ელი და მეგი თითქმის ერთდროულად გამოვიდნენ სახლიდან.
- დღეს ხომ ნამდვილად პარასკევია?
- ხომ მშვიდობაა, მამა?

- ყველაფერი რიგზეა! მომენატრა ჩემი გოგოები…

ჩარლი ორივეს სათითაოდ გადაეხვია.

- საქმეებს ადრე მოვრჩი და გულმა აღარ მომითმინა! თანაც, გამახსენდა, რომ მეგის სეტყვის ძალიან ეშინოდა…

- მე უკვე დიდი გოგო ვარ, მამა!

- ჩემთვის ისევ პატარა ხარ, ძვირფასო! – ელი, საბარგულში ხორცი, ყველი, კვერცხი და კიდევ რაღაცებია…

- ამოვალაგებ!

ელი პიკაპისკენ გაემართა.

- მა, ჩვენ ხორცის შეწვას ვაპირებდით გრილზე. რა კარგია, რომ მოხვედი…

მეგი
ჩარლის კისერზე ჩამოეკიდა.

- მგელივით მშია! ახალი ხორცი შევწვათ… სწორედ დღეს დილით დავკალი ბურვაკი.

- შენ აბაზანა მიიღე, დაისვენე… ყველაფერს მე და ელი მივხედავთ!

მეგიმ ჩარლი თითქმის ძალით შეიყვანა სახლში და თვითონ მანქანასთან დაბრუნდა.

- რა კარგია, მამა რომ ჩამოვიდა! ბარემ მასთან ერთად წასვლაზეც უთხარი…

- შენი დატოვება მაინც არ მინდა! ჯენი რომც მოვიდეს, მაინც… ისიც შენხელაა და შენზე უარესად უქრის თავში!

- ვერ ვიტან, როცა პატარასავით მექცევით! მე უკვე ოცი წლისა ვარ!

- კარგი, ვნახოთ, მამა რას იტყვის… მე ხმას არ ამოვიღებ!

გაეცინა ელის და კვერცხებით სავსე კალათა სახლისკენ წაიღო.

ვახშამი უგემრიელესი იყო. შემწვარი ხორცი, სოკოს მარინადთან ერთად და 12-წლიანი დაძველების ღვინო, რომელიც ჩარლიმ სარდაფიდან ამოიტანა.

- მამა, რას იტყვი, ელი რომ წამოვიდეს შენთან, ფერმაში ერთი კვირით?

ჩარლის გაოცებისაგან კინაღამ ჭიქა გაუვარდა ხელიდან. ადრე სულ ეხვეწებოდა გოგოებს, ერთი კვირით მაინც გაჰყოლოდნენ მას, მაგრამ ისეთ წინააღმდეგობას აწყდებოდა, რომ ბოლოს ხელი საერთოდ ჩაიქნია.

- ფერმაში?..

- ვიცოდი, რომ გაგიკვირდებოდა! წამოვალ, ცოტას გადავერთვები… სახლს დაგილაგებ…

- სახლი დალაგებულია, ელი… ალბერტოს ცოლი მოდის ხოლმე ყოველ კვირა დღეს და ალაგებს…

- ალბერტოს ცოლიც დაგისაქმებია!

- უკვე ერთად მოდიან. ალბერტო პირუტყვს უვლის, შაბათ-კვირას. მისი ცოლი ალაგებს და რეცხავს!

- აგიწყვია საქმე და ეგ არის!

გაეცინა ელის.

- ფერმას კარგად უძღვება! ბევრი რამ ვასწავლე… ჰოდა, ახლა ვფიქრობ, რომ ერთი კვირა ის დავტოვო, მეორე კვირას მე ვიყო… მონაცვლეობით. ასე თქვენთან უფრო მეტ დროს გავატარებ!

- ერთი კვირა ჩვენთან, ერთი კვირა ფერმაში. არაჩვეულებრივია!

მეგიმ სიხარულისაგან ტაში შემოჰკრა.

- წამოდი შენც ორშაბათს!

- მეგის ჯენის მოყვანა უნდა, მამა!

- ძალიან მინდა, მამა! ერთი კვირა ჩემთან დარჩება ჯენი…

- მხოლოდ ერთი პირობით! ყოველ ღამე, ათ საათზე შენს ლეპტოპს ჩართავ და კავშირზე გამოხვალ! კამერით!

