-ტასო... დედიი... გაიღვიძეე... მამაშენი ქვემოთ გელოდება საქმე მქვსო...-ნაზად მაღვიძებს დედა(ნანა)
-აუუუ... დედაა მამას უთხრი, რომ ცოტა ძაან ეძინებათქო...(სანამ "ძაან"-ის გამო გმაკრიტიკებდეთ მინდა გითხრათ, რომ სწორი ფორმა კი ვიცი მაგრამ მხოლოდ ამ წინადადებაში გამოვიყენებ ხოლმე "ცოტა ძაან".) -დავიწყე წუწუნი...
-სასწრაფოდ უნდა დაველაპარაკოო...
-აუუუ ხო კარგი, თქვენ ხომ ძილს არავის დააცდით რა...-ბუზღუნით წამოვდექი ჩემი თბილი ვარდისფერი ხალათი ჩაიცვი, თავზე წამოვიფარე, თბილი წინდები ჩავიცვი და პირველ სართულზე ფეხშიშველა "ჩავტანტალდი".
მამა(ზურა) დივანზე იჯდა, მე გავიქეცი დივანზე შევხტი და მამას ჩავეხუტე.
-რა ხდება ზურიკოოო?? ასეთი რა საქმე გაქვს რომ დილით-საათს გავხედე- ჰა??? რვა საათია??? რატო გამაღვიძე??
-ტასო შვილო რამდენი წლის ხარ?
-22-ის მერე?-გაკვირვებულმა შევხედე.
-ტასო ოცდაორი წლის ხარ, უნივერსიტეტი ბიზნესის განხრით დაამთავრე და კიდევ მეკითხები რა მინდა??
-ხო გეკითხები, ეგ ვაფშე რა შუაშია??
-შვილო უკვე ამხელა გოგო ხარ, უნდა მუშაობა დაიწყო
მარტო გადახვიდე, არა განა იმას ვამბობ ტვირთად გვაწვები და რამე არა პირიქით მომწონს რომ ჩვენთან ხარ და ჩვენ ვზრუნავთ შენზე უბრალოდ ცხოვრება უნდაისწავლო, სულ მამიკოს პატარა გოგო ვერ დარჩები, ნუ ჩემს თვალში ყოველთვის მამიკოს გოგო იქნებიი მაგრამ...- მამა მართალია ცხოვრება უნდა ვისწავლო.
-მათალი ხარ მა, უბრალოდ ჯერ ჩემი მოსაწონი სამსახური ვერ ვიპოვნე და როდესაც ვიპოვნი სახლსაც ვიყიდი...
-ეს ვიცი ასე, რომ უკვე გადავწყვიტე, ერთი ორ სართულიანი სახლი ვნახე გარემონტებულია ნუ მერე შენ შენ გემოზე მოაწყობ. ვიცი დიდი სახლები გიყვარს და ამიტომ ავარჩიე ეს. სამსახურსაც გიშოვნი, ჩემს მეგობარს ლევანს ხომ იცი?-თანხმობის ნიშნად თავი დავუქნიე- დაველაპარკები და მოვაგვარებ.
-მდლობა მამა მაგრამ მინდა ყველაფერი ჩემით გავაკეთო...
-უარი არ მიიღება.- მკაცრი ტონით მითხრა, მაგრამ მის ხმაში სირბილე მაინ შევნიშნე... არასდროს შეუძლია ჩემზე გაბრზება... იიიი... რა ცაკალელი მამიტო მკაავს.... ხო კარგი გავედი... მაგრამ იცით რა ისეთი უნდა ამიტანოთ როგორიც ვარ.... ხოხო მართლები ხართ წაცედი მე.... არა რა მართლა გიჟი ვარ... ვუფრენ... კარგი კარგი ახლა მართლა მივდივარ.... არა იცით ახლა ვხვდები მათლა გიჟი ვარ... ხო კარგით ახლა მართლა მივდივარ.... ვდუმვარ... არა რატო ვდუმვარ? რამდენსაც მინდა იმდენს ვილაპარაკებ.... თავი მოგაბეზრე??? მაშინ შეწყვიტე კითხვა... ხო ხო ახლა მართლა გავდივარ სამარე ვარ.... ღმერთო თავში მაცივარი მომარტყი იქნებ დავჭკვიანდე.... აუუუ ხო კარგი გავდივარ....
-კარგი მაშინ მე წავედი ახლა სამსახურში და ლევანსაც დაველაპარაკები, ხვალ მუშაობას დაიწყებ...
-ხვალ??? მოიც რა???
-ხო და უარი არ მიიღება.
-ხო კარგი-ღმერთო დღეს რა დამთმობი ვარ, რაღაც მჭირს... არა ეს ჩემი ფეხები არ არის არა მე არ ავდივარ ახლა მეორეზე... მგონი მართლა მომხვდა თავში მაცივარი... ხო კარგით მთლად ისეც არ დამიფშტვენია, რომ ზევით ისე ავიდე დედას ნერვები რომ არ ავუშალო... კიბეებზე გავჩერდი და მათკენ გავიხედე, ერთმანეთს ეხუტებოდნენ, საუკეთესო მომენტია ნერვების მოსაშლელად.... მე რის ტასო ვარ ახლა და ამ წუთას დედას ნერვები, რომ არ ავუშალო:დდდ
-ვაიმეე... ამ ოცდაორი წლის გოგოს ფსიქიკას ნუ შემირყევთ, შეგიძლიათ ოთახში გააგრძელოთ-წამოვიყვირე და თვალებზე ხელი ავიფარე...
-ტასო გამეპარე აქედან...-დამიყვირა ნერვებ მოშლილმა დედკომ:დდდ
-ჰმმ... ისე და ან ძმა კარგი იქნებოდა.-ვთქვი ჩაფიქრებულმა და სასწრაფოდ გავიქეცი მეორე სართულზე მოსალოდნელი საფრთხის თავიდან ასაცილებლად....

მოდით მოკლე ინფორმაციას მოგაწვდით ჩემს შესახებ...

ანასტასია ამილახვარი (ანასტასიას არავინ მეძახის უბრალოდ ტასო, ვინც მეძახის კარგი დღე არ ადგებ)
თვით ერთ-ერთი გამორჩეული სავაადმყოფოს დამფუძნებლის და საუკეთესო ექიმის ზურა ამილახვრის და ნანა ამილახვრის შვილი გახლავართ....

ვარ მაღალი ფენის წარმომადგენელი, მაგრამ ისეთი არა როგორიც სხვები...

სილამზით ჩემს თანატოლებში ყოველთვის გამოვირჩეოდი, მაქვს ნახშირივით შავი თმა და ქამელეონის თვალები რომლის ტონალობებიცაა, წყლისფერი ანუ ძალიან ღია ცისფერი თოთქოს გამჭირვალეა, მწვანე, შავი, ყავისფერი და მუქი ლურჯი(ჩემს ლუქს გააჩნია)
კურნოსა ცხვირი და დიდი გამოყვანილი ტუჩები.

მყავს სამი რასაც ჰქვია პამპერს-ტრუსიკის მეგობრები ნატა, ლუკა და ნია... ვარ დედისერთა მაