ჩვეულებრივი დღე იყო არ განსხვავდებოდა სხვა დღეებისგან,სკოლა რეპეტიტორი სახლი. 11 კლას ვხურავდი ეს ამბავი დაახლოებით 6 წლის წინ მოხდა მაშინ არიყო facebook ესე გავრცელებული და ჩვეულებრისამებრ odno ში შევედი ერთი ბიჭი ამომიგდო და მეც გადავწყვიტე დამეთვალიერებინა, მე დახურული ფროფილი მქონდა და ვიცოდი რომ ვერ შემოვიდოდა. ეს ბიჭი ჩემს ქალაქშიც დანახული მყავდა მომწონდა შორიდან, შევედი ვნახე ფოტოები და გამოვედი იმ საღამოს მომდის შეტყობინება მიმატებდა მეგობრებში, მეც თავის დაფსების მიზნბით უარყავი. კიდევ დამიმატა ეს გრძედებოდა სამი დღე,მიმატებდა უარყოფას ვაძლევდი მესამე დღეს დამვიმატე და მივწერე:
- რა გინდა, ხომ ხედავ რომ არ გიმატებ რას გადამეკიდე
- არ გადაგეკიდე შენ დამათვალიერე და მეც მინდოდა გამეგო ვინ იყავი და რომ დამიმატე დავათვალიერე შენი ფოტოები და გიცანი გხედავ ხოლმე ძალიან საყვარელი ხარ არ გინდა გავიცნოთ ერთმანეთი და ვიმეგობროთ
- მე არ მინდა შენთან მეგობრობა
მივწერე ეს და გამოვედი მაშინვე ჩემს დაქალს დავურეკე და ყველაფერი მოვუყევი რაგაცნაირად ბედნიერი ვიყავი, რომ მეც დანახული ვყავდი რაგაც სხვას ვგრძნობდი,მაგრამ მაგადვწვიტე, რომ არაფერი შემემჩნიეა იმ საღამოს, რომ შვედი მესიჯი დამხვდა
- მარ როგორა ხარ?
- კარგად შენ როგორა ხარ?
-მეც კარგად რაგაც მინდა გკითო სად ცხოვრობ?
მე ავუხსენი სადაც ვცხოვრობდი და მის მერე დაიწყო ყველაპერი, წლების წინ მე და ეს პიროვნება თურმე ვიცნობდით ერთმანეთს ჩვენი მშობლები მეგობრობდენ და ხშირად ვთამაშობდით ერთად, შემდეგ გადავიდნენ სხვა ქალაქში და შეწყდა ურთიერთობა . იმის მერე აღარც მინახია, ფოტოებიც კი გვქონდა ერთად გადაღებული მე ის ფოტოები ვნახე და გავუგზავნე ერთი სიტყვით გავიხსენეთ ბავშობა.ყოველ დღე მწერდა იმ საღამოსაც მომწერა.
- მარ მინდა რომ შევხვდეთ
- შევხვდეთ.
-ხვალ სკოლას რომ მორჩები მომწერე და მოგაკითხავ და გავისეირნოთ სადმე
_ კაი
- შენს ნომერს არ მომცემ?
- კი როგორ არა 5678909898
- კაი დაგირეკავ ხვალ
-კაი
გამოვედი და დავიძინე თან ვფიქრობდი ნეტა რატომ უნდა ჩემთან შეხვედარა იმ ღამეს მასზე ფიქრში დამეძინა. გათენდა მეორე დღე. ხვეული თმა მაქვს გავიშალე და წავედი სკოლაში თუმცა ვერცერთ გაკვეთილს გული ვერ დავუდე ერთი სული მქონდა გასულიყო 6 გაკვეთილი რომ მიმეწერა მოვრჩი და მოდითქო.როგორც იქნა გავიდა 6 გაკვეთილი და მივწერე:
- რას შვრები?
-არაფერს შენ გელოდებოდი
- შეგიძლია მოხვიდე თავისუფალი ვარ 1 საათი მერე ინგლისური მაქვს და იქ უნდა წავიდე
-კაი 10 წუთში შენთან ვარ
- კაი
ეს 10 წუთი ძალიან გაიწელა ლოდინში და აი როგორც იქნა დავინახე არ ვიცი რა მომივიდა თავს რაგაც ძალიან უცნაურად ვგრძნობდი, რომ დავინახე ცოტა შემრცხვა სულ გავწილთლდი და ავნერვიულდი, მგრამ ვცდილობდი არაფერი შეემჩნია.
