იატაკიდან წამოვდექი , ძირს მოფენილი ფოტოები მოვკრიბე და თაროზე შემოვაწყვე, სამზარეულოში შესვლას ვაპირებდი რომ ერეკლეს ხმა გავიგონე
- კი გიო რა პრობლემაა, აქვეა გინდა დაგალაპარაკო ? ემააააა მოდი შენი ძმაა ტელეფონზე
- გაახსენდა რომ და ჰყავს ამ ქვეყნად? თან ტელეფონს ვართმევდი და თან ვბუზღუნებდი
- როგორ ხარ ჩემი ლამაზი ?
- როგორ უნდა ვიყო დამტოვე აქ კლოუნთან , როგორც მის სახლში ისე იქცევა მე რატომ არ მითხარით , ბებო როგროაა? ნინო სადაა? რატო არ მელაპარაკება?მამაც თქვენთან ერთადაა?
- ეე ეე კაი მოიცა დაწყნარდი , კარგადაა ხომ იცი თავს უკეთ ვგრძნობ როცა ვიცი , რომ ერეკლეს ხელში ხარ, ტყუილა მეჩალიჩები დღეს შენთან დარჩება ერეკლე და ნუ შემეწინააღმდეგები , ლიანა კარგადაა, ნინოც კარგადაა, მამაც ჩვენთან ერთადაა , ისიც კარგადაა, ემა გუშინ მსაყვედურობდი არ მინდა ყოველ წუთში დარეკვაო და ახლა უბრაზდები ნინოს ?
- კარგი ხო კარგი , ნუ მეჩხუბები , გთხოვ რომ წამოხვალთ ტყემნალი წამოიღეთ რა
- არ გეჩხუბები ჩემი ლამაზი , კაი წავედი ლიანა მიძახის , და ჭკვიანად თავს მიხედე და ერეკლეს ნერვები არ მოუშალო
- ვინ მეე ?თუ პირიქით ? კაი გიო გკოცნით ბევრს მენატრებით და მალე ჩამოდით რა -მართლა არ შემეძლო მათ გარეშე , სამზარეულოში შევედი და მოფუსფუსე ერეკლეს შევხედე, როგორ დაფუსფუსებდა და დაღიღინებდა ნეტა გენახათ
- იცი საჭმლის გაკეთება ?- სხვათაშორის ვიკითხე
- არა , შენ ?
- მე კი აბა თუ არ იცი მიმიშვი რას დაფოხიალობ
- შენი აზრით იდიოტი მაწერია შუბლზე ? რომ შენ მოგაკლევიო თავი და შენი გაკეთებული საჭმელი ვჭამო ?
- არც მე ვაპირებ შენი გაკეთებული საჭმელი მივირთვა და მერე შრატებზე მომიწიოს სიარული - უტეხად ვუთხარი
- ასე მოვიქცეთ მე ახალ კარტოფილს შევწვავ და შენ სალათა გააკეთე , ორივე ერთად ასწორებს !
- კარგი ! დავეთანხმე და მზარეულოიბას შევუდექით , - კარგია რომ შენ კარტოფილი აირჩიე
- რატომ ?
- ხელები გაგიფუჭდება - გულიანად გადავიხარხარე და ნუ დასცინი სხვასაო დამემართა , დანა ისე უმოწყალოდ გავისვი თითზე რომ გენახათ მართლა შეგეცოდებოდით -ტკივილისგან წამოვიკივლე , ეგრევე ჩემთან გაჩნდა,
- რა დაგემართა?
- ჯანდაბა გავიჭერი
- სად გაქვს წამლები ?
- აბაზანაშია მეორე თაროზე , ანდა იყავი მე თვითონ - აღარ დამასრულებინა
- აქ დაჯექი და დამელოდე - თითქოს მიბრძანა , იქვე მდგარ სკამზე ჩამოვჯექი და თითი მაგრად დავიჭირე , რომ როგორმე სისხლი შემჩერებია
- აი მოვიტანე , ოდნავ გეტკინება და არ შეიმჩნიო თორე შეიძლება გული გამისკდეს - იცინის
- დღეშ 6 ჩხვლეტას არ ვიმჩნევ და შენი აზრით ეგ გამიჭირდება ? - ვეცადე თვალზე მომდგარი ცრემელბეი დამემალა, მაგარამ არ გამომივიდა და სიცილი მივაყინე სახეზე
- ოღონდ ეგ არა , ცრემლი არაა რა გთხოვ , კარგი ? თანხმობის ნიშნად თვალები დავხუჭე და თავი დავუქნიე .
- ესეც ასე , ხომ არ გატკინე ?
- არა მადლობა , შეგიძლია შენ დაასრულო სალათა ? და მე მაგიდას გავაწყობ ,თითქოს ძალიან დავახლოვდით მე და ერეკლე და ეს მშვენიერი იყო , მაგარამ ჩემ ფიქრებს ვერაფერს ვუხერხებდი
- შენ ახლა აქ დაჯდები და მე მივხედავ ყველაფერს , სკამზე ისე დამსვა თითქოს ხელი კი არ მქონდა გაჭრილი , არამედ ახალი ნაოპერაციები ვიყავი ,თვითონ კი მაგიდის გაწყობას შეუდგა.
ფეხზე ავდექი რომ ნემსი და სასინჯი გამომეტანა და ოთახიდან ვაპირებდი გასვლას რომ ხელი მომკიდა და იგივე ადგილას დამსვა
-სად მიდიხარ?
- ოთახში გავალ , მოვალ ახლავე
- მითხარი რა გინდა და მე გამოვიტან .
-ერეკლე გავალ და მოვალ არ მჭირდება ეს დედობრივი მზრუნველობა !
- ახლა კარგად მომისმინე , რადგან საჭმელი გავაკეთე , მაგიდა გავაწყვე და ვიღიმი იმას არ ნიშნავს , რომ დედობრივი , თუ გინდ მამობრივი ან კაცობრივი ინსტიქტი მაკეთებიებს , უბრალოდ მინდა გასიამოვნო და ვაკეთებ , ახლა აქ დაბრძანდები , მე გავალ ნემსს და სასინჯს მოვიტან , ბევრი კითხვების და წუწუნის გარეშე , მე გავაკეთებ ყველაფერს და არა იმიტომ , რომ შენ ხელი გაქვს გაჭრილი , უფრო სწორად გაკაწრული , არა , იმიტომ , რომ მსიამოვნებს და მინდა მე ვაკეთებდე და გიკეთებდე ყველაფერს რაც შენ გეხება !
ხელები ამიკანკალდა ვგრძნობდი რომ შაქარი მივარდებოდა, ვიცი იფიქრებთ რა წაიღე ტვინი შენი შაქარითო , მაგრამ ჩემთვის ზედმეტი ემოციები დამღუპველია ,

ვგრძნობდი როგორ წამერთვა ძალა .
ოთახში შემოვიდა ჩემი აღჭურვილობით .
თვითონაც ფერი ეცვალა როცა ჩემი ფერმკრთალი სახე დაინახა,

-რა ხდება ემა , ხომ კარგად ხარ ? ხელი მომეცი

უმოწყალოდ ავწიე მტევანი , რომელსაც ამაზრზენად ყვითელი ფერი ჰქონდა , ისე ოსტატურად მიჩხვლიტა სასინჯის ნემსი , ეტყობოდა რომ ამას პირველად არ აკეთებდა , თითზე თითი მომიჭირა სისხლის გამოსაშვებად ფირფიტაზე დააწვეთ და შედეგს დაელოდა , ანალიზმა დაბალი შედეგი აჩვენა , - თვალებით ვთხოვდი შველას თან მრცხვენოდა უსაშველოდ მრცხვენოდა მისი , უკვე მერამდენედ მიწევდა ამ მდგომარეობაში ყოფნა , რომ შემძლებოდა ღმერთს გეფიცებით , რომ შემძლებოდა იქიდან გავქრებოდი თვალით აღარ დავენახვებოდი , მაგრამ გასაქანს არ მაძლევდა .
თვალებით ვანიშნე სამზარეულოზე მდგარ შაქრის ქილაზე , სწრაფად მივარდა ერთ ჭიქა წყალში გახსნა და დამალევინა , ვერ ავღწერ იმ დროინდელ ჩემს მდგომარეობას, არ ვიცი რას შევადარო , მწყურვალს , რომ წყალს დაალევინებთ, ან მშიერს ძალიან მშიერს რომ ჰამბურგერებს დაუდებ და დაეწაფება ,( უბრალოდ ძალიან მიყვარს ამიტომ ვახსენე ) ნარკომანს რომ წამალს მისცემ , არვიცი უამრავი შედარება შეიძლება მოუძებნო , მაგრამ რეალოურად რაც ხდება ამ მომენტში მხოლოდ დიაბეტიანები მიხვდებით , ვგრძნობდი რომ კიდურებზე მგრძნობელობა მიბრუნდებოდა, ძალაც მეტი მქონდა , უბრალოდ ერეკლეს თვალებს ვერ ვეგუებოდი , რომელშიც შიში დავინახე .
ამან დამანგრია , თავი ვეღარ შევიკავე და ავქვითინდი ,
-არ გთხოვ არაა რა ,ემი გთხოვ ,ამას ნუ აკეთებ თორემ შეიძლება მე გავხდე მოსასულიერებელი , თავს ვერ ვიკავებდი , მისი ეს თბილი დამოკიდებულება უფრო მიჩუყებდა გულს .
- მოდი ახლა ვჭამოთ შაქარიც აიწევს , შენც დამშვიდდები და მეც და ჩემი კუჭიც , რომელიც ძალიან ჩვეულებრივად გამზრდელს მაგინებს იმის გამო , რომ მთელი დღე მშიერი დავტოვე , როგორმე დავამშვიდებ , კარგი ? - სახიდან ცრმელები მომწმინდა და მაგიდისკენ შემატრიალა .

მართლა გემრიელი იყო , გულიანად მიირთვა ერეკლემაც, არც ერთს ხმა აღარ ამოგვიღია თითქოს ყველაფერი ჩაწყნარდა ,რომ ისევ მე წამოვიწყე

- ამას რატო აკეთებ ? - ჩანგალს უმოწყალოდ ვასრიალებდი თეფშზე არ შემიხედავს ისე ვკითხე
- რას ?
- ჩემზე რატომ ზრუნავ ? თავი ავწიე და თვალებში მივაშტერდი , მინდოდა ამომეკითხა მისი პასუხი , თვალს არც თვითონ არ მაშორებდა , მაგრამ უპასუხოდ დამტოვა .
შევეშვი , გავეცალე , თეფშები ავიღე ნიჟარაში დავდე ,სამზარეულო მივაწესრიგე და მისაღებში გავედი . გავბრაზდი , ნეტა რას ველოდები რას მეტყოდა , უბრალოდ ვეცოდები და ეგარი , მეკიდე არავის შეცოდება არ მჭირდება , ტელევიზორი ჩავრთე , თითქოს მაინტერესებდა ისეთი სახით მივაშტერდი , არ მინდოდა მეგრძნო , რომ ის აქ იყო , არ მინდოდა მასზე მფიქრა არადა მისი სურნელი მთელ სახლში იყო და გულს მიწრიალებდა .


არ გიკვირთ რატომ არ ვახსენებ ჩემს მეგობრებს ? დაქალებს? ძმაკაცებს ?

უბრალოდ არ მყავს .

ალბათ ფიქრობთ , რომ პრობლემური ადამიანი ვარ , არა პირიქით პრობლემებს ვერიდები , არ მინდა ვინმეს ვატკინო , არ მინდა ვინმე მხოლოდ იმიტომ იყოს ჩემთან , რომ ვეცოდები , მხოლოდ იმიტომ ზრუნავდენენ ჩემზე , რომ შემთხვევით ამ დაწყევლილმა შაქარმა ან არ აიწიოს ან არ დამივარდეს და ა.შ.

უბრალოდ, ძალიან მარტივად ვერიდები ურთიერთეობებს , არ იფიქროთ რომ ზედმეტად ეგოისტი ვარ , არა უბრალოდ არ მინდა სხვას ჩემს გამო მეტი პასუხისმგებლობა ჰქონდეს, მეტი საენრვიულო, მუდამ შიშის ქვეშ იყოს და ა . შ , ამიტომ მეჯავრება ერეკლეს ქმედებები

არ მინდა შევუყვარდე და შემიყვარდეს, მართლა სულელი კი არ ვარ , ვიცი მოვწონვარ და ამიტომ იქცევა ასე , იმასაც მშვენივრად ვხდები რატომ მიწრიალდება ეს წყეული პეპლები მუცელში , მეც მომწონს ხო მომწონს ,შესაძლოა მიყვარს კიდეც ,

მაგრამ არა , ამას ვერ გავაკეთებ , ვერა.

უამრავი ფაქტორი შემიძლია დაგისახელოთ , უამრავი მიზეზი ,მაგრამ ბოლომდე მაინც ვერ ავხსნი ჩემ სულიერ მდგომარეობას, ვიცი ეხლა ფიქრობთ ატრაკებ და გიხარიაო , მაგრამ ჩემი გადასახედიდან აბსოლიტურად ადეკვატურად ვმსჯელობ.

ფიქრებში წასულს თვალებში ისე მქონდა მინაბული , იფიქრებდით გულიანად ძინავსო , ვიგრძენი როგორ მომიახლოვდა ერეკლე, თვალები სპეციალურად არ გავახილე , ვიგრძენი რგორ შემეხო მისი ტუჩები შუბლზე და ხმა, სიტყვები რომლლებმაც სმენა დამიხშო

- ასეთი რა გაქვს , რომ პირველივე დანახვაზე შემიყვარდი სულელო .



ჩემო საყვარლებო , იმედია მოგეწონებათ , კიდევ ერთხელ გიხდით ბოდიშს ,შეცდომების გამო , გამომდინარე იქიდან , რომ სამსახურში საქმემ მოიმატა , ვერ ვახერხებ დიდი თავები დავდო , მესმის , რომ ეს თქვენი პრობლემა არაა , მაგრამ აუცილებლად გამოვასწორებ, მთავარია ვგრძნობდე თქვენ მხარდაჭერას