- არის, უფროსო!

***

ვიქენდმა მხიარულად ჩაიარა. მხოლოდ პიკნიკი ჩაეშალათ კვირა დღეს, რადგან დილიდან გადაუღებლად წვიმდა. ელიმ ფანჯრიდან დაინახა, როგორ ჩაალაგეს ბარგი თეთრ მანქანაში მეთიუმ და ანამ და თაფლობის თვის გასატარებლად გაემგზავრნენ.

ორშაბათს ელისაც მზად ჰქონდა თავისი ჩანთა, სადაც მხოლოდ აუცილებელი ნივთები ჩააწყო, რადგან არ უყვარდა ბევრი ბარგის ტარება.

ფერმის სახლში იმდენი ხანი აღარ ყოფილა, რომ ყველაფერი ძალიან ეუცხოვა. სახლი ჩარლის კარგად შეელამაზებინა. ეზოც მოესუფთავებინა და თეთრი ვარდები დაერგო.

- რამდენი გიშრომია, მამა!

წამოიძახა ელიმ, როგორც კი პიკაპიდან გადმოვიდა. ეზოში მათ ალბერტო შეეგებათ, ელის ჩანთას ხელი დასტაცა და სახლისკენ დიდი ნაბიჯებით გაემართა.

ფერმის სახლიდან საოცარი ჰორიზონტი იშლებოდა. უდიდესი სიამოვნება იყო აქედან მზის ჩასვლის ყურება. სანამ გავარვარებული წითელი ბურთი მთების უკან ჩაცურდებოდა, იფიქრებდი, მის შესახებად მხოლოდ ხელის ერთი გაწვდენაა საჭიროო.

***
ელის ფერმაში მოსვლიდან ოთხი დღე გავიდა. ის დილაობით სახლის წინ, მოქანავე სავარძელში მოკალათებული მიირთმევდა ყავას და ჰორიზონტის ყურებით ტკბებოდა. მერე სადილის კეთებას იწყებდა. ეს პროცესიც სიამოვნებდა, რადგან თავისი სამსახურის გამო სახლში საჭმელს ყოველთვის მეგი აკეთებდა.

მერე ფერმაში მიჰყვებოდა მამას და ცხენზე ჯირითობდა. საღამოს ტელევიზორის საყურებლად, დივანზე სხდებოდნენ და ვახშმობდნენ. 10 საათზე ელი ჩარლის კომპიუტერს ჩართავდა და მეგის და ჯენის ლაქლაქს უსმენდა.

მეთიუს შეგნებულად არ ახსენებდა. არც მეგი ეუბნებოდა რამეს. ან კი რა უნდა ეთქვა? ისინი ხომ წასულები იყვნენ?..

მეხუთე დღე რომ გათენდა, ელიმ რაღაცნაირი შვება იგრძნო. თითქოს უარყოფითი ემოციებისაგან მთლიანად დაიცალა და გათავისუფლდა.

მეთიუს გახსენებაზე ტანჯვა აღარ უგრძვნია და ეს ამბავი ძალიან გაუხარდა. ეს ბოლო დღე იყო. დილით ის და ჩარლი ნაიადაში უნდა დაბრუნებულიყვნენ…

ჩარლი ფერმაში იყო წასული. ელიმ ყავა დაისხა და ჩვეულებისამებრ, თავისი საქანელა-სავარძლისაკენ გაემართა. ის იყო, ფეხები ზემოთ აიკეცა და ჭიქა მოხერხებულად დაიკავა, რომ მანქანის ხმა გაისმა.

გზისკენ გაიხედა და გაიფიქრა, ალბათ, ჩარლის დაავიწყდა რაღაცის წაღებაო, მაგრამ როდესაც მოსახვევიდან მეთიუს თეთრი მანქანა დაინახა, ძარღვებში სისხლი გაეყინა. გულგახეთქილი წამოხტა და ყავა ზედ გადაისხა.

პირველი, რაც გაიფიქრა, ის იყო, რომ მეგის რაღაც საშინელება დაემართა და მეთიუ გამოაგზავნეს…

კიდევ უფრო მეტად განცვიფრდა, როდესაც საჭესთან ანა დაინახა, ხოლო მის გვერდით მეგი.