- დღეს მიდიხარ ... - ყელზე მოწყენილი ჩამოეკიდა და ცხვირი ფრთხილად გაუხახუნა .
- მალე ჩამოხვალ შენც , ერთ თვეში ეროვნულები გეწყება ...
- დარჩი ... დარჩი და ერთად წავიდეთ ...
- მიხვდებიან შენები ... - ფრთხილად მოიშორა და შუბლზე აკოცა. - კაი ტოო რა გატირებს , აუ არა არა ... არ იტირო არ გამოაყ*ევო!
- აუ ერთი თვე ჩემს გარეშე უნდა იყო და ესე მშვიდად რატო ხარ ! - ამოიჯუჯღუნა და ასლუკუნებულმა მაგრად მოჰხვია ხელები მხრებზე.
- ჩამოვალ , შენთავს ვფიცავარ ყოველი კვირის ბოლოს ჩამოვალ !
- მართლა ? - ჰკითხა იმედით სავსე თვალებით.
- გპირდები , ოღონდ არ იტირო , არ იტირო და შემპირდი რო ნორმალურად შეჭამ და ბატივით არ ივლი , გამოცდები გეწყება , ამაზე იფიქრე და მალე ერთ ქალაქში ვიცხოვრებთ , გპირდები ძალიან მალე გავა დრო და ვერც იგრძნობ ჩემს მონატრებას !

ქვემოდან მართამ დაიძახა , მალევე ჩავიდა მათე და მერე მარიამი დაეშვა კიბეებზე მოწყენილი.
ყველა ჩაეხუტა , პატარა ნინიც გემრიელად ჩაკოცნა და მარიამს ჩაწითლებული თვალებით შეხედა.
რაც არ უნდა ილაპარაკოს და როგორც არ უნდა აწყნაროს თვითონაც იაზრებს , რომ საშინლად მოენატრება ეს ქაჯი გოგო.
ექსვი თვე მასთან ერთად ერთ ჭერ-ქვეშ გაატარა , მისი ყველა მინუსი და პლიუსი შეიცნო , ყველაფერი შეიყვარა და ახლა უწევს რომ ერთ თვე სრუალიად სხვა გარემოში დატოვოს.
მძლავრად მოჰხვია გოგოს ხელები და მის უკან მომღიმარ ზურას და მართას თვითონაც მთელი გულით გაუღიმა.
სწრაფად მოშორდა გარემოს და მანქანაში ჩაჯდა.
სწრაფად აკრიფა მარიამმა რამდენიმე ასო ესემესით და წამში დააჭირა გაგზავნას.
ახლა მართლა რასაც მთელი გულით გრძნობდა ის უთხრა.
წამიც არ იყო გასული განათებულ მობილურს , რომ დაჰხედა ბაღათურიამ და სახეშეცვლილმა გამოჰხედა გოგონას.
აცრემლებული თვალებით შებრუნდა და სახლში სწრაფად შევიდა.
არ უნდა დაინახონ , ახლა არ უნდა დაინახონ!
პასუხი არ ყოფილა , არ ყოფილა მაგრამ არ სწყენია ...
იცოდა , რომ იქნებოდა , გული უგრძნობდა !

^^^
უკვე იძინებდა , ცრემლიანი თვალებით სუნავდა საყვარელ მაისურს და ჯერ კიდევ მასზე შერჩენილ სურნელში იკარგებოდა.
ის ის იყო ღრმად უნდა გადაშვებუოლიყო სიზმრებში მობილური აზუზუნდა.
გახარებულმა დაავლო ხელი და ელენეს მესიჯს გულდამწყდარმა უპასუხა.
სახეწაშლილმა მიდო ბალიშზე თავი და ამ უკანაკსნელს ჩაეხუტა.
ისევ აზუზუნდა ტელეფონი , ამჯერად ვიღაც რეკავდა , ისევ იმედით სავსემ დაჰხედა ეკრანს და გაბადრულმა გადაუსვა სენსორს თითი.
- ჩახვედი ? - ჰკითხა და ბალიშზე თავი ბედნიერმა დააბრუნა.
- კი , შენ რას შვები ? რატო ქსუტუნებ ? გაცივდი ?
- არა , არა რა გავცივდი ... როგორ იმგზავრე ?
- ტირი მარიამ ?
- არა , უბრალოდ ვიძინებდი და ...
- იძინებდი და ?
- დამამთქნარა ... - მოთხარა რაც პირველი მოადგა ენაზე და თვითონ გაეცინა ბაღათურიას სახის წარმოდგენაზე.
- კამერა ჩამირთე და მანახე ერთი დღეს ღამით რომელი ფერის პენუარი გამშვენებს !
- არა ...
- არა ?
- ანუ ...
- ეე ჩართე თორე უკვე ვბრაზდები !
- ხო კარგი ... კამერა ჩართო მაგრამ საბანი ყელამდე აიწია.
- მარიამ პენუარი მაჩვენეთქო , საბანითქო არ მითხოვია ! - გაიცინა და თვალებმოჭუტული დააკვირდა შავ სახელოს.
- ეე მე რომ მანდ ვიყავი ლამის შიშველი იწექი და ახლა რა ბებიაჩემის ფოხანი გაცვია ?
- არა ... შენი ...- გაიცინა და მისი მაისური დაანახა.
- მოიცა , ეგ მაიკა როდის ამომაცალე ? - გაოცებულმა აათვალიერა საკუთარ მაიკაში გამოწყობილი იდეალური სხეუილი.
- შენ რომ ბანაობდი ...
- უსირცხვილო და ახლა ჩემს მაისურში , ჩემს გარეშე გძინავს ? და თან არა ჩემს საწოლში !
- უკვე მენატრები ... - მისუსტებულუ მიეგდო ბალიშზე.
- უნდა ვაღიარო ახლა ყველაზე საყვარელი ხარ და ყველაზე არასექსუალური !
- რატო ? - გაოცებულმა ჰკითხა.
- პატარა ბავშვივით ხარ , კოცნა კი არა ჩახუტება მინდა !
- მათე ... - ამოიხრიალა და კბილები ერთმანეთს მთელი ძალით დააჭირა , რომ არ ატირებულიყო.
- დაიძინე , 7 დღეში შევხვდებით !
- ძილინებისა ...
- ძილინებისა ბატო ! - გაუღიმა მთელი გრძნობით და ეკრანიდან საერთოდ გაქრა.

" მეც " - წამში განათდა ისევ მისი ტელეფონი და ღიმილით გადაუსვა თითი ეკრანს , ახლა ყველაზე ბედნიერი ადამიანი იყო მთელს გალაქტიკაზე !

პირობა შეასრულა , მართლა ჩამოვიდა , ჩამოვიდა და მარიამის საყვარელი შოკოლადებიც ჩამოიყოლა!
ყოველ მეშვიდე დღეს ხვდებოდა საყვარელ ადამიანს , ახლა ის ერთი შეხვედრაც აკმაყოფილებდა , მანამდე თუ გვერდით ჰყავდა და მაინც ენატრებოდა , ახლა ესეც აკმაყოფილებდა!

მალე მოვიდა ეროვნულების დროც , მათეს ქვეყნიდან ერთი კვირით გასვლამ მოუწია , ეროვნულებიც ჩაამთავრა და ცალკეც გადავიდა საცხოვრებლად.
იცოდა მათე ორ დღეში , რომ ბრუნდებოდა ასე რომ მასთან არც დაურეკავს ისე დაპატიჟა ბიჭები და გოგონები საღამოს თავისთან ახალ-სახლობაზე.
ღიმილით გაასწორა მაგიდაზე ბოლო დეტალი და კარისკენ დაიძრა , თემოს და გიოს მაგრად მოეხვია და გოგონების მერე კისკისით შეატარა სახლში.
- მარუსი მარტო ძილი არ გეშინია ?
- არ ჩანს შენი ძმაკაცი და რა ვქნ ... - სიტყვა არ ჰქონდა დამთავრებული თეძოებზე ვიღაცის თითები , რომ აღიქვა და წამში დაიწყო თითებმა ძალიან ჩქარა მოძრაობა.
გაოცებული შებრუნდა უკან და ბაღათურიას დანახვაზე ბოლო ხმაზე კივილი ატეხა.
სწრაფად მოჰხვია ყვავილებიანი და დიდი დათუნიიიანი ხელები წელზე საყვარელ სხეულს და ჰაერში ააფრიალა.
- რატომ არ მითხარი , მე კიდე როგორ გელოდებოდი , დამპალო ! - ენა გამოუყო და მაგრად მოჰხვია ხელები კისერზე.
- შედი , შედი მალე ! - გაუცინა და საჩუქრები მიაწოდა , ეს ჩემგან !
- ახალსახლობაზე? - ეშმაკურად აათამაშა წარბები გიორგაძემ.
- ოთახში კიდევ ერთი საჩუქარია , არ გინახავს ?
- ეეე არა , სად დამალე ? მოიცა როგორ მოახერხე , გასაღები მარტო მე და ლიზას გვაქვს და მე გასული ვიყავი ... ლიზააააა ! - წამში აჰყვირდა და გოგონამაც კისკისით დაუგდო შემოსასვლელის თაროზე გასაღები.
- მე არაფერ შუაში ვარ!
- მიდი შედი და ნახე ! - გაუღიმა და ხელის მუსუბუქი ბიძგით შეაგდო საძინებელში.
- ოოო , სად დამალე , ვერაფერი ვერ გავიგე ! - წამში აბუზღუნდა და დაღლილმა აიხედა ჭერში. - მოიცა ... რა არის ეს ... - გაოცებულმა , პირდაღებულმა და შოკში მყოფმა გაუსწორა თვალები საყვარელ შავებს და სახეზე სიცილისგან აწითლებულმა მოიშორა ბაღათურიას ხელები.
- აღიარე რო ამაზე მაგარი საჩუქარი ცხოვრებაში არავის არ გაუკეთებია!
- ისევ შენს თავზე იზრუნე ხო შე ნარცისო ! - გაუცინა და კისკისით ახედა ისევ მთელ ჭერში ჩამაგრებულ სარკეს.
- ჩემზეც და შენზეც !
- წამოდი ვჭამოთ , ამ სარკეს ღამე შევათვალიერებ კარგათ !
- შეათვალიერებ არა , შევათვალიერებთ !
- არც იოცნებო !
- რატო ეეე!
- ჩემთან ერთად ძილი გინდა ბაღათურია ?
- არა მარტო ძილი , მაგრამ ჯანდაბას ცოტახანი მაგაზეც თანახმა ვარ !
- გარყვნილო !
- მთელი დღეა დაბღვერილი დადიხარ , რა ხდება ? - ძლივს მოამწყვდია ელენე მარიამმა და დოინჯშემორტყმული დაუდგა წინ.
- ლევანამ ნაშა ააგდო , ეს მაგარი დაგრუზულია და სამი დღეა ყველაფერს ბრდღვნის . - განუმარტა დის მდგომარეობა ლიზამ.
- მოიცა , მოიცა შენ ის ლევანი კიდე მოგწონს ?
- რატო არ უნდა მომწონდეს ? - დაბნეულმა ამოილუღლუღა ელენემ.
- რავი , მე მეგონა თემო მოგეწონა ...
- გააფრინე ? რაის თემო ! - გაიცინა და სამზარეულოდან მომღიმარ ბიჭს გახედა. - ოოო რატო მითხარი , ახლა მართლა დავფიქრდები !
- შეყვარებული ყავს ... - ამოიფხუკუნა მარიამმა.
- რაზე ჭორაობთ ? - გაკრეჭილები შემოლაგდნენ ბიჭები სამზარეულოში , მათე მარიამს მოეხვია და კისერში ხმაურიანი კოცნა დაუტოვა.
- თემჩო მომეწონა და მარიამმა იმედები გამიცრუა , შეყვარებული ყავსო ... - მოწყენილმა ამოთქვა ელენემ.
გაოცებულებმა შეხედეს , მხოლოდ ლიზა და მარიამი იდგნენ ჩვეულებრივად და იცინოდნენ.
- მართლა თქვი ? - ჩაეკითხა მათე.
- მართლა თქვა შეჩ*ემა ვერ ხედავ ? კითხვას შეცვლი და რატო თქვი მაგას გკითხავ ... - გაიცინა გიომ.
- კარგით რა იყოთ , გრძელი თემაა , დავლიოთ ! - ხელი აიქნია და მისაღებისკენ წავიდა.
თემო ურეაქციოდ იდგა , მხოლოდ გაიღიმა და მხრების ჩეჩვით გაჰყვა უკან.
- იმან ხო მაგარი გააძრო , მაგრამ ამან იმენა დაგლიჯა თავისი რეაქციით ! - გაიცინა გიომ.
- მგონი ერთმანეთს უხდებიან ... - ტუჩზე თითმიდებულმა ამოიკისკისი ლიზამ.
- შეყვარებული ყავს თორე ჩვენც ვიფიქრებდით ! - მხრები აიჩეჩა მათემ და მარიამი სამზარეულოდან გააგდო.
- მე არ მყავს და არ გინდა ვცადოთ ? - ჰკითხა ეშმაკური ღიმილით ლიზას და მასთან ახლოს მიიწია.
- არანაირი სურვილი არ მაქვს გორილა ! - დაუბღვირა და დაბნეული გაიქცა იქიდან.

გიომ ერთი ჩაიცინა და უკან გაჰყვა .

ელენემ ტელეფონს დახედა და გამწარებულმა ამოიქშინა.
შეუმჩნევლად წამოდგა და ვერანდაზე გავიდა , მალევე იგრძნო ზურგსუკან როგორ გაიღო კარი და დაიკეტა.
არც დასჭირვებია გვერდით გახედვა , უკვე იცოდა ვინც იდგა.
სიგარეტი ხელიდან გამოგლიჯა და ღრმა ნაპასი დაარტყა.
თემო ირონიული ღიმილით უყურებდა , მერე მისკენ შებრუნდა და დაკვირვებით შეათვალიერა.

