-ყველაფერი პირველი კურსიდან დაიწყო, პირველივე დღეს გავიცანი გაგა, თავიდანვე არ მომეწონა, რაღაცნაირი უხეში იყო და საოცრად ცივი თვალები ქონდა. ეტყობოდა ყურადღება რომ მომაქცია, მაგრამ რაში მაინტერესებდა, მაშინ ჩემთვის პრიორიტეტს კარგი სწავლა და მომავალი სამსახური წარმოადგენდა. ბევრჯერ ცადა იმ 4 წლის მანძილზე ახლოს ყოფილიყო, რამდენჯერმე პაემანზეც დამპატიჟა, მაგრამ ყოველთვის ზრდილობიანად ვიმიზეზებდი ან ნანოსთან ყოფნას ან სამეცადინოს. არც საბაბი მიმიცია ოდესმე მოწონების და არც უხეშად დავლაპარაკებივარ ოდესმე, გეფიცები ხმაც კი არ ამიმაღლებია. ალბათ უნდა მექნა._შემდეგ ღერს მოვუკიდე და შესასვენებლად ამოვისუნთქე, ალექსანდრე ჩემ წინ იჯდა, მუხლებზე შემოეხვია ხელები და მიშტერებოდა. არუნდოდა მზერით დავეძაბე. გამეღიმა და თხრობა გავაგრძელე_ ნანო აქამდე მემგონი არ მიხსენებია ჩემთან, ჩემი უმცროსი დაა, მე რომ უნივერსიტეტს ვამთავრებდი ის აბიტურიენტი იყო, ვცდილობდი ყველაფერში დავხმარებოდი, იდეალური, შესაშური დობა გვქონდა, ალბათ შეშურდა კიდევაც ვინმეს. მოკლედ ძალიანაც რომარ გამიგრძელდეს, მაგისტრატურაზე ცოტა მოგვიანებით ჩავაბარე, ნანომ რომ დაამთავრა მაშინ, მარტო მამა გვზრდიდა და არც იმდენად დიდი შემოსავალი ქონდა, ორი სტუდენტი გავეზარდეთ. რაოდენ გასაკვირიც არუნდა იყოს, გაგა მაგისტრატურაზეც კურსელი იყო, მე თან ვმუშაობდი და ხშირად ვერც დავდიოდი. ყველაფერი კი 6, ნუ უკვე თითქმის 7 თვის წინ მოხდა. მაგისტრატურა რომ დავამთავრეთ კურსმა კლუბში წასვლა აიჩემა, გაგიკვირდება, მაგრამ მანამდე არასდროს ვყოფილვარ და ნანოს წაყვანაც ავიჩემე, ნეტა საერთოდ არ გამხსენებოდა. მოკლედ, არ დაგვილევია ბევრი, მხოლოდ ორ-ორი ჭიქა არაყი, მამა გველოდებოდა და დაგვიანება არ გვინდოდა. იქედან სახლში ფეხით მივდიოდით გზაში გაგას ხმა რომ გავიგონე. როგორც ჩანს პათოლოგიური სიმთვრალე ქონდა, არყის სუნად ყარდა, ძლივს დადიოდა და ლაპარაკობდა, უცებ დაგვეწია და წინ გადაგვიდგა:- მიგაცილებთ გოგონებო ღამით საშიშია.
-მადლობა გაგა, 5 წუთში მივალთ, ჩვენ გამო გართობა არ მოიკლო, არ გვინდა გაცილება, მიდი ისევ ბავშვებთან.
-აჰ, არ ნდომია ქალბატონს გაცილება, 8 წელია გოგო ლამის მზერით გაცილებ ყველგან და ახლა სახლშიც აღარ მიმაცილებინო თავი.
-გაგა მტკენ._ისე დახედა ჩემ მაჯაზე მოჭერილ ხელს თითქოს ვერც იგრძნო როდის მომიჭირა.
