დასასრულის დასაწყისი (თავი მერვე)
საწოლიდან ადგომა საშინლად არმინდოდა, მაგრამ უკვე 4 საათი ხდებოდა. ნომრიდან არ გავსულვარ იქვე ვისაუზმე, ჯერ კიდევ ზუსტად მახსოვდა გიორგის სიტყვები, რომელიც ასე ძალიან მტკენდა გულს, ამ დროს ნომერში სოფო შემოვიდა - სოფოო ? აქ რასაკეთებ ? - მოიცა შენ რა ესე მალე დაგავიწყდა მე და ირაკლიც, რო ვაპირებდით ჩამოსვლაას ? ნუ მაგას რამნიშვნელობააქვს, შენ ის მითხარი როგორხარ ? გიორგიმ დარეკა გუშინ ირაკლისთან, მეც მასთან ერთად ვიყავი და გავიგე ყველაფერი - მაგ თემაზე ლაპარაკი არმინდა რაა, გთხოოვ. - კარგი, როგორგინდა, მაშინ ეხლა კაბების ასარჩევად წავიდეთ -კაბების ? - ხოო, იკაც მოდის და მე მეწყვილის პონტში ვარრაა . - მოკლედ ყოჩაღ შენ რაა, უკვე მოგისწრია ირაკლის შებმა - სოფოს მოსვლამ ოდნავ გამამხიარულა, ცოტახანში მაღაზიაში წავედით კაბების ასარჩევად, საკმაოდ დიდი არჩევანი იყო, სოფოს დიდხანს არუფიქრია, ძალიან ლამაზი კრემისფერი ნაზი, სადა კაბა ჩაიცვაა, მე კაბების არჩევის თავი ახლა ნამდვილად არმქონდა, კაბებს უგულოდ ვათვალიერებდი, ამიტომ მთლიანად სოფოს არჩევანს ვენდე. შემდეგ სალონში გავიარეთ, თმა გავისწორე, მაკიაჟი გავიკეთე და სასტუმროშიც დავბრუნდით, წვეულება 8 საათზე იწყებოდა, დრო ცოტა გვქონდა, ამიტომ მაშინვე შევუდექით მზადებას - სოფოო შენ ირაკლისთან ერთად აპირებ წასვლას ? - ხოო, იქ როგორც მისი მეწყვილე ისე მივდივარ, მოხდა რამეე ? - არა , არაფერი უბრალოდ ლაშასთან ერთად წასვლა არმინდა - მერე მაგაზე გაწყენინეებ, ჩემო ლამაზოოო ? ეხლავე დავურეკავ იკას და ვეტყვი, რომ იქ შევხვდებით ერთმანეეთს, ახლა აწიე ეგ ლამაზი საჯდომი, შედი და სწრაფად ჩაიცვი ეგ კაბა, იქ არც მოგიზომია, ზედაც არ შეგიხედაავს, ვკვდები ისე მაინტერესებს, როგორ გექნება - ჩემ ოთახში შევედი , კაბა ჩავიცვი, სარკესთან დავდექი და ჩემი თავის დანახვისას, მეცკი ნერწყვი გადავყლაპე - სოფო მოგკლაავ, ეს რაარის ? -რამოხდაა ? არ მოგერგოოო ? მოიცა დამენახე, ვააუ, ათასი კომპლიმენტი მითქვამს შენთვის, მაგრაამ ახლა რაღაც სასწაული ხაარ, არა რაა წითელი შენი ფერია, სწრაფად ადექი და წავიდეეთ, ხო მართლა ლაშამ დაგირეკა, ვუთხარი ანნა ჩემთან ერთად მოდისთქო, ასერომ ნუ დაელოდებითქოო. ნეტა იცოდე როგორ მაინტერესებს გიორგის რეაქციაა - სოფოოო - ხო რაიყოო, ვიცი ცუდად მოიქცაა, მაგრამ ხო ნანობს, კარგი გვეყო ეხლა მათზე ლაპარაკი, წავიდეთ და მაგრად გავერთოდ. დარბაზში შესულმა, მაშინვე ვიგრძენი იქ მყოფების მზერა, მალე გიორგიც შევამჩნიე, ირაკლისთან ერთად იდგა და