- არადა რა ნათიას გამო დასატოვებელი გოგო შენ იყავი ... - ამოთქვა და სივრცეს გახედა.
- რაო ? შენ საიდან იცი ? - გაოცებული მიუტრიალდა ბიჭს.
- შენზე იეჭვიანა ნათიამ , მერე გაიგო რო ლევანასაც ევასებოდი და მაგ პონტში დაკერა , ის ვერ გაითვალისწინა რო მე მაგას არ გავატარებდი , დავშორდი და შერჩა იმ ბიჭს , და ეგეთის გამო ვაფშე რა პონტში იგრუზები ?
- არ ვიგრუზები , იცი როგორ არ მაინტერესებს ეგ ტიპი ? პროსტა ვერ ვინელებ რო ესე უცებ ცხვირ წინ მოხდა ყველაფერი და ვერაფერი შევამჩნიე და მოიცა ჩემზე რატომ იეჭვიანა ?
- მაგის დაქალი გიოს ძააან ახლო მეგობარია , უფრო სწორად იყო , გიოც ეჩხუბა და ჩამოსცილდა , ამის ტელეფონში ჩვენი სურათები უნახავს და რადგან ერთად ვდვიჟენიობდით დაასკვნა რო მკერავდი ან მე გკერავდი , ვერ გავიგე კაროჩე , მერე თავის ტელეფონში გადაუწერია და ნათიასთვის გაუგზავნია , ნათიამ ჩათვალა რო მაგარი აბაროტის ღირსები ვიყავით და მაგიტომ ააგდო ლევანა , აუ ისე მაგრად მიხარია რო ააგდო , რო მიხვდება რამხელა შარში გაყო თავი მაგრად ვიღადავებ ! - ბოროტულად გაიცინა და ქვემოდან მომზირალს დააკვირდა. - რატო მიყურებ ეგრე ? - კიდევ ერთხელ ჩაიღიმა მომაკვდინებლად.
- მიხვდი ხო რო მომეწონე , მაგიტომ არ გქონია რეაქცია სამზარეულოში ჩემს ლაპარაკზე ... - გადებილებული უყურებდა ბიჭს.
- არამგონია მაგაზე ახლა ლაპარაკი ჭკვიანური იყოს , შევიდეთ გაცივდები !
- კითხვა დაგისვი და პასუხს ველოდები !
- კი მივხვდი , დაკმაყოფილდი ?
- რა ტონით საუბრობ ?
- აუ ელენე არ მაქვს ქალური გაჭედვების ნერვები , თუ შემოდიხარ შემოდი , მე მცივა !
- შედი ! - უთხრა და გაბუტული შეტრიალდა ხედისკენ . თემომ მხრები აიჩეჩა და კარისკენ წავიდა. გოაცებულმა გააყოლა თვალი , ყბა შოკისგან ქვეკსნელისკენ წაუვიდა. - ხეპრე ... - ამოილუღლუღა და თვალებდაქაჩულმა გამოატრიალა თავი ისევ.
- რა მიწოდე ? - სიცილით მობრუნდა უკან გვაზავა.
- არაფერი , არაფერი ...
- არა გაიმეორე !
- თემო , არ მიზიდავს პატარა ბავშვების მსგავსი საქციელი , გიწოდე ხეპრე , შეგიძლია შებრუნდე და არ გეგონოს , რომ ახლა შენს აქ დატოვებას და ბოდიშების მოხდას ველოდები , თუ მოგწონს აქ გაყინვა იყავი , თავხედებთან ლაპარაკი და დროის ფუჭად ფლანგვა არ მიყვარს !
წამოსასვლელად შემობრუნდა მაჯაში ძლიერი ხელი , რომ იგრძნო და ისე მალე მოექცა კედელსა და თემოს შორის გააზრებაც ვერ მოახერხა.
- რას აკეთებ ... ხელი გაწიე ...
- ანუ ხეპრე ვარ , თავხედი და კიდევ შენი დროის ფუჭად გამფლანგველი ... რა საინტერესო დახასიათებაა ... - თავი აქეთ-იქით გადააქნია და ძალიან ახლოს მიიწია გოგონასთან. - კიდევ რამეს ხომ არ დაამატებდი ?
- კი , ველურს ... - ამოილუღლუღა ხმადაბლა.
- გინდა უცებ გამოვიცნო რა გინდა ახლა ძალიან , შეიძლება ითქვას ყველაზე მეტადაც ...

