უაზრო ქმედება (თავი 1)
თორნიკე ბაბლუანი ნიკანდრე ბაბულუანის და ანინა ლიპარტელიანის 22 წლის ვაჟი ისინი სვანეთში ცხოვრობდნენ უშგულში მათთვის ტრადიციები და სახელი ყველაზე ძვირფასი და მოსფრთხილებელი რამ იყო და არავის მისცემდნენ მათი აბუჩად აგდების უფლებას ელენე სკოლაში სწავლობდა მეთორმეტე კლასში იყო მშობლები სანატრელ შვილს ყველაფერს საუკეთესოს უკეთებდნენ საუკეთესო სკოლა საუკეთესო ტანსაცმელი საუკეთესო ბავშვობა თავს არაფერში იზღუდავდა იყო ბედნიერი და პირდაპირი მაგრამ ყველაფერი თორნიკე ბაბლუანმა შეცვალა მისი ბავშვობა საერთოდ არ გავდა ელენესას სვანეთში გაიზარდა უშგულის ერთ ერთ სოფელში ოთხ ძმასა და ერთ დასთან ერთად ვერ ვიტყვი რომ რამე აკლდა მაგრამ არც ბედნიერი იყოფილა და არც მხიარული თბილისში ხშირად ჩამოდიოდა ყველა ცნობდა ყველამ იცოდა ვინ იყო თორნიკე ბაბლუანი ელენეს გარდა არც იცოდა და არც აინტერესებდა 12 ოქტომბერი ამ დღეს ელენეს მეგობრის დაბადების დღე იყო კლუბში მეგობრებთან ერთად ერთობოდნენ თამაშობდნენ მხიარულობდნენ ბაბლუანიც იქ იყო ამ საბედისწერო დღეს ელენე დარტსის თამაშს ცდილობდა მაგრამ არ გამოსდიოდა მიზანთან ახლოს კი მაგრამ მიზანში ვერც ერთხელ ვერ მოახვედრა -მიზანს უნდა უყურო და არა ისარს -ჯერ ზრდილობა უნდა ისწავლო და არა ლაპარაკი უზრდ -შენთვისვე აჯობებს გაჩუმდე -და შენ გამაჩუმებ გგონია -ელენე წამოდი მალე და დაქალმა სასწრაფოდ წიყვანა შეიძლება თორნიკეს ეს სიტყვები სულ დაევიწყა რომ არა მეორე დღეს აფეთქებული ინტერნეტი ,,რატომ ვერ იტანს ელენე ბურდული სვანებს’’ ,,მოითმენს თუ არა დემეტრე ბაბლუანი დამცირებას’’ ,,რა პასუხს გასცემს ბაბლუანების ოჯახი ბურდულების თავხედ შვილს’’ ,,ხევსურებისა და სვანების დაპირისპირება კვლავ გრძელდება’’ ,,აიღებს თუ არა თორნიკე ბაბლუანი სისხლს’’ ,,მთის ომი გრძელდება’’ და სხვა ათასი სისულელე რომელიც თორნიკეს გულზე მოხვდა ვერ აიტანა ვერ გაიგო მამამისის დაძალებით კი მიიღო გადაწყვეტილება რომელიც ტრადიციების შეურაწყოფას თავს აარიდებდა თანაც ისედაც გაღიზიანებულ სვანებსა და ხევსურებს გაბრზების საშვალებას არ მისცემდა ჩხუბი როგორც ყოველთვის ქალის გამო დაიწყო ვიბლიანიის ბიჭს ლიქოკელის გოგო შეუყვარდა გოგოს ძმას ვიბლიანი არ მოსწონდა ასე რომ ‘’შემთხვევით’’ შემოაკვდა ჩხუბის დროს ამის გამო კიდევ ბევრი ახალგაზრდა დაზარალდა ორივე მხრიდან მაგრამ საბოლოოდ ბურდულმა და ბენდელიანმა იქორწინეს და ყველაფერი ჩაცხრა მაგრამ სვანები ვერ მშვიდდებოდნენ ერთი ზედმეტი სიტყვა იყო საჭირო და ყველაფერი თავიდან დაიწყებოდა დილით ადრე ელენე ლოგინიდან მამის ყვირილმა გადმოაგდო რომელიც სასწრაფოდ დაბლა უხმობდა ბურდულების სახლში ათამდე ბაბლუანი იყრიდა თავს მათ მალევე შეატყობინეს არჩილს მომხდარი და კაცმაც მალევე