×××
იმედია წაკითხვად ღირს...


^^^
- რეენე ჩქარა ადექი გაგვიანდება - ძილბურანში ჩამესმის ჩემი დის ხმა.
- აუ დამაძინე რა - ვზმუივარ დაბალიშში ვრგავ თავს
- კარგი რა ხოიცი რო ისედაც დაგვიანებით შეხვედი დროზეადექი უნიში დაგაგვიანდება - ამის გაგონება და ჩემი საწოლიდან წამოხტომა ერთია
- რომელი საათია ბაბიი არგადამრიო, ვაიმე დავაგვიანეეე... რაგაცინებს გოგო ვაგვიანებ ლექციაზე
- 1 საათი გაქვს პატარავ ადრე გაგაღვიძე რო ვიცი შენი ამბავი, მომზადებას საუკუნე მოუნდებოდი.
- კიდევკარგი...

××
ხო მართლა მე რენე ჯაყელი ვარ ბაბი ჩემი და 17წლის, ჯერ ისევ სკოლის მოსწავლე. მე 22 წლისვარ 3 წლისწინ ჩემი მშობლები საბერძნეთში გადავიდნენ საცხოვრებლად, ამის გამო
3 წლის დაგვიანებით მომიწია სწავლის დაწყება.
რათქმაუნდა სამედიცინოზე ვსწავლობ ჩემი საყვარელი პროფესია, პატარაობაში რომ მკითხავდნენ რა უნდაგამოხვიდეო ყოველთვის ვპასუხობდი რომ ექიმი გავხდებოდი კონკრეტულად კი "ოფთალმოლოგი" ანუ თვალის ექიმი..
××

სააბაზანოდან მოვქრივარ და პირდაპირ გარდერობის ოთახში შევრბივარ..
ოო აქ რთულადაა საქმე ჩაცმას ყოველთვის დიდ დროს ვანდომებ, არა პირადად ჩაცმას კიარა, იმას თუ რასჩავიცვამ
- ბაბიიი მიშველეე - როგორც ყოველთვოს შველას ჩემს დას ვთხოვ ისიც გიჟივით შემორბის ოთახში - ბარბარე რაჩავიცვაა - ბაბი თავს აქნევს და უცებ მირჩევს ტანსაცმელს.
- ჩაიცვი დროზე მე დღეს სკოლაში არმივდივარ მაშოს დაბადებისდღეა და იქვიქნები
- კაი მიულოცე ჩემგან და იცოდე ფრთხილადიყავი რა არმანერვიულო. - ჩემდას ვკოცნი და სარკესთან ვტრიალდები,
კურნოსა ცხვირი გამობურცული ტუჩები, ყორანოვით შავი წელს ქვემოთ თმა...
საკუთარ გარეგნობაში მხოლოდ თვალებს ვანიჭებ უპირატესობას, ძალიან უცნაური თვალები მაქვს. 99% ჰგონიათ რომ ლინზები მაქვს, ყოველთვის ხასიათს და ამინდს ეხამება. ყველაზე ხშირად ოკეანის ფერი თვალებიმაქვს, ეს იმას ნიშნავს რომ ძალიან კარგ ხასიათზე ვარ. როცა შავი თვალები მაქვს რაღაცაზე ვდარდობ. და როცა მწვანე თვალები მაქვს მაშინ არ არსებობს ადამიანი ვინც ჩემზე საშინელ მდგომარეობაშია იმ წამს... ძალიან ღია თაფლისფერები მაქვს მაშინ როცა რამის შიში მაქვს... სულ ესარაა მგონი არც არსებობს ფერი რომელიც ჩემს თვალებს არქონია.
××
ნუ ჩემი სვირინგები რომ ყველგან არ გამოვაჩინო ისე როგორ,
მაღალწელიანი შავი ტანზე გამოყვანილი შარვალი და ტოპი მაიკა უკან ძაფებივით გადაბმული.
ფეხზე მაღალ ქუსლიანებს ვიცვამ და სამწარეულოში ჩავრბივარ
- ბაბიი წავედიმეე გკოცნი . - ბარბარეს აღარც ველოდები ტყავის კურტკად ვიცვამ და ჩემი "შავი რაშისკენ" მივდივარ (დდ შავი რაში ანუ mercedes amg)
უნივერსიტეტისაგან მოშორებით ვაჩერებ მანქანას სათვალეს ვირგებ, ჩანთას ხელს ვავლებ და შესასვლელისაკენ მივიწევ. მაშინვე მეგებებიანი ანი და მარიამი შესასვლელში მეც მათკენ მივიწევ..
- რენე ახალი ამბავი გაიგე? - მაშინვე მომაყარეს ორივემ
- კარგად თქვენ როგორ გიკითხოთ. - ისინი სიცილს იწყებენ მაგრამ წამში სერიოზულდებიან
- გოგო ჩვენი ლექტორი მოკვდა აი ისქალი სურო გვიბღვერდა ლალი
- ცუდია ვიზიარებ. - ვეუბნები სათვალეს ჩანთაში ვინახავ და კიბეებისაკენ მივდივარ
- გოგო ახალი ლექტორი უნდა დანიშნონ ოღონდ დროებით გოგოებმა თქვეს რომ ძალიან სიმპათიურია - ანა გვერდით მიდგება მხარზე მექაჩება
- ხოიცი როგორი სიმპათიურიც არ უნდა იყოს ჩემზე შთაბეჭდილებას ვერავინ ვერ ახდენს - ჩავიცინე ირონიულად.
- აუ რენე შენ ლესბი ხოარხარ? - მიბღვერს მარიამი
- ღმერთო ჩემო. - ვჩურჩულებ და ბიოლოგიის ლექციაზე შევდივარ, როგორც ყოველთვის უკანა მერხები დაკავებულია ამიტომ წინ ვჯდები
- რენე ეს ტატუ როდისღა გაიკეთე (ანა)
- აუ შენმგონი მალე მთელ სხეულს დაიფარავ და იარე მერე აჭრელებულმა (მარიამი)
- ეს ტატუ 1 კვირის წინ გავიკეთე - ვანიშნე მაჯაზე დახატულ ♍ ჩემი ზოდიაქოს ნიშანზე - ფენიქსი ნახევარ სხეულზე მახატია ეგ ცეცხლოვანს ნიშნავს. ისე არგინდათ დღეს წავიდეთ და სამივემ ერთნაირი სვირინგი გავიკეთოთ? - თვალს ვუკრავ მარუსას რომელსაც ტატუებზე ალერგია აქვს
- აუუ რადავიხატოთ - აჟიტირდა ანი
- რავი რამე პატარა
- მეც მინდა - წამოიძახა მარიამმა
- ოჰოო ტვინი ამოგიბრუნდათ ქალბატონო მარუსი? - ვეკითხები სიცილოთ და ზუსტად ამდროს შემოდის ლექტორი, რაღაცნაირი ქალია.
- გოგოებო გახსოვთ ეს ქალი თავიდან კაციროგვეგონა? - ვეჩურჩულები ფხუკუნით გოგოებს და ისინიც სიცილს ძლივს იკავებენ ანი საერთოდ ლურჯდება და სახეზე იფარებს ხელებს. მე ცოტა ხმამაღლა მომდის.
ლექტორიც გვამჩნევს და ჩვენკენ მოემართება.
- რაო ჯაყელი რაგაცინებს იქნებ მეცგამაცინო? -
- უხერხულია მას - ფხუკუნით ვეუბნები და სახეზე ვიფარებ ხელს
- თქვითქო რაგაცინებთ, ახვლედიანი, ჯაყელი და დევდარიანი ფეხზე სამივე დროზე. -ჩვენც ვემორჩილებით და ფეხზე ვდგებით
- უბრალოდ ძველ დროს ვიხსენებდით მას აი თუნდაც თქვენს პირველ ლექციას აი მე ანის და მარიამს კაცი როგვეგონეთ - ვეუბნები და მთელი დარBაზი ხარხარებს ქალბატონ ნუნუს სახეზე ფერები გადასდის და გარეთ გვყრის სამივეს
- ვაიმე რენე ესრაქენი ცუდადვარ ვაიმე მიშველეთ - ყვირის მარიამი.
- წამო კაფეში გავიდეთ 2 საათიგვაქ. - ვეუბნები გოგონებს და მაჯის საათზე ვიყურები. ისინიც თავს მიკრავენ.
გარეთ გავდივართ ჩანთიდ სამივე ერთდროულად ვიღებთ სათვალეებს და ასევე ერთდროულად ვირგებთ, ამაზე კიდევ გვიტყდება სიცილი სამივეს ერთად. წინ მივდივართ მაგრამ უცებ გოგოები ჩერდებიან მეც ვჩერდები ინსტიქტურად და მათკენ ვბრუნდები,
- რაიყო ქანდაკების პაროდიას აკეთებთ? რამგაგაშეშათ..
- ართქვა რომ ესაა ჩვენი დროებითი ლექტორი - ამბობენ სინქრონში
მეც მათ მზერას ვაყოლებ თვალს...
შავი bmv X6 დან კაცი გადმოდის სათვალეებით კოსტუმს მხარზე იგდებს კარგად ვერვარჩევ სახეს მაგრამ ხელზე სვირინგს ვხედავ და ბოლო ხმაზე ვხარხარებ ისიც კი ჩერდება და ჩემკენ იყურება ტუჩის კუთხეს ტეხავს და ისევ თავის გზას აგრძელებს
- მეღადავებით ხო ამას ლექტორად ვინდანიშნავს გოგო ტატუებიაქ ხელზე.
