მაინც ჩემი იქნები(9თავი)
-ლექსო რასაკეთებ ხელი გაუშვი(ვყვირივალ გამწარებული) -მიკა სახლში წადი დროზე, აქ რასაკეთებ?(ლექსო) -ოუ მიკა?შეყვარებულს მოაკითხე?(უცნობი) -შენ ვინ გეკითება,ხელი გაუშვი ახლავე! - შენი მისი დამცველიხარ?არვიცოდი გოგო თუ იყო შენი დამცველი!(უცნობი) -მოკეტე იდიოტო ეს საქმე მხოლოდ ჩვენი გასარჩევია და არა შენი და ჩემი ბანდის ეს მხოლოდ ჩვენ ორს გვეხება,შენ კი მიკა დროზე წახვა სახლში დემეტრე დროზე წაიყვანე,ბექა შენც გაყევი! (ლექსო) -ვერ დაგეთანხმები ეს გოგო მომეწონა უკვე!(უცნობი) -იცოდე ერთი სიტყვა ართქვა ამ გოგოზე თორემ ჩემს თავზე პასუხს არვაგებ!(ლექსო) -ხო გირჩევ,თორემ ამას მე ვეღარ დავაწყნარებ!(ბექა) - მოიცა,მოიცა აქ მე ვერმხედავთ,არავისდაცვა არ მჭირდება ამ დებილს,ისე ვცემ მთელი ცხოვრება იძახებს დედიკო მიშველეო! -ოუ,რომიცოდე,როგორი სექსუალურიხარ,როდესაც ბრაზობ(ახლოს მოვიდა და ცხვირზე თითიი დამკრა) ,როდესაც ლექსოს სახე დავინახე ძალიან შემეშინდა მაშნვე მივარდა და ცემა დაუწყო,როგორ გაბედე შე ნაბ***** ჩემი ხელით მოგკლავ კისერში ხელები წაუჭირა და აღარ უშვებდა მე განწირული ხმით ვკიოდი ბექა და დემეტრე ცდილობდნენ გაშველებას დ ის ბიჭებიც ვინც იმ უცნობის მხარეს იყვენენ,მაგრამ ამაოდ ძალიან მეშნოდა,მეგონა მოკლავდა ახლოს მივიწიე და ვეუბნები: -გთხოვ ლექსო გაუში,ამას ნუ გააკეთებ ხომ იცი რომ ამით ის მოიგებს,შენ მკვლეი გახდები! -დააგვიანდება მიკა, კარგახანია მკვლელივარ, თანაც ჩემი ძმის! -არგაბედო,არგაბედო და არც კი ახსენო ეგ შენი ბრალი არყოფილა ყველაფერი ვიცი,გთხოვ ხელი გაუშვი იმ ადამიანის ხათრითმაინც ვინც ოდნავმაინც გიყვარს გთხვ.(ამ ყველაფერს დაბნეული ისე სწრაფად ვამბობდი მე თვითონ ძლივს ვგებულობდი აზრს) -კარგი მიკა მხოლოდ შენ გიმადლოვდეს გადარჩენას!(ხეი უშვა) აწი გახსოვდესს რომ შენი უბადრუკი სიცოცხლე გოგომ იხსნა!(ისინი ისეთი სისწრაით გაიქცენე თან ყვიროდნენ ეს ყველაფერი ასე არ დამთავრდებაო) მაშნვე გავარდი და ლექსოს ჩავეხუტე,ისიც მთელი ძლით მომეხვია,როდესაც მივხვდი რა გავაკეთე მაშნვე მოვშრდი და საშნლად გავწითლდი,მას კი როგორც ყოველთვის ჩაეღმა და საყვედურებით ამავსო: -აქ რა გინდოდა ამიხსენი? -არვარ ვალდებული!სახლში წავიდეთ(შევტრიალდი წასასვლელად) -არსად არწახვალ დროზე მომიყევი ყველაფერი და არგადამიყვანო ჭკუიდან ახლა,ჯერ ისედაც ძლივს დავწყნარდი! -კარგი ჯანდაბას გეტყვი,შენს დასთნ ვიყავი და ველაპარაკე,არმინდა აქედან წავიდეს! -ბიჭებო თვენ წადით მე და მიკა ცოტას გავისეირნებთ(ლექსო) -აუ კაი რა ლექსო სახლშიმინდა! -ხმა!გააგრძელე რასაც ყვებოდი! - მოკლედ მე და ელენე ვიყავით და მგონი შევძელით მისი გადარწმუნება ზუსტად არვიცი! (ლექსო სიხარულისგან ისევ მომეხვია) - რა? დღემდე ვერავინ შესძო ის აქ დარჩენაზე დაეთანხმებინა რახარ ასეთი სასწაული ! - როგორციქნა აღიარე!