-ჰმმ მე მეგონა უკვე სახლში მივდიოდით.. ჩემი ოთახი ხომ უნდა მაჩვენოთ?
-რა კეთილი ხარ.. მე, რომ არ შემაწუხო სახლში მიდიხარ? (ამას ნახეთ რას უზამ)
-ჰმმ.. ჰოომ არ მინდოდა არ შემეწუხებინე მაგრამ რადგან ასე მთხოვ, უარს არ გეტყვი ერთად დავლიოთ ყავა <3
-რა? (გაკვირვებული მიყურებს კლაუსი)
კლაუსისკენ მივდივარ “პადრუჩკი“-ს ვუყრი ჯეისკენ მივათრევ და მეორე ხელით ჯეის ვუყრი “პადრუჩკი“-ს ... ევა გაკვირვებული მიყურებს მე ვიწყებ
-წეღან გადავწყვიტეთ, რომ ჯეი იხდიდა, მაგრამ შენ ისე გინდა დანაშაულის გამოსყიდვა.. იმას ვგულისხმობ, რომ დამეჯახე.. ისე გინდა და ისე მთხოვ, რომ კაი ჯანდაბას შენ გადაიხადე (ვუყურებ კლაუსს და ვეუბნები, მას გამომეტყველება ეცვლება...)
აი სიხარულო სად დაგერხა.. ინანებ ისეთებს გაგიკეთებ <3 ...

-მე ვიცი სადაც არის გემრიელი ყავა (წარბების თამაშით ამბობს კლაუსი, თან აყოლებს) ბოლოს და ბოლოს მე ვიხდი და ის ყავა მაინც დამალევინეთ რაც მე მომწონს
-ჰომ კაი (ევა შემოუბრუნდა და თვალი ჩაუკრა)
ევა? ვაუ მგონი მოეწონა... არ არსებობს ეს რატომ უნდა მოგეწონოს? ერთი ჩვეულებრივი ბიჭია, რომელსაც მოყავისფრო უფროსწორად, რომ ვთქვათ, უფრო ღია ყავისფერია, მუქი მწვანე თვალები რომელიც უბრწყინავს, დიდი ვარდისფეი ტუჩები და ღიმილის დროს ლოყაზე ‘ნაჩხვლეტები’ უჩნდება... ჰომ დიდი მართლა ვერაფერი რამდენი მისნაირი ბიჭი იყო თავშესაფარში... ისე ჩავპიქრდი ვერც კი გავაცნობიერე გზაზე ისე გადავედით ... წინ ევა მიგვიძღვებოდა, დრო და დრო გამოიზხედებოდა და კლაუსს ღმილს ჩუქნიდა... ოუუ რა რომენტიულია ჩავიძირე სიყვარულში, ამ დროს შემთხვევით თვალები გადავატრიალე და ევამ დამინახა.. მიხვდა, რომ ძალიან ეპრანჭებოა და დანიშნულების ადგილამდე აღარ მობრუნებულა ჩვენსკენ, როდესაც მივედით მაშინ შემობრუნდა და გვკითხა ვის რომელი ყავა გვინდოდა , ყველამ ერთიდაიგივე ავირჩიეთ და შემდეგ სადღაც 2 წუთი ველოდებოდით... ხმა არავის ამოუღია , თითქოს არავის უნდოდა ლაპარაკის წამოწყება, ნუ არც მე... ზოგადად მიყვარს საუბარი, თითქმის ნებისმიერ თემაზე, მაგრამ ამჯერად ველოებოდი როდის დაიწყებდნენ საუბარს მაგრამ შევცდი, ყავა ისე მომზადდა ხმა არავის ამოუღია შაქარი ჩაგვიყარეს და თითქოს ერთმანეთის ხმის ამოღების გარეშე გვესმოდა და ყველა სკამისკენ წავედით, აუუ ვსიო მაგარი მოვიფიქრე, ხმასაც ამოვაღებინებ და როგორც ვთქვი გავამწარებ კიდეც , ჯეიმ ჩემი ‘პადრუჩკი’ მოიშორა და სკამზე დაეხეთქა რასაც ქვია , მას კლაუსი მიჰყვა შემდეგ კი მე დავეხეთქე და ყველაფერი ისე მოხდა როგორც გავთვალე
-გაგიჟდი?(ხმადაბალი ყვირილით ამბობს , ალბათ არ უნდა ხალხის ყურადღება მიიქციოს)
-აუუ ძალიან დიდი ბოდიში რა, მართლა არ მინდოდა (ვამბობ ისე,რომ დავაჯერო ბავშვები)
-კარგი რა ჩემი შარვალი...(წუწუნით ამბობს)
-კაი არაუშავს მე სამაგიეროდ ყავა აღარ მაქვს(ვამბობ და ცალ ყბად ვიცინი)
კლაუსის გარდა ყველა ამყვა სიცილში, შემდეგ ვეღარ მოითბინა და თვითონაც გაიცინა, ხელი გადამხვია და მისკენ მიმწია , თმა ამიჩეჩა და მითხრა -რა სულელი ხარ- მე გამეცინა მაგრამ ევას საშინელი სახე დავინახე.. ახლა რა ვქნა? ცუდად გამომივა ხელი რომ ავაღებინო , ჯეის გავხედე „ჯეი მიშველე“ სახით და ის წამოხტა
-აბა გავისეირნოთ? მია აქ პირველად არის და დავათვალიერებინოთ (თქვა ჯეიმ, ჯეი გადამარჩინე, მადლობა)
-კარგი სახელი გაქვს (შემომხედა კლაუსმა და გამიღიმა, არა ვერ ვიტყვი რომ ცუდი ღიმილი აქვს, საოცრებებზე ცუდს ვინმე ამბობს?)
ისევ ევას მკვლელი სიფათი ვიგრძენი და ჩანთიდან ფოტოაპარატი ამოვიღე, გარშემო ვტრიალდებოდი რაიმეს დაფიქსირება მინდოდა და ხელში კლაუსი შემრჩა ფოტო აპარატით, მშვენიერია ფოტოც კი გადავუღე , არადა რაიმეს დაფიქსირება მინდოდა , ნუ კლაუსი კი დავაფიქსირე, მაგრამ კლაუსის კი არა შენობების დაფიქსირება მინდოდა... ახლა საშინლად არ მინდა ევას სიფათის დანახვა, მეყოფა ის რაც დავინახე...
-ყველგა შეიძლებ გაიჩხირო?(დავიწყე მე)
-მე კი არა შენ მეჩხირები, ფოტოს გადაღებას ვცდილობდი და ჰოპ ხელში შენი ფოტო შემრჩა
-უკაცხრავად ხომ ვერ მეტყვით მე მინდოდა თქვენი დებილური ღიმილის დაფიქსირება?
-დებილური? კაი რა ხომ იცი რომ მაგაში ტყუი(გაიღიმა , არ არსებობს ყველას ღიმილზე ეს მემართება ვისაც ლოყაზე ჩაღრმავებები აქვს , რა მემართება? რადა სიცილი მეწყება , სხვის სისაყვარლეს რომ ვხედავ, არც ესაა გამონაკლისი.. ცოტა ოდენი პაუზის შემდეგ განაგრძო)-აი ხომ გითხარი? მოგწონვარ(ისევ წარბებს ათამაშებს) რაიყო ‘დაგევასე’?
-პირველი უბრალოდ ერთი ბიჭი ხარ რომელსაც კარგი ღიმილი აქვს, როგორც მოსახლეობი 80% მეორე თავში გაქ ავარდნილი და თავი მაგარი ტიპი გგონია, მესამე შენნაირი ამაყი ბიჭები არ მიზიდსავს, ამაყი და ამბიციური ჩემი თავიც მეყოფა(სასწაულად საშინლად ვუღიმი, ამ დროს ევა ჩემსკენ მოდის და გვერძე გავყევარ)
-ანუ არ მოგწონს? (მეკითხება გაკვირვებული სახით)
-არა კაი რა, შენთვის დამითმია და ისე ძალიან მისახვედრია რომ მოგწონს და ცოტა დამალე გრძნობები, კარგი?
-კარგი ჰჰოომ (წელავს და ისე მეუბნება სიტყვებს)
მაჯაში ხელს მკიდებს და მათთან მივყავარ, ამბობს
-ჯეი წავედით კარგი?
-კარგი აბა შეხვედრამდე ძმა (ეუბნება ჯეი კლაუსს ხელს ართმევს და შემდეგ ჩვენსკენ მოდის , მას კლაუსიც მოჰყვება და ჩვენსკენ მოდის ის ჯერ ჩემსკენ მოდის მაგრამ თითქოს მიხვდა რომ ევა ეჭვიანობს სავით და მისკენ იხრება)
-აბა ნახვამდის გოგოებო , ისე შენ შენი სახელი არ გითქვამს
-ევა მქვია <3
-კარგი სახელია (იღიმის მისი მომაჯადოებელი ღიმილით და ჰოპ მე ისევ მეღიმება)
ის მიიწია ევასკენ გადაკოცნა და შემდეგ მეც გადამკოცნა კიდევ ერთხელ დაგვემშვიდობა და ჩვენ წამოვედით ფოტოაპარატი ისევ ხელში მეკავა და მისკენ გავტრიალდი ვიყვირე
-გაიღიმე (ევას სახე , აუუჩ კაი რა ევა უბრალოდ კარგი ღიმილი აქვს , ჰმმ რამეს მოვიფიქრებ)
წკაპ და მისი ღიმილი დავაფიქსირე, და შემდეგ დატრიალების დროს მანაც გადამიღო ფოტო , საიდან მივხვდი? ‘სპიჩკა’ ჰქონდა ჩართული
-აკი არ მომწონსო?(მალეე, მალე თავში რამე მოვიდეს რა , აუუ რავცუთხრაა.. ჰოომ)
-დებილოოო (ვამბობ სიცილით) შენი ქრაშის ფოტო გაქ სადაც იღიმის...
შემდეგ ევა მეხუტება
-შენ რა კლაუსი მოგეწონა? (გაკვივენული ეკითხება ჯეი ევას)
-არა რას ამბობ? ღადაობ? ჰომ მომეწონა მერე რაა?(ამბობს ევა)
ჯეი მას გაკვირვებული უყურებს და ტაქს აჩერებს ცოტახანში კი ორ სართულიანი სახლის წინ აჩერებს../ ისეთი ლამაზია გარედან, თეთრი სახლი წითელი სხურავით, სხვათა შორის წითელი ჩემს ხუთ საყვარელ ფერში შედის:დ ხუთი ალბათ ბევრი გგონიათ რა ამბავია ხუთი საყვარელი ფერიო ეგრე იტოდით მაგრამ მე ვფიქრობ არ არის ბევრი.. მოკლედ ჩემი საყვარელი ფერებია: 1)ლურჯი 2)მწვანე 3)ყვითელი 4)წითელი და 5)სტაფილოსფერი (შემდეგ ვარდისფერი და მაგის შემდეგ ყველა ფერი..) სახლში შევდივარ , ჩემს მარჯვნივ სამზარეულო, სააბაზანო და “საჭიროოთახია“ , მარცხნივ დიდი მისაღები ოთახი, წინ ვიხედები და კიბეს ვხედავ, რომელსაც მეორე სართულზე ავყავართ, ევას და ჯეის შევხედე , ჯეიმ თავი დამიქნია და გამიღიმა... მეორე სართულზე ავედი სადაც ოთხი ოთახი იყო.. აქედან ორს კარებზე წარწერა ჰქონდა „დააკაკუნეთ“
და მეორეს „არ შემოხვიდე“ მივხვდი რომელი იყო ჯეისი და რომელი ევასი, მარცხნივ გავიხედე და მივხვდი რომ აქედან ერთ-ერთი ჩემია... რომელი? მოდი ორივე ვნახოთ.. ერთ-ერთში შევიხედე და მომეწონა მაგრამ გადავწყვიტე მეორეც შემეთვალიერებინა ... კიდე კარგი შევათვალიერე, ის ოთახი უფრო მომეწონა, სადა სულ თეთრი.. ზოგადად სადა ოთახი არ მინდა და არც იქნება.. ჩემს გადაღებულ ფოტოებს ამოვბეჭდავ და გავაკრავ ასევე სტიკერებს და პლაკაებს ვიყიდი, ცოტა მცენარეებიც დაამშვენებს ამ ოთახს და უბრალო ავეჯი მშვენიერია...
-მე მეგონა მეორე ოთახი მოგეწონებოდა..(ხმას ვიგებ მისკენ ვბრუნდები და ჯეის ვხედავ)
-რავიი(ვამბობ მე)
-წავიდეთ ავეჯის საყიდლად?
-აუ კი
-ევა ავეჯის საყიდლად მივდივართ.. წამოეთრევი?(ყვირის ჯეი)
ქვევიდან დახშობილი ხმა ამოდის -კი- შემდეგ ჯეი მეუბნება
-წავალ გამოვიცვლი, ჰმ შენც იგივეს გირჩევ თუ გინდა დღეს მაღაზიებშიც გავიაროთ
მე უბრალოდ ვუღიმი და თავს ვუქნევ...
მხოლოდ ერთი ზურგ ჩათა, ჰმმ ანუ ბევრი ტანსაცმელი არ მაქვს, მშვენია არჩევანი, რომ მქონდეს ერთი თვე მოვუნდებოდი ახლა კი ორი მაისური, ერთი შარვალი, ერთი კაბა, ბადე ‘კოლგოტი’ და მასურის შიგნიდან ჩასაცმელი ტოპი მაქვს... ჰმმმ ზოგადად არ მიყვარს ის გოგოები რომლებიც იტყლარჭებიან , სრული ამ სიტყვის მნივნელობით, რათქმა უნდა მე არ მივეკუთვნები მათ რიცხვს, დიდად კაბებიც არ მიყვარს მაგრამ დღეს ძალიან მინდა, რომ კაბა ჩავიცვა, ჰომ ასე უცბად მინდება ხოლმე რაღაცეები... ძურგჩანთა გავხსენი, შავი კაბა ამოვიღე (გაგიკვირდებათ მაგრამ არ მიყვარს მოტკეცილი კაბები, ანუ არ მაცვია მოტყეცილი კაბა) მას ბადე ‘კოლგოტი’ მივაყოლე და მაისურის არჩევა დავიწყე , ორივე მაისური მოუხდება და რომელი ავარჩიო ჰმმ მოკლე და მოტკეცილი? თუ მოკლე მაგრამ ‘თითქოს დიდი’? ჰმმმ... ჰმმმ... ‘თითქოს დიდი, ანუ შარვალს არ ვიცმევ და მაისურში მაინც ვიყო კომფორტულად, ტოპი ჩავიცვი და ჩანთა მივაგდე ჩემს ოთახში კიბეებზე ნელნელა ჩავდიოდი რადგან მაისურს ვიცვამდი ზემოდან
-მია, რა საყვარელი ხარ (მეუბნება ევა და ჯეი პირდაღებული თავს აქნევს)
-ჰომ რავიციი..
-აუ არ გინდა მე გათხოვო რამე ფეხსაცმელი? ბევრი მაქვს მარტო ის მითხარი მაღალ ქუსლიანი გინდა?
-ვუამე რა კაი ხარ, მაგრამ მაღალ ქუსლიანები ჩემი არა , რამე კედები გაქვს?
-კიკი სულ ფერებში? კონვერსები გინდა თუ ვანსები?
-ოუჩ არ ვიცი, ეგრე და რომ ვნახავ მერე რომ ავარჩიო?
-კარგი, წავედით მან მის ოთახში შეგვიყვნა, ვარდისფერი ბიჭების ფოტოებით გავსებული დიდი საწოლი , ფუმფულა, ასევე დიდი სარკე ვაუ ნამდვილი “ბარბი გირლ“ , არადა ვერ ვიტან ბარბებს
-აი ასეთია ვანსი ასეთი კონვერსი , აირჩიე (მომაწოდა ორი შავი ფეხსაცმელი, ერთი ბოტასის სტილში მეორე კი ნამდვილად კედები, შემდეგ ფეხზე ევას დავხედე , მაღლები ეცვა ,ჯეის ვანსები..)
-ეს უფრო მომწონს რა ფერები გაქვს?
(ვანიშნე კონვერსებზე ის მიბრუნდა და მე გავყევი ოთახში შევედი სადაც ფეხსაცმელების გარდა არაფერი იყო კონვერსებტან მიმიყვანა ყველაფერი იყო თეთრით დაწყებული შავით დამთავრებული, მე კიდე თვალში რომ მოგხვდება ისეთი ლურჯი და მწვანე კონვერსები მომეწონა... ვერ გადავწყვიტე რომელი ჩაამეცვა ამიტომ : ლურჯი კედი ავიღე მარჯვენა ფეხზე ჩავიცვი და თასმა მოვხსენი, მწვანე მარცხენაზე ჩავიცვი და მასაც მოვხსენი თასმა და თასმები გავცვალე ანუ ლურჯზე მწვანე თასმა , მწვანეზე კიდევ ლურჯი, ძალიან შოკია... ჰმმ ბევრს გიჟი ვეგოები, მაგრამ ვარ და აბა რა უნდა ვეგონო? სარკესთან მივდივარ და ვუყურებ ჩემს სახეს , ჩემს თმას რომელიც მხრებზე დამყრია, ჩემს სხეულს და სტილს, ყველაფერი ერთად იდეალურია.. წითური გოგონა, ცისფერი თვალებით და სახეზე ჭორფლებით, გრძელი ფეხებით რომელსაც მოკლე კაბა და ბადე კოლგოტი ამშვენებს, დიდი მაგრამ მოკლე კუბებიანი მაისური და ეს უცნაურად ჩაცმული კედები... ძალიან, ძალიან მაგაარიაა