თვალებს აქეთ- იქით აცეცებდა. ისე კარგად გამოიყურება, ისე უხდება ეს შარვალ-კოსტუმი, იქ მყოფებს თავის ოდნავ დახრით ესალმებოდა, ისეთი სერიოზული , საქმიანი იყო, ისეთი ქარიზმა მოდიოდა მისგან, თავი ძვლივს შევიკავე, რომ ეს ყველაფერი არ შემემჩნია. სოფოს დაჟინებული სურვილით მათ მაგიდასთან მივედით - ვაა გოგოებო, როგორი ლამაზები ხაართ, თქვენი დატოვება მარტო არ შეიძლება დღეს - ღიმილით შეგვებება ირაკლი - შენ მარტო დატოვებას არც მე ვაპირეებ - ეშმაკურად მიუგოსოფომ - წამოდი ეხლა და ვიცეკვოთ, აბა აქ ტყუილად მომიყვანეე ? მე და გიორგი მაგიდასთან მარტო დავრჩით, ამასობაში შამპანიურის რამდენიმე ჭიქის დაცლაც მოვასწარი და გიორგიმაც არ დააყოვნა საყვედური - ანასტასია, ასე თუ გააგრძელებ მალე დათვრები - მე რას ვიზავ, ეგ შენი საქმე არარის ბატონო გიორგი - ოხ, ისევ ფორმალობა, გუშინ მთვრალი ვიყავი, ძაალიან და.... - ახლა, ახსნა-განმარტებების მოსმენის ხასიათზე ნამდვილად არვარ, ტყულად თავს ნუ შეიწუხებ - ანასტასია, ხომ გითხარი - მეც გითხარი უკვე ჩემი სათქმელი - კარგი , ვიცეკვოთ ? დროის უქმად გაყვანას მაინც სჯობს - არა იყოს, ლაშას დაველოდები, თუმცა მადლობა შემოთავაზებისისთვის - გიორგის ამის გაგონებაზე თვალები აენთოო, ჭიქას ისე მოუჭირა ხელი, ცოტაც და ნამსხვრევებად აქცევდა, ცოტახანი ასე გამწარებული იდგა, შემდეგ კი დარბაზიდან სწრაფი ნაბიჯებით გავიდა. დაცლილი ჭიქების რიცხვი თანდათან იზრდებოდა, შამპანიურმა ხასიათზე მომიყვანა, ირაკლისთან ერთად ბევრი ვიცეკვე, უამრავი უცნობი კოლეგაც გავიცანი და დრო კარგად გავატარე, სასტუმროს შესასვლელში ლაშა შემხვდა - გამარჯობა ანა, დღეს ვერ მოვახერხე შენთან ლაპარაკი, მინდოდა ბოდიში... - ლაშა, ოღონდ დღეს არა კარგიი ? თან ახლა ნასვამი ვარ, რაც არუნდა მითხრა ხვალ ან მემახსოვრება ან არა, ასეროომ... - კარგი, როგორც გინდა - ლაშას დავემშვიდობე და ნომერში შევედი - ჯანდაბაა, გიორგი აქ რაგინდაა ? - ანასტასიაა, ეხლა კარგად მომისმინე, არ გაბედო და არ შემაწყვეტინო არაფერი, უბრალოდ დაჯექი და მომისმინე - ამის ხასიათზე ნამდვილად არვარ ეხლა - ირონიულად ვუთხარი და სააბაზანოსკენ დავაპირე წასვლა, თუმცა გიორგიმ ხელი მკლავში ჩამავლო და კედელთან ამაყუდა - ანასტასია, სერიოზულად გელაპარაკები - მივხვდი, ახლა რამე, რომ მეთქვა აივნიდან მომისვრიდა დაუფიქრებლად, ამიტომ გაჩუმება გადავწყვიტე - კარგი, გისმენ. - ...