მოახდინა რეაგირება -მა ხომ კარგად ხარ რა გაყვირებს -ახლავე დაბლა ჩამოდი ელენეს მომხდარი შეატყობინეს კი ფიქრობდა ამათმა ხომ არ გააფრინეს რის გამო მომივარდნენ სახლშიო მაგრამ ხმას ვერ იღებდა -ბატონო არჩილ თქვენი ქალიშვილი და ჩემი ვაჟი უნდა შეუღლდნენ მესმის არც მე მომწონს ეს გადაწყვეტილება მაგრამ სხვა გზა არ გვაქვს არავის მივცემთ ჩვენი სახელის შურაწყოფის უფლებას მითუმეტეს ალბათ გესმით ეს კომენტარები რა შედეგს გამოიღებს მთაში -ერთი წამით მემგონი რაღაც გეშლებათ ან მე მოვხვდი პარალელურ სამყაროში რა შეურაწყობაზე მეუბნებით რა შეუღლება რა შეურაწყოფა -ასეა ქალბატონო ელენე თქვენ და ჩემი ვაჟი შეუღლდებით -მე არ მინდა -მესმის მაგრამ ამის გამო შეიძლება მთაში ათობით ადამიანი დაიღუპოს -ეს ყველაფერი კი იმიტომ რომ თქვენს ვაჟს შეურაწყოფა მივაყენე? დამიჯერეთ ბევრად უარესებიც მითქვამს -და მაგით ამაყობთ ელენემ ვეღარაფერი უპასუხა არც მისი მშ`ბლები იღებდნენ ხმას და არც არავინ მხოლოდ ის და ნიკანდრე საუბრობდნენ -მოკლედ ხვალ დილით ადრე გავდივართ და მზად იყავი შვილო ხოლო დღეს შენი ხელის სათხოვნელად მოვალთ ელენეს გაეცინა და ოთახი დატოვა არჩილი და ნიკანდრე დიდხანს საუბრობდნენ მაგრამ ჩანდა რომ ელენეს სასიკეთოდ არაფერი გადაწყვეტილა -ელენე ოთახსი დამაყრუებელი ყვირილი გაისმა როგორც კი სტუმრებმა სახლი დატოვეს -სულ გადაირიე არა რამ გათქმევინა ასეთი უაზრობა და სითავხედე იცი შენ საერთოდ ესენი ვინ არიან იცი მაინც რა გააკეთე -ვერ ვხვდები და თუ გინდა მომკალი -შენ კიდე ვერ ხვდები არა მე იმის უფლებაც კი არ მაქვს შევეწინააღმდეგო გესმის სენ -მოიცა ანუ მართალი იყო რაც იმ კაცმა იბოდიალა -ქეთევან აღარ შემიძლია აუხსენი თორემ მოვკლავ ბოლო ხმაზე ყვიროდა არჩილი თან ოთახიდან ოთახში ნერვიულად დადიოდა -შვილო მოგიწევს თორნიკეს ცოლად გაყვე და ამაზე უარის თქმის უფლება არ გვაქ უბრალოდ არ შეგვიძლია ისედაც დაძაბულობა იყო შენ კიდევ ცეცხლი უარესად გააღვივე ამიტომ მოგიწევს ბაბლუანებს უშგულში გაყვე -აჰამ როგორც იტყვით ელენე კიდევ ვერ იჯერებდა რა მოხდა რა გამოიწვია მისმა სიტყვებმა მანამდე ვერ იჯერებდა სანამ თორნიკემ ხელზე უზარმაზარ თვლიანი ბეჭედი არ გაუკეთა თვითონაც ვერ გაიაზრა რა მოხდა უეცრად მაგიდიდან წამოხტა და სადღაც წავიდა ისე რომ არაფერი უთქვამს ოთახში ავიდა და იცლიდა როცა კარი თორნიკემ შეუღო -სულ გადაირიე რას აკეთებ -ალბათ კი რადგან შენნაირი გოგო მომყავს ცოლად -უარი თქვი -და ჩემს გამო ათობით ადმიანი მოკვდეს ამას არ დავუშვებ -მისმინე მართლა არ მესმის როგორ შეიძლება ჩვენმა ქორინებამ ვინმეს სიცოცხლე გადაარჩინოს -ვერც გაიგებ ჯობია სხვა რამ ჩაიცვა -რატომ კომპლექსდები -შეგიძლია შენს ოთახში ეგრე გეცვას მაგრამ გარეთ ეგრე ჩემი ცოლი ვერ გავა -გასაგებია მაშინ შეგიძლია შენს ცოლს მიხედო და მე შემეშვა ელე ოთახიდან გავიდა და ყურადღება თორნიკესთვის საერთოდ აღარ მიუქცევია მაგრამ კიბეებზე დაეწია მიწა ფეხებიდან ისე გამოეცალა ელენეს თვალის დახამხამებაც კი ვერ მოასწრო როცა მიცვდა რა ხდებოდა უკვე ოთახში იყო -სულ გადაირიე არა -ჩემი ნათქვამი უნდა მოისმინო და დაიჯერო -შენ რატომ უნდა გისმინო -მოგიწევს მომისმნო უკანასკნელი რამდენიმე თვე მაინც თორნიკე ოთახიდან გავიდაა ელენე კი გაცებული უყურებდა მიჯახუნებულ კარს ათი საათისთვის უკვე ყველა სტუმარი წავიდა ელენე კი იმ მომენტის შემდეგ ოთახიდან არც გამოსულა ფიქრობდა ფიქრობდა და მაინც ავერ ხვდებოდა რა ხდებოდა მის თავს უფროსწორედ არ უნდოდა დაეჯერებინა დილის ექვს საათზე ქეთევანმა გააღვიძა ჯერ კიდევ ბნელოდა ქეთევანი ბარგს ულაგებდა ცდილბდა შვილისთვის არ შეეხედა და მოსალოდნელი კითხვებისთვის თავი აერიდებინა მაგრამ არ გამოვიდა -სკოლაში რას იტყვი -არვიცი -განათლების გარეშე მტოვებ -ელენე შენი აზრით მე მიხარია გგონია ჩემთვის ჩვეულებრივი ამბავია შენი გათხოვება იმის გადატანა მოგიწევს რაც მე წლების წინ გადავიტანე და დამიჯერე ადვილი არ იქნება გგონია მინდა ჩემსავით გეტკინოს. ამას ამბობდა და თან ცრემლებად იღვრებოდა -კარგი რა დე მალე ჩამოვალ და ლოყაზე ხმაურიანად აკოცა - თანაც თუ გინდა ჯამრთელი დაგიბრუნდე შენი ‘’ქაშმერის’’ შარფი გამატანე -შენ არასდროს შეიცვლები და არც შეიცვალო რვა საათისთვის ბაბლუანებიც მოვიდნენ წუწუნებდნენ რომ აგვიანდებოდათ ელენე კი ოდანავაც. არ აჩქარებულა იცოდა მის გარეშე მაინც ვერ წავიდოდნენ მშობლებთან დამშვიდობება ძნელი აღმოჩნდა კარის ზღრუბლზე ქეთევანმა შარფი რომ გაუკეთა მაშინ მიხვდა რაც ხდებოდა და ტირილი აუვარდა ცრემლებად იღვრებოდა გრძნოები უფრო გაუმძაფრდა არჩილის თვალებს რომ გადააწყდა ათის ნახევრისთვის დაადგნენ სვანეთის გზას თორნიკე და ელენე მარტო ისხდნენ უკანა სავარძელზე ხმას არცერთი იღებდა ბოლოს ელენემ სიჩუმე დაარღვია -იქ რა უნდა ვაკეთო -ხეირიანად ვერაფერს გააკეთებ -მაშინ თქვი რომ განათლების მისაღებად დავრჩი -მატყუარა არ ვარ -რა შუაშია მატყუარა ვისწავლი და მერე ჩამოვალ -კარგი -ესეიგი შევთანხმდით სახე გაუნათდა ელენეს ბედნიერებისგან ბრწყინავდა -არადა ეგეთი ქერაც არ ხარ გარედან უნებურად ჩაეცინა თორნიკეს ელენეს ხმა აღარ ამოუღია სანამ ერთ პატარა სახლს არ მიადგნენ სახლის უკან კი გრზელი ხის შენობა იყო მანქანებიდან გადმოვიდნენ და ისე შევიდენ მძღოლებმა კი მანქანები შეიყვანეს -აქ უნდა ვიცხოვროთ გაკვირვებული იყურებოდა ელენე -არა შვილო აქედან მანქანით ვეღარ წავალთ ამიტომ ცხენებს გამოვიყენებთ ხო აქედან ტელეფონიც აღარ იჭერს შენებს გააგებინე გაშეტერებული ისმენდა ელენე სვსნების ლაპარაკს რამდენიმე უცხო