ზუსტად 15 დღე არ გამოჩენილა ალექსანდრე, მეც დიდად არ ვიწუხებდი თავს მისი მოძებნით რადგან ბოლოს ძალიან მატკინა გული...
ხან ანისთან დავდიოდი ხან სამსახურში, სხვაგან თითქმის არსად გავდიოდი..
ერთ დღეს კომპანიაში ვიყავი, ჩვეულებრივ საქმეს ვაკეთებდი როდესაც ჩემ ოთახში ჩემი ასისტენტი ქეთა შემოვიდა
-ქალბატონო მარიამ ჩვენი პარტნიორი რომ იყო ქალბატონი თამარი გარდაიცვალა
-რაა?? მართლა??
-ხო დღეს ბოლო პანაშვიდია
-შენი ბედი რომ პანაშვიდის შესაფერისად მაცვია-ვთქვი გაბრაზებულმა და კომპანიიდან გამოვვარდი
მანქანაში ჩავჯექი და ნაკარნახები მისამართისკენ ავიღე გეზი. გზაში ყვავილებიც ვიყიდე და დანიშნულების ადგილას მალევე მივედი..
უზარმაზარ სახლში შევედი და ნაცნობი სახის ძებნა დავიწყე, დავინახე გარდაცვლილი ქალბატონის ქმარი და მისასამძიმრებლადაც მივედი..
უკვე წამოსვლას ვაპირებდი როდესაც ეზოში მჯდარი ალექსანდრე შევნიშნე, თვალებზე ცრემლები ქონდა მომდგარი, შავებში იყო გამოწყობილი და არემარეს გასცქეროდა..
გაკვირვებული მივედი მასთან
-ალექსანდრე..
-მარიამ აქ რას აკეთებ-გამოვიდა ფიქრებიდან
-ეს ქალბატონი ჩემი კომპანიის უფროსი იყო
-შენი კომპანიის უფროსი დედაჩემია-ეხლა მივხვდი თუ რატომ არ ჩანდა ამდენი ხანი. გვერდით მივუჯექი და დავაკვირდი
-ბავშვობიდანვე დედაჩემი მსოფლიოს მერჩივნა ეხლა კი ეხლა ის აღარ არის-თქვა და ცრემლი გადმოაგდო. პირველად ვნახე ალექსანდრეს ცრემლი, მან დედის გულისთვის დაღვარა ცრემლი. პირველად მომინდა რო ჩავხუტებოდი ასე ძალიან
-ყველაფერი კარგად იქნება
-არამგონია
-ადამიანები ყოველთვის ერთად ვერ იქნებიან(მარიამი)
-ასე ფიქრობ?
-ხო, როდესაც ვინმე გენატრება მასთან დაკავშირებული სასიამოვნო მოგონებები უნდა გაიხსენო. თუ ოდესმე დანებდები ცხოვრება აღარ მოგინდება და სიკვდილს გადაწყვეტ შეხედე ცას, შეხდე ვარსკვლავებს ნახე როგორ ანათებენ ისინი შენთვის-ვუთხარი და ხელი ხელზე მაგრად მოვუჭირე-ადამიანები ამ ცხოვრებაში მიდიან და მოდიან, მოგენატრება არ ვამბობ რომ არ მოგენატრება მაგრამ ძლიერი უნდა იყო, შეიძლება ვიღაც წავიდეს მაგრამ ვიღაც აუცილებლად მოვა, ვიღაც ვინც მოგიტანს იმ დიდ სიყვარულს რომელიც შეგიმსუბუქებს ამ ტკივილს-ვუთხარი და თავი მხარზე დავადე
-ესეიგი გამოჩნდება ადამიანი რომელიც ტკივილს შემიმსუბუქებს სიყვარულს მომიტანს
-ეს აუცილებლად მოხდება-ვთქვი და თვალები მივნაბე. მანაც ხელი წელზე შემომხვია. დაახლოებით ერთი საათი ვიჯექით ასე
-მომეცი ნება სახლში მე წაგიყვანო(ალექსანდრე)
-გაძლევ ნებას-ვთქვი და ხელები კისერზე შემოვხვიე
-რაღაც არ მინდა რომ გაგიშვა-მითხრა ალექსანდრემ
-რამხელა დრო გასულა მოიცა გასვენება დღეს არის?