მოკლედ ვიცი, რომ შემეშალა, მოგატყე, არ გითხარი, რომ ცოლი მყავდა, მაგრამ ეს ყველაფერი ისე თავისებურად მოხდა, გააზრებაც ვერ მოვახერხე, მაშინ უბრალოდ გასართობი გოგო არყოფილხარ, ჰაერივით მჭირდებოდი, ზუსტად ვიცი ამას შენც გრძნობდი, არაფერი არ ამართლებს ჩემ საქციელს, ვით მოვიქეცი, ჩემს მიმართ ნდობის სურვილიც გაგიქრე, მაგრამ ეხლა ბევრი რამე შეივცვალა, არც შენ ხარ ინტერნი და არც მე შენი მასწავლებელი, ორივე ზრდასრულები ვართ, არც ის ასაკი გვაქვს, რომ ერთმანეთის გაწამებაში გავატაროთ დრო, შენზე ვგიჟდები ანასტასია, შენი დანახვისას ვერცკი წარმოიდგენ რამემართება, მკლავს იმის გაფიქრება, რომ ერთ დღესაც შეიძლება სხვასთან იყო ან სხვა შეგიყვარდეს, ვიცი ჩვენი ესეთი არეული ურთიერთობა არც შენ მოგწონს - გიორგი ნელ-ნელა მიახლოვდებოდა, მის თვალებში ცრემლებიც კი შევნიშნე, ასეთი გიორგი არმინახავს, არასდროს არმინახავს, მისი გამოხედვაა ყველაფრის მთქმელი იყო...უფრო და უფრო მიახლოვდებოდა და ყელში სველ კოცნებს მიტოვებდა - ამ კაბაში ისეთი სექსუალური ხარ, ტანზე რომ არ შემოგახიე ახლაც მიკვირს -გიორგიიი - ძვლივს წარმოვთქვი მისი სახელი - მითხარი, რომ არგინდა და აღარადროს მოგეკარები - პირველად გავიგე მისი ასეთი ხმა , ვნება, სიყვარული, სინაზე , მონატრება ყველაფერი ერთად იკითხებოდა მის ხმაში, თმაში ხელები შევუცურე და მის ტუჩებს ისე დავწაფე, მეგონა ვეღარავინ გამომგლეჯდა მის თავს, ხელებს ჩემს ზურგს უკან დაასრიალებდა და კაბის გახსნას ცდილობდა, მეც არ დავაყოვნე და მისი პერანგის შეხსნა დავიწყე, ახლა ხელებს მე დავასრიალებდი მის პრესსზე, საჯდომზე ძლიერად მომიჭირა, ხელში ამიყვანა და საწოლზე გადამაწვინა, მთელი გრძნობით, ნაზად და ნელა დაუყვა ყელიდან მკერდს, მთელ ოთახში ჩემი ხმამაღალი კვნესა ისმოდა, რომლის დარეგულირებას მთელიძალით ვცდილობდი, მაგრამ ამაოდ , ამას გიორგის ხმადაბალი ვნებამოერული გახშირებული სუნთქვაც ემატებოდა - როგორ მენატრებოდი ანასტასია - ყურთან ჩუმად ჩახრეწილი ხმით ჩამჩურჩულა - მეეც....გიორგიიი მეეც ერთმანეთის ტუჩებს ვერ ვშორდებოდით, გიორგი მთელ ტანზე დაასრიალებდა თავის ხელებს, მალე სიამოვნების მწვერვალსაც ერთად მივაღწიეთ და ლოგინზე პირდაპირი მნიშვნელობით ძალაგამოცლილები ვეყარეთ, სუნთქვას ვერცერთი ვარეგულირებდით - მიყვარხარ ანასტასიაა, ჩემო ანასტასია - მეც მიყვარხარ გიორგი ______________ ესეც ახალი თაავი, ძალიაან დიდი იმედი მაქვს რომ მოგეწონებაათ ..მოუთმენლად ველი თქვენს შეფასებებს. |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
თქვენი აზრით, ქალებისთვის, რა ასაკშია მიზანშეწონილი დაოჯახება?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.