როდესაც სასურველ სართულზე მივედით კარების გაღებისთანავე,ვიღაც ქერა თმიანი,გოგონა დამიანეს პირდაპირი მნიშვნელობით ლამის ზედ შეაფრინდა.ნუთუ ვერ ხვდება ეს ტუჩსაცხი ტუჩების იქით რომ აქვს გადაცილებული?!უკვე ვერვიტან ამ გოგოს.
-საყვარელო!
ამოიკნავლა და დამიანეს მოეხვია.
საყვარელოო?!
-მეგი!გაჩერდი ხალხია!
დამიანემ სასტიკად მკაცრი მზერა სტყორცნა.
-მერე რა მე ხომ შენი საცოლე ვარ!
ღმერთო ჩემო.საცოლე?საცოლე...ექოსავით ჩამესმოდა ეს სიტყვები.გულს მტენდა,მანადგურებდა.

დამიანემ ისევ სასტიკი მზერა სტყორცნა,თუმცა ჩემთვის აღარანაირი აზრი აღარ ჰქონდა.მეგის და დამიანეს მოვცილდი და ჩემს კაბინეტში შევედი,კარი ძლიერად დავხურე,ერთ ხანს გაშეშებული ვიდექი თითქოს ძეგლი ვყოფილიყავი.იდიოტივარ იდიოტი!რატომ არვიფიქრე იმაზე რომ დამიანეს მალულად ვინმე ეყოლებოდა,რა სისულელეა რა სიყვარული რა მოწონება?მორჩა გადავთა დასასრული!დასასრული!ჰეფიენდი არარის მაგრამ არაუშავს!!!
ამდროს კარზე კაკუნი გაისმა და გამოვფხიზლდი.
-მობრძანდით!
გავსძახე,გავიღიმე და ჩემს კუთვნილ სავარძელში ჩავესვენე.
საღეჭი რეზინის ღაჭუნით ის ჰოჰო ის მეგაძუკნა შემობაჯბაჯდა.ყბას ისე იქნევდა სერიოზულად მეშინოდა,არ გამარტყას-თქო.
-ხელოუ.
-ვაა რაკარგად იცი ინგლისური პირდაპირი მნიშვნელობით გლეჯამ!
ჩავილაპარაკე და ჩემმა გაბედულობამ გამაოცა.
-ჰოო გოგო ვიცი ინგლისურის მასწავლებელთან დავდივარ.
მითხრა კევის ღრაჭუნით და საშინლად ჩამესმა მისი სიტყვები.
-მე ევა მქვია,და თუ შეიძლება გოგო-თი ნუ მომმართავ.
-ოჰჰ რაიქალა.
-რათქვი?!
წარბაწევით მოვემზადე და ლამის ზედ შევაფრინდი ისეთი გააფთრებული ვიყავი.
-მოკლედ ვიცი რომ შენ დამიანე...უი უკვე ჩემი მომავალი ქმრის ასისტენტი ხარ ასე რომ...გამომართვი ეს ფურცელი და რაც აქ წერია მომიტანე.ჩემი ქორწილისთვის მინდა კანი დავირბილო,ტონალურიც მჭირდება,ტუჩსახი,მოკლედ ყველაფერი!
ხელში ფურცელი შემომაჩეჩა და გამიღიმა.
-თუ წესიერი საუბარი შენ არ გესმის მაშინ ჩემთვის მიუღებლად და უწესოდ გეტყვი.მომისმინე ძეტკა მე არაფერს არ ვიყიდი,შენ არაფერს შეგისრულებ და მითუმეტეს მაგ ქორწილისთვის არაფერს ვიზავ! შენნაირ მეგაძუკნებს არ ვეხმარები! გაიგე ჰო?
ორი წლის ბავშვივით ტუჩები ამოაბრუნა და ფეხების ბაკუნით დატოვა კაბინეტი.
ამოვიხვნეშე და საქმეს შევუდექი.
ცოტახანში დამიანე შემოვიდა.იცინოდა
-ასეთი რაუთხარი ლამის იტირა.
მითხრა და სიცილი გააგრძელა.
-ვის?ააა შენ საცოლეს ჰო?
თავი არ ამიწევია,არც შემიხედია <<ვითომ>>დოკუმენტებს ვუყურებდი სინამდვილეში ჩემი მთელი გონება დამიანესკენ იყო.
-ვიის?
ფურცლები მაგიდაზე დავდე,ხელები გადავაჯვარედინე და დამიანეს შევხედე.
-შენს საცოლეს
-ოოარა შენ რა მართლა დაიჯერე?
-რასქვია მართლა?
-არა არა მეგი რომელიღაც კლუბში გავიცანი,ჩვენ უბრალოდ სე*სი გვქონდა.ახლა კი არვიცი საიდან მოიტანა მაგრამ გონია რომ ჩემი საცოლეა.
-ანუ ვისაც შენთან სე*სი აქ ასე ორ ან ერთ დღეში აგდებ?თითქოს სათამაშოა?მერე ყველას გონია რომ შენი საცოლეა და ასე უცაბედად გბეზრდება და ვსო
-ნუუ ახლა გააჩნია...ხოხვდები არა?!
-ფუ ღმერთო ჩემო რა ამაზრზენი ხარ!
მაგიდის კიდეზე ჩამოჯდა და თვალებში ჩამაშტერდა.
-5წუთში შეხვედრა გვაქვს!
-და მე რა უნდა გავაკეთო?
-გვერდი უნდა დამიმშვენო!
-რათქვი?
-ჩემს გვერდით უნდა დადგე!და მერე თუ რაიმე დამჭირდება გეტყვი.
-კარგი
____
უკვე შეხვედრაზე ვიყავით,დამიანე ჩემს გვერდით ზის მაგიდის თავში.
მის მოპირდაპირე მხარეს არც მეტი არც ნაკლები გიორგი ზის.
მისი დანახვისას თვალებიდან ნაპერწკლებს ვყრიდი,სასტიკად მომეშალა ნერვები.
-ამას აქ რაუნდა?
გადავჩურჩულე დამიანეს.
-არც მე მიხარია მისი აქ ყოფნა,მაგრამ გიორგი ჩვენი კონკურენტია რაღაც საქმეებში ვერ მოვგვარდით და უნდა დავილაპარაკოთ.
თვალები გადავატრიალე და გიორგის გაბრაზებული სახით შევხედე.
-როგორც ჩანს აქ ბავშვების მოსვლაც შეიძლება.
გიორგიმ შემომხედა და ჩაიღიმა.
ვუღრენდი,როგორ მინდა ახლა ის ორი თვალი ამოვჩიჩქნო.ეგ ახლა ციხეში უნდა იყოს და არა აქ!
-ვაა შენ საუბრობ ბავშვურობაზე?გინდა ჩამოგითვალო შენი ბავშვური ყველა საქციელი?დიდად არ შევწუხდები პირიქით მოხარული ვიქნები.
დამიანემაც შეუღრინა,გიორგიმ თვალი აარიდა.
დამიანემ შემომხედა,გამიღიმა და თვალი ჩამიკრა.
ტუჩების მოძრაობით და ხმის ამოუღებლად მადლობა გადავუხადე.

შეხვედრამ ნახევარ საათს გასტანა,ძირითადად სულ საქმეზე საუბრობდნენ.

-მე წავალ შეხვედრა მაქვს ისევ.
ვუთხარი დამიანეს და კაბინეტი დავტოვე,ჩემს კაბინეტში შევედი და სტუმარი უკვე მოსული დამხვდა
-გამარჯობათ ქალბატონო ევა.
-გამარჯობა
ჩემს სავარძელში ჩავჯექი
-ბევრი საუბარი არ მიყვარს მირჩევნია მოკლედ გითხრათ...მე ის ადამიანი დავკარგე ვინც სიცოცხლეს მილამაზებდა,ვისი ერთი გაღიმებაც სიცოცხლეზე მეტად მიყვარდა...წავიდა და სამუდამოდ დამტოვა,ახლა ზეცაშია და ვიცირომ მიყურებს მე მის გარდა არავის და არასდროს შევიყვარებ ერთადერთი იყო დაიქნება....
-უკაცრავად..ბოდიში საუბარს რომ გაწყვეტინებთ,მაგრამ თუ ის ადამიანი თქვენთვის მართლა ძალიან მნიშვნელოვანი იყო თუ ის თქვენ გიყვარდათ მაშინ მას არმოეწონება ასე რომ გააგრძელოთ ცხოვრება,გლოვაში.დანიმიჯერეთ ეს არიქნება კარგი ჩვენ ყველა დავტოვევბთ ამ ქვეყანას და წავალთ ცათა სასუფეველში,მაგრამ სანამ ვცოცხლობთ,სანამ ვარსებობთ დღეებს,წამებსა და წუთებს ტყუილ უბრალოდ ნუ დავხარჯავთ გლოვაში...მე არვამბობ რომ ადამიანს გული არ უნდა შეუწუხდეს საყვარელი ადამიანის დაკარგვის გამო-თქო უბრალოდ ყოველ დღე ერთიდაიგივეს ნუ გავაკეთებთ.იცხოვრე ისე როგორც შენ გინდა,ისევ შეიყვარე,ისევ იყავი ბედნიერი სანამ დრო გაქვს!უბრალოდ იყავი ბედნიერი!
-მაგრამ...მე ის მიყვარდა
-სწორედ მაგიტომ გეუბნები რომ ახლა სხვა მოძებნო ვიცი ეს ძალზედ რთული იქნება მაგრამ შენთვისაც კარგი იქნება ეს და მისთვისაც....ცხოვრებაში იმ ადამიანებს ვკარგავთ ვინც ჩვენთვის ძალიან მნიშვნელოვანია,მაგრამ თუ ღმერთი ერთ კარს გიკეტავს მეორეს აუცილებლად გაგიღებს ამით იმის თქმა მინდა რომ...თუ შენ ერთხელ არ გაგიმართლა მაშინ ღმერთი მეორედ უკეთესს ბედნს მოგიძებნის,უკეთ დაგეხმარება ყველას საკუთარი მოსაზრებაა გააჩნია სიყვარულზე მაგრამ მე ვფიქრობ რომ..სიყვარული ეს არის ერთი სიტყვა და სიცოცხლის აზრი სიყვარულზე ბევრი რამ თქმულა,ბევრიც დაწერილა მე კი აღარაფრის თქმა აღარ შემიძლია გარდა იმისა რომ...ყველამ უნდა იგემოსბსიყვარულის არსი...
საუბარი დავასრულე ხუთი წუთით ჩუმად ვიყავით თვალებით გადმოსცემთა თავის ტკივილს შებრალებას მთხოვა თუმცა ეს მე არ მეხებოდა დახმარებას მთხოვდა თუმცა მე გარდაცვლილს ვერ გავაცოცხლებდი მეის გავაკეთე რაც შემეძლო ახლა კი დანარჩენი მასზეა დამოკიდებული...