ბიჭმა მისი ბარგი ცხენებს აკიდა -მე რომელ ცხენზე ვჯდები -შენ მე მომიჯდები -გადამიწყვიტა -მაშინ ფეხით წამოდი -მეტი ცხენი არ გყავთ? -კი მაგრამ პირველივე დღეს არ მინდა ჩემი მოსავლელი გახდე -ცხენზე ხუთი წლიდან ვჯირითობ ამიტომ აქ თუ ვინმე მოსავლელია ისევ შენ -ასეთ ლაპარაკს როდის მოეშვები ხო ხედავ რა გიყო შენმა ენამ -შეენ უნდა გკითხო რას ვილაპარაკებ -კი მითუმეტს ჩემი ოჯახის წინ არ გაბედო ასე მომმართო დედჩემმა არ იცის რატომ მოგიყვანე ცოლად -კარგი ძვირფასო უკვე ბნელოდა სოფელი კი არსად ჩანდა -მალე მივალთ აღარ შემიძლია -თითქმის მივედით —ნიკანდრე მტის ფერდობზე ულამაზესი ცის ქვეში ერთმანეთის მოშორებით შვიდი რვა სახლი იდგა ციოდა არა ძალიან ძალიან სციოდა ჭიშკარი გაიღო და ულამეზესი ეზო გამოჩნა შუაში კი დიდი სახლი იდგა მათი შესვლისთანავე სახლიდან ათობით ადამიანი გამოვიდა თორნიკე ცხენიდან ჩამოხტა და ელენეს ჩამოსვლაში დაეხმარა ციდილობდ დედამისის წინაშე ელენესთვის პატივი ეცა -ელე ეს დედაჩემია ანინე დედა ეს ჩემი საცოლეა თორნიკეს წინადადება დამთავრებული არ ჰქონდა ანინემ ელენე გულში რომ ჩაიკრა ამაღელვებელი მოენტი იყო დთორნიკემ ყველა გააცნო სახლში მისი ჩათვლით 23 ადამიანი ცხოვრობდა თორნიკეს დედმამა ბებია და-ძმები მათი ცოლები და შვილები უზარმაზარ სასადილოში უზარმაზარი მაგიდა იდგა იქ ივახშმეს ელენე თორნიკეს დასთნ დააწვინეს ოთახში ჯვრისწერა სამი დრის შემდეგ დაგეგმეს მანამდე კი ცალცალკე ოთახებში ეძინათ თორნიკე დილით ადრე გადიოდა არა ძალიან ადრე და ძალიან გვიან ბრუნდებოდა ძმებთან ერთად ერთმანეთს თითქმის არ ხვდებოდნენ პირველი ღამე საშინელი იყო სციოდა ვერ ისვენებდა თავის ოთახი ენატრებოდა მეორე ღამეს ძილის წინ თორნიკეს დამ ლილემ ელენეს ჰკითხა -ჩემი ძმას ცოლად რატომ მიყვები ელენემ ვერაფერი უპასუხა თითქოს არც გაუგონია თვალები დახუჭა და მთელი ღამე ამაზე ფიქრს დაუთმო მესამე საღამოს მისი მშობლები ჩამოვიდნენ ელენეს ძალიან უხაროდა მთელი საღამო ბედნიერებისგნ ანათებდა უამრავი რამ ჩამოიტანეს ბურდულებმა მთელი სახლი ქორწილის სამზადისს მოეცვა ამ საღამოს თორნიკე ადრე დაბრუნდა საცოლის გვერძძე იჯდა მაგრამ ერთხელაც არ შეუხედავთ ერთმანეთისთვის ლაპარაკი ხომ ზედმეტია ვახშმის შემდეგ ანინემ დაიწყო -ხვალ დილით ამოვა ფოტოგრაფი სტუმრები ორი საათისთვის მოვლენ დაახლოებით სამასი კაცია ორივე მხრიდან ქორწილი ღია ცის ქვეშ გაიმართება ჯვარს მამა თევდორე დაგწერთ ყველაფერი მოვაგვარე ტქვენ ნურაფერზე ნუ იდარდებთ მშვენიერები ხართ -დედა ხვალ რა უნდა ჩავიცვა. წამოიყვირა ელენემ -ამაზე სულ არ მიფიქრია უკაბოდ როგორ გავთხოვდე -შვილო შენ ამზე ნუ დარდობ დამელოდე ანინე წამოხტა და თავის ოთახში გავარდა იქიდან კი გრძელი თეთრი კაბით დაბრუნდა რომელიც საგანგებოდ შეეფუთა -ეს ჩემი ბებიის კაბა იყო ძალიან ძველია სამაგიეროდ ძალიან მნიშვნელოვანი ეს კაბა 30 წლის წინ მეცვა და პირველად ამდენი ხნის შემდეგ მინდა შენ ჩაიცვა ძალიან მოგიხდება -არვიცი რა უნდა გითხრათ მადლობა დილა ქაოსურად დაიწყო ყველას სადღაც ეჩქარებოდა არავის არ ეცალა ელენე კი ძალიან მშვიდად იყო გამოიძინა წყნარად ადგა კაბა გახსნა თეთრი იყო და სადა უყურებდა და არ იცოდა რა ექნა ხელს ვერ კიდებდა ამ წუთას ბოლომდე მიხვდა რაც მოხდა უნდოდა კი მაგრამ ეს სრულიად უცხო გარემოში უცხო ხალხთან ერთად ცხოვრება უცხო მამაკაცთან ერთად ერთ ლოგინში დაწოლოა ფიქრობდა გაშტერებული ისე რომ დედამისის შემოსვლა ვერც კი გაიგო -ელენე დაგაგვინდება მოდი მოგეხმარები ქალმა კაბა ჩააცვა ელენე არაფერს აკეთებდა თმები დაუვარცხნა მსუბუქი მაკიაჟია გაუკეთა და ელენე უკვე მზად იყო -ძალიან ლამაზი ხარ ეს კაბაც როგორ გიხდება არ მოგწონს? -სულ მეგონა რომ ელი სააბის კაბით გავთხოვდებოდი თმას პროფესიონალები დამვარცხნიდნენ ქორწილი რომელიმე მდიდრულ სანაპიროზე მექნებოდა ახლა კი აქ ვარ სადრაც გამყინვარებაში ერთ პატარა ოთახში შენთან ერთად -ელენე რა გინდა რომ გავაკეთო -აქ მოვკვდები დედა აქ რა უნდა ვაკეთო ამიხსენი -ხატვა სულ გეხერხებოდა -დედა -ელენე რა ვქნა შენი აზრით ჩემთვის მარტივია 17 წელი სულ ჩემს გვერდით იყავი ახლა კი ამ სიშორეზე მიწევს შენი გაშვება და მითუმეტეს უცხო ოჯახში მაგრამ ასეა საჭირო და მორჩა \ ხმა არცერთს აღარ ამოუღია ელენეს სანამ არ დაუძახეს ოთახიდან არ გამოსულა საოცარი სანახავი იყო ულამაზესი გოგონა ულამაზეს კაბაში დიდ მარმარილოს კიბეებზე როგორ ჩამოდის დაბლა კი ჩოხაში გოწყობილი მშვენიერი ყმაწვილი როგორ უცდის თორნიკემ ჯერ ხელზე აკოცა შემდეგ კი ხელკავი გამოსდო და გარეთ ისე გავიდნენ შესაშური დასანახი იყო ეკესიამდე ცხენებით მივიდნენ სხვადასხვა ცხენებზე ისხდნენ პატარა ეკლესია იყო ხალხი გარეტ ელოდა სიგნით მხოლოდ ოჯახის წევრები იყვნენ ჯვარი დაიწერეს ყველა ბედნიერი იყო მათ გარდა მაგრამ არ იმჩნევდნენ ერთ შეყვარებულ წყვილს გავდნე იქიდან ელეს ცხენზე ავიდა თორნიკეც პირველად იყვნენ ასე ახლოს პირველად იყო ელენე ასე უხერხულად თორნიკეს ხელები მოეხვია და ისე ეჭირა ლაგამი მიდიოდნენ მშვიდად და აუჩქარებლად თორნიკემ სიჩუმე დაარღვია -ნორმალურად გამოიყურები -შენც არაგიშავს -მეგონა გაიქცეოდი -ვაპირებდი -ხელი რამ შეგიშალა -არვიცი მაგრამ არც ახლაა გვიანი -ახლა უკვე ძალიან გვიანია გამარჯობათ ბავშვებო ამ საიტზე როგორც ისტორიების ამტვირთავი ახალი ვარ ველი თქვენს შეფასებს ჩემთვის ძალიან მნიშვნელოვანია თუ არ დაგეზარებთ გთხოვთ დამიწერეთ შენიშვნები. მადლობა რომ წაიკითხეთ |
 |
 |
ტესტები
სხვა გვერდები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.
