-ეგ სანდრო… -დაიწყო ლუკამ მოყოლა. -ადრე ჩვენი ძმაკაცი იყო. -პირი დავაღე ისე გამიკვირდა. -ეგ და ვაკო რასაც ქვია ძმებივით იყვნენ. ვაკოს შეყვარებული ყავდა ელენე. ამას ოთხი წლის წინანდელ ამბავს გიყვები, კაროჩე ვაკოს და ელენეს ერთმანეთი ძაან უყვარდათ. ერთად ცხოვრობდნენ, პროსტა დაქორწინებულები არ იყვნენ. ეს ნაბი*ვარი სანდრო სულ ჩვენთან ერთად იყო რათქმაუნდა, მერე აღმოჩნდა რომ სანდროს ელენე უყვარდა და ელენესას რაღაც გრზძნობები ქონდა სანდროს მიმართ. -სანაპიროზე ვიჯექით და პირდაღებული ვუსმენდი. უკვე მივხვდი ამ ამბავს როგორი დასასრულიც ექნებოდა და ვაკოზე ჩავფიქრდი, წარმოვიდგინე ახლა როგორ იქნებოდა. -ხოდა თურმე ესენი რაღაცეებს მაიმუობდნენ როცა ვაკო სახლში არ იყო. ერთხელაც ვაკო მალე დაბრუნა სახლში და ხელში ის *ლე და თავის საყვარელი ელენე შემორჩა. ისე სცემა სანდრო, ჩვენ რომ არ მიგვესწრო მოკლავდა. მერე ელენე ეხვეწებოდა ვაკოს რომ ეპატიებინა მარამ ასეთ რამეს როგორ აპატიებდა? ხოდა ამ სანდროს გავა*მევინეთ, ელენე კიდე სადაა დრემდე არ ვიცით, იმის მერე დიდი ხანი გავიდა და აღარც გვაინტერესებს. -ცოტახანი ვიჯექის სანაპიროზე მერე კი სახლში ავედით. ვაკო სახლში არ იყო, ცოტახანში ლუკაც წავიდა. 10 საათი იყო ლუკა რომ დაბრუნდა სახლში და ვიღაც გოგო მოიყვანა.
-გაიცანით ეს მარია. -გვითხრა ლუკამ. გავიცანით ეს გოგო, ვილაპარაკეთ. ლამაზი გოგო იყო მაგრამ “დებილი” ლაპარაკის უნარი არ ქონდა, ანუ გაუნათლებელი იყო. ნახევარ საათში ვაკოც მოვიდა ცოტა ნასვამი იყო, ჩვენსკენ მოვიდა. კარგ ხასიეთზე იყო და ნასიამოვნები სახეც ჰქონა. ალბათ ვინმე გოგოსთან იყო.
-უკაცრავად საპირფარეშო სად არის? -იკითხა მარიამმა. მივუთითეთ და ისიც წავიდა.
-აუუ… ვაკოო.... ნიაა… დამეხმარედ ძმურად რა! -შეოგვიბრუნდა ლუკა როგორც კი მარი საპირფარეშოშო შევიდა.
-რა ხდება? -ვკითხე.
-ნიაკოო... ჩემო ლამაზოო… ხომიცი როგორ მიყვარხარ? -მეუბნება სიცილით, ამ სიტყვებზე მივხვდი რომ რაღაც სერიოზული იყო.
-პირდაპირ მითხარი! - ვუთხარი და თვალები გადავატრიალე.
-ხომიცი რომ ეს გოგო ჩემთან მხოლოდ ერთი ღამე დარჩბაა… დაა… -ისევ წელავს სათქმელს.
-ლუკაა მითხარი მალე თორე დავიღალე უკვე, თან ნახე ისიც მოდის უკვე!
-ვაკო დღეს შენთან დააძინე გთხოოვ! -მომაძახა ეგრევე, სანდროს შევხედე და ისე იღიმოდა რომ აშკარად ესიამოვნა ეს ამბავი.
-შანსი არაა! -ვთქვი ხმამაღლა.
-რა მოხდა? -თქვა მარიამმა.
