აფორიაქებული ვიყავი, გულის სიღრმეში მიხაროდა რომ არ დანებდა, მინდა ებრძოლა ჩემთვის, მინდოდა, კვლავ მის გვერით ვყოფილიყავი. ფიქრს ისე შევყევი, ვერც კი მივხვდი როგორ დავთვერი, ყველაფერს ბუდნოვნად ვხედავდი. მახსოვდ დერეფანს როგორ მივუყვებოდი ხან ერთ კედელს ვეყუდებოდი ხან მეორეს, კარების წინ დავდექი და ბრახუნი ავტეხე.
-ელენე აქ რა გინდა,-როგორ დამთვრალხარ. აწყლიანებული თვალებით ბუნდოვნად მაგრამ კარგად ვხედავდი ნახევრად შიშველ ოცნებას. -შემოდი.-მხარზე მიმიხუტა და შემიყვანა ოთახში.
-გამიშვი ხელი..-უხეშად მოვიშორე
-ჩემ ნომერში მოდიხარ, და კიდე ბრაზობ, -სიცილს ვერ იკავებდა.
-დავთვერი, შენ კიდე დამცინი.-გაუტული ბავშვივით ვსაუბრობდი, ცრემლები ღვარღვარით მომდიოდა.
-რა გატირებს, ელე.-ჩემს წინ ჩაიმუხლა. ფეხებზე ოდნავ შემეხო.
- ვერ ვუძლებ უშენობას.-წარმოვთქვი და ორივე ხელი სახეზე მოვკიდე.-მენატრები, სიგიჟემდე მენატრები..-ოდნავ დავფიქრდი, რას ვლაპარაკობდი მივხვდი..-არა არ მიყვარხარ, ვერ გიტან, შენ კი არა საკუთარი თავი მძულს, ასე რომ ვარ შენს გამო, უნდა დამევიწყებინე..-ხელებს მკერდზე ვურტყავდი.
-ჩამოყალიბდი გიყვარვარ, თუ გეზიზღები-სიცილით მითხრა.
-არცერთი.-მკაცრად ვუთხარი,
-აბა?- გაკვირვებული მიყურებდა.. ვიცოდი ეხლა ისეთ რაღაცას გავაკეთებდი რასაც ხვალ ვინანებდი, მაგრამ იმდენად იყო გაჟღენთილი ჩემი ფილტვები მისი სურნელით, იმდენად ღრმად იყო ვნება შემოჭრილი ჩემში, ამდენი ხანი მის გარეშე ვძლებდი, ახლა კი წინ მიდგას და თავს ვერ ვიკავებ..სახეზე მოვეფერე და დაუკითხავად ვნებიანად ვაკოოცეე,ვგრძნობდი როგორ დაიძაბა, როგორ მომხვია ხელი წელზე, მეორე ხელი თმაში შემიცურა მეფერებოდა სახეზე.ვკოცნიდი და ვგრძნობდი უდიდეს სიყვარულს, უდიდეს მონატრებას, ცრემლებს ვერ ვიკავებდი, ნელა მომიშორა, შემომხედა და ამოისუნთქა.
-არ შეიძლება, შენ მთვრალი ხარ ხვალ ინანებ ამ საქციელს, გთხოვ მეც მიჭირს ამ ტუჩებთან გამკლავება.- ტუჩები მითრთოდა.-ელე გევედრები.
-ვიცი ვინანებ, ვიცი ხვალ თავი შემზიზღდება, მარამ დღეს მინდა ვიყო ბედნიერი..-მერე არაფერი მახსოვს.
დილით მის საწოლში გავიღვიძე, მისი მაისური მეცვა.თავი მისკდებოდა. დიტო ჩემს წინ სავარძელზე იჯდა და მიყურებდა, შორტი ეცვა მხოლოდ, თმა სველი ქონდა.
-ღმერთო რა საშინლად ვარ.-წამოვდექი და ტავმა ზანზარი დაიწყო.-ჩვენ..
-აარა ჩვენ არაფერი, შენ გეძინა მარტო ჩემ საწოლში.-ადგილიდან არ ტოკდებოდა..-მე დაგპირდი ხელს არ გახლებთქო..
-რა სამარცხვინოდ მოვიქეცი..-საწოლზე ჩამოვჯექი და თვალები მოვიფშვნნიტე.
-მე აეროპორტში უნდა წავიდე, გამომიძახეს. იქ შევხვდებით.-აბაზანაში შევიდა მეც მივხვდი უნდა დამეტოვებინა მარტო, ჩემი ნივთები წამოვკრიფე და ჩუმად გამოვიპარე.გაკვირვებული ვიყავი არ ვიცოდი რატო მესაუბრებოდა ასე ცივად, ნუთუ რამე ისეთი გავაკეთე გუშინ რაც არ უნდა მექნა.. არ ვიცი ვერაფერს ვიხსენებ ისეთს.. თბილისში ჩამოვედით.სიამაყით ავივსე როდესაც შასი ასაფრენ ბილიკს შეეხო და ოვაციების ხმა მოჰყვა.(როდესაც პილოტი შეუმჩნევლად სვავს თვითმფრინავს ბილიკზე ხალხი მას ოვაციით აჯილდოებს).აეროპორტში დათა დამხვდა.
-ელე როგორ ხარ?-მომესალმა ტუჩის კუთხეში მაკოცა. შემრცხვა ჩემი თავის, ძალიან ცუდად ვექცევი.
-გამარჯობა.-გავუღიმე.
-ძალიან დაღლილი სახე გაქვს-სახეზე მომეფერა.
-ხო გუშინ ცოტა ბევრი დავლიე, ნაბახუსევზე ვარ და ფრენამაც დამღალა.-ჩემოდანი გამომართვა, ნელა დავიძარით გასასვლელისკენ.
-დიმა ხომ არ გაწუხებს, გავიგე თქვენზე ყველაფერი.-უხერხულობისგან ტუჩი მოვიკვნიტე.-დიდი სიამოვნებით დავეწაფებოდი ამ ტკბილ ტუჩებს.-ვნებიადან თქვა.
-დათა გთხოვ, შენთან ისედა უხერხულად ვგძნობ თავს იმ დღის მერე, ახლა კიდე ეს საუბარი.. ჯერ დიტოსთან უნდა გავარკვიო ყველაფერი, მერე ვილაპარაკოთ ჩვენს ურთიერთობაზე..
-კაი როგორც შენ მეტყვი, ეხლა სახლში წაგიყვან.-გამიღიმა წელზე ხელი მომხვია და გასასვლელისკენ გავედით, უკან მოვიხედე და დიოს თვალებს წავაწყდი, გაბრაზებული იყო მაგრამ დამინახა თუ არა მაშინვე გამიღიმა, ვერ მივხვდი რას ნიშავდა ეს ღიმილი..სახლში მიმაცილა.მადლობა გადავუხადე სადარბაზოში შევედი.კარები დავკეტე გამოვიცვალე მადუღარა ჩავრთე, მე თხელი აბრეშუმის ხალათი ჩავიცვი საკმაოდ ცხელოდა.. კარზე კაკუნი იყო. გავაღე და დიტო დამხვდა, ეტყობოდა სახში არ მისულა ისევ ფორმა ეცვა.
-შეიძლება-დაუუკითხავად მაინც ვერ შეძლო შემოსვლა.
-შემოდი.
-ხელი ხომ არ შეგიშალეთ, დათა აქ ხომ არაა.-ირონიულად ჩაილაპარაკა..
-რა ლაპარაკია? გისმენ რა გინდა.
-ნუ მაგიჟებ, ჭკუიდან გადავდივარ, ვცოფდები ასე რომ მექცევი, ჯერ ნომერში მივარდები, ხელებში მადნები მთხოვ მოფერებას, მკოცნი ვნებიანად, სიყვარულს მიხსნი, მეორე დღეს კი იმ კაცთან დგახარ, ტუჩებს იკვნეტან საუბრის დროს, აძლევ უფლებას სხეუზე შეგეხოს და ამ ყველაფერს მე მაყურებინებ.
-იტანჯები?? ძალიან კარგი მიხარია..-მხრებში ჩამაფრინდა და კედელზე ამაკრა.-რას შვები.?-ვიკივლე.

-უნდა გაკოცო, უნდა მოგეფერო. შენი სურვილი მკლავს. შენთვითონ მიწვევ.-კოცნა კისრიდან დაიწყო,გადავიდა ყურის ბიბილოზე, ლოყაზე, თვალებზე, ერთი წამით შეჩერდა თვალებში ჩამხედა, ალბათ აიტერესებდა კვლავ წინააღმდეგი ვიყავი თუ არა.ალბათ პასუხი მიიღო და გააგრძელა კოცნა ტუჩთან ახლოს, ნელა ნაზად მკოციდა, უცებ ტემპს აუჩქარა,ხელები შემოვხვიე ავყევი მზად ვიყავი ეს სულელური ნაბიჯი გადამედგა, ფეხქვეშ გამეთელა ჩემი თავმოყვარეობა, იმდენად მინდა მასთან.. ხელი ხალათის ქვეშ შემიცურა, ფეხზე მეფერებოდა, საჯდომამდე ავიდა ხელი მაგრად მომიჭირა, კოცნას არ წყვეტდა.მაგრამ წამაბში შეიცვალა, უხეშად მომიშორა, კედელს მუშტი დაარტყა და გინებით სახლიდან გავარდა.გაოცებული ვნება მორეული, დაუკმაყოფილებელი დამტოვა.ტუჩებზე ხელი მოვისვი და გაოგნებული დავჯექი სავარძელზე.