მეც ძალიან მეტკინა გული რომ ასეთი სიტყვები ვუთხარი მას მაგრამ რამექნა ვერ ჩავიკრავდი გულში.
-კარგად ხარ?
მკითხა ლიზამ.
-უკეთესადაც შეიძლებოდა ვყოფილიყავი.
ვუთხარი მე და ლიზი ჩამეხუტა.
მინდოდა მივბრუნებულიყავი გავცეულიყავი ალექსისკენ და ძლიერად ჩავხუტებოდი ისე რომ დამხრჩვალულიყო ,მინდოდა მსისი სახის ყოველი კუთხე შემესწავლა ,მინდოდა ყოველთვის მეყურებინა მის სახესს და მის ღიმილს თუ როგორ ეღიმებოდა ხოლმე როცა ნაყინს ვჭამდით,ერთად ,ერთად ვაკეთებდით ყველაფერსს დავდიოდით შოპინგზე ,კაფეში ,სხვადასხვა წვეულებებზე,დაბადების დღეებზე...
-რატომ?
ვთქვი მე.
-რა?
ლიზამ გაკვირვებული შემომხედა.
-რატომ მომექცა ასე მე ხომ ის ძალიან მიყვარდა,ისე რომ მისთვის მოვკვდებოდი.
-რადა გეყო ნუ ტირი უბრალოდ მან ცხოვრება არიცის,არიცის რა არის სიყვარული,არ უგრძვნია ის გრძნობა როცა ვინმეს ძალზედ უყვარხარ ,მისმინე მას არავინ ყვარებია ამას მე ვხედავ მაგრამ შენ ყველას იმწუთას იყვარებ, ძალზედ კარგი ,ულამაზესი გოგო ხარ და მიაღწევ ყველაფერს შენს ცხოვრებაში.
ასეთი რამ ლიზს ჩემს ცხოვრებაში არუთქვამს ,ის ყოველთვის პირდაპირი იყო ისე მიჭერდა მხარს,რთულ სიტუაციებში როგორიც ახლა მაქვს ,ისე რომ არავის არასდროს არ დაუჭერია ჩემთვის მხარი ასე მყარად ,ასე გამბედულად და ასე მამაცაად .
ალექსი უკან გამომყვა, ხელი მხარზე დამადო და მითხრა:
-რადა არასწორად გამიგე.
-ალექსს აქ რასაკეთებ?
-ისევ ალექსს მეძახი მეკი მეგონა რომ ალექსანდრეს დამიძახებდი,იცი როგორ მიყვარხარ ასე არასდროს არავინ მყვარებია იციი?
-როგორც ელენე ხომმ? ალექს უბრალოდ დამივიწყე კაარგიი? უბრალოდ გამიშვი ხელი და იცხოვრე შენი ცხოვრებით .გადამიყვარე გთხოვ , უბრალოდ შემეშვი,იმედგაცურებული ვარ ამ წუთას.
-რადა ყველაფერს გაგიკეთებ ოღონდ მაპატიე რა.
-თუ ყველაფერს გამიკეთებ დამივიწყე მაშინ შეგიძლია ამის გაკეთება? უბატრლოდ დამივიწყეეე ამოშალე ჩემი სახელი შენი ცზხოვრებიდან და იყავი შენთვის მე და ჩემს გრძნობებს თავი დაგვანებე.
ვუთხარიი და წამოვედი წამოვედი ისერომ უკან არც გამიხხედავს .

მალე დავამთავრებბ ამ ისტორიასს. იმედია მოგეწონებათ.<3