კარგი რა გთხოვ ლექსო სახლში წავალ მართლა ცუდადვარ და ხვალ ვისაუბროდ დანარჩენზე -მოიცა მიკა, მეორედ აღარასდროს გაბედო,როდესაც დამინახავ ვჩხუბობ ახლო ტერიტორიაზეც კი გაიარო არც კი გაიფიქრო! - შენ მე ვერაფერს ამიკრძალავ გაიგე?როცა მინდა მაშინ გავივლი შენ არაფერს შეგეკითები! - შენ არანორმალური ხარ გეუბნები,ჩემი საერთოდ არ გეშნია?იცოდე ჩემი ბედი ხარ,მკვლელს ნუგამხდი! - მე დამემუქრე?(ფეხსაცმელი გავიხადე და ფეხშიშელი გავეკიდე ფეხსაცმლის რტყმევით მან კი ხელში ამიტაცა და გიჟივით დარბოდა) - გამიში ცხოველო,გამიშვი მოგკლავ(ისევ განვაგრძბდი ფეხსაცმლის რტყმევას) - შენ და შენი ფეხსაცმელი რაღაც ძალიან გამითამამდით! -დამსვი!დამანებე თვი! -მითხარი რომ ხშრად დამიჯერებ და დაგსვავ! - მე დაგიჯერებ!(ოღნთ არასდროს ჩმად ჩავიბურტყუნე) -რათქვი გაიმეორე?პასუხი არმომეწონა! -დაგიჯერებთქო ცხოველო დამსვი! -ცხოველო არა ლექსო დამიძხე ან ძვირფასო თუგინდა(და დამსვა) -ძვირფასო?იოცნებე! -ხო ჩვენ რაღაცაზე უნდა გვესაუბრა! -არა არაფერზე (მაშნვე გამოვიქეცი მთელი სისწრაფით ის არც გამომკიდებია იდგა და იცინოდა). მალევე სახლში დავბრუნდი, ელენეს ყველაფერი ვუამბე შემდეგ აბანოში შევედი,როდესაც გამოვედი ტელეფონზე შეტყობინება დამხვდა უცხო ნომრისგან!"ყველაზე ჯიუტი დედამიწის ზურგზე" თავიდან ვიფიქრე,რომ ლექსო იყო,მერე მივხვდი რომ ჩემი ნომერი არქონდა და მივწერე,ვინ ხარმეთი?პასუხმაც არ დააყოვნა!"აი შენ რომ საყვარელოს უძახი ის",შენ?ჩემი ნომერი საიდან იცი?" მე ყველაფერი ვცი ლამაზო"!აუ დაიწყე ახლა კარგი ახლა შენთვის არმცალია ხვალ უნივერსიტეტში ვარ წასასვლელი! -"მეც" ვიცი და წავედი ახლა! -ტკბილი სიზმრები ლამაზო!გისურვებ მე დაგესიზმრო! -მაშინ ეგ ტკბილი აღარ იქნება! მეორე დღით,უნივერსიტეტში სანამ წავიდოდი,ელეს გაუარე და ვთხოვე ლექსოსთნ გამყოლოდა ,რადგან მისი და მენახა,როდესაც მივედით სალომემ მაშნვე სასიხარულო ამბავი გვახარა,რომ წასვლა გადაიფიქრა იმხელაზე ვკიოდით სიხარულით,მთელს სამეზობლოს ესმოდა,უცებ კიბეზე ბრაგუნის ხმა შემომესმა კიბიდან ლექსო ჩამოვიდა,მხოლოთ საცვალი ეცვა ამაზე უფრო ვიკივლე: -რაგაკივლებს გოგო?შენი ხმა მთელს თბილისში ისმის!ან ჩემთან რატო მოხვედი! -ჯერ ერთი მარტო მე არ ვკიოდი,და მეორეც შენთნ არმოვსულვარ ,რატომგაქვს შენსთვზე ამხელა ამბიციები,მე შენს დასთნ მოვედი ის დღეიდან აქ იცხოვრებს! -სალომე მართალია,რაც ამან თვა? -კი მათლია ძმიკო! ლექსოს ძალიან გაუხარდა,მაშნვე მოეხვია(ძალიან მიკვირდა,ერთადერთი ვისთანაც ასთი ემოციური იყო მისი და იყო). |
 |
 |
 |
ტესტები
სხვა გვერდები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
გჯერათ ბიჭის და გოგოს მეგობრობის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.
