ამჯერად ნანერვიულებს ჩამეძინა ღრმად თან დამამშვიდებელმაც იმოქმედა,გაპრანჭვის სურვილი სრულიად დამეკარგა,შორტი და მაისური ჩავიცვი და ქვევით ჩავედი.
-დილამშვიდობის,ისევ ეს დაბღვერილი სახე რამოხდქა გუშიმ რომ გაიქეცი
-არაფერია ისე
-ადრე თუ გვიან გავინ გავიგებ
-აჰა როგორც გენებოდ
ელენა გაღიზიანებული იყო ავტობუსის გაჩერებასთან დადგა ყველა მას უყურებდა,კაფეში შევიდა გიოს მიესალმა,გადაწყვიტა აღარ ეძება იგი ალბათ იმ დღესაც შემთხვევით შემოვიდა.შესვენებაზე კი სქროლავდა და მაინც მასზე ეფიქრებოდა შევიდა მისი გუნდის გვერძე და ნახა რომ დღეს თამაში ქონდათ გაოცდა და სახეზე ღიმილი მოეფინა
-მეგობრებო დაიღრიალა მთელ ხმაზე
-ღმერთი არ გაგიწყრდეს რაიყო?
ზოგი კინაღამ დაახრჩო ზოგს კი ტელეფონები გააგდებინა ხელიდან
-რადა ვნახე რომ დღეს ჩვენები თამაშობენ იქნებ წავსულიყავით?
-კაი იდეაა წავიდეთ
-ჰომაინც სულ აქ ვზივართ,მაშინ ონლაინ ვიყიდი ბილეთებს
ერთი სული ქონდა როდის დამთავრდებოდა სამსახური რომ მისი პრინცი ენახა მისი ყველაფერი.
დამთავრებისთანავე ტაქსი გააჩერეს,მოედანთან მისულებს ელენას ფეხები ეკეცებოდა ნერვიულობდა სკამებზე მოკალათნენ ცხადად მისი ნახვა ძალიან უნდოდა ფოტოებს როცა უყურებდა მაშინ გაქონდა გულს ბაგაბუგი აქ კი წარმომიდგენია,მოკელდ გამოჩნდა ლევანი ის ისეთი სიმპატიური იყო ელენას თვალებიდან ნაპერწკლები სცვიოდა ისისეთი კარგი იყო უხდებოდა ბრაზი,ღიმილი საერთოდ ყველაფერი..მატჩიმათი მოგებით დასრულდა...ელენამ გადაწვიტა მასთან მისვლა ვითომ აქ მის მეგობრებთან ერთდ იყო დაისშენიშნა გაოცებული იყო მისი შესაძლებლობებით მოკლედ ყველაფერი დაალაგა თავში და გაემართა მისკენ უეცრად კი დაინახა როგორ მივიდა მასთან ვიღაც გოგონა და მოეხვია ლევანიმ კი ხელში აიტაცა და დააბზრიალა,ელენა განადგურდა გაიქცა ყველაზე საშინლად იგრძნო თავი მოიტყუა რომ საქმე ქონადა ტაქსი გააჩერა და ბღავილი დაიწყო
-დაო კარგად ხარ?
- კი კი
სახლში მისულს არავინ დახვდა გაბრაზებული ავარდა მის ოთახში ყველაფერი დალეწა ლოგინი აურია,ლარნაკიც დაამტვრია ძირს დაანარცხა,ყველაფერი გაიხადა და სააბაზანოში შევიდა ძირს დაჯდა სველდებოდა..ბრაზობდა მის მიმართ ზიზღი იპყრობდა რომ შეცდა რომ ის მისი ღირსი არ იყო,რომ ეს გრძნობდა ცალმხრივი იყო,სახეზე სულ ძარღვები შემოსკდომოდა ყვირილისგან,მუჭებს ძირს ურტყავდა....