-ხო მაგრამ არ მინდა ამას დავესწრო მის წასვლას ვერ გავუძლებ წამომყევი-მითხრა და ფეხზე ამაყენა
-სად მივდივართ
-ნახავ-მითხრა და სახლიდან ოდნავ შორს გამიყვანა ბოლოს კი თვალები გამახელია
-ეს რა ადგილია-ვთქვი როდესაც წინ მზის ჩასვლის სანახაობა გადამეშალა
-მოგწონს?
-ძალიან-ვუთხარი და გავუღიმე. გვერდი გვერდ დავჯექით მან კი თავი მუხლებში ჩამიდო მეც ფერება დავუწყე
-ალექსანდრე მინდა იმ დღის გამო ბოდიში მოგიხადო სულელურად გამომივიდა
-რომელ დღეზე?
-აი მაშინ...
-აა ხო გამახსენდა მაგაზე კიდევ ნაწყენი ვარ-თქვა და თავი ჩემი მუხლებიდან აიღო
-და როგორ შემოგირიგო?
-აი ასე-თქვა და ტუჩებისკენ მიმანიშნა
-არავითარ შემთხვევაში-ვუთხარი გაბრაზებულმა
-კარგი-თქვა და ფეხზე წამოდგა თან გზას გაუდგა
-რას აკეთებ
-მივდივარ..
ცოტახანი სიჩუმე ჩამოვარდა, ვხედავდი როგორ მიდიოდა მე კი ვერაფერს ვაკეთებდი
-ალექსანდრე გაჩერდი არ წახვიდე
-მეე ნაწყენი ვარ-წარმოთქვა მსახიობური ნიჭით
-შენთან დავრჩები ამ საღამოს-წამომცდა უცბად
-მართლა?-თქვა გახარებულმა და ჩემკენ მობრუნდა
-მართლა ოღონდ ცალცალკე ოთახში დავიძიმებთ
-მაგაზე ვერ დაგთანხმდები-თქვა დანანებით
-კარგი ჯანდაბას ერთ ოთახში დავიძინოთ სხვა არაფერი-ვთქვი და გზას გავუყევი
-მალევე დავბრუნდით სახლში თან უკვე ბნელოდა...
ალექსანდრემ თავისი ოთახი მაჩვენა პირსახოცი და პიჟამოები მომცა თვთონ კი სადღაც დაიკარგა...
სასიამოვნოდ მივიღე შხაპი და პირსახოც მოხვეული გამოვედი სააბაზანოდან როდესაც მაისურ გახდილი ალექსანდრე დავინახე თან მის 6 კუბს თვალი ავაყოლე
-ალექსანდრე მე ჯერ...-ენა დამებლუკა როდესაც ალექსანდრე ჩემსკენ დაიძრა და კედელზე მიმაყუდა
-რა შენ-მითხრა და სახე ახლოს მომიტანა მისმა ცხელმა ჰაერმა თავბრუ დამახვია
-ამას ვერ გავუძლებ-ვთქვი და ტუჩებზე ვეცი. ალექსანდრემ ჩაიღიმა და კოცნაში ამყვა, ისე მომძვრა პირსახოცი ვერც ვერაფერი გავიგე და ალექსანდრეს წინაშე სრულიად შიშველი დავდექი. ალექსანდრემ შიშველ ტანზე ხელები ამისრიალა და მისმა ამ შეხებამ გონი დამაკარგვინა..
მაგრად მოვუჭირე ფრჩხილები და ფეხები ტანზე შემოვაჭდე, ლოგინზე გადამაწვინა და კოცნით აუყვა მთელ ტანს, მეც სიამოვნების ბგერები ამომდიოდა პირიდან, ასეთი იყო ის საღამო...
