-5-
გავიხედე და ჩემი სახლიც დავინახე უკვე საკმაოდ ავნერვულდი რაც დემეტრეს არ გამორჩენია თვალთახედვიდან,თუმცა საიდან გაიგო ჩემი ისამართი?
-მისამართი?...
-მომავალ ცოლზე როგორ არუნდა ვიცოდე ყველაფერი!
ცინიკურად გამიღიმა და ღვედი შეიხსნა.
-არავიდეთ? თუ გავიპაროთ?აჰაჰაჰაჰა
უცებ დაიწყი სიცილი და რაღაც არმსოამოვნებს ზედმეტად კარგხასიათზეა
ღვედი შეიხსენი და მანქანიდან გადავედიისიც გადმოიდა უკანა სავარძლებიდან რაღაც პარკები გადმოიღო და გვერდით ამომიდგა.ესენიც რადროში იყიდა ჰმ ვითომ საყვარელი სასიძო.ცინიკურად ავათვალიერე თუმცა ასეთ სიძეზე ვინ არ იოცნებებს.
ზარი დავრეკე და შიგიდან მომავალი ნაზი ნაბიჯეის ხმა მომესმა მივხვდი რომ დედაჩემი იყო და აიისიც კარეი გააღო და გაკვირვებული იყურებდა ჯერ მე შემდეგ დემეტრეს.
-ბარბარე? შვილო მშვიდობაა?
-კი დედა როგორხარ?მამა სახლშია?
-კიკი შემოდიიი თ .
დავნეული იყო ვიცი დემეტრეზე ნდა ეკითხა თუმცა ერიდებოდა.
-ნანა ვინარის?
მამამ გაოსძახა მისაღეიდან.
-მა როგორხარ?
-ბარბარე? უცებ გამოიხედა და გაკვირვებული დეომხედა.
-ხო მა მევარ მე რა შეშინებულები იყურებთ?
-უბრალოდ არგელოდით შვილო.უვერსიტეტი?
-არდადეგებიმაქვს შიდა რემონტის გამო .უცებ მოიწია ტყუილის მოფიქრება.
-ეს ახალგაზრდა ინარის?
მამამიქვე მდგარი დემეტრეც შეამჩნია რომელსაც დედა ჯერ კიდევინტერესიაი თვალებთ ათვალიერებდა.
-გამარჯობა ბატონო ნიკოლოზ.
მე აქ რაღაც მეტად მნიშვნელოვან საქმეზე ვარ ჩამოსული
მამამ ჯერ მე შემდეგ კი ისევ დემეტრეს შეხედა.
-მე დემეტრე ერისთავი გახლავართ.
ხელი გაუწოდა დემეტრემ მამას და მამამაც შეაგება თავისი ხელი.
-დაბრძანდით.
-გმადლბთ.
-ნანა სტუმარს ტკილეული მოართვი ყავა ან ჩაი.
-არა გმადლბთ ნუშეწუხდებით ჯერ საქმეზე გადავალ.
-ახლა მოვკვები ეს რას მორცხვობს ნახე რა აჰაჰა რაო დემეტრიუს? გულში ვფიქრობდი და ვიცინოდი.
-ქალბატონო ნანა მობრძანდითთქვენც თუშეიძლება.
მამას უკვე აღელვებას ვამჩნევ დ ანერვიულბა თანდათან იმატებს ჩემში.
-მოკლედ მე აქ ჩამოვედი რადგან თქვენი ქალიშვილის ხელი მინდა გთხოვოთ,გვიყვარს ერთმანეთი და დიდიხანია ვგეგმავდი ამას თუმცა სამსახურის გამო ვერ ვახერხებდით ჩამოსვლას.
მამამ წარი წამოსწია ჯერ მე გადმომხედა შემდეგ დედას დ აისევ დემეტრეს მიუბრუნდა.
-კარგი ბიჭი ჩანხარ თავაზიანი და თუკი ჩემი ქალიშვილის გაბედნიერება შეგიძლია დაისიც არაა წინააღმდეგი ჩვენ თქვენსგვერდით გვიგულეთ.
-მადლობა დიდი რაც შეეხება ქორწილს 1 კვირაში უნდა დავნიშნოთ რადგან ჩემი მშობლები მიემგზავრეიან შემდეგ და ვერ ვახერხებთ მოგვიანებით.
-ხო მაგრამ ასეყცებ შვილო ვერმოვასწრებთ ვერაფერს.
