაფერი მომხდარა . დილის ექვსი საათი იყო კლუბი რომ დატოვა და სახლისკენ გაწია . გარეთ საშინელი ამინდი იყო , კოკისპირულად წვიმდა , დრო და დრო გაიელვებდა კიდეც . ავტობუსები რათქმაუნდა არ მუშაობდნენ , ტაქსისთვის ფულს ნამდვილად ვერ გადაყრიდა , ამიტომ ფეხით სიაული უწევს . საკმაოდ შორი იყო სახლამდე , მაგრამ სხვა გამოსავალი არ ქონდა . ქურთუკის ქუდი წამოიფარა თავზე და სახლისკენ აიღო გეზი . თან ფიქრობდა ყველაფერზე რაც მის გარშემო ხდებოდა . დედამისთან უკვე დიდი ხანია არ ულაპარაკია და არც აპირებს დარეკვას . ტკივა რომ ასეთი დედა ყავს , ცხვენია კიდეც . არა და რა იქნებოდ მასაც ჩვეულებრივი მოსიყვარულე ოჯახი რომ ქონდეს . ყავდეს დედა რომელიც სახლში მისვლისას თავზე მოეფერება და თბილად აკოცებს შუბლზე . სიცხის დროს მოუვლის და თბილ საჭელებსაც გაუკეთებს . ... არა, განა წუწუნებს რომ არ აქვს საშუალება ნაირ-ნაირი ჭამოს ყოველ დღე ?! უბრალოდ ყველაზე მეტად ტკივა რომ დედა არ ყავს . მისი სითბო არასდროს არ უგვრძნია და ეს ტკივა , მაგრამ მაინც მადლობელია უფლის . მადლობელია იმის რაც აქვს . ... - ფიქრების დროს შეუმჩნევლად წამოუვიდა ცრემლი და დაუსველდა სახე . წვიმაში ვერც კი შეამჩნევდით რომ გოგონა ტიროდა , თუ მის თვალებს არ დაინახავდით . აი თვალები კი მთლიანად გაწითლებული ქონდა . ამბობენ თვალები ადამიანის გულის სარკეა-ო და ასეც არის . ...
ნენესთვის შეუმჩნევლად მიუახლოვდა ვიღაც უკან და მკლავში სწვდა . გოგონამ ერთი წამოიკივლა და შეშინებულმა დახედა ხელს . უცნობმა სწრაფად გადადგა ორი ნაბიჯი და იქ მდგარ მანქანაში ჩასვა , ისე რომ ზედ არც შეუხედავს . მანქანას მოუარა და მძღოლის ადგილი დაიკავა . ... ნენე გაშეშებული აფახურებდა თავის მწვანე თვალებს , ჯერ აზრზედაც ვერ მოვიდა რა ხდებოდა მის გარშემო , სანამ უცნობს არ შეხედა და მასში ის შავგრემანი არ ამოიცნო კლუბში რომ ნახა .
- რა ჯანდაბას აკეთებთ ? რას გადამეკიდეთ ვერ ვხვდები ? რა გინდათ ჩემგან ? - გაბრაზებული ლაპარაკობდა ნენე თან უცნობს თვალებს არ აშორებდა . მანაც როგორციქნა გოგონას თვალებს გაუსწორა მზერა და წამით გაშეშდა . შეშფოთებულმა მოიქცია ნენეს თავი მის ტორებში და თვალებში ჩახედა . უფრო კარგად დაინახა გოგონას ჩაწითლებული თვალები და გაკვირვებულმა წარმოთქვა :
- შენ რა იტირე ?
- რა თქვენი საქმეა მე ვიტირე თუ არა ? რამდენს ბედავ? ჯერ კლუბში ის საქციელი არ გეყოფოდა , ახლა ეს დაამატე . - გაბრაზებულმა გააშვებინა კაცს ხელი . - რა გინდათ ვერ ვხვდები ! - ხელი მანქანის კარების გასაღებად წაიღო რომ უეცრად მანქანა ელვის სისწრაფით დაიძრა . - რა ჯანდაბას აკეთებ ? გააჩერე მანქანა ! - უკვე კიოდა ნენე . - რა გინდა ჩემგან ? ხმა მაინც ამოიღე ! დეგენერატო ! - გაბრაზებული ვერ ჩერდებოდა ერთ ადგილზე . - მანიაკი ხარ? ჰო აშშკარად მანიაკი ხარ ! - უკვე თავის თავს ელაპარაკებოდა ნენე . - ჩემთან რა გინდა , რომელი ანჯელინა ჯოლი მე მნახეთ რომ გადამეკიდოთ . - უკვე ისტერიკაში ვარდებოდა .
- მოვედით , გადადი მანქანიდან . - როგორციქნა ამოიღო კაცმა ხმა . ნენემ ფანჯრიდან გაიხედა და მისი ბინაც დაინახა .
- როგორ ? კი მაგრამ .... საიდან ? ჩემი სახლის მისამართი საიდან იცი ? - აბლუყუნდა ნენე .
- კითხვების დასმას შეეშვი და გადადი მანქანიდან . - მკაცრად უთხრა კაცმა . ... ნენემ ჯერ გაკვირვებულმა გახედა მამაკაცს , შემდეგ კი მანქანიდან გადავიდა და მთელი ძალით მიუჯახუნა კარები . უკან არც მიუხედავს ისე დაიძრა თავის ბინისკენ . მეხუთე სართულზე როგორ ავიდა და ბინა როგორ გააღო ვერც კი გაიაზრა , უბრალოდ დაპროგრამებულივით აკეთებდა ყველაფერს . გამოიცვალა და საღამურებით საწოლში შეწვა . ფიქრი დაიწყო ვინ იყო ის კაცი და რა უნდოდა მისგან . აშკარად მდიდარი იყო , მანიაკი ? არა მანიაკი არ იქნებოდა . მაშინ სახლში არ მოიყვანდა . თან იყო მაში რაღაც სიკეთე , მანქანაში ისეთი რეაქცია ქონდა ნენეს ჩაწითლებულ თვალებზე რომ უგრძნობი ნამდვილად არ იყო . საიდან იცოდა მისი მისამართი ? ან საერთოდ რაუნდოდა მისგან ? ... ფიქრობდა , მაგრამ დიდი ხანი ვერ გაძლო და დაღლილს ჩაეძინა .

