სახლი ვერაზე 8

ოთახში რამდენიმე რკინის მაგიდა იყო, რომელზეც უმისამართოდ ეყარა სკალპელები ჭუჭყიანი ნაჭრები. კრგად რომ დააკვირდა, მიხვდა, რომ ერთ-ერთზე მიცვალებულის სხეული იყო დასვენებული.გააჟრჟოლა, წარმოიდგინა,

სახლი ვერაზე 7

- საქართველოში მე და დედა და ბებია ვცხოვრობთ, უკვე კარგა ხანია- მშვიდად მიუგო მან - ადრე, პეტერბურგში ვცხოვრობდით, თუმცა ბებიამ აქ ჩამოიყვანა დედა, მე კი აქ დავიბადე და გავიზარდე - შეიძლება, დედატქვენს გავესაუბროთ? - ჰკიტხა ტასომ - სამწუხაროდ, დედა

სახლი ვერაზე 6

მაშო მტრულად უყურებდა დემეტრეს გვერიდთ მჯდომ ზურას, ეს უკანასკნელი კი მის გამოხედვა-გამომეტყველებაზე, ირონიულად იღიმოდა და ცეცხლს უნთებდა მისივე თვალებში მოთამაშე ჭინკებს.

მიტოვებული სახლი

დიდი ხნის განმავლობაში, ყოველ ზამთარს ამოდიოდა სახლის სახურავიდან ბუხრის კვამლი, მაგრამ ერთ დღსაც უეცრად შეწყდა. ეს კარგის მომასწავებელი არ იყო. ბუნება ისევ ბურუსმა მოიცვა, ჩაწყდა, დავრდომილდა. ისტორია განმეორდა. ქალმა სიცოცხლე შეწყვიტა...

სახლი ვერაზე 5

მანქანა ჰადესის სახლის წინ გააჩერა და ღიმილით შეაღო კარი - აბა, ჩემო მკვდრების დაქალო, რა აღმოაჩინე ? - ლოყაზე ხმაურით აკოცა ნიკეს - ბევრი ვერაფერი, თუმცა რაც ვიპოვე, ვფიქრობ დაგაინტერესებს.. რამე მოხდა? - იჭვნეულად შეხედა ტასოს, რომელიც ძვლებს

სახლი ვერაზე 4

კარი გააღო და გათიშვის პირას მყოფი, საკუთარ სისხლში დასვრილი დამიანე დაინახა, თავიდან დაიბნა, შემდეგ კი ბიჭს ხელი შეაშველა და გაჭირვებით დივანზე დააწვინა - ჯანდაბა, ახლავე საავადმყოფოში უნდა წავიდეთ!! - ტელეფონს ხელი დაავლო - არა.. არა ... ვერ

სახლი ვერაზე 3

ოთახიდან გამოვიდნენ, ერთად ისადილეს, ხმა არცერთს არ ამოუღია. ანა შებინდებას ელოდა, რომ თავისი ჩანაფიქრი სისრულეში მოეყვანა. 6 საათი იყო, სახლიდან რომ გამოვიდა და დაიბარა მაღაზიაში მივდივარო, რამაც დამიანე დააეჭვა, ამიტომ უკან გაჰყვა.

სახლი ვერაზე 2

დამიანე მთელი დღე სახლში იყო, მაშოს გაცნობაც მოასწრო. - დიდი ხანია აქ ცხოვრობთ ? - დიახ, დაახლოებით10 წელია , მას შემდეგ, რაც ჩემი და 18 წლის გახდა, ჩემი მეურვეობაც თავის თავზე აიღო და მშობლების სახლში გადმოვედით ბავშვთა სახლიდან .

სახლი ვერაზე 1

უკვე ოცი წელია არავინ ეკარება ამ ,,სისხლიან სახლს".. ადრე, ამ ადგილს ცარიელს ვერ ნახავდით, აქაურობა სავსე იყო ბავშვებით, თამაშობდნენ და მუდამ ჟრიამულებდნენ, სანამ, ერთ დღესაც უბედურებაარ დატრიალდა.. ზუსტად არავინ იცის რა მოხდა.. ამბობენ, რომ კაცმა

ოდა სახლი.

სოფლის გადაღმა პატარა დასახლება იყო, თუმცა იქაურები სოფლის გულს უწოდებდნენ. ალბათ იმიტომ, რომ მასზედ მშვიდი ადგილი გარშემო არსად მოიძებნებოდა. ახალგაზრდების უმეტესი ნაწილი სკოლის დამთავრების შემდგომ ქალაქისკენ მირბოდა, ამიტომ უბანში იშვიათად თუ