1945 წლის 18 ნოემბერს ავიაკატასტროაში გარდაიცვალა ოჯახი .მანქანაში 4 ადამიანი იყო,ცოლი მისი მეუღლე და 2 ბავშვი .საქმე მალევე დაიხურა ,გამოძიება 1 კვირაში შეწყდა.იმის მერე მრავალმა წელმა განვლო.ცხოვრების მარყუჟში მოქცეული ადამიანები ცხოვრებას აგრძელებდნენ მაგრამ ყველა არ მიყვებოდა დინებას,ზოგს მის წინააღმდეგ სიარული უფრო ხიბლავდა.ცუდია ხალხი ამას სისულელეს რომ უწოდებს .პირადად ჩემთვის ხალხის აზრი დიდად არაფერს ნიშნნავს მაგრამ ზოგისთვის ყველაფერია .ბევრი საუბარი თუ ბევრი ფიქრი ორივე დროის კარგვაა უნდა მოქმედებდე მაგრამ რჩევებით ხალხს თავს არ ვაბეზრებ.
ცხოვრება მაშინ დაინგრა როცა ცდუნებას ავყევი.ამაზე მოგვიანებით...
აიი რას გავდა ჩემი ცხოვრება:
-ფაკულტეტი?
-ჯერ გადაწყვეტილი არაა
-მაშ როდის?
-დღეს ან ხვალ
-ადგილი?
-ჯერ არ ვიცი
-ასაკი?
-აუ ცოტა ხნით შემეშვი კაი?
-კაროჩე რა
-კაი მე წავედი
ქურთუკს ვიღებ და ტელეფონს მაგიდაზე ვდებ
-არ მჭირდება
-წაიღე
დანარჩენი სიტყვები აღარ მესმის სახლს უკვე მოვშორდი უბანსაც და საერთოდ კიდევ რას შეიძლება რო მოვშორდე?ჯერ-ჯერობით ალბათ არც არაფერს.ჯანდაბა
ხელზე ნაკაწრს ვგრძნობ.რაჯანდაბაა როდის მოვასწარი
-ლიზი
უკან თამთას ხმა მესმის.ვაიგნორებ და უფრო სწრაფი ნაბიჯებით მივდივარ
-ლიზი
უფრო ვუჩქარებ
-გაჩერდი
ნერვები არ მყოფნის.ტუჩს ვკბენ .ხმის ამოღება არ მინდა
ხელს მხარზე მახებს .არა ეს უკვე გამაღიზიანებელია
-რა?
-მომისმინე
- რისი თქმა გინდა
-ირაკლის და ჩემს შორის არაფერი ხდება
-
-ჯანდაბა არ შეგიძლია ორი წუთით მაინც რო მისმინო
- თქო
ხელს ვაშვებინებ და გზას აღელვებული განვაგრძობ.დრო სწრაფად გადის .მაგრამ ვის აინტერესებს.მთავარია იმის გაკეთება მოასწრო რაც გინდა
-კიდევ რამდენი?
უნივერსიტეტში შევდივარ და ლექტორს ვესალმები
-2 დღე და მორჩება
-ძალიან კარგი ,გმადლობთ.
-ლიზი
-დიახ
-ბევრი გაცდენაა
-გამოვასწორებ
ბევრი გაცდენა გაფუჭებული ურთიერთობები დოზის გადაჭარბება ...აიი რა ხდება ჩემს თავს მაგრამ მალე ყველაფერი შეიცვლება .გამოვასწორებ.უნიდან პირდაპირ სახლში მივდივარ.ლექტორთან საუბარი მინდოდა მაგრამ მეორე დღეს დამიბარა .ეს მაინც მისი ბრალია მე მივედი მან უარი თქვა იტოკში ეხლა ცოტახანი ლოდინი მოუწევს.
-რამოხდა
ოთახში შესვლისთანავე დათო მეჩეხება
-არაფერი განსხვავებული
-უკვე დავჰაკე საიტი
-კარგია
-უბრალოდ კარგია?1 კვირაა ღამეები არ მძინავს
-არაუშავს ყველა ვწირავთ რაღაცას.
-ხვალ მივდივარ
-კარგი
-სად მიდიხარ
-ოთახში ვიქნები
-შენებმა დარეკეს
-ხო იცი
-ვიცი გკიდია
-აიი მაგიტო მიყვარხარ
კარს ვკეტავ და სურათებს მაგიდაზე ვაწყობ ,სულ რამდნეიმე თვე და ყველაფერს შევძლებ.
-მობილური
კარს დათო აღებს
-ვინ არის
-არ ვიცი
ვპასუხობ რაც შეიძლება სწარაფად
-გისმენ
-ლიზი ?
-რომელი ხარ
-მიშველე გთხოვ
-მარი?
-დამეხმარე
-სად ხარ
-არ ვიცი
-არ გათიშო მობილური
დათოსთან მივრბივარ
-დაადგინე საიდან რეკავს...
-ორი წამი მაცა
-ალო მარი არ გათიშო კარგი?
-მიშველე გთხოვ
-ეს კუკია
-სად კერძოდ
-სასაფლაოზე
-მობილურს ვთიშავს და გიჟივით გავრბივარ მანქანის გასაღებს ვიღებ და ისიც იძვრება
ისევ თუ მეღადავება შეიძლება შემომაკვდეს
--------------------------------------
პატარაა ვიცი მაგრამ ამჯერზე მეტის დაწერა ვერ მოვახერხე )))