ისევ ეს უმოწყალოდ აწრიალებული პეპლები , ისევ ტკივილნარევი ბედნიერება , ვიცი დაგღალეთ ამ ჩემი ტრაგიზმით , მაგრამ ეს ხომ ჩემი რეალობაა , მწარე რეალობა
მთელი არსებით ვეცდებით მისგან შორს დავიჭირო თავი , არ მინდოდა ვინმეს შევყვარებოდი და ჩემს გამო უხერხულ სიტუაციებში მომხვდარიყო,
მხოლოდ მისთვისვე , აჯობებს ჩემს გარეშე ცხოვრება , უკვე დროა ყველაფერი იქ გაჩერდეს სადაც დაიწყო , თუ შეიძლება ამას საერთოდ ვუწოდოთ დაწყება ,

თვალიდან თბილი , მაგრამ უცნაურად მარიანი წყლის ბურთულა გადმოგორდა , ვიგრძენი როგორ მომწმინდა ჩემმა ცისატყელამ სისველე , მაგრამ არ გავახილე თვალი თორემ შეიძლება ვეღარ გავჩერებულიყავი , მინდოდა ის მომენტი არ დასრულებულიყო , ჩემზე შემოხვეულს , თავი ჩემს კისერში ჩაერგო , და თმას უცნაურ ფორმებს აძლევდა, პირველად ჩემს ცხოვრებაში , პირველად ვიგრძენი თავი ბენდიერად , არ მინდოდა ეს დამთავრებულიყო ამიტომ შეგნებულად არ ვახელდი თვალებს , თვალების გახელა ხომ ჩემ დაწყევლილ სამყაროში დაბრუნების საწინდარია , ამიტომ ვეცადე ცოტახნით გავშორებულიყავი ჩემს ინსულინიან ჯოჯოხეთს და ჩემს შექმნილ ფერად სამყაროში გადავეშვი ჩემივე ცისარტყელასთან ერთად, როდის ჩამეძინა არ მახსოვს .
ღამის 4 საათი იქნებოდა , თვალები გავახილე ერეკლეს მშვიდი ძილით ეძინა ისევ იგივე ფორმით , სასაცილო შესახედი იყო , როგორ ‘’ ვეყარეთ ‘’ დივანზე ერეკლე სადაც იყო გადავარდებოდა იმის შიშით რომ მე არ შევეწუხებინე .
თავი ფრთხილად წამოვწიე ჩემს წელზე დადებული ‘’ტორი ‘’ გვერდზე ფრთხილად გადავწიე , ლოყაზე ფრთილად დავუსვი ჩემი უსუსური , უკვე კარგად დალურჯებული თითის ბალიშები , თხელი პლედი გადავაფარე და ჩემს ოთახში გავედი , არაფრის დიდებით არ გავიფუჭებდი ამ ღამეს , მუზა მეწვია , ავიღე ჩემი ფერები და ვეცადე ფურცელზე გადამეტანა თითოეული ჩემი გრძნობა , ხატვაში დამათენდა , როცა ვხატავ სანამ საბოლოო შედეგს არ მივაღწევს ნახატს არ ვუყურებ უბრალოდ მუზას ვანდობ ჩემი კიდურების მოძრაობას, საბოლოო ჯამში გამოვიდა ის რაც რეალურად ხდებოდა .
გოგონა შავებში, მაგრამ ფერადი გულით , მაღლა აშვერილი ხელით ,რომელიც ცდილობს შეეხოს წისარტყელას , მაგრამ ეს ხომ შეუძებელია
- არ ვიცოდი თუ ხატავდი - უკან არ მივტრიალებულვარ
- იშვიათად ვხატავ , და პირველი ხარ ვინ ეს იცის ,დიდი პატივი გხვდა წილად
- ბოლო დღეებია მიმართლებს , -მხოლოდ ახლა გავიხედე , კედელზე მიყრდნობილი ჩეულად ჯიბეში ხელებით და კედელზე მიდებული მოკეცილი ფეხით , ღმერთო როგორ მაგიჯებს ეს ადამიანი
- რასაც ჩემეზე ვერ ვიტყვი , ნახატი დაფიდან გამოვაძვრე , ყოველთვის ვანადგურებ ჩემს ნაჯღაპნებს ხოლმე , შესაბამისად არავინ იცის ჩემი ხატვის შესახებ , დაკუჭვას ვაპირებდი რომ ხელში მწვდა
- ემა რას აკეთებ ?
- რამოხდა? ღიმილით ვუპასუხე
- რას ერჩი ? - რომ იცოდეთ რა საოცარ სანახაობას გადავაწყდი ,, მისი ძარღვები ისე იბერებოდა , იმდენად მიმზიდველი იყო ლამის ვინატრე ვაპირად ყოპნა რომ მეკბინა და ჩემი პეპლები აღარასდროს აეწრიალებინა
- ერეკლე ზედმეტად ხომ არ ერევი ჩემს ცხოვრებებაში ?
- ვერ მივხვდი ?
- რას ვერ მიხვდი ,რას ვერ მიხვდი ? მერამდენე დღეა ჩემს ცხოვრებაში ხელებს აფათურებ , ზედმეტის უფლებას ხომ არ აძლევს შენს თავს, მეორედ გიმეორებ არ მინდა ეს დედობრივი მზრუნველობა , მითუმეტეს ადამინისგან , რომლსაც ნორმალურად არც კი ვიცნობ, და უკვე ჩემზე იმაზე მეტი გაიგო ვიდრე საჭირო იყო
და საერთოდაც რა გინდა ჩემგან ? - თვალებში უტეხად ჩავაჩერდი , - მე თვითონ არ ვიცი რას ვერჩოდი
- რა მინდა , ვერ გაიგე არა რა მინდა? - კისერზე ხელი მაგრად მომიჭირა თავისკენ მიმწია და ტუჩებზე დაემძგერა - ველური !