ახლა დამამშვიდებლებს გამოგიწერ.
ფურცელი და კალამი ავიღე და წამლის სახელი დავწერე.
-ქალბატონო ევა...ძალიან დიდი მადლობა თქვენ ძალიან დამეხმარეთ...თქვენი ყოველთვის მადლიერი ვიქნები
-მე იმას ვაკეთებ რაც ჩემი მოვალეობა
გავუღიმე და დავემშიდობე.

ჩემი მობილური აწკრიალდა როგორც ყოველთვის.
-გისმენთ
-ევა როგორხარ
-კარგად კატო შენ
-რავი მეც კარგად
-მომენატრეეე
-მეც და თან როგორ...
მაგრამ ახლა სუ სხვა რამის გამო გირეკავ.
-ჰოჰო გისმენ
-მოკლედ დამიანე სასწაული ბიჭია, შოკში ვარ..ჯერ მარტო რასიმპატიურია,ვაიმე არა რა ეს ბიჭი ხელიდან არ უნდა გაუშვა..
გამეღიმა და მაშინვე დამიანეზე დავიწყე საუბარი.
-მისმენ?
-კიკი
-მოგეწონა?
-კიკი
-რაააა?!
უცებ გამოვფხიზლდი და პირზე ხელი ავიფარე
-არა უფროსწორედ ანუ მე...მე ანუ არა კი აუუ
-ვაიმე რამაგარიაა
ჩამკივლა ტელეფონში
-ესეიგი პირველ პაემანზე ძაან თამამი ნუ იქნები მეორეზე ისერა და მესამეზე სე*სი შეგიძლია მაგრამ თავი უეჭველი დაიცავით არმინდა დეიდა ასეთ ასაკში გავხდე ადრეაჯერ
-ფუუუ არააა ფუუ გოგო კარგადხარ?სულ გაგიჟდი რასე*სი რაპაემანი ხოარგაკლია?მე იმისთქმა მინდა რო ჯერ კიდევ არ მესმის რას ვგრძნობ მის მიმართ ეს რაღაც წარმოუდგენელია,მისი დანახვისას გული მიჩქარდება აუ არვიცი ეს სასწაული გრძნობაა.
-აჰა ყველაფერი გარკვეულია კიარ მოგწონს გიყვარს!
....
კომპანიიდან გავდიოდი,მაგრამ ჩემბედად დამიანემ გამოყო კაბინეტიდან თავი და დამინახა
-საიით?
-თქვენთან მოვდიოდი..ყველაფერი შევასრულე,და თუ ჩემთან საქმე აღარ გაქვთ მე წავალ
-კარგი წავდით
მითხრა და მაშინვე თავისი გრილი და სათუთი თითები შემახო.
როგორ მინდოდა რომ ეს წუთი არასოდეს დამთავრებულიყო თუმცა ყველაფერსააქვს დასაწყისიც და დასასრულიც...


პ.ს
ძალიან,ძალიან უძალიანესად შერცხვენილი ვარ თქვენს წინაშე...არმინდოდა ყვეოაფერი ასე რომ მომხდარიყო,ჩემს საქციელს გამართლება არ აქვს,პატოებას არგთხოვთ ვიცი რომ არმაპატიებთ,მე თქვენს ადგილას გავგოჟდებოდი,ჩემი იდიოტური საქციელის გამო წარმოდგენა არმაქვს რამდენი მკითხველი დავკარგე....