რამსიგრძე თმააქვს კოსად შეკრული ალბათ ვინმეს ქმარია ან ახლობელი, - სიცილით ვეუბნრბი გოგოებს
- კაი რა რენე ნახე რასიმპათიურია - ამბობს ორივე
- ანუ სიმპათიურია? რა საინტერესოა, ამის მოსმენისას რა რეაქცია ექნებათ საბას და გიოს (ანის და მარის შეყვარებულები გიო - ანი და მარი და საბა :დდ)
- გოგო ვერხარ შენ უბრალოდ ვთქვით სიმპათიურიათქო და ჩვენ ჩვენი ბიჭები გვიყვარს ყველაზე მეტად - იბღვირება მარიამი.
მე ისევ ვბრუნდები და გზაზე გადავდივარ სამივე ერთად ვხტებით ჩემს რაშში და მივდივარ
- გოგო სადმივდივართ აბა კაფეშიო, რენე გვიტაცებ? - მეკითხებიან სიცილით
- აბა გოგოებო მზად ხართ ტატუსთვის?
- რაა არხუმრობ? აუ რამაგარიააა - შეჰყვირა ანამ და ზედ შემომახტა (სრული ამსიტყვის მნიშვნელოBით :დდდ)
- და რასდავიხატებთ? აუ მეტკინება? -მეკითხება მარიამი შეწუხებული სახით
- არა მარუს არაა ძაან მტკინვეული, რავი სამივემ ერთიდაიგივე დავიხატოთ გინდათ თითებზე? ჩაკიდებული ნეკათითები
- აუ კიიი დავიხატოთ - შეჰყვირა ანამ. - საათნახევარში გამოვედით ცელოფან დაკრულები და გავწიეთ კოლეჯისკენ ამჯერად ანატომოა გვაქვს, აი ის აცხალი ლექტორი რომ უნდა გვყავდეს :დ
ლექციაზე გვააგვიანდება და სირბილით შევრბივართ ლექციაზე, ერთმანეთს ვეჯახებით სიცილ კისკისით.
ანი და მარი აგლის იკავებენ .
დარბაზს თვალსვავლებ და ყველა გატრუნული ზის. მეც ნელა ვბრუნდები მარჯვნივ და ირონიულად მომღიმარ ლექტორს ვუსწორებ მზერას თავიდან ფეხებამდე მათვალიერებს და ცალ წარბს ზემოთ სწევს,
- ბოდიშს გიხდით დაგვიანებისთვის - ვეუბნები და ჩემი ადგილისკენ მივიწევ.
- მგონი დაჯდომის უფლება არ მომიცია. - მეუბნება ხმა ეს ხმა ძალიან ხავერდოვანი და ხრიწიანი ხმა და ტანში მცრის.
- რას მელაპარაკებით. - ვბრუნდები დაირონიული მზერით ვუცქერ
- უკაცრავად რამე მითხარით? - მეკითხება სერიოზული სახით და მიახლოვდება და აი ჩემი სუსტი წერტილიც, მწვანე თვალები თან როგორი მწვანე აი ძალიან ღია მწვანე. ჩემდაუნებურად ნერწყვი მეყლაპება (არა ძალით არუნდოდა) ლექტორს ტუჩის კუთხეში ღიმილი უხტის.
- ბატონო ლექტორო შეიძლება დავჯდე ჩემს ადგილას? - ვეუბნები და ირონიულ ღიმილს ვიკრავ სახეზე.
- სათვალე მოიხსენი, წესებს არღვევ. - მეც ვიხსნი სათვალეს და ჩანთაში ვაბრუნებ. ხელზე გადამძვრალ ცელოფანს ვისწორებ და თავჩაღუნული ვამბობ.
- ახლა შეიძლება? - თვალებში არც კი ვუყურებ ისე ვამბობ, ესეც რამსიმაღლეა რა..
- სახელი და გვარი
- რენე... რენე ჯაყელი - ვეუბნები და ჩემს ცისფერებს ვანათებ, (თუ ისევ ცისფერია რათქმაუნდა ) ლექტორს სახიდან ღიმილი უქრება და პირდაპირ თვალებში მიყურებს, ისე რომ თვალსაც არახამხამებს, ნერწყვს ყლაპავს ვითომ შეუმჩნევლად და ხელით მანიშნებს დაჯექიო. მეც თავს ვუკრად და კუთვნილ ადგილზე ვჯდები.
- მოკლედ მე თქვენი დროებითი ლექტორი ვარ... როგირც მოგეხსენებათ, დროებითი იმიტომ რომ, უბრალოდ სხვა გზა არქონდათ სხვა ლექტორები უარზე იყვნენ ეს ჩემი მეორე სამუშაოა, დღეს უბრალოდ გავიცნობთ ერთმანეთს, მე დამიანე დადიანი ვარ დაახლოებით 1 წლის განმავლობაში მე გასწავლით. - და ამისმერე დაიწყო გაცნობა.

×××
გამაკრიტიკეთ :D