-არაფერი საყვარელო! -უთხრა ლუკამ და კალთაში ჩაისვა. -გთხოოვ ნიი! ეს სურვილი შემისრულე და ხვალ რასაც გინდა იმას შეგისრულებ! -ეს იდეა მომეწონა.
-კარგი! -დავთანხმდი. ის ეგაუხარდა წამოხტა და ლოყაზე ხმაურიანად მაკოცა. -კარგი ახლა წავედი მე! ხვალე გნახავთ. -ვუთხარი და დავემშვიდობე. ოთახში შევედი ტანსაცმელი გავიხადე, ტრუსიკით და ლიფით ვიდექი ვაკომ კარები რომ შემომიღო.
-დაკაკუნება არ იციი?! -დავუყვირე და კაბა ავიფარე. -იქნებ შიშველი ვყოფილიყავი? რას შემომივარდი?!
-მაგაზეც არ ვიტყოდი უარს! -ჩემსკენ წამოვიდა და ხელები წელზე შემომხვია. -ისევ გამაჟრჟოლა. -მაგ კაბას რატომ იფარებ? არ მესმის გოგოების, ზღვაზე “კუპალნიკით” დადიან და თითქმის ყველაფერი უჩანთ, მაგრამ ვითომც არაფერი. აი “ლიფით და ტრუსიკით” რომ დაინახავ, წივიან და კივიან. -ამაზე გამეცინა, პრინციპში მართალიც იყო. მან ხომ დღეს “კუპალნიკებში” მნახა.
-კარგიი. -კაბა ძირს დავაგდე. ვაკომ მკერდზე დამხედა, მერე კი ისევ შემომანათა თავისი ლამაზი თვალები, დაიხარა და მაკოცა. მეც ავყევი, ლოგინზე დამაწვინა მაიკა გაიხადა და ვნებიანად მაკოცა. შემდეგ ყელისკენ გადაინაცვლა, ამაზე სულ გადავირიე. მსიამოვნებდა მისი ყევლა შეხება და ყველა კოცნა. როგორ ეხებოდა ჩემი სხეული მისას, მან ხელები ბიუსჰალტერისკენ წაიღო, აი აქ კი უკვე ვსოო…
-ვაკოო.... გაჩერდიი… -ამოვიკვნესე. მან კი ტუჩებზე ისევ ვნებიანად მაკოცა. არ მინდოდა გაჩერება, მაგრამ არც ის მინდოდა რომ გული მტკენოდა. არ მინდოდა სხა გოგოებივით ერთჯერადი ვყოფილიყავი. -ვაკოო… გაჩერდი გთხოვ! -და მაშინვე გაჩერდა. ლოგინზე გადაწვა და შემომხედა.
-კარგი ოღონდა მაიკა ჩაიცვი, თორემ ჩემს თავზე პასუხს არ ვაგებ. -მაიკა გადავიცვი და ლოგინში ჩავწექი. უკნიდან მომეკრო და ყელში მაკოცა. სასიამოვნო შეგძნება დამიტოვა.
-შეგიძლია გაიწიო? მცხელა რომ მეხუტები!
-პირველი გოგოხარ ვისთან ერთადაც ლოგინში ვწევარ და მხოლოდ ვეხუტები, ამიტომ გაჩუმდი და დაიძინე, ან მერე შენ თავს დააბრალე რაც მოხდება. -გავჩუმდი და ხმაც აღარ ამომიღია, როგორ ან როდის ჩამეძინა მის მკალვებში ვერ გავიგე.
დილით მზის სხივებმა გამაღვიძა. თვალები გავახილე, დავინახე როგორ ტკბილად ეძინა ვაკოს. ოდნავ წამოვიწიე და თავით ჩემს ხელ დავეყრდენი, ვაკვირდებოდი მის დიდ ტუჩებს და სახის ნაკვთებს, მის პრიალა თმებს, მომინდა რომ მის თმებში შემეცურებინა ხელები მაგრამ არ მინდოდა გაღვიძებოდა. ხმამაღლა ამოვისუნთქე და ყურება განვაგრძე.
-მგონი შეგიყვარდი! -მეუბნევა ვაკო და იღიმის, ისე რომ თვალსაც არ ახელს. ნუთუ ამდენი ხანი ეღვიძა.