********************************************
დილის ათი საათი იყო მაღვიძარას ხმამ რომ გააღვიძა . მობეზრებულად წამოიზლაზნა ფეხზე და აბაზანაში შევიდა . ... იმდენად მიჩვეული იყო ყველაფრის ჩქარა გაკეთებას , რომ ნახევარ საათში უკვე ბინა მოწესრიგებულმა დაკეტა და ლიფტში შევიდა . პირველ სართულზე ჩავიდა და პადიეზიდანაც გამოვიდა . ნახევარ საათში ლექცია ქონდა , ამიტომ უნდა ეჩქარა . ავტობუსის გაჩერებაზე დადგა და დაუწყო ლოდინი . ... ორი წუთიც არ იყო გასული იქვე მანქანა რომ გაჩერდა . ნენემ გაკვირვებულმა ასწია თავი და ნაცნობ მანქანას დააკვირდა . დიდად ვერ ერკვევა მანქანებში მაგრამ ამ მანქანას რა დაავიწყებდა . მანქანიდან შავგრემანი გადმოვიდა და ნენე მანქანაში ჩატენა . სასწრაფოდ მოუარა კაცმა მანქანას და დაიკავა თუ არა კუთვნილი ადგილი , ეგრევე მოწყდა ადგილს .
- ვინ ხარ ? ან რა ჯანდაბა გინდა ჩემგან ? ეს მაგარი იცი, მანქანაში ჩატენვა . არ გიფიქრია რომ საერთოდ არ მინდა შენი დანახვა და მითუმეტეს ახლა ამ სიტუაციაში ყოფნა ?! - გაბრაზებულმა ლაპარაკობდა ნენე . კაცი კი ისევ დუმდა . - რა გინდა ჩემგან ვერ ვიგებ . - საწყლად ამოიკნავლა ნენემ .
- მოვედით , შეგიძლია გადახვიდე . - ჩვეულ სიმკაცრეს არ ღალატობდა მამაკაცი.
- ამიხსენი რას ნიშნავს შენი საქციელი ? და საერთოდ ვინ ხარ ? რა გინდა ჩემგან ? - აღშფოთებული ლაპარაკობდა ნენე .
- ლექციაზე დაგაგვიანდება ნენე . გადადი მანქანიდან და შედი უნივერსიტეტში . ლექციები დაგიმთავრდება თუ არა მე აქ ვიქნები და ამჯერად მაინც შენი ნებით ჩამიჯექი მანქანაში . - თქვა კაცმა ცოტა შერბილებული ტონით .
- რას ქვია ლექციის შემდეგ აქ იქნები ? ან რატო უნდა ჩაგიჯდე ისევ მანქანაში ? მე შენი სახელიც კი არ ვიცი ! ისიც არ ვიცი რა გინდა ჩემგან, ან ჩემი სახელი საიდან იცით ? - აღშფოთებული ლაპარაკობდა ნენე .
- მე ანდრონიკე დევდარიანი ვარ . ახლა კი გაგვიანდება ლექციაზე . - თავი აარიდა მამაკაცმა კითხვებს .
- ყველანაირ უბედურებას მე როგორ უნდა ვეყრებოდე ?! - ესღა თქვა ნენემ და მანქანიდან გადავიდა . .... უნივერსიტეტში შევიდა და მის ავდიტორიაში , თავისივე ადგილი დაიკავა .