-- აბა გისმენ ... უდიდესი ყურადღებით !
- ძალიან ცხელი ხარ , არადა წამის წინ იყინებოდი ...
- შენმა სიახლოვემ იმოქმედა ! - გაუღიმა ირონიულად.
- ძალიან გინდა არა ? - უფრო მიახლოვდა მის სახეს. - უზომოდ გინდა ახლა ისე გაკოცო , როგორც შენს ფანტაზიაში გავაკეთე ეს !
- მართალია , მინდა ... - თვალები მის თვალებს გაუსწორა . - მაგრამ ერთი განსხვავებით , კარგი იქნება თუ იმაზე უკეთესად მაკოცებ ვიდრე ჩემს ფანტაზიაში გააკეთე ეს !
- საიდან ამდენი გამბედაობა პატარავ ?
- არ მიყვარს გაწელილი საქმეები , თუ მკოცნი მაკოცე , თუ არადა გამიშვი და მომეცი საშუალება შევიდე სახლში , სადაც რადიატორსაც შენზე მეტი შეუძლია !
- როგორი მწარე ენა გაქვს ...
- რას ცდილობ გვაზავა ? - ჰკითხა ირონიული ღიმილით.
- იმას რაც შენ ასე ძალიან გინდა და მოგწონს !
- ვერ გავიგე ?
- სინამდვილეში არც მე არ ვიცი რას ვცდილობ და შენ რა გაგაგებინო ?
- აქ , შუა აივანზე აყუდებული გყავარ კედელზე , ზედ მეკვრი მთელი სხეულით და ლამის შენი სიამაყე ჩემს მუცელზე ვიგრძნო ფეხზე წამომდგარი , თვალები ისე გიბრწყინავს თითქოს მთელი ჯოჯოხეთის ყველა ეშმაკი მანდ დაწრწის და მაინც რას ცდილობ არ იცი არა ? რატომ ვერ მაშორებ თვალებს ტუჩებიდან ? კოცნა ხომ არ გინდა ? - ხელი კისერზე მოჰხვია და თითები იქ აათამაშა.
- შეიძლება ასეც ითქვას ...
- და მერე რატომ არ მკოცნი ?
- ასე მელოდები ? - ჩაეკითხა ირონიულად.
- მე ? მე 6 თვეა გელოდები თემურ !
- მომენტი გააფუჭე ! - უცებ მოშორდა და სიცილით წავიდა აივნის კარისკენ.
- თავი გაყიდე თემურიკო , თავი ! - კმაყოფილი ხმით მიაძახა და ბედნიერი მიეყრდნო კედელს.
- დაგეხმარები ... - მაგიდიდან თეფშების ალაგება დაიწყო და სამზარეულოში გაიტანა.
- შენც შეამჩნიე თემო რა სახით შემოვიდა აივნიდან ? - ჰკითხა ჩაფიქრებულმა და ჭურჭლის სარეცხი მანქანა გამოაღო.
- კი , ელენეს სახეც შევამჩნიე ... უაღრესად კმაყოფილი იყო ! - სიცილით მიაწოდა თეფში .
- მათე , ელენე ძალიან თავისუფალი გოგო ჩანს , ოღონდ შორიდან ... გააფრთხილე თემო გთხოვ !
- ნუ ნერვიულობ , დაველაპარაკები ... აუ არადა შენთან ახალ წელს გიო და ლიზა მომეჩვენენ პრობლემურები და თურმე სადა ბანააობ მათეეეე ... - სიტყვა კახური კილოთი გააგრძელა .
- ხო მეც , თემო და ელენე ძალიან მშვიდად იყვნენ მახსოვს ... ახლა რა დაემართათ?
- მე ვიცი , მაგრამ არ გეტყვი !
- ჰა ? აუ აბა რას დაიწყე ?
- ელენე გეტყვის თვითონ . - სიცილით აკოცა შუბლზე და წელში გასწორდა.
- დარჩები დღეს ? - ჩალაგებას , როგორც კი მორჩა მანქანა ჩართო და ღიმილით ჩამოეკიდა კისერზე საყვარელ სხეულს.
- დავრჩები , მაგრამ არ იმაიმუნო რა , აღარ შემიძლია შუა გზაში გაჩერება უკვე ! - ამოიჯუჯღუნა და თითები წელზე მოჰხვია.
- მერე ვინ გითხრა , რომ მინდა გაჩერება ? - ჰკითხა იგივე მზერით.
- ვეღარ გამაცურებ ! - ხელებიდან დაუძვრა და სიცილით წავიდა ოთახისკენ.
- არადა მართლა არ ვაპირებდი ... - ამოთქვა თავისთვის და ეშმაკური სიცილით გაჰყვა უკან.
- აუ რა გათვლები მქონდა ამ სარკეზე და ახლა მძინარეს უნდა გიყურო იქიდანაც !
- ან გაჩუმდი ან სხვანაირს მიყურე , მე წინააღმდეგი არ ვარ ! - ამოიბუზღუნა და მუცელზე აეკრო.
- გადმობრუნებულიყავი ? რას ამეხატე აქ , შენ სექსუალური მანიაკი ხარ და მალავ ? - სერიოზული ტონით ჰკითხა და კისერში კოცნა დაუტოვა.
- მოისვენე თორემ ვეღარ გამოძვრები სუფთად ! - სიცილით ჰკრა უკანალი და კომფორტულად მოთავსდა , როცა რაღაც მაგარი იგრძნო სხეულზე. - დედა მიშველე ...
- ოღონდ დედა არა და სხვა ვინც გინდა !
- მაშინ მამა ... ან ბებია , ბაბუა ... ნინი ...
- ბარემ მკვდრებზე გადადი !
- ხეზე დააკაკუნე სამჯერ ! - ისევ უკანალით მიეკრო და სიცილი ამოუშვა ბაგეებიდან. - ვაიმე მეცინება !
- ეხა მე მკითხე !
- შეგჭამ ! - ამოიჩურჩულა და ხელებზე ფრჩხილები დაუსვა.
- მარიამ ... გეყოფა !
- რა , რა მეყოფა ... - ფრთხილად გამოძრავდა და კისერი მის ტუჩებს მიუშვირა.
- მარიამ ...
- მათე გეყოფა , მართლა გეყოფა ! - ხელი მის ფეხზე გადადო და მთელი ძალით აკერო სხეულზე.
- ცოტაც და ვიფეთქებ , ბოლო წამებს გაძლევ თავის დასახსნელად ! მერე არ თქვა შემაცდინაო !
- ნწ , სიამაყით ვიტყვი რომ მე შეგაცდინე ! - უთხრა და წამში იგრძნო საყვარელი ტუჩები კისერში. - ასე შენი კოცნა არასდროს მდომებია ... - ამოიხრიალა დაბალ ხმაზე.
- კანკალებ ...
- სურვილისგან ! - ამოიხრიალა ისევ და მისკენ სწრაფად გადატრიალდა .
- შენით გაიჩალიჩე ! - თავი აქეთ-იქით გადაატკაცუნა და ველურივით ეცა მის ტუჩებს , წამში მოჰხვია საყვარელ კისერს თითები და ხმამაღალი კვნესა ამოუშვა ბაგეებიდან.
- რა ბედნიერებაა , როცა ხმის შეკავება არ მჭირდება ! - ამოთქვა კოცნიდან კოცნამდე ინტერვალში და წამში აღიქვა მამაკაცის თითები ბარძაყზე. - მათეეე ...
- ახლა რომ მითხრა გაჩერდიო მართლა ჭკუიდან გადავალ !
- მე პირიქით ... არ გაჩერდეთქო ... უნდა ... მეთქვა ... - ძლივს გადააბა ერთმანეთს რამდენიმე სიტყვა.
- მაგას თქმა არ სჭირდება ისედაც არ ვაპირებდი !
- სექციც კი არასტანდარტული გვაქვს ...
- ჯერ სექსი არ გვაქვს ... - წამში ჩამოხედა განაბულს და ქვედა ტუჩის კუთხე ჩატეხა . - მოდუნდი და ჭერში აიხედე ! - დასჩურჩულა და ძალიან ნელა დაუყვა მის კისერს.
- შენი მხრები ...
- ხედავ ?
- გამადიდებელი შუშა , რომ ჩავაყენოთ არ გინდა ?
- ლამის შენში ვარ და რა სიღორეა !
ფრთხილად აუწია პენუარი და ორ წამში მის გარეშე დატოვა , მერეღა იგრძნო ცოტა სიწითლე სახეზე და ღმერთს მადლობა გადაუხადა სიბნელისთვის.
- ძალიან ცხელი ხარ ...
- შენც ...
- მაგიჟებ ...
- მეც !
წამში იგრძნო უსიამოვნო ტკივილი სადღაც შიგნით , მალევე აღიქვა რომ უცხო და ასე საყვარელი სხეული იყო მასში გაერთიანებული , სურნელიც კი ერთი ჰქონდათ , მაშინ სარკეც კი მოძრაობდა ...
^^^
რაღაც ხმა ყრუდ ჩაესმოდა და ცდილობდა ისევ გაეგრძელებინა ძილი.
ცოტახანში გაუსაძლისი , რომ გახდა ამის ატანა თვალები გაახილა და ტელეფონისკენ ხელი გააცურა.
არც დაუხედავს ეკრანისთვის ისე უპასუხა .

- გისმენთ ...
- მარიამ , რომელი საათია , კიდე გძინავს ? - მეორე მხრიდან დედის ხმა , რომ მოესმა მაშინვე გაახილა თვალები და გაოცებულმა გადახედა გვერდით მძინარე მათეს.
- კი დედა , რა ხდება ?
- რატომ ლაპარაკობ ჩუმად ?
- ახალგაღვიძებული ვკივივარ ხოლმე და არ მახსოვს ?
- უიმე მოსაკითხად დაგირეკე და უკვე გავიგე რო კარგად ხარ ... - გაიცინა მართამ.
- დედა , მეძინება და მერე დაგირეკავ კარგი ? ძალიან დაღლილი ვარ ...
- კარგი დედა , ჭკვიანად იყავი და დამირეკე მერე , სულ არ დაგვივიწყო !
- კარგი , გკოცნით მომიკითხე ყველა !

ტელეფონი გათიშა და ტუმბოზე გადადო , თვალებანთებული გადაბრუნდა საყვარელი სხეულისკენ და გაბადრული სახით მიაჩერდა მის სახეს.
შავი წარბები , ხშირი წამწამები , ულამაზესი თვალის ჭრილებით და სწორი ცხვირით , ზომაზე დიდი ტუჩებით და მუდამ ერთ ზომაზე წვერით .
ახლა აკვირდება და იდეალურ ადამიანს უყურებს.
თითქოს გაიდეალებული ყავს ეს კაცი , არა კიდევ ცოტახანს თუ უყურებს ნამდვილად გაგიჯდება .