-რა სისულელეა?! -წამოვხტი ლოგინიდან.
-მაშინ ხუთი წუთი დაშტერებული რატომ მიყურებდი? -ისევ იცინის.
-მეე… ფანჯრისკენ ვიყურებოდი შენ კი არ გიყურებდი. -უცებ მივაყარე სიტყევბი ერთმანეთს. მან სიცილი დაიწყო. თვალები გაახილა და ამომხედა. ისე საყავრლად ამომხედა მომინდა მივსულიყავი და მეკოცნა, მაგრამ რათქმაუნდა ამას ვერ ვიზავდი.
-კარგი… კარგი როგორც გინდა. -ისევ იცინოდა და მიყურებდა. თვალები გადავატრიალე და სააბაზამოსკენ წავედი. ფეხი რაღაცას წამოვკარი და იატაკზე გავიშხლართე “ისევ”. ვაკო უცებ წამოხტა, ვიფიქრე დამეხმარებათქო, მაგრამ არა, დახმარების მაგივრად სიცილი დაიწყო. ნერვები მომეშალა, უცებ წამოვდექი და სააბაზანოში შევედი. შხაპს ვიღებდი, ვფიქრობდი გუშინდელ ღამეზე, როგორ მეხებოდა სასიამოვნოდ ვაკო, მაგრამა ამ ფიქრებიდან ვაკოს ყვირილმა გამომიყვანა.
-ნიაა მალე გამოდიი! -დამიძახა. ონკანი დავკეტე, ტანზე პირსახოცი შემოვიხვიე და გამოვედი, ვაკომ რომ დამინახა გაიღიმა, არაფერი უთქვია ისე შევიდა სააბაზანოში. ტანზე ჩავიცვი და დაბლა ჩავედი ყველას ისევ ეძინათ ალბათ, რადგან არავინ დამხვდა. ყავა გავიკეთე, მაცივრიდან ნამცხვარი გამოვიღე და სამზარეულოში დავჯექი. ‘ფ’ეისფუქზე შევედი, -არარსებოოობს... ეკა გათხოვილააა! -დავიყვირე ხმამაღლა. ფეხზე წამოვდექი ნინისკენ უნდა წავსულიყავი და ვაკოს შევასკდი “ისევ”.
-ცოტა ნელა რაიყოო... -ხელები აწია მაღლა და გაიცინა. -ეკა ვინაა?
-ჩემი და ნინის ძველი მეგობარი! გამატარე ნინისთან მივდივარ! -ხელით გვერძე გავწიე და ნინის ოთხისკენ წავედი.
-ჯობია არ წახვიდე! -გაიცინა ხმამაღლა. მე კი დავეჯღანე, ვერ მივხვდი რა იგულისხმა სანამ... სანამ ნინის ოთახის კარებთან არ მივედი.
-ღმერთო ჩემოო! -თვალები დავაჭყიტე როცა ოთახიდან გამოსუი ხმები გავიგე. უკან გამოვბრუნდი ეგრევე და ისევ სამზარეულოში შევედი. ვაკომ რომ დამინახა ისევ სიცილი დაიწყო, ამჟამად უფრო ხმამაღლა, მისი ასეთი სიცილი პირველად ვნახე. მერე მას მეც ავყევი სიცილში, იმდენი ვიცინეთ მუცელი აგვტკივდა. ბოლოს როგორც იქნა გავჩერდით. -ასეთს რას აკეთებენ მათი ხმა მთელ სახლში რომ ისმის. -ვუყურებ სანდროს და ისევ ვიცინით. ნელა მიახლოვდება და წელზე ხელებს მხვევს.
-გუშინ რომ არ შემწინააღმდეგებოდი შენც ასეთ დღეში იქნებოდი! -მეუბნევა ვაკო და იცინის.
