მანქანიდან გადმოვედი, გიოს დავემშვიდობე და შემოვბრუნდი, დავინახე ნიკა და სანდრო როგორ კამათობენ...მათკენ წავედი
-სანნნ რახდებაა?-ნიკას ზედაც კიარ ვუყურებ
-მარტო "სან"-ს ხედავ აქ??-დამცინავად მეუბნება ნიკა
-მარტო სანდროა ვისთანაც ნორმალურად ლაპარაკი შემიძლია-ვუთხარი და ნაგლად გავუღიმე
-არაფერია ლიზიკო ისეთი სერიოზული არ ინერვიულო, წამო სკოლაში შევიდეთ რა
-მოიცა მოიცა ლაპარაკი არ დაგვიმთავრებია, გასარკვევი გვაქვს ჯერ, ლიზი თუისევ მოგწონვარ სანდროსთან მეგობრობა უნდა შეწყვიტო და ერტად ვიყოთ...
-რა??? შენ საერთოდ ნორმალური თუხარ, რასნიშნავს გავწყვიტო ურთიერთობა, ჯერეგერთი სანდრო მეგობარი არარის ჩემი, მერე მეორე საერთოდ აღარ მომწონხარ და ეგ სანდროს დამსახურებააა და კიდევ ერთხელ მადლობა სანდროს რომ გამოჩნდა და ჯერ დამიცვა, შემდეგ კი დამავიწყა ცხოველი რომელიც წლების განმავლობაში ძალიან მომწონდა მაგრამ...
-მაგრამ რააა ლიზი-სიბრაზე იგრძნობოდა ნიკას ხმაში
-შენრომ გგონია რომ შენზე მზედამთვარე ამომდიოდა და მიყვარდი არაა, უბრალოდ ძალიან მომწონდი, მაგრამ რამდენიმე კვირის გაცნობილმა ადამიანმა სრულიად შეცვალა ჩემი ცხოვრება უკეთესობისაკენ, ახლა სანდრო მომწონს და შემეშვი, როცა მომწონდი მამცირებდი და ახლა გინდა ეღთად ვიყოთ?? დააგვიანე ნიკოლოზ-ეს ვუთხარი სანდროს ხელი ჩავკიდე და წამოვედი, უცებ სანდრო მიბრუნდება:
-ჩემო ლამაზმანო რაც უთხარი ის...ის...
-სიმართლე იყო თუ არა სანდრო??
-ჰო
-კი სიმართლე იყო თითოეული ასო, სიტყვა, წინადადება ყველაფერი სიმართლე იყო სანდრო რომ მომწონხარ ეგ გუშინაც გითხარი-აღარაფერი უპასუხია უბრალოდ შუა დერეფანში ძლიერ ჩამეხუტა,ყველა ჩვენ გვიყურებდა, გოგოები მჭამდნენ თვალებით, "ჰოგოოგოები რას უყურებთ სანდროს დაკავებულია"
ამასობაში ზარიც დაირეკა
-კაი სანნ შევალ კლასში-ვუთხარი და ლოყაზე ხმაურიანად ვაკოცე
-კაიმეც წავედი-მანაც იგივე გაიმეორა.
კლასში შევედი და დღესაც არიყო მარი სკოლაში, გუშინ ვერ დავუკავშირდი,ვერც ახლა ვუკავშირდებოდი, ნერვიულობა დავიწყე,გადავწყვიტე გაკვეთილების დამთავრდებას დავლოდებოდი და შემდეგ მარისთან წავსულიყავი. როდესაც ბოლო გაკვეთილი გამოვიდადა გარეთ დაფეთებული გავვარდი სანდროს შევეჩეხე
-ლიზიკოო რაგჭირსსს
-მარის ვერ ვუკავშირდები 2დღეა სკოლაშიც არ მოსულა რა ჭირს არ ვიცი,ძალიან ვნერვიულობ სანნნ
-კაინუ ნერვიულობ წამო მაგასთან წავიდეთ სახლში
ხელი ჩამკიდა და მანქანისკენ წავედით, ჩავჯექით და მალევე მარის სადარბაზოთან ვიყავით, ავედი მისსართულზე შევედი სახლში და რას ვხედავ, საბა და მარი ჩახუტებულები ფილმს უყურებენ ერთად...
-არააა ღადაობთ?? ამას მიმალავდით?? ერტად ხართ?? არარსებობსსსს
-კაი ლიზუ რაიყოო გოგოო მარიმ ჯერ ნუვეტყვით ნურავისო
-ოხხ მარი, ისე მეც არ გამიკვირდა 1კვირაა ჩვენთან ხარ ღამით და გოგო არ ამოგიყვანია საერთოდ, ყოჩაღ მარ კაი ნამუშევარია. კაიწავედი მე სანდრო მიცდის ქვემოთ.
-მოიცა რატო?-მარი მეკითხება
-მობრძანებულიყავი სკოლაში და გაიგებდი რო ერთად ვართ-ვამბობ სიცილით...
-ჰაა? არარსებობს
-კაიწავედი წავედი-ვთქვი და გამოვედი, როცა ქვემოთ ჩავედი სანდრო ვიღაცას ელაპარაკებოდა: "დედა ნორმალური თუხარ, არმიყვარს ეგ გოგო და შესაბამისად შეყვარებულადაც არ მინდა რა ცოლად, თან მემყავს შეყვარებული და აარვაპირებ შენი კაპრიზების გამო მასზე უარის თქმას".