_ ძალიან საყვარელი ხარ რა იყო რა გჭირს რატომ გაწილთლდი სად წავიდეთ?
_არ ვიცი სადმე გავისეირნოთ პარკში წავიდეთ ახლოს ცხოვრობს ჩემი მასწავლებელი და მალე მივალ იქიდან.
ამ ლაპარაკში გამახსენდა, რომ ერთხელ მე და ჩემი დაქალი მასწავლებელს ველოდებითით სახლის წინ და იქ გამოიარა თავის ბიძაშვილთან ერთად მაშინ ყურადგება არ მიმიქცევია ძალიან გავბრაზდი ,რომ მიყურებდა თმები მქონდა გაშლილი მაშინაც და მივაძახე ნეტა რას მიყურებთქო, გაეცინათ და გააგრძელეს გზა.როგორც იქნა მივედით პარკში და დავსხედით იქვე. გაზაფხულის სუნი ტრიალებდა არცერთი ხმას არ ვიღებდით თითქოს თვალებით ველაპარაკებოდით ერთმანეთს და სიჩუმეც ისევ მან დაარღვია.
- აბა რას მეტყვი მომიყევი შენს თავზე
-რა მოგიყვე?
-არ ვიცი რამე ესე ჩუმად ხომ არ ვისხდებით 1 საათი ისეც მალე უნდა წახვიდე
- მკითე რაც გაინტერესებს და გიპასუხებ. ისე მე მაინტერესებს რატომ მომწერე?
-ძალიან საყვარელი ხარ და თან გხედავ ხოლმე და დიდი ხანია მომწონხარ .
ვერაფრის თქმა ვეღარ მოვახერხე მისი სიტყვების მერე ისეთი ბედნიერი ვიყავი არ მინდოდა დამთავრებულიყო ის წამი გული სხვას მეუბნებოდა შენია ხედავ მასაც მოსწონხარ გონება სხვა კაი რა რა მონწონხარ ვერ ხედავ გკერავს ნუ დაფრნავ ღრუბლებში.ამასობაში მოვიდა წასვლის დრო არ მინდოდა დამეტოვებინა მაგრამ სხვა გზა არ მქონდა.
- კაი უნდა წავიდე ეხლა
- ესე მალე?
- რა ვქნა ვერა გავაცდენ
-კაი მაშინ მე მიგაცილებ
-გაგიჟდი ვინმე დაგვინახავ
-მერე რა დაგვინახოს
- არა არა მარტო წავალ
-ვხედავ ძალიან ჯიუტი ხარ მაგრამ, მე შენზე ჯიუტი ვარ პატარა ქალბატონო აიღე ჩანთა და წავიდეთ ამის მერე მე გატარებ ხოლმე მასწავლებლებთან ( თან იცინოდა)
ავდექით და წამოვედი მომწონდა ეს ყველაფერ არ ვიცოდი რა მელოდებოდა ვფიქრობდი ჩემთვის მას რომ მივეჩვიო რომ შემიყვარდეს მერე რა იქნება თან ჩემ თავს ვაიმედები არ მატკენს გულს უცხო ხომ არა ვარ. ის ისეთი საყვარელია მწვანე თვალები გამხდარი შავი თმა მისი ხელები ისეთი საყვარელი თითები აქვს ბევრ გოგოს შეშურდება მისი ამ ფიქრებში გართული ვარ და უცებ თავისკენ მატრიალებს და მკოცნის ყელში და მეხუტება გაოგნებისგანმ არ ვიცი რა გავაკეთო გული სადაცა ამომივარდება ვშორდები და შევდივარ მასწავლებელთან უხმოდ და ვტოვებ მარტო თან ბედნიერი ვარ და თან დაბნეული ის 2 საათიარ ვიცი როგორ გავიდა.სახლში წასასვლელად ვემზადებოდი ჩანთას ვალაგებდი და უცებ მისი სმს ‘მომდის „პატარა ქალბატონო მორჩი მოვიდე წაგიყვანო სახლში“ უპასუხოდ დავტოვე მისი სმს და წავედი სახლში იმ ღამეს ძალიან ბევრი ვიფიქრე ტელეფონი გამოვრთე და დავწექი არ მინდოდა მიმწერერა დაბნეული ვიყავი მისი ესეთი ჩახუტებაზე და კოცნაზე ვფიქრობდი ნეტა რა უნდა ჩემგან რა იქნება მომავალში მე ხომ ჯერ არავინ მყვარებია ამ ფიქრებში გართული ვარ და როგორ ჩამეძინა ვერც კი მივხვდი.