-იდიოტოო! ხელი გამიშვი! -მისი ხელების მოშორებას ვცდილობ მაგრამ ამაოდ, ის უფრო ძლიერ მიჭერს თავის ხელებს. -ხელი გამიშვითქო ვაკ... -თქმა არ დამაცადა მაშინვე ჩემს ბაგეებს დაეწაფა. ღმერთია მოწმე ახლა მისი კოცნა ყველაზე ძალიან მსიამოვნებს მაგრამ... ხელი ვკარი და გარეთ გავედი ისე რომ, უკან არც მომიხედია. სანაპიროსკენ წავედი, ქვებზე ჩამოვჯექი და ჰორიზონტს გავყურებდი, უცებ გვერძე ვიღაც მომიჯდა, მეგონა ვაკო იყო და საპირისპირო მხარეს გავიხედე.
-გამარჯობა ნია! -ეს ხმა მეცნო და უცებ მისკენ შევბრუნდი.
-გაგიმარჯოს სანდრო! -ვუთხარი და ზღვას გავხედე.
-როგორ ხარ? -მეკითხება ისეთი ხმით როგორც პირველი ნახვისას.
-კარგად. -ვუპასუხე ცივად.
-მაპატიე გუშინდელისთვის…
-სანდრო მისმინე, -საუბარი შევაწყვეტინე. -საპატიებელი არაფერია, ის რაც ვაკოსთან გაკავშირებს მე არ მეხება., მაგრამ არ მინდა ასეთ ადამიანთან ურთიერთობა და გთხოვ თავი დამანებე. -ზრდილობიანად ვუთხარი, ავდექი და სახლისეკნ წავედი. სახლში რომ შევედი ყველა ამდგარი დამხვდა, მისაღებში ისხდნენ და ყავას სვავდნენ.
-რამე მოხდა? -მეკითხება ლუკა. -რა სახე გაქ?
-არა არაფერი! არ მაქ სახე! -ვუთხარი და გვერძე მივუჯექი ლუკას, თავი მხარზე დავადე, მან კი თავზე მაკოცა. მერე ვაკოსკენ გავიხედე, თვალებით ნინიზე და ვაჩეზე მანიშნა, ერთად იჯდნენ. უცებ სიცილი დავიწყე მათი დილანდელი ამბები რომ გამახსენდა, სიცლში ვაკოც ამყვა. გაშტერებულები გვიყურებდნენ.
-რა ხდება? -გვეკითხება ვაჩე. -თქვენ გუშინ რამე ხომ არ იმაიმუნეთ? -მე და ვაკომ ერთმანეთს შევხედეთ, ამ სიტყვებზე უფრო გადავიხარხარეთ, ჩვენ კიარა ისინი მაიმუნობდნენ დილით.
-რა გჭირთ ხალხო?! -გვეკითხება ნინი და ახლა მასზე ვიცინივართ. ისინი კი ისევ გაშტერებულები გვიყურებდნენ.
-ამათმა უეჭველი რამე მოწიეს სანამ ჩვენ გავიღვიძებდით. -ამბობს ლუკა. ბოლოს როგორც იქნა დავწყნარდით.
-არაფერი არა, -ვამბობ და თემას ვცვლი, სხვა არაფერი რომ აღარ გვკითხონ. -ნინიი ეკა გათხოვდაა!
-რააა? არარსებობს! იმ პედოფილს გაყვაა? -ნინიმ თვალები დააჭყიტა.
-კიი. ის კაცი მგონი პაპაჩემის ტოლია! -სიცილით ვამბობ. ცოტახანი ეკაზე ვილაპარაკეთ. ბიჭებს ავუხსენით მისი სიტუაცია. როგორ გაყვა ბებერ კაცს და პირი ღია დარჩათ. ცოტახანში საჭმელად წავედით. ერთ ერთ კაფეში შევედით, მიმტანი მოვიდა და გვკითხა რას მივირთმევდით.
-მე ხინკალი მინდა! -ბიჭებმა გაოგნებულებმა შემომხედეს, მათ ალბათ ეგონათ ცეზარს ან პიცას შევუკვეთავდი,
-მეეც! -წამოიძახა ნინიმ.
-რა იყო რა გიკვირთ? -ვუთხარი სიცილით.