დილით სამსახურში განადგურებული წავიდა,ამდროს ხედავს რომ ლევანი და მისი მეგობრები შემოვიდნენ,უნდოდა მიეხრჩო,მათან მისვლა არ უნდოდა მაგრამ სხვას არ ეცალა
ლევანიმ გაუღიმა
-როგორ ხარ
-კარგად
ამდროს გონს მოვიდა ეს ხომ ის იყო ვისაც ამდენიხანი ელოდა თითქოს ყველაფერი დაავიწყდა
-შენ?
-მეც
-რას მიირთმევთ
-ორაგულს დაწითელ ღვინოს
შეკვეთა მიუტანა დაუყურებდა თუ როგორ მოხდენილად ჭამმდა და საერთოდ რა კარგი იყო ცდუნებას ვერ გაუძლო და გარეთ გავიდა ყავას სვამდა უკნიდან კი ხმა შემოსესმა რა გჭირს დღეს?
გაოგნდა ნუთუ რა უნოდა მისგან?
-არაფერია
-მოდი ამაღამ სადმე წავიდეთ
-უარს ვერ ეტყოდა ამ შანს ვერ გაუშვებდა მისი ქერა შეყვარებულიც სულ დაივიწყა
-კარგი
-მაშინ სამსახურის მერე გამოგივლი
-კარგი


ანიტას ყველაფერი უამბო მან კი მაკიაჯი გაუკეთა სიგნალის ხმა შემოესმათ,ელენა გარეთ გავიდა,ლევანიმ კარები გაუღო ასეთი რამ მხოლოდ ფილმებშ ენახა ახლა კიმისი საყვარელი მამაკაცი იდგა მის წინ ლისის ტბაზე ავიდნენ ერთმშვერიერ ვერანდაზე ნათურებით ირგვლივ,გემოვნებიანი მუსიკა
-მოგწონს
-არაჩვეულებრივია
-ხო ახლა ვისვენებთ გუშინ ბოლომატში გვქონდა
ელენა თავს ისულელებდა ვითომ არ იცოდა
-მოვიგეთ,თან ჩემი და უფრო გავახარე შუა სტადიონზე მომვარდა და გამჭყლიტა
უეცრად გავშეშდი მეკი რა არ ვიფიქრე,თურმე და ყოფილა და არა შეყვარებული,თურმე მე მას მართლა ვაინტერესებ,ახლა ბედნიერებისგან კინაღამ მოვკვდი,თურმე იმ დღეს ჩვენს შორის მართლა დაიბადა რაღაც რასაც მხოლოდ ჩვენ ორნი ვგრძნობდით,იმ საღამოს კარგად გავერთედ ბერვი ვისაუბრეთ წამოსვლის წინ კი რაღაც გადავწყვიტე, მე მის წინ მივდიოდი უეცრად კი შემოვტრიალდი უკვე აღარ შემეძლო ასე ყოფნა ძლივვს მომენტი ჩამივარდა,ჩემი ოცნებების ასე მალე რეალიზაციას ვერც კი წარმოვიდგენდი ხოდა შემოვტრიალდი და მისი სახე ჩემს ხელებში მოვაქციე და ვაკოცე მისთვის ისეთი მოულოდნელი იყო მაგრამ ამყვა ვხვდებოდი რომგულრგრილი არიყო ჩემს მიმართ ს ტერასას მივეყრდენით და ტემპს მოვუმატეთ,მე ეს გავბედე ,მისი სურნელი,მისი უხეში ტყჩები,მისი ხელები ჩემს წელზე,ჩემი ფერადი გაზაფხული იყო ეს ბიჭი ჩემი ოცნება ჩემი სიხარული ცემი ყველაფერი ვის გარეეშეც ვეერ ვიარსებებდი,მე ხომ მასზე ვოცნებობდი ყოველ ღამით ამ მომენტებზე ვისთანაც ყველაფრის გადატანა მინდოდა ვის მკლავებშიც ყოფნა მინდოდა ვისი შეხებაც მინდოდა არ მჯეროდა რომ ეს ყველაფერი სინამდვილე იყო....და მაინც არაფერია იმაზე ძვირფასი ვიდრე საყვარელი ადამინის ტუჩების გემოო..
ეს არის სიყვარული გენატრებოდეს?მისი სახე მთელი დღე თვალწინ გედგას,სიყავრულია როცა მისი სევდა შენსაში გერევა,წასვლის სურვილი როცა გეუბნება დარჩი და დარჩენის სურვილი როცა გეუბნება წადი,ერთ სიტყვაში იმდენი მნიშვნელობის ჩატევა შეიძლება,სიყვარული ეს მუდმივი საკითხია ვინ ვარ ,მე ვინ არის ის?


სამწუხაროდ ამ ისტორიას ორი საათი ვწერდი უფრო მეტი მაგრამ წამეშალა ამიტომ თავიდან დაწერა მომიხდა მაგრამ თქვენთვის არაფერი დავიშურე და თავიდან დავწერე იმედია მოგეწონებათთ!