***********************************

ესეც პირველი თავი ... იმედი მაქვს მოგეწონებათ . ეს ისტორია ძალიან მნიშვნელოვანია ჩემთვის პირადი მიზეზების გამო , ამიტომ მთელ გულს ამ ისტორიაში ვდებ . სათაურიც ძლივს შევურჩიე, იმდენი რამ მოდიოდა თავში მაგრამ არცერთი შეესაბამებოდა . იმედი მაქვს სათაურის გამო არ გაატარებთ ამ ისტორიას , რადგან მეც ასე ვარ ჯერ სათაურმა უნდა მიმიზიდოს და შემდეგ ვიწყებ კითხვას . ვიცი , ვიცი , რომ რაღაც ნაჯღაპნია მაგრამ ეს ისტორია ჩემთვის ყველაზე მეტად ძვირფასია .... მიყვარხართ <3



№1 სტუმარი manana

კარგია, დაველოდები შემდეგ თავს.

 


№2  offline წევრი Nini Kvitsaridze

manana
კარგია, დაველოდები შემდეგ თავს.

მადლობა ????

 


№3  offline წევრი mia15

საინტერესო ჩანს და ველი შემდეგ თავს.

 


№4  offline წევრი Nini Kvitsaridze

mia15
საინტერესო ჩანს და ველი შემდეგ თავს.

მადლობა

 


№5 სტუმარი სტუმარი უცნობი

ძალიან ძალიან მომეწონააა, ანდრონიკემ უკვე მომხინლაააა, ვნახოთ რიგორ განვითარდება მოვლენებიიი, მეცოდება ნენე ასეთი პატარააა და უკვე რამდენი გადაიტანააა, იმედია ანდრონიკე დაეხმარება და არ მოატყუებს, საბაზე მომეშალა ნერვებიიი იმედია თავის დანაშაულს იგრძნობს.

 


№6  offline წევრი Nini Kvitsaridze

სტუმარი უცნობი
ძალიან ძალიან მომეწონააა, ანდრონიკემ უკვე მომხინლაააა, ვნახოთ რიგორ განვითარდება მოვლენებიიი, მეცოდება ნენე ასეთი პატარააა და უკვე რამდენი გადაიტანააა, იმედია ანდრონიკე დაეხმარება და არ მოატყუებს, საბაზე მომეშალა ნერვებიიი იმედია თავის დანაშაულს იგრძნობს.

მადლობა .

 



სახელი: *
  • bowtiesmilelaughingblushsmileyrelaxedsmirk
    heart_eyeskissing_heartkissing_closed_eyesflushedrelievedsatisfiedgrin
    winkstuck_out_tongue_winking_eyestuck_out_tongue_closed_eyesgrinningkissingstuck_out_tonguesleeping
    worriedfrowninganguishedopen_mouthgrimacingconfusedhushed
    expressionlessunamusedsweat_smilesweatdisappointed_relievedwearypensive
    disappointedconfoundedfearfulcold_sweatperseverecrysob
    joyastonishedscreamtired_faceangryragetriumph
    sleepyyummasksunglassesdizzy_faceimpsmiling_imp
    neutral_faceno_mouthinnocent