-არა არაფერი. -ვაჩემ თავი ისე გააქნია თითქოს გამოფხიზლებას ცდილობდაო. -კარგი მაშინ ყველასთვის ხინკალი შევუკვეთოთ! -ხინკალი მალე მოიტანეს, ვჭამეთ შემდეგ სახლში დავრუნდით და სანაპიროზე გავედით. სანდრო აღარ გამოჩენილა. ცოტახანი წყალში ვიყავი შემდეგ ამოვედი, მზის დამცავის წასმა ვცადე მაგრამ უკნიდან ვერ წავისვი. ყველ წყალში იყო ამიტომ ვაკოს ვთხოვე დამხმარებოდა. მუცელზე დავწექი და კრემი წამისვა. ისე ნაზად მისმევდა, მსიამოვნებდა. მალე დაღამდა, ჩენ ისევ სანაპიროზე ვიჯექით. კოცონი დავანთეთ, ვლაპარაკოდით, ლუკა საშიშ ისტორიებს ყვებოდა. მერე სიმართლე თუ მოქმედება ვითამაშეთ. ერთმანეთზე უფრო მეტი გავიგეთ. ვაკოს ვუთხარით ვინმე გოგო ხელში აეყვანა და მასთან ერთად წყალში ჩასულიყო, მან ხელში ამიტაცა და წყალში შემიყვანა, ბოლო ხმაზე ვწიოდი, წყალი ღამე უფრო თბილი იყო ვიდრე დილით, სასიამოვნოც კი იყო, მერე გაწუწულები სახლში წავედით, ვაკომ სააბაზანოში შესვლა დამასწრო, ნახევარი საათი კარზე ვუკაკუნებდი. მერე როგორც იქნა გამოვიდა. წელს ქვევით პირსახოცი ჰქონდა შემოხვეული. მის დანახვაზე გავშეშდი, მას გაეცინა ლოყაზე მაკოცა და თავის ოთახში შევიდა. ეს ოცნა რაღა იყო? იდიოტი, შევედი ვიბანავე, შემდეგ ოთახში შევედი ტანსაცმელი ჩავიცვი და ნიკას დავურეკე. ცოტახანი ველაპარაკე, ოთახიდან გამოვედი და დაბლა ჩავედი, ბაშვები მოსულები იყვნენ. საშიში კინო ჩართეს და ვუყურებდით. ვერ ვიტან საშიშ კინოებს,
-მე მომბეზრდა, წავალ დავიძინებ! -მაღლა ავედი, ხუთ წუთში კარები ვაკომ შემომიღო. -რამდენჯერ უნდა გითხრა კარებს ასე ნუ აღებთქო! -ჩემთან მოვიდა და წელზე ხელები მომხვია.
-მომენატრე! -მეუბნევა და ჩემს ტუჩებს უყურებს. წარბები მაღლა ავწიე და ისე შევხედე.
-მეე? -არ ვიცი ეს კითხვა რატომ დავსვი მაგრამ სხვა არაფერი მომივიდა აზრად, ისე დამაბნეველად მიყურებდა.
-შენი კოცნა! -მითხრა და მაშინვე მაკოცა. თავიდან გავუძალიანდი მაგრამ ვიცოდი რომ აზრი არ ქონდა, ამიტომ მეც ავყევი კოცნაში. ნელა მომშორდა და თავის ლამაზი თვალები შემომანათა. -ღამე მშვიდობისა პატარავ. -თქვა და ოთახიდან გავიდა. ერთი წუთი გაშეშბული ვიყავი. მერე ლოგინში დავწექი და დავიძინე.
-------

დილით ადრე გამეღვიძა, ავდექი, მოვწესრიგდი და დაბლა ჩავედი.
-ოჰჰ ჩვენი მძინარე მზეთუნახავიც მოსულა. -ამბობს ლუკა და ჩემსკენ მოდის ჩასახუტებლად, მეც მას ვეხუტები, მერე ხელებს მიშვებს და ხელს მხვევს. -დღეს ციცინათელაში მივდივართ! როცა სახლში დავრუნდებით წვეულებას მოვაწყობთ! -განგვიცხადა მხიარულად.
-მართლააა რამააგარიაა! ამერიულ გორკებზე დავჯდები, მერე კამიკაძეზე და სხვა რაღაცეებზე! -სიხარულით ვამბობ, ყველა მე მომაშტერდა. -რაიყოთ ხალხო რა გიკვირთ? მიყვარს “კარუსელები”.
