უაზრო ქმედება (თავი 5)
-შენ მართაზე ნუ იდარდებ ნიკანდრეს დეიდაა და თავიდან არც მე მოვწონდი მარა მერე შემეჩვია ჩემი ლამაზი გოგო მაგას ნუ მოუსმენ თუ შეგამჩნევს რო ბრაზდები უარესად გაგამწარებს მარა შენ მაგაზეც ნუ იდარდებ მე შენთან არ ვარ ჩემო პატარა არავის დავაჩაგრინებ შენ თავს ამას ეუბნებოდა და ელენეს ანინეს გულზე ედო თავი თბილად და ტკბილად ასე იჯდნენ ცოტა ხანს -კარგი ეხა ადექი წამოდი თორნიკე მოვძებნოთ და შერიგდებით -სად უნდა იყოს ამხელა სვანეთში -შენ წამოდი ანინემ ელენეს ჩააცვა და სახლის უკან ტყეში შევიდნენ ბევრი არ უვლიათ მალევე გამოჩნდა სახლი ხეზე დიახ არ მოგესმათ ამხელა კაცი ხის სახლში იჯდა მარტო ბალიშთან და საბანთან ერთად სახლს ასასველელი არ ჰქონდა ელენეს წარმოდგენაც არ ჰქონდა იქ როგორ უნდა ასულიყო -მეც არ ვიცი დაუძახე იქნებ გამოგვხედოს გავალ და იქით დაგელოდები თორნიკე ელენეს ხმაზე შეცბა და ეგრევე წამოდაგა -აქ რა გინდა -შენთან მოვედი ელენემ თვალით ანიშნა რომ ანინეც იქვე იდგა დედამის რომ მოკრა თვალი ამან უფრო გააკვირვა და ჩამოხტა ელენესთან მივიდა წელზე ხელი მოხვია, თვალებში ჩახედა და წითელ აცახცახებულ ტუჩებს დაეწაფა გოგონამ გააზრებაც ვერ მოასწრო ყველაფერი ისე სწრაფად მოხდა როცა მიხვდა რაც ხდებოდა თავი გასწია -ზედმეტი არ მოგივიდეს -მაპატიე გუშინდელი ელენეს ხმა აღარ ამოუღია ანინეს გახედა რომელიც არც ისე ახლოს იდგა მარა მაინც უყურებდა -წამოდი სახლში აქ ცივა -ანინეს რა უთხარი -რაც სიმართლე იყო ის თორნიკე გაჩერდა და ელენეს უმეტყველო სახით მიაშტერდა -დამშვიდდი პატარა ბიჭი ბოლო მონაკვეთი გამოვაკელი ელენეს სიცილი აუტყდა -ნეტა განახა რა სახე გქონდა -ეგრე ნუ მელაპარაკები თორემ მოგკლავ -მაგისთივის ჯერ უნდა დამიჭირო ელენე წამში მოწყდა ადგილს თორნიკე კი მისდევდა ელენე ანინეს წრეებს ურტყავდა და შველას თხოვდა თორნიკე კი არ ეშვებოდა და თან ემუქრებოდა ანინეს მათი ყურება ძალიან სიამოვნებდა თუ იცით მომენტს რა გააფუჭებდა დიახ ელენე წაიქცა და მუხლები გადაიტყავა ჩვენი ვაჟბატონი მაშინვე მივიდა კაბა აუწია და ანინეც სასწრაფოდ მათთან გაჩნდა -ყველაფერი შენ როგორ უნდა დაიმართო -რას გარბოდი საერთოდ რა ხიფათიანი ბავშვი ხარ -გეყოფა შვილო აიყვანე და წამოიყვანე თორნიკემ წამში აიტაცა და გულზე მიიხუტა ელენემაც ხელები კისერზე შემოალაგა იმდენად ეტკინა ხმას არ იღებდა სახლში შეიყვანა და დივანზე დასვა რძლები უცნაურად უყურბდნენ როგორც ყოველთვის მაგრამ ელენე ამჯერადაც აიგნორებდა თორნიკემ ჭრილობა დაუმუშვა ზემოდან პლასტირიც გდააკრა ისევ ხელში აიყვანა და კიბეებს ჩვეული სიმშვიდით აუყვა -შენ ძაან შეეჩვიე ჩემ ტარებას -ხო არ გინდა დაგსვა უცნაურად გახედა ელენეს მან კი ხელები კისერზე მყარად მოჰხვია თორნიკეს ელენეს საქციელზე გაეღიმა -დამშვიდდი მიდი გამოიცვალე და ისევ დაბლა ჩაგიყვან აქ ხო არ იჯდები მთელი დღე -იმ შენი გოიმი რძლების ყურებას აქ მარტო ყოფნა მირევნია -იმათმა რაღა დაგიშავეს -ვერ მიტანენ ის კი არ იციან რო მაგაათ თავის ქმრებიც კი ვერ იტანენ -რეებ ბოდიალობ ნორმალური ხარ -ეგენი როგორ უნდა აიტანო მახინჯები და თმიანები არიან გაგიმართლა მე რომ შეგხვდი -ხო ძალიან თორნიკეს ეცინებოდა ელენეს უაზრო ჩხუბზე მმაგრამ მისმა სიტყვებმა დააფიქრეს ნუთუ მართლა შეიძლებოდა რომ თავის ძმებსაც არ ჰყვარებოდათ მეუღლეები? ამასობაში ელენემ გამოიცვალა თორნიკემ მისაღებში ტახტზე დააბრძანა და თან გააფრთხილა სიტყვები ეკონტროლებინა. ანინე ელენეს თავს ევლებოდა და სწორედ ამას ვერ იტანდნენ რძლები ანინე მათ ავალებდა ელენეს სურვილების შესრულებას და სწორედ ეს აგიჟებდათ გვიანობამდე ტახტზე იჯდა და დებილურ ფილმებს უყურებდა გვიან თორნიკეც დაბრუნდა ივახშმა და ოთახში აიყვანა -იქნებ დამეგობრება გეცადა -ჭკუას ნუ მასწავლი ჩემი ძმა არ ხარ თორნიკეს გაუკვირდა ელენეს ასეთი უეცარი სახეცვლილება -არ გეგონოს რო ერთი წამით მაინც მომეწონები ვერც შენ და ვერც აქაურობას ვერ ვიტან სახლში მინდა დაბრუნება -ხვალ თბილისში მივდივარ წაყვანით ვერ წაგიყვან მაგრამ თუ გინდა შენთან სახლში შევივლი -მართლა გააკეთებ ამას ჩემთვის? თორნიკეს დანაშაულის გამოსწორება უნდოდა ამიტომ ყველაფერზე თანახმა იყო. ელენეს თვალები უბრწყინავდა -სია ჩამოგიწერო თუ დაიმახსოვრებ ესეიგი დედაჩემთან მიდი და უთხარი რო აქ ძალიან ცივა და სახის კრემები გამოგატონს კიდევ თბილი ტნსაცმელი მეორე კარადიდან ჩანთა და რამდენიმე სვიტერი თუ გამოგაანს ვარდისფერი პალტოც წამომიღე იქნებ ‘’შანელის’’იისფერი ქუდი და ჩანთაც მოგცეს ის ‘’გუჩის’’ჩექმაც ცოტა დიდი კი მაქ… სია უსაშველოდ გაგრძელდა დილით უთენია ადგნენ ცოლ-ქმარი ელენეს დილიდან თვალები უბრწყინავდა თორნიკე კი უგუნებოდ იყო ელენეს მარტო დატოვების ეშინოდა ეშინოდა რამე არასწორად არ გაეკეთებინა და ყველაფერი არ აერია. უკვე გადიოდა ელენეს რო მოუბრუნდა -ანინეს გარეშე არაფერი გააკეთო ეცადე სახლიდანაც არ გახვიდე და ჭკვიანად მოიქეცი მე ხვალ საღამოს ჩამოვალ -კარგი კარგი ხო გახსოვს დედაჩემს რა უნდა უთხრა -კი მახსოვს მთელი დილაა მაგას იმეორებ თორნიკემ მოწყვეტით აკოცა და სახლიდან გავიდა -უთხარი ‘’პრადა’’ს ჩანთაც გამოგატანოს თორნიკეს უკვე ეცინებოდა ელენეს თხოვნებზე და ყველაფერზე თანხმდებოდა. თითქოს და ყველაფერი დაულაგდათ და გამოუსწორდათ მაგრამ ხომ იცით ასე დიდხანს არ გრძელდება ეს ორი დღე საშინლად გაიწელა ელენესთვის ელოდებოდა როდის ჩამოვიდოდა და ჩამოუტანდა ახალ რაღაცეებს ქმარი. როგორც იქნა თორნიკეც ჩამოვიდა აცალა სახლში შემოსვალა და დასსვენება მაგრამ ისეთი თვალებით უყურებდა თვითონ თორნიკემ ვეღარ მოითმინა და პირდაპირ უთხრა -შენთან სახლში კი მივედი მაგრამ შენები არ დამხვდნენ კარის კაცმა მითხრა რო რომელიღაც კუნძულზე წავიდნენ ელენეს თვალებიდან ციმციმები გაქრა. შიგნიდან ბრდღვნიდა მაგრამ ხმას არ იღებდა -მადლობა რო ჩემთვის დრო დაკარგე სასწრაფოდ ოთახში ავიდა უნდოდა იქაურობა დაელეწა ბრაზობდა გიჟდებოდა ეგონა მშობლებიც მისნაირად დარდობდნენ მაგრამ თურმე კუნძულებზე ერთობოდნენ თვითონ კი აქ იჯდა მარტო დასახიჩრებული ალბათ სამუდამო შრამებით გაბრაზდა მდგომარეობას ისიც ამძიმებდა რომ არავისთვის შეეძლო თქმა აქ არავინ ჰყავდა სახლში დაბრუნება უნდოდა დედა ენატრებოდა მეგობრები და გართობა თავის ოთახი და ლოგინი სკოლაც კი მოენატრა -ზუსტად არ ვიცოდი რა უნდა მეყიდა მაგრამ კონსულტანტმა რაც მომცა ყველაფერი წამოგიღე თორნიკემ რამდენიმე პარფიუმერიის ჩანთა გაუწოდა ელენეს. თვითონ ელენე კი ვერ მიხვდა რა მოხდა ვერ იაზრებდა -ძალიან დიდი მადლობა როგორ დახარჯულხარ ჩემს გამო და პირველად ელენემ მაყურებლის გარეშე აკოცა თორნიკეს ლოყაზე მართალია მოწყვეთით მაგრამ კოცნა კოცნაა -ვითომ ამაზე მეტი ვერ დავიმსახურე -ვერ ჩემო კარგო ჯაბას თუ მიბაძავ იქნებ მერე მეტი დაიმსახურო -ელენე გეყოფა -რაიყო -ვინმე ისეთი მაინც ამოგერჩია ვინც მოგწონს მაინც ჯაბა კარგი რა მე მრცხვენია შენს მაგივრად -მოიცა რა, შენ საიდან იცი -ძილინებისა ელენეს რა დააძინებდა ყველა კრემი წაისვა მოიშორა სანამ ყველაფერი არ მოსინჯა არ დაწვა. ყველაფერი კარგად აეწყო თითქმის აღარ ჩხუბობდნენ ცდილობდნენ მაინც ასე მხოლოდ რამდენიმე დღეს გაგრძელდა სანამ ერთ საღამოს ტორნიკე სახლში მთვრალი და გაგიჟებული არ დაბრუნდა თვალებიდან ნაპერწკლებს ისვრიდასახლის კარი ლამის შელეწა სამწუხროდ თუ საბედნიეროდ სახლში არავინ იყო ელენეს მეტი ყველა სადღაც თითქოს შეგნებულად წავიდა თორნიკემ ოთახის კარი გამოგლიჯა ელენე გაოცებული უყურებდა ასეთი თორნიკე არ ენახა -რა მოხდა -ააა კიდე რა მოხდა არა თურმე ვერ გაკმაყოფილებ ალბათ თბილისში უკეთ გტ****დნენ მაგრამ საიდან გეცოდინება შენთვის ხელიც არ დამიკარებია ხოდა დღეის მერე შეადარებ ბოლო ხმაზე უყვიროდა სიტყვა დაასრულა და ელენეს ხელში წვდა ლოგინზე დააგდო და თვითონ გახდა დაიწყო გოგონა აზრზე ვერ მოვიდა სანამ ლოგინზე არ დაენარცხა ფეხებს და ხელებს ურტყამდა მაგრამ უშედეგოდ -თორნიკე გამიშვი რას აკეთებ გთხოვ ბოლო ხმაზე ეხვეწებოდა მაგრამ თორნიკეს არაფერი ესმოდა ხელ ფეხს უკავებდ და ცდილობდა რამენაირად გაეჩერებინა ელენე ტიროდა ცდილობდა თავი გაენთავისუფლებინა კიოდა და დახმარებას ითხოვდა მაგრამ მისი არავის ესმოდა... საშინელი დღე თენდებოდა სვანეთში თითქოს ცაც გრძნობდა ელენეს ტკივილს წვიმდა და საშინელი ამინდი იყო. ერთ ლოგინში ეძინათ თორნიკე თითქმის მთელ ლოგინს იკავებდა ელენე კი მოკუნტული სრულიად შიშველი ლოგინის კიდეზე იწვა პირველი მას გაეღვიძა გვერდით რომ დაინახა რო მიხვდა რაც მოხდა რა ჩაიდინა მისმა ქმარმა ლამის მოკვდა სძულდა ისიც და საკუთარი თავიც რო გააანალიზა როგორი უმწეო იყო. უყურებდა დალურჯებებს რომელიც მთელ სხეულზე ჰქონდა და თავი ეზიზღებოდა. ლოგინიდან წამოხტა და სააბაზნოში ჩაიკეტა გაუჩერებლივ ბანაობდა და ბანაობდა. ბატონი თორნიკე თავის ტკივილმა გააღვიძა გუშინდელი ღამე ლოგინზე სისხლის კვალმა გაახსენა სხეულში მწვავე ტკივილმა გაუარა. იწვა და წყლის ხმას უსმენდა რომელიც არადა არ ჩერდებოდა თეთრეული გადააძრო ჩაიცვა და წავიდა არც ამის მერე გამოსულა ელენე სააბაზანოდან მეორე დილამდე იქ იჯდა თავს შეურაწყოფილად გრძნობდა თორნიკეზე ფიქრიც არ უნდოდა ეზიზღებოდა ისიც და ეს სახლიც რას არ მისცემდა დედის ჩახუტებისთვის მაგრამ დედამისი სავარაუდოდ ძალიან ბედნიერად ისვენბდა ამაზე კიდევ უფრო ეშლებოდა ნერვები და ბოლო ხმაზე ტიროდა, უყურებდა თავის დასახიჩრებულ სხეულს და უარესის ჩადენა უნდოდა... პირველ როგში ძალიან დიდი ბოდიში ძალიან დავიგვიანე თავის მართლებას არ დავიწყებ რადგან არაფერი მამართლებს. მადლობა კომენტარებისთვის ახლაც ველი შენიშვნებს და თქვენს აზრს თქვენი აზრით რას მოიმოქმედებს ელენე? თქვენ რას გააკეთებდით მის ადგილას?. უდიდესი მადლობა რომ ბოლომდე წაიკითხეთ ყველანაირად ვეცდები აღარ დავაგვიანო <3 <3 <3 |
 |
 |
 |
ტესტები
სხვა გვერდები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.