- კიდევ ცოტა ხანს თუ მიყურებ გაგიჟდები ... - ამოიბურდღუნა ბოხი ხმით და თვალები ფრთხილად გაახილა.

წამით მის თვალებზე გაუშტერდა მზერა , ძალიან შავი და ღრმა იყო ბაღათურიას თვალები , ძალიან შავი და მართლაც ძალიან ღრმა ...

- როგორ ხართქო რომ გკითხო ძალიან ბანალური ვიქნები ?
- კარგად ვარ ... მგონი ასე კარგად არასდროს ვყოფილვარ , მადლობა კარგი სარკეა ... - უთხრა ეშმაკური ღიმილით და ვითომცარაფერიო კისერზე ხელები მოჰხვია.
- აჰა , ანუ ძალიან მოგეწონა ... სარკე ... - ბოლო სიტყვა ოდნავ გვიან დაამატა და სიცილით შეუცურა თითები წელზე.
გააკანკალა , მგონი ასეთი შეგრძნება აქამდეც კი არ დაუფლებია .
- მგონი ახლა უფრო გსიამოვნებს ჩემი შეხება ვიდრე აქამდე ...
- შენ რა იყო , ჩემს ფიქრებს კითხულობ ? ჯერ გაგიჟდებიო , მერე ახლა უფრო გსიამოვნებსო ... გუშინ შენი რაღაც ნაწილი ჩემში დატოვე ?
- კი , სამ კვირაში გულის რევები დაგეწყება ...
- ვაიმე მათე ... - გაოცებულმა წამოყო თავი საწოლიდან . - თავი არ დაგვიცავს ...
- რა იყო ჩემი შვილი შეგაწუხებს ? - წარბებშეჭმუხნილმა წამოჰყო თავი.
- ნუ მასხარაობ !
- არ დაორსულდებოდი ნუ გეშინია ... - გაიცინა და საწოლზე დააბრუნა.
- რა იცი ... ასე ნუ მიყურებ ...
- სამი დღე განმერიდე , არ მინდა ველურივით მოგექცე ... -გაუღიმა და ცხვირზე აკოცა.
- მოიცა , სამი დღე რატომ ...
- ახლა ვერაფერს გრძნობ და რო წამოდგები დასაჭერი გამიხდები .
- საიდან მოგაქვს ... - წარბები შეკრა და ისე მიაჩერდა.
- არ გინდა საღამოს სადმე გავიდეთ ? მივწეროთ იმათაც , მანამდე ახტი , მოემზადე და ჩემთან წავიდეთ .
- შენთან რა გვინდა ?
- ცხენებით ვიჯირითოდ , აი კაკრას მოვიფიქრე ჯერ ჩემთან შევიკრიბოთ , ელენეს და ლიზას გავუაროთ , ვიცურაოთ რავი რამე ვქნათ , რა იყო არ გაინტერესებს სად ვცხოვრობ ?!
- ისა და ...
- მარტო ვცხოვრობ , არ არიან ჩემები იქ ! - ხარხარით აკოცა ტუჩებზე .
- ნუ დამცინი , ჩემი გამჭირვებია!
- შენ თუ გაჭირვება გაქვს და ...
- მათეეეეეე !
- კარგი ჩუმად ვარ ახტი , ისეთ რამესაც ნუ ჩაიცვამ რო შუა აუზში წამოვდგეთ მე და ჩემი ბიჭი ფეხზე.
- მათეეეეეეთქო !
- პირველი სექსის მერე კომპლექსები ეხსნებათ და შენ ახლა დაგეწყო ?
- არა , ნერვებს მიშლი ! - გაუცინა და მის წინ შიშველი წამოდგა. - ტყუილად მიყურებ ! - ენა გამოუყო და სააბაზანოში შეიკეტა.
- კარი ჩაკეტე თუ მომესმა ?
- არ მოგესმა , ჩავკეტე !
- მერე ? ახლა რა უნდა ვქნა მე ?
- მობილური აიღე და იმათ დაურეკე !
- არის სერ !
- სექსუალურო სერ !
***

- ახლა მართლა არაფერი გტკივა ? - სახე დამანჭული უყურებდა ლიზა მარიამს.
- რა უნდა მტკიოდეს გოგო , ცოტა ხანი ცხელ წყალში ვინებივრე და გადამიარა.
- აუ არ გეტკინა ? - ამჯერად მარიამი უყურებდა უცხოპლანეტელივით.
- ღმერთო ჩემო ... ცოტა კი ...- გაიცინა და ოთახში შემოსულ მათეს გაუღიმა.
- აბა რის ჩაცმას აპირებს ჩემი გოგო ? - მისკენ წავიდა და უკნიდან მოეხვია.
- უკვე მაცვია ...
- აბა მანახე …
- ნწ ...
- რას ქვია ნწ ? - თავი გააქნია და წარბები შეკრა. - გოგონებო ორი წუთით დაგვტოვეთ , ეს გოგო უნდა გავტყიპო !
- მარიამ ... - კარზე გიომ დააკაკუნა და ღიმილით შემოჰყო თავი . - არ შეგაწუხებდით ,მაგრამ შენი ტელეფონი ძალიან აფეთქდა , ვიღაც ზურაა , მამაშენი ხომ არ არის ?
- არა ... სად მირეკავს ? დარმწუნებული ხარ რომ ჩემია ?
- კი , მესენჯერში გირეკავს , მარტო ზურა აწერია ...
- კარგი მომეცი ... - ღიმილით გამოართვა და დაბნეულმა დახედა მობილურს. - თქვენი ზურაა ... - გოგონებს გახედა და შეშინებული თვალებით ახედა მშვიდად მდგომ მათეს.
- ჩვენ გავალთ ... - ყველა გაიძურწა და სწრაფად მიუტრიალდა მათეს.
- მათე გეფიცები არც მიპასუხია ...
- თავს რატომ იმართლებ რამე გკითხე ? - ჰკითხა გაბრაზებულმა. - მარიამ შენში ეჭვი არ მეპარება და არც გაბრაზებული ვარ , მანიაკს ვგავარ ? არ იცის რომ შეყვარებული გყავს და მაგიტომ გეჩალიჩება , მოაგვარე ეს თემა და თუ მერეც არ შეგეშვა უკვე მე ჩავერევი , იცოდე კიდევ რამე რომ ქნას და დამიმალო მერე უკვე შენზე გავბრაზდები და თან ძალიან სერიოზულად , ახლა აიღე ტელეფონი და აახვევინე !

- როგორც იქნა მიპასუხე , როგორ ხარ მარიამ ?
- კარგად , გინდოდა რამე ?
- რატომ ასე უხეშად ? - გაიცინა სასიამოვნო მაგრამ გამაღიზიანებელი ხმით.
- გინდოდა რამე ზურა ? - კითხვა დაღლილმა გაუმეორა და ცალი თვალით კმაყოფილ ბაღათურიას ახედა.
- შეხვედრა მინდოდა მეთხოვა ...
- რატომ ?
- ნახვა მინდა მარიამ , რა კითხვაა დავიჯერო ვერ ხვდები რატომ ?
- ზურა შეყვარებული მყავს მე !
- მარიამ , რა არის ახლა ეს ორი წლის ბავშვივით რომ მატყუებ ? თუ არ გინდა ნახვა პირდაპირ მითხარი ...
- ზურა , გითხარი შეყვარებული მყავსთქო და ხო რომც არ მყავდეს არ მენდომებოდა ნახვა , გაურკვევლად ვლაპარაკობ რამეს ?
- კარგი მარიამ , კარგი ... - სწრაფად გაუთიშა მობილური და საწოლზე მიაგდო.
- ჩავიდეთ ? - ჰკითხა მომღიმარს.
- ჩავიდეთ ... ოღონდ მანამდე მაკოცე ! - მარიამი ფეხის წვერებზე სიცილით აიწია და ლოყაზე გახურებული ტუჩები მიაკრა.
- ეს რა არის , წიწილას ვგავარ ? - ჰკითხა წარბებშეკრულმა და წელზე ხელები მოხვია. - მეგონა კოცნა გასწავლე , დავიჯერო შევცდი ? - ჰკითხა წარბებაქაჩულმა.
- ნწ ... მაგრამ ჩავდიოდით ... მათე ბავშვები გველოდებიან ... - ასტრალში გასულმა ძლივს ამოთქვა ორი სიტყვა.
- მოიცდიან ...
- ვერაფერსაც ვერ მოიცდიან , ვაიმე მათე მომშორდი თორემ ერთი თუ გაკოცე ვეღარ მოგშორდები ვიცი ... წამოდი და აუზში გაკოცებ , სულ მინდოდა აუზში ვინმესთვის მეკოცნა !
- ვინმესთვის ? - წარბი ჰაერში ასწია და უკან გაჰყვა წინ წასულს.
- კერძოდ შენთვის ... - განუმარტა და კმაყოფილს ხელზე ჩამოეკიდა.
- შენი კუპალნიკი მაინც არ გინახებია !
- ძალიან მომწონს შენი სახლი ...
- მე კიდევ შენი ტრა*ი ...
- ძალიან ლამაზი ეზოა და დიდი ...
- ხო ძალიან ლამაზი მკერდია და დიდი !
- როგორი ღრმა წყალი ჩანს ... - აუზს გახედა მინებიდან და ეშმაკურად ჩაიღიმა.
- ხო ... ძალიან ღრმაა ... - ამოიხრიალა და წელზე თითები შეუცურა. - რატომ იჩალიჩებ ?
- უღრმესი ჩანს ... - ამოიხრიალა მის ყურთან და ისევ სიცილი ატეხა მის სახეზე.
- იცი ახლა რას გიზავ ? - ჰკითხა ირონიული ღიმილით.
- რას ? - ჰკითხა თვითონაც ირონიულად.
- წყალში სექსზე რას იტყოდი ?
- სერიოზულად არ ვიღებ , აქ ჩვენს გარდა სხვებიც არიან ! - გაიცინა თითქოს გადარჩენილმა.
- მერე მაგას აქვს მუღამი , სახე დალაგებულმა რომ უნდა შეხედო ყველას მაგრამ შენ გამოუცდელი ხარ , ჯერ თავის გაკონტროლებას ვერ შეძლებ ...
- მოიცა , რას ქვია თავის გაკონტროლებას ვერ შევძლებ ? - ჰკითხა ბრაზმორეულმა.
- რას ქვია და ოდნავ რომ შეგეხო შენი კვნესით მთელ თბილისს ეზოში შეკრიბავ!
- ეს ნახე რაა , რამხელა წარმოდგენა აქვს თავის შესაძლბელობებზე !
- რა არ უნდა მქონდეს ? - ჰკითხა და ირონიულად დახედა აწითლებულს.
- არა ნუ ... ვერ გედავები , მაგრამ ...
- ანუ გინდა დატესტვა !
- ამათთან ერთად არა !
- აუ დავიხრუკეთ ! - ყველა ერთად შემოლაგდა და მისაღებში დასხდნენ.
- ვაიმე დაიწვებით , არ გახვიდეთ ახლა ...
- ცოტას ვიცურევებთ და შემოვალთ ! - ეშმაკურად მიჰკრა წელზე ხელი მათემ და მარიამიც სიცილით წავიდა აუზისკენ. - კარგი , შენ ზურგით იქნები იმათკენ , თორე სახეზე რომ დაგინახონ ეგრევე მიხვდებიან რასაც აკეთებ ! - ხმამაღლა ახარხარდა და სწრაფად ჩახტა წყალში. - ჰე მოდი ! - უთხრა და გაშტერებული ირონიული სახით აათვალიერა.
- შენი სხეული , რომ მაგიჟებს უკვე გითხარი ?
- კი , გუშინ ღამით ამოიკვნესე , მაგრამ შეგიძლია ისევ გამიმეორო , მე პრობლემა არ მაქვს .
- სამაგიეროდ შენ არ გითქვამს ...
- გითხარი , თან არა ერთხელ !
- ხო და გამეორება არ გაწყენდა ... - ეშმაკურად ჩაიღიმა და სწრაფად გადაიძრო სარაფანი და კიბეებისკენ წავიდა.
- ამით აპირებდი იმათთან გამოსვლას ? - წარბშეკრული მიაჩერდა სხეულზე , გამჭირვალე კუპალნიკები რომ უმშვენებდა სიამაყეებს.
- ნწ , ელენე და ლიზა გავაფრთხილე , რომ ჩვენი გამოსვლის დროს ისინი სახლში შემოეყარა ... - ჩაიცინა და წყალში ჩავიდა , მის მხრებს ხელებით დაეყრდნო თითები საყვარელ კისერს მოჰხვია.
- გათვლა მესმის ... - თვალებანთებულმა მოჰხვია წელზე ხელი და სხეულზე აიკრა. - რის გამეორებას მთხოვდი ?
- მგონი იმის , რომ ჩემი სხეული გაგიჟებს ... - ფეხები სწრაფად შემოჰხვია წელზე და უფრო აეკრო სხეულზე.
- წესით უნდა გრძნობდე , რომ ძალიან მაგიჟებს ... - ჩურჩულით უთხრა და ტუჩებზე მოწყვეტით შეეხო.
- მგონი უკვე ვგრძნობ ... - სიცილით უთხრა და შეშინებულმა წამოიყვირა , როცა მათემ აუზის კიდეს ააკრო. - მათე , შენ რა სერიოზულად აპირებ მაგას ?
- სრულებით , წინააღმდეგი ხომ არ ხარ ? - თითები უკანალზე მოუჭირა და მის ანთებულ თვალებზე მზერა გაუშეშდა.
- ვიღაც იძახდა ემოციებს ვერ გააკონტროლებ და სახეზე ყველაფერი დაგეტყობაო ... - ირონიულად უთხრა განაბულს.
- ჭკუიდან გადაგყავარ , როგორ ახერხებ ?
- თუ მალე არ იზავ რამეს , მართლა მოვკვდები და დავიწვები ... მზისგან ! - ბოლოს ეშმაკურად დააყოლა და მალევე იგრძნო როგორ გამოძრავდა მისი თითები საცვალთან. - მათე არ გახიო !
- მოიშორე , მე შემომეხევა ! - უთხრა თვალებანთებულმა და ტუჩებზე ველურივით წაეტანა.
- მოიცა ... ასე როგორ მოვიშორო ... - ამოთქვა შუა კოცნის დროს და გამგელებულმა შემოატრიალა მამაკაცი , ამჯერად ის ააყუდა აუზის კიდეს და სწრაფად გათავისუფლდა ზედმეტი ნაჭრისგან.
- სიჩქარე მესმის ... - ირონიულად ამოიგესლა და მაგრად აიკრა სხეულზე მარიამი. - ფეხები შემომხვიე ! - უბრძანა მკაცრი ხმით.
სწრაფად დაემორჩილა საყვარელ ხმას და მალევე მოუძებნა ფეხებს მის წელზე ადგილი , ხელებით მაგრად ჩააფრინდა მხრებზე და მალევე იგრძნო რაღაც საოცრება სხეულში .
- მათე ... - ამოიოხრა და ცხვირი მის კისერში ჩარგო . - ახლა ცუდად გავხდები ...
- მოგწონს ? - ჰკითხა და ტემპს ოდნავ მოუმატა.
- არ გამოვიდნენ ... - ამოიხრიალა და მთელი სხეულით დაჭიმულმა თავი უკან გაადაგდო.
- არავინ გამოვა ... - არანაკლებ ცუდ დღეში იყო ისიც.
მალევე იგრძნო ორივემ შვება და ერთმანეთზე ახუტებულები რამდენიმე წუთით გაშეშებულები იყვნენ წყალში.
- არ შემოდიხართ ხალხო ? - გამოსძახა ლიზამ სახლიდან.
- კი , ორ წუთში შემოვალთ ! - გასძახა მათემ და საყვარელ ტუჩებს ძალიან ნაზად აკოცა. - ცუდად ხარ ?
- შოკში ვარ ...
- რატო ? - ბოლო ხმაზე ახარხარდა ბაღათურია.
- სასწაული იყო ...
- რამდენი რამე გაქვს სასწავლი , მეშინია ხელში არ ჩამკავდე !
- სიამოვნებით ... - უთხრა და ყბაზე თითებმოჭერილს ჩახედა თვალებში. - ძალიან ღრმა წყალია ... - უთხრა ეშმაკურად მომღიმარს და ტუჩებზე დააცხრა.
- შევიდეთ თორე მეორე ხელზე წამიყვან შენი ამბავი , რომ ვიცი !
- ვითომ არ წამომყვები !
- თუ გინდა ახლავე დავიწყებ ... - თითები მოხვია და სიცილით დახედა უკან გამხტარს. - მაშინ ჩაიცვი ეგ საოცრება ხელში , რომ გიჭირავს და ამოდი წყლიდან !
***
აუზსთან იწვნენ და ზურას ამბებს განიხილავდნენ , თემო და გიო რომ გამოვიდნენ და პირდაპირ წყალში გადახტნენ.

- ფარულ ვნებაში მგონია ჩემი თავი ... - დაიჩურჩულა ლიზამ.
- მე გიოს ვადნები , შენ თემოს , ის მათეს ... პრინციპში ის კი მიადნა უკვე მათეს ...
- ისე მთათუმანი ნახეე , რა შუსტრია ! - გაიცინა და ეშმაკურად გახედა თემოს , რომელიც მას უყურებდა. - რაო თემურ , დაგცხა ? - ირონიული ღიმილი აიკრა წამში ელენემ სახეზე.
- კი , მაგარი მზეა , ისე შენ ძააან არ დაიწვა , სულ დასველებულხარ , ჩამოხტი გაგრილდი ... - გველურად გაუღიმა თემომ.
- გიო და ლიზაც აქ არიან , არ გრცხვენია როგორ ლაპარაკობ , ცალკე რომ ვიქნებით მერე მაინც ისექსუალურე ... - თითქოს დარცხვენილმა ხელები აიფარა სახეზე , გიო ცოტახანს გამოქლიავებული იყურებოდა აქეთ-იქით .
- მოიცა , რა ხდება ? - ბოლოს ძლივს ამოიღო ხმა.
- ნეტა შ*გ არ გქონდეს რაა ! - ხელი წამოარტყა გვაზავამ გიორგის და იმანაც მხრები აიჩეჩა.
- ჩამოდი რა ლიზიკო , ნუ გეშინია მე დაგიჭერ .
- არა , შენ ისეთი ხარ შუა აუზში ხელს გამიშვებ !
- არ გაგიშვებ შენთავსვფიცავარ , კაი ეგეთი ბოროტი კი არ ვარ , მიდი ჩამოდი ცოდო ხარ მანდ ძაან შეიხრუკები !
- კარგი ... მაგრამ ჯერ წამოდი რამე დავლიოთ ! - ეშმაკურად გაუქნია თავი და გიოც სიცილით ამოვიდა წყლიდან და სახლში შეჰყვა.

ელენესაც ჩაეღიმა და კომფორტულად მოთავსებულმა მიუშვირა სახე მზეს.
საერთოდ არ იმჩნევდა თემოს იქ ყოფნას , ის კი ირონიული მზერით აკვირდებოდა მის საქციელებს და დროდადრო მისი სხეულისკენაც ეპარებოდა თვალები.
როგორიც ელენეს მსგავსი გოგო წინ ნახევრად შიშველი გეწვეს და არ შეხედო , რთულია ძალიან რთული.

ფრთხილად წამოდგა ფეხზე და წყალში ძალიან სწრაფად გადახტა.
რეაგირება ვერ მოასწრო გვაზავამ წამში , რომ აღმოჩნდა გოგონა მის წინ ძალიან ახლოს , ელენემ თმა ღიმილით გადაიწია უკან , თემო კი კიდეს მთელი სხეულით აეკრო.

- ბიჭი , რო იყო მაგარი ბაბნიკი იქნებოდი ხო ?
- რატო ვითომ ? - ჰკითხა და ტუჩები გაილოკა.
- აბა რა ხერხებით მოძრაობ ? - გაეცინა ბიჭს.
- შენ რა გგონია რო მართლა გეჩალიჩები ? - ჰკითხა გაოცებულმა. - დაეშვი თემური , დაეშვი .
- ანუ არ მეჩალიჩები ? - გარშემო მიმოიხედა და დამატყვევებელი ღიმილით გახედა ელენეს.
- მაგ გამოხედვით ვერ გამადებილებ ! - უთხრა დასერიოზულებულმა და თვალების აქეთ-იქით ცეცება დაიწყო.
- დარწმუნებული ხარ ? - თითები წელზე მოჰხვია და სახე ძალიან მიუახლოვა მისას.
- არა ... შეიძლება გამადებილო , შეიძლება ძალიან მომეწონო , შეიძლება ისე გამოვცდებილდე რომ ჩემი პირველი კოცნა შენნაირ დეგენერატს ვაჩუქო , მაგრამ ჩალიჩს არასდროს დაგიწყებ , დაიმახსოვრე ეგ და მომაშორე შენი ტორი წელიდან!
- გაბრაზდი თუ მეჩვენება ? - ჰკითხა ირონიულად.
- ამ ორინიით შენი ჰორმონების დაფარვას თუ ცდილობ მინდა გითხრა არ გამოგდის , იმიტომ რომ ჩემი ფეხი შენს სიამაყეს ახლაც ძალიან კარგად გრძნობს... - წამში მოუხაზა და ხელებით მხრებზე შეეხო. - ძალიან გინდა რომ აუზი დაგაბინძურებინო ?
- მიწვევ და არც კი იცი რას გაიჩალიჩებ ! - კიდეზე ააკრა და სწრაფად მოიქცია შუაში გოგონა.
- მაინც რას ? ახლა რომ კვდები ისე გინდა ჩემი კოცნა და ჩემთან სიახლოვე მაგაში შენ გგონია ეჭვი მეპარება ?
- არამგონია გეპარებოდეს ... თუ გინდ ...
- არ მინდა , მადლობა ! - გაუცინა და სწრაფად მოიშორა მისი სხეული .

***
- დარწმუნებული ხარ რო იმათ შორის მშვიდობაა ? - ჰკითხა გიომ მაცივართან აზუტულ ლიზას.
- არამგონია მაგათ შორის მშვიდობა იყოს , არადა ჩვენი ურთიერთობა მეგონა დომხალი ... ამათმა რატომ დაიწყეს ერთმანეთის ჭამა მაინც ვერ გავიგე , იმათ გამო ?
- აუ დაიკიდე ლიზიკო რა , მოგვარდებიან არაა თემო ეგეთი პოხუისტი , ცოტახანი აწვალებს ელენეს და გაჩერდება.
- ვინ ვის აწამებს ეგეც გასარკვევია , ელენეს ეგრე ნუ უყურებ ! - გაუცინა და წამში დაინახა თემოს მკლავებიდან გამომძვრალი ელენე.
- ჩვენ ? - ჰკითხა მოცინარს.
- რა ჩვენ ? - დაბნეულმა შეუტრიალა კითხვა ბიჭს.
- თავი იდიოტი მგონია , რა კითხვებით ხარ ტოოო ...
- უფრო კონკრეტულად ?
- ანუ გინდა რომ მოისმინო ...
- რა თქმა უნდა ! - გაიცინა და მის წინ ჩამოჯდა. - რა იყო გიუნა ?
- რომ განახო არა ხო ?
- ნწ , არ მინდა ველურიზმით დაიწყო ...
- აუ არასდროს არ გამომდიოდა ეგეთი ლაპარაკები ...
- შეეცადე ...
- მევასები რა ...
- აუ რა ტანჯულა სახე გაქვს ... - სიცილამტყდარი წამოდგა ფეხზე.
- დამცინი ლიზიკო ? - ჰკითხა წარბებაქაჩულმა და მისკენ დაიძრა.
- გითხარი არ მინდა ველურიზმით დაწყებათქო , გაჩერდი ... გიორგი ნუ მოდიხარ ჩემსკენ ... მაცივარს აყდებულმა სანამ გარშემო მიმოიხედა ბიჭი ცხვირ წინ აეტუზა და ხელები მის გარშემო დააწყო , მერე გარშემო მიმოიხედა და თვალებში ჭინსკებათამაშებული მიაჩერდა სახეწაშლილს.
- მეჩვენება თუ გეშინია ?
- ჰა ? რა ? არა ...
- წეღან ძაან სიცილის ხასიათზე ვიყავით , ახლა რა მოხდაო ? - ჰკითხა ისევ ირონიული ტონითა და ღიმილით.
- კარგი , მეც მომწონხარ ... გაიწიე , სული მეხუთება ...
- არადა გეგმაში სხვა რაღაც მაქვს ...
- რა სხვა რაღაც ? - შეშინებულმა ჰკითხა და ხელები მხრებზე დააწყო. - გიორგი ...
- სულის შეხუთვა , ოღონდ ორმაგად და უფრო სხვანაირად ... სასიამოვნოდ !
- არა იყოს , ასეც კარგად მეხუთება ... - გიორგიმ თავი დაღლილმა გადააქნია და ძალიან ნელა შეეხო სასურველ ტუჩებს.
გაშეშებული იდგა , თავიდან ვერც კი გაიაზრა რა ხდებოდა , მერე ფაფუკ ტუჩებს კოცნაში აჰყვა და თითები უფრო მაგრად მოჰხვია კისერზე.
- ხედავ ? არ გიკბინე ...
- ხო ...
- არა თუ გინდა კბენაც შემიძლია ... - უცებ გაიცინა და თითები სწრაფად მოჰხვია აწითლებულს. - მემგონი ყველაზე მშვიდი და მორცხვი შენ ხარ სამეულში...
^^^
- მე გავიყვან თუ გინდა ... - შესთავაზა თემომ ძმაკაცს და თავით გოგონებზე ანიშნა.
- არა , მოვასწრებ მეც ... მიდი ჩახტით ! - ხელით ზურგზე შეეხო ლიზას და წინა კარისკენ უბიძგა .
- აუ მაროო , საღამოს ჩვენ გამოვდივართ შენთან და ვრჩებით , ასე რომ არაფერი დაგეგმოთ ! - გააფრთხილა ელენემ წყვილი თვალების ბრიალით.
- საღამოს სახლში დაგხვდებათ ! - გაუცინა მათემ და გოგონასთან ერთად შევიდა ეზოში.

^^^

არ ვიცი რამ გამოიწვია "ჩემი შეცვლა" მე მართლა ვერ ვიაზრებ რომ ისე აღარ ვწერ როგორც ადრე , ალბათ ჩემი მეორე მე იაზრებს და ამიტომ ვწყვეტ წერას.
ფიქრის ეტაპზე ვიყავი და დავრწმუნდი , რომ ეს ჩემი ბოლო ისტორია იქნება და ეს მეტჯერ აღარ განიხილება , რაც შეეხება ამ ისტორიას ბავშვებო , დიდებო , დედებო , რავიცი ვინცხარ ყველა :დ მე არ ვამბობ რომ რაც ახლა ისტორიაში ხდება კარგია და თქვენ არასწორად აღიქვამთ ამ ყველაფერს , როცა არ მოგწონთ რაღაც.
ისტორიის შინაარსი არ შეიცვლება, ვისაც უნდა დარჩეს და წაიკითხოს , ჩემმა ერთ-ერთმა უსაყვარლესმა მკითხველმა მითხრა , რომ ის რასაც ახლა ვწერ არ არის ჩემი მაგრამ ძველი ნუცა არავის გამო არაფერს არ შეცვლიდა , მე ისევ ის ვარ და არ ვაპირებ გზას გადავუხვიო.
ყველას აზრი ძალიან მნიშვნელოვანია მაგრამ მაპატიეთ , ავტორი მე ვარ და მე ვწყვეტ რას გავაკეთებ , ეს იმას არ ნიშნავს რომ რაღაც ნაწილებში თქვენს აზრებს არ გავითვალისწინებ , თუმცა მთელ ისტორიას ვერ გადავაკეთებ ბოდიში.
მიუხედავად იმისა , რომ ისტორია ორ თავში რადიკალურად შეიცლება , ეს არ მოხდება ამ პატარ-პატარა კრიტიკის გამო , ვიმეორებ ახალანდელი ისტორიის შინაარსი საჭიროა განვითარებისთვის , იმისთვის რაც მოხდება შემდეგ თავებში , ჩემთვის არ აქვს მნიშვნელობა რამდენი კომენტარი და ნახვა ექნება ისტორიას , უბრალოდ მინდა ვიგრძნო რომ მოგწონთ , რადგან უმრავლესობას მოსწონს ისტორია ბოლომდემივა.

მადლობა ყველას