-არა არაფრი! ჩვენც გვიყვარს! -ამბობს ვაჩე. -კარგი მაშინ წავედით!
ვაკოს მანქანაში ჩავჯექით და ციცინათელაში წავედით. მალევე მივედით, თითქმის ყველაფერზე ვიჯექი, მალე მოსაღამოვდა. სახლისეკნ წამოვედით, მაღაზიაში შევედით, სასმელი, ჩიფსები და რაღაცეები ვიყიდეთ.
-ნიაა… -მომიბრუნდა ლუკა. -რაღაცას გთხოვ რა?! -ვაკო დღესაც შეიფარე!
-კარგიი… -გაოცებულმა შემომხედეს. მივხვდი რომ ადვილად დავთანხმდი, ახლა არ იფიქრონ რომ მინდა ჩემთან დარჩეს. -აზრი არ აქვს მაინც წუწუნს! -მივყოლე, ვაკოს გავხედე სარკეში იმანაც შემომხედა და ჩაიცინა. სახლში მივედით, სასმელი და რაღაცეები ამოვიღეთ, მუსიკები ჩავრთეთ, ჩიფსები ჯამებში ჩავყარეთ. ლუკას “ნაშაც” მოვიდა. მერე დალევა დავიწყეთ ვიცინოდით ვცეკავდით. ამ გოგომ ვიღაცეებიც მოიყვანა, ყველა მთვრალები ვიყავით და ვერთობოდით, დავინახე ვაკო ვიღაც გოგოს კოცნიდა. მათკენ წავედი, ამ გოგოს თმაში ხელი მოვკიდე და უკან გამოვქაჩე. ფეხზე ძლივს ვიდექი მაგრამ ძალა მაინც მქონდა.
-რას აკეთეებ! -დაიკივლა გოგომ.
-ნუ წიკვინე და გაეთრიე აქედან! -ვუთხარი მერე კი ჩემი ოთახისკენ წავედი. ვაკო უკან მომყვებოდა. ოთახში შემოვედი და ისიც შემოვიდა.
-ეს რატომ გააკეთე? -მეუბნევა სიცილით. -რა მოხდა?
-რა მოხდაა? -გაკვირვებულმა შევხედე. -ერთ ღამეში ორ გოგოს კოცნი და კიდე მეკითხები რამოხდაო?
-ორს არა ერთს! რაიყო ხომ არ ეჭვიანობ? -გაეცინა და წინ დამიდგა.
-ერთს არა ორს! -თითის წვერებზე ავიწიე და ვაკოცე. სახეზე შეეტყო რომ ესიამოვნა. დაიხარა და მაკოცა. კედელზე მიმაყუდა, მე კი ფეხები წელზე შემოვხვიე. მაიკა გავხადე და მიხვდა უკვე რასაც ვაპირებდი, მასაც მეტი რაუნდოდა, ჩემი მოქმედება გაიმეორა კაბა გამხადა, მეც წინააღმდეგობა არ გავუწიე. ლოგინზე დამაწვინა და ნებიანად მაკოცა, როცა ბიუსჰალტერისკენ წაიღო ხელი კოცნა შეწყვიტა და შემომხედა, თითქოს თანხმობას ელოდებოდა. თმაში ხელები შევუცურე და მის ბაგეებს დავეწაფე. ტუჩები ყელისკენ წაიღო, შემდეგ კი მკერდზე გადაიტანა, მისი ყველა კოცნა უფრო აღმაგრზნებდა, მალე სხეულში სასიამოვნო ტკივილი ვიგრძენი, ხელებით ზურგზე ვებღაუჭებოდი და ჩემსკენ ვიზიდავდი.
ეს სიამოვნება რამდენიმე წუთი კიდევ გაგრძელდა, შემდეგ მან ნააზად მაკოცა ტუჩებზე და თავის მკერდზე გადამაწვინა. იმდენად დაღლილი ვიყავი რომ მაშინვე ჩამეძინა.
-------




აი შეპირებული მეოთხე თავიც, თუ არ მოგწონთ ჩემი
ისტორია მითხარით არ მეწყინება.:დდ უბრალოდ
მინდა ვიცოდე ღირს თუ არა გაგრძელება. გკოცნით!