-ნუინერვიულებთ არაფერია თქვენი მხრიდან საჭირო ყველაფერს მე მოვაგვარებ უბრალოდ თქვენ უნდ აჩამოხვიდეთ ქორწილში .
-ხარჯებზე არაა აქ საუბარი უბრალოდ ახლობლები როგორგაიგებენ ამ ყველაფერს.
-თქვენთვის ბატნო ნიკოლოზ შვილის ბედნიერებაა მთავარი თუ ახლობლების აზრი?
-მართალიხარ გეთანხმები.მაშინ უნდა ავღნიშნოთ არა?ნანა ბარბარე მიდით აბა მიხედეთ სუფრას.
არადაიმედი მქონდა არმოეწონეოდათ დემეტრე და მამაუარს ეტყოდა.თუმცა რააქვს ამ პრიმატს დასაწუნი.მოიცა ბარბარე შენ რა დემეტრეს გარეგნობას ხაზიგაუსვი? აღიარებ რომ სიმპათიურია?კარგი რაა რასისულეკეა სუკც არარის სიმპათიური.
სამზარწულოში რცა გავედით დედა მომეხვია და ცრემლიანი ვაკეით მიყურებდა.
-გამიფრინდე უნდა დე?
-არა ხშირად გნახავ ხოიცი უშენოდ არშეიძლია.
-ჩემი პატარა,კარგი არჩევანია დე მომწონს მე დემეტრე ზრდილოიაი და კარგი ბიჭია.
-ხო კი არის.
დედას გავუღიმე და სამზარწუოდანაც გავედი რომ კიდევ რამე არეთქვა ვეღარ გავუძლებდი უკვე. ოთახში შევედი და ჩემი ბავშვობის ფოტოებისბდათვალიერება დავიწყე,თან ცრემლები მომდიოდა.
უცევ უკნიდან მხარზე შეხება ვიგრძენი და შეშინეუკმაუკან ივიხედე.
-რაშვ......ბარბარე? ტიროდი?
გაკვირვებული მიყურებდა დემეტრე.
-არაფერიაუბრალოდ რაღაც გამახსენდა.
-კარგი რა რაგატირებს
ცერა თითით ომწინდა ცრემლები და თვალებში იყურებდა.
-მართლა ხოართხოვდები .უცებ მომაშორა თვალები და მაინც მიკბინა.
განაწყენებული შევხეხე აბაზანაში სევედი სახე დავიბანე და ოთახიდან გავედი.ისიც მალე გაოიდა შეომხედა თვალი ჩამიკრა და ისევ მამას შეუერთდა.
მალე გავაწყვეთ სუფრა და მივუსხედით.
სადღგრძელოს სადღეგრძელოზე სვამდნენ.
-აბა დემეტრე რას საქმიაობ მოგვიყევი.
-მე ბიზნესი მაქვს .
-ხოო? ყოჩაღ კარგია,წარმატებები.
-მადლობთ.
ოხ მამაჩემო კარგი და მათხოვარია ახლა უნდა ეკითხებოდე ბოოს მაგას? ჩუმად ვლანძღავდი მამას გულში.მალე დავიშალეთ დედამ არ ამალაგებინა მიდი და დაისვენე ნამგზავრი ხარ დაიღლებოდიო მეც დავემორჩილე დევედი საძინებელში.პენუარი მოირგე და ჩემს გემრიელ საწოლში მვკალათდი.
უკვე ძილის პირას ვიყავი როდესაც უკნიდან შეხება ვიგრძენი.
-იცი რალამაზიხარ? როცა ასე ჩუმად ხარ?
კისერში ნაზი კოცნა ვიგრძენი თუმცა მდენად გაბრუებული ვიყავი თვალებიც ვერ გავახილე.
არვიცი რატომ მექცევა ასე დემეტრე მას ხომ დროებით ვჭირდეი მეუღლედ ნორმალურად არც ვიცი რატომ მოვყავარ ცოლად.კი მომწნს თუმცა მეშინია რომ შემიყვარება რასაც ყველაზე მტად ვერიდები და ვცდილბ არ მოხდეს .ასე ჩამეძინა დემეტრეს გვერდით რომელიც ზეოდან იწვა საწოლზე არც გადაუფარებია იმედია არ შესცივდება.თუმცა როგორც ჩანს შეციებია რადგან დილით ჩემზე მოკრული იყო მისი ტორები კი ლამის დამახრჩობდნენ ......