მეორე დილით ადრე გავიღვიძე, გამახსენდა გუშინდელი ღამე და სირცხვილისგან გადავწითლდი
-სირცხვილი უკვე გვიანია-მომესმა ალექსანდრეს ხმა
-ალექსანდრე-ვთქვი და იქვე მიდებული კაბა ჩავიცვი
-გისმენ საყვარელო
-საყვარელო?-თქვი გაკვირვებულმა
-ხო საყვარელო-თქვა და გაიცინა-თუ რახდება? აააა ბოდიში შენ იმ გოგონებთა კატეგორიას ხომ არ მიეკუთვნევი "ეს უბრალიდ სექსი იყო"-თქვა ირონიული ტონით
-ალექსანდრე-ვთქვი ნაწყენმა
-რაიყო რამოხდა
-წინა ღამეს მე უბრალოდ
-გრძნონებეს აყევი?-თქვა ისევ ირონიული ტონით. მინდოდა მეთქვა წინა ღამეს მივხვდი რომ მიყვარხართქო მაგრამ არ მაცალა
-მე უნდა წავიდე ვთქვი და ჩანთა ავიღე
-წადი და აღარც დაბრუნდე-თქვა ალექსანდრემ და სააბაზანოში შეიკეტა..
გაბრაზებული გამოვედი სახლიდან თუმცა წინანდელი ღამე თავში მაინც მიტრიალებდა ყველა შეხება, აფსოლიტურად ყველაფერი...
ამ ამბიდან 2 დღე სახლში ჩავიკეტე, არც გარეთ გავდიოდი ანის ზარებს არ ვპასუხობდი, სამსახურშიც კი არ მივდიოდი..
ერთ საღამოს რაღაც დამემართა, ჰაერი დამეხუთა ხელები გამეყინა შიგნიდან წვა ვიგრძენი და მივხვდი რომ ალექსანდრე მომენატრა, მივხვდი რომ ის ყველაფერზე მეტად შემიყვარდა, მივხვდი რომ ეს ადამიანი მჭირდებოდა...
უცბად ჩავიცვი და სახლიდან გაავვარდი თან ტაქსი გავაჩერე..
ანისგან გავიგე რომ ალექსანდრე ბახმაროში იყო, ახლა იქ იმხელა თოვლ იქნება გავიფირე ჩემთვის...
ლაშას მანქანა ვითხოვე და ბახმაროს გზას დავადექი...
თითქმის მისული ვიყავი როდესაც თოვლში მანქანა გამეჭედა
-ამის დედაც ჯანდაბა ყველაფერი ჩემს წინააღმდეგ რატომ არის-დავიღრიალე ბოლო ხმაზე თუმცა არ გავჩერდი, მანქანიდან გადმოვედი და სირბილით მივაღწიე ალექსანდრეს სახლამდე..
გამიღო თუარა კარი გიჟივით შევვარდი და კოცნა დავუწყე
-შე იდიოტო როგორ მომენატრე-დავიჩურჩულე ჩემთვის-იმ დღეს რომ მეგსმინა მიხვდებოდი რისი თქმაც მინდოდა მიხვდებოდი რომ იმ ღამეს მივხვდი რამდენად მიყვარხარ-ვუთხარი და კოცნა განვაგრძე
-მეც მიყვარხარ-თქვა ალექსანდრემ და პალტო გამხადა თან კოცნა გააგრძელა. უცბად გამხადა კაბა ყველანაირი ნაჭრისგან გამათავისუფლა და ოთახში ლოგინზე გადამაწვინა, მეც გავათავისუფლე ის ყველანაირი ნაჭრისგან და ხელები მაგრად მოვხვიე, კოცნა დაიწყო და ჩემი სიყვარული მისდამი უფრო გაძლიერდა. ხელები საჯდომზე მმომაჭდო და სახე დამიკოცნა, ის ღამე იყო საოცრებათა საოცრება...ბოლოს მის გულზე თავდადებული ტკბილად დამეძინა...
პს. ბოდიშით დაგვიანებისთვის ისიც ვიცი რომ ეს პატარა თავია, ცოტა დაულაგდათ ურთიერთობა ჩვენს გუგულებს..იმედია მოგეწონებათ მიყვარხართ ????