-ახლა ვტკენ თურმე. მე რომ მტკენდი? მთელი რვა წელი ნინი, მთელი 8 წელია მტკენ. ამ ტკივილს რა ვუყოთ?
-გაგა ხომ იცი რომ ჩემთვის მეგობარი და კურსელი ხარ მეტი არ შემიძლია, გულს ვერაფერს დააძალებ.
-ჩემ გულს შეეკითხე მერე? არა. თუ გგონია ასე იოლად გამოძვრები ცდები. რა გეგონა, დღეს ბოლოჯერ მნახავდი, როგორც ყოველთვის თავის დაკვრით გამეცილებოდი, მერე ერთ დღეს ვინმეს გაყვებოდი და ბედნიერად იცხოვრებდი? არა შენ ჩემი ხარ, ჩემი უნდა იყო სწორედ ასეთი სუფთა როგორიც ახლა ხარ._მაჯით მისკენ მიმწია და მეორე ხელი კეფაზე მომიჭირა, ალბათ კოცნა უნდოდა ნანო რომ ჩაერთო.
-ახლავე გაუშვი შე არანორმალურო, ჩემ დას შეეშვი_მუშტები დაკრა ზურგზე და ცალი ხელი მართლა გააშვებინა. უკან გაგამ ისეთი სახით გაიხედა ნანო წამიერად შედგა ისე შეეშინდა. ჩასისხლიანებული მხეცის თვალები ქონდა.
-იცი რა შენ დას ისე გავხარ მასთან რომ მოვრჩები შენთანაც გადმოვალ_ამაზე ნანო გონს მოვიდა და მუშტის მოქნევას აპირებდა გაგა რომ გონს მოეგო.
-რა აბეზარი გოგო ხარ_ მეორე ხელიც გამიშვა, ორივე ხელი ნანოს გულ-მკერდზე მიარტყა და ჯერ ზურგით ნაგვის ყუთს მიაჯახა, შემდეგ კი ძირს უგონოდ დავარდა. მეგონა მოკლა, იმხელა ტკაცუნის ხმა გავიგონე, მეგონა კისერი მოტეხა, სანამ გონს მოვიდოდა მე დამაგდო ძირს, თავი დამარტყმევინა და თითქმის უუნარო გამხადა. როგორც შემდეგ მითხრეს ტვინის შერყევა მიმიღია, ვერ ვმოძრაობდი თორემ შეგრძნებით ყველაფერი ვიგრძენი._ნერწყვი მძიმედ გადავყლაპე, ალექსანდრეს ამოგმინვამ მანიშნა ორი წუთით შესვენება რომ გამეკეთებინა.პირველად გავხედე. თვალები დაეხუჭა და თავი კედელზე ქონდა მიდებული. ხელები ერთმანეთზე გადაეჯვარედინებინა და ნერვიულად ათამაშებდა._ მკაფიოდ მახსოვს მისი ხელები მთელ ჩემ სხეულზე, როგორ მიფათურებდა ხელებს მთელ სხეულზე და ყურში ახლაც რომ ჩამესმის ისე მწარედ ჩამძახოდა. „ჩემი ძუკნა ხარ, სუფთა ძუკნა რომელიც მხოლოდ ჩემია“. წარმოგიდგენია საშოც კი გახეული მქონდა_ჩამეცინა_მოტეხილობასთან და ტვინის შერყევასთან ერთად, იმდენად ცხოველურად მოიქცა ცალი საკვერცხე და საშვილოსნოს ერთი მილი მაკლია, ექიმი კი მოწყენილი სახით მეუბნება რომ 100 დან ერთი პროცენტია იმის შანსი რომ დედა გავხდე. მთელი ორი კვირა ჩამესმოდა მისი ბინძური სიტყვები. აი მერე კი გადავწყვიტე ისე ცხოვრება როგორც ახლა ვცხოვრობ, ალბათ ამით ვუმტკიცებ ჩემ თავს რომ ყველას ძუკნა ვარ მის გარდა, და არც სუფთა ვარ როგორიც მას სურდა. ასეთი შესაშური დობის შემდეგ კი ჩემ დას თვალებშიც კი ვერ ვუყურებ, მე რომ არა მთელ ცხოვრებას აიწყობდა, ოცნებებს აიხდენდა. მე წავიყვანე ძალით, ჩემი ბრალია, ის იდიოტიც მე გადავიკიდე._უკვე ნერვიულად დავაბიჯებდი და ღერს ღერზე ვეწეოდი_ მაგრამ აი შენ, შენ ყველაფერი არიე, საერთოდ რატომ გაგიცანი, ჯანდაბა, უკვე სისულელეებს ვლაპარაკობ, მთელი ცხოვრება ამომიბრუნე, ათასი კაცი გამოვიცვალე და რაც გაგიცანი სხვისკენ არც გამიხედავს, ბავშვმა დამაბა, ჯანდაბა.
-კი მაგრამ იმ დღეს?
-კარგი რა, გგონია მასთან ვიწექი? არ მინდოდა მეგობრებთან შემერცხვინე, რომ მივხვდი ჩემთან მოსვლას აპირებდი უბრალოდ გავყევი, სახლში წამოვედი და დავიძინე. ჯანდაბა, ასე როგორ დამაბი_თვალის კუთხით შევამჩნიე, რომ წამოდგა და ჩემსკენ წამოვიდა. ხელები მომხვია და მეც თავი კისერში ჩავრგე, ნეტა რომელ სუნამოს იყენებს?
-ამდენი ხნით აღარ მიმატოვო რა_ლამის მუდარით ჩაილაპარაკა და უცებ წამოვყავი თავი, ეს რა მეუბნება რომ მოვენატრე? მეე? ბინძური კახპა? მომესმა? თუ მომესმა სახეს რატო მიახლოებს? ჯანდაბა ას ახლოს არ შეიძლება, არაააა, ჰო კაი ასეთ რბილ ტუჩებზე უარს ვერ ვიტყვი, ნინელი ხელები გააჩერე, ჯანდაბა ნინელი პერანგს ნუ უხსნი, ხო კარგი გულზეც სასიამოვნოდ მკვრივი და სურნელოვანი კანი აქვს. მოიცა, ეს ხელი შარვალს რომ უხსნის ჩემია? ჯანდაბა, თვითკონტროლს მაკარგინებს. ხელები დააწყნარე ნინელი ხელებიიი, არ გესმის? ტუჩები მაინც არაააა, ნუთუ ისევ მინე*ი? კარგი რა ნინელი ტუჩები მაინც დააწყნარე? ასე რომ სიამოვნებს როგორ? ეს ახლა მისი თთებია ჩემ საშოში? ჰმ, ეს .... ეს.... ვაიმე ეს ჯვარედინ თითებზე უარესია, ჯანდაბა საიდან მოაქვს ასეთი ილეთები, ოჰო ახლა ენასაც ახმარ ალექსანდრე ბატონო? ააააჰ, ეს ჩემმა ხმამ იკივლა ამხელა? ჯანდაბა არ მეგონა ასოზე მეტად ენის პარპაში თუ მესიამოვნებოდა ჩემ საშოში, ეს ბიჭი მგონი ჯადოქარია.
ცოტა ხანი ისევ იატაკზე ვეყარეთ და ღრმად ვსუნთქავდით, ისევ რომ დაილაპარაკა.
-რა მოუვიდა? ციხეშია?
გაგაზე მეკითხება ალბათ? არა ნინელი შენ ბიძაშვილზე აბა ვიზე შეგეკითხება, როგორ გამოგაშტერა. და რა გინდა უპასუხო? სიმართლე? რომ გაიქცეს? რომარ გაპატიოს? არა ახლა ტყუილი არ ივარგებს, ბოლომდე სიმართლე ნინელი.
-არ ვიცი, მოვკალი_ ამოვილაპარაკე, გაოცებული სახე დავაიგნორე და აბაზანისკენ წავედი.