დღეს ჩემი დაბადების დღეა, რაც იმას ნიშნავს, რომ ტრადიციულად უნდა აღვნიშნო, ჩემს მეგობრებთან ერთად.
დროა გოგოებს დავურეკო და ვაცნობო ადგილი, სადაც შევიკრიბებით.
ნატამ და ლილემ უკვე იციან, ცისა და ნუცა დამრჩნენ. ბიჭებს კი, მოგვიანებით დავურეკავ.
მესმოდა როგორ არ წყდებოდა ტელეფონზე ზარი და როგორ უხდიდა დედა მადლობას ჩემს მაგივრად, მათ ვინც მილოცავდა.
საწოლიდან ავდექი, ჩავიცვი და პირდაპირ აბაზანაში შევედი. რატომღაც ძალიან მომინდა ამ დღისთვის განსაკუთრებული ვყოფილიყავი და გადავწყვიტე თმა ქერად შემეღება.
ეს აზრი დედას გავუზიარე და დიდი უარის მიუხედავად, მიშველა იმან, რომ იუბილარი ვიყავი. ამ დღეს კი, უარის თქმა არ შეიძლებოდა.
ტელეფონზე ზარია და ამჯერად, მას მე ვპასუხობ.
გოგოები არიან:
-კატო, ჩვენო ლამაზო, გილოცავ დაბადების დღეს. ეს დღე შენზე მეტად გვიხარია და დარწმუნებული ვარ უმაგრეს დროს გავატარებთ ამ საღამოს, როგორც ყოველ წელს.
-მადლობა ნუცა, თუ ლილე შენთან ერთად არის მასაც უთხარი, რომ საღამოს შვიდ საათზე, მარმელის ქუჩაზე, კუთხის ბარში ვიკრიბებით.
-ლილე ცოტახანში მოვა და ვეტყვი. კარგი, საღამომდე კიდევ შეგეხმიანები.
-კარგი გოგოებო, მიდით.
ყურმილი დავდე თუ არა, კიდევ ზარის ხმა გაისმა, მეც არ დავაყოვნე და ვუპასუხე.
-დილამშვიდობისა კატო, გილოცავ დღეს, როდესაც შენ დაიბადე. მე ბედნიერი ვარ ამით... იყო რაღაც პაუზაც და შემდეგ დამშვიდობება...
მისი ხმა ნამდვილად ვერ ვიცანი და გადავწყვიტე მეკითხა ვინ იყო, მაგრამ მოლოცვა და ყურმილის გათიშვა ერთი აღმოჩნდა.
მომენტალურად ჩავფიქრდი, ვინ შეიძლება ყოფილიყო. ფაქტია, რომ მამაკაცის ხმა ჰქონდა.
მაგრამ უცნობი მამაკაცის...
დედას რა თქმა უნდა არ გამოეპარა და მკითხა ვინ მომილოცა, მადლობაც, რომ არ მოვუხადე. მე კი ვუთხარი, ნომერი შეეშალათ მეთქი.
ვიცოდი, სიმართლე, რომ მეთქვა, ჩამეძიებოდა. მე კი, ამის დრო არ მქონდა.
ჩავიცვი და სახლიდან გასვლას ვაპირებდი, როდესაც ცისამ და ნუცამ დამირეკეს. ვუთხარი კაბის საყიდლად, რომ მივდიოდი დ ჩვენც წამოვალთო.
მოკლედ საშოპინგოდ ერთად წავედით. აღმოჩნდა, რომ მათ უფრო ჭირდებოდათ მაღაზიებში გავლა, ვიდრე მე.
სახლში კარგად დაღლილები დავბრუნდით, ამასთან ერთად მოგვშივდა კიდეც და დედას დახვედრებული პიცა მივირთვით. მე ხუთ საათზე სალონში ვიყავი ჩაწერილი, მანამდე კი ბარში ვიყავი გასავლელი, ადგილი, რომ დამეჯავშნა.
სახლიდან მე, ნუცა და ცისა გავედით. ნუცა თავის შეყვარებულ გივიკოსთამ წავიდა, ცისას კი თავისი პატარა და უნდა გამოეყვანა ბაღიდან.
მეც ჩემ გზას გავუყევი.
გადავწყვიტე ფეხით წავსულიყავი, როდესაც შევამჩნიე როგორ მითვალთვალებდა უცნობი და თან თითქოს ნაცნობი მამაკაცი.
ვეცადე არ შემემჩნია, გზას გავუყევი ჩემი საქმე მოვაგვარე, ის კი, აღარ დამინახავს.
ნეტავ ვინ დამირეკა დილას, ან ახლა ვინ მითვალთვალებდა.