- აი ეხლა მიხვდები რა მინდა, რატომ მაქვს შენთანდ დედობრივი , მამობრივი და ბიჭობრივი მძრუნველოდება, ახლა მიხვდები , როგორ მაფრენიებს შენი მეამიტობა, შენი სახის ყველა ნაკვთი , რომელიც ისე შევისწავლე მთელი ღამის განმავლობაში რომ არცერთს დედამიწის ზურგზე არ ექნება შემჩნეული პაწაწინა ხალები , რომელიც მთელი ღამე საყვარლად მიმზერდნენ , არავისგან მიგრზვნია ის რასაც შენგან ვგგრძნობ , არცერთი ქალის დანახვაზე არ მიგრძვნია ის რაც შენ მაგრძნობინე , პირველი კოცნა მივისაკუთრე და დანარჩენსაც ნელ ნელა ჩემად გავიხდი , ახლა ხომ გაიგე რამინდა ცქნაფ ? - ნახატი გამომგლიჯა და ოთხიდან გასვლას აპირებდა რომ მომიბურნდა მე გაშეშებულს ადგილე მიყინულს ირონიული ღიმილით მომაძახა
- კოცნაში უნდა გავარჯიშო და ამ მოკლე მაისურით თუ კიდევ გამეჩითები თავს ვეღარ შევიკავებ -მიმითითა მაისურზე , რომელიც ხატვის დროს მეცვა და საკმაოდ მოკლე იყო . ჩემს შიშველ ფეხებს დავხედე მერე ერეკლეს ირონიულ დაკმაყოფილ სახე და მეც რომ იტყვიან , ტუჩის კუთხე ჩამეტეხა.
სწარაფად ამოვიცვი შორტი და ოთახიდან გავედი , სამზარეულოში შევდიოდი რომ უცებ ვიგრძენი როგორ ‘’შევასკდი ‘’ ისევ ამ არანორმალურს , რომელსაც მდუღარე ყავა მოჰქონდა ჩემთნ , მთელი ყავა მკერდზე გადავსახი , ძალიან შემეშინდა მის ღრიალზე , წარმომიდგენია რა მტკივნეული იყო ,
-გაიხადე მაისური სწრაფად ხელების სასაცილოდ ავაფართხალე ჰაერში
-ოო რა მომთხოვნი ხარ პატარა - მაიმუნობის თვი მაინც ჰქონდა , ხომ ვამბობ კლოუნიათქო
- კიდე მაიმუნობ ? დაიწვი ბიჭო და რა გაცინებს , გაიძვრე მაისური წავალ დამწვრობის მაზს მოვიტან
- მიდი ხო მალე თორე მართლა ძაან მეწვის - ისევ იცინის , იმის მაგივრად რომ ტკივილისგან დაიმანჭოს იცინის გეუბენბით არანორმალურია - ოთახიდან გავედი , მალამო მოვიძიე და ისევ სამზარეულოში შევედი , და ვაი , ეს რა დაინახა ჩემმა თვალებმა , იმდენად დაკუნთული ჰქონდა სხეული , ნერწყვი მძიმედ გადავყლაპე , გონზე მისმა სიცილმა მომიყვანა
- მოდი მოდი სულელო , თუ გინდა ფილმებში რომ არი კუნთებს რომ უთამაშნებენ ხოლმე ზევით ქვევით ისე გაგიკეტებ მეც გულიანად გამეცინა , მალამოს ვაწვდიდი რომ სიცილი შეწყვიტა
-გთხოვ შენ წამისვი რა , უფრო მალე მომირჩება , თქვენ წარმოიდგინეთ და არ შევწინააღმდეგებივარ , ახლოს მივიწიე მალამო თითებზე წავისვი და ისევ იმ დალურჯებული თითის ბალიშებით გადავუსვი,
ხელები მიკანკალებდა , ვერ ვაჩერბდი განვიცდიდი , მე ხომ პირველად ვიყავი მამაკაცთან ასე ახლოს , პირველად ვეხებდოი ვიღაცის შიშველ სხეულს , თან ნეტა განახათ როგორს ,
- რატო კანკალებ ? - თვალებში ისე მიყურებდა პასუხი ისედაც იცოდა ,მაგრამ არ მეშვებოდა , უტეხი !
- არ მიყვარს ჭროლობებზე ხელი მოკიდება , მიტუმეტეს თუ დამწვარია ,- რაც ენაზე მომადგა ის ვუპასუხე
- ხოო მეც ეგრე ვიფიქრე , წარბები მაღლა ასწია და გადაიხარხარა
მთელი ამ პროცესის განმავლობაში , ჟრუანტელი მივლიდა , აღარ დავიწყებ არ ვიცი ეს რატომ მემართებოდათქო ისედაც ვიცი , რომ თავდავიწყებით შემიყვარდა ეს არანორმალური , თავდავიწყებით
---------------

ჩემო საყვალებო , ესეც ახალი თავი , ველი თქვენს შეფასებებს , რომლებიც ამ ბოლო დროს ძალიან დამაკლდა, <3 <3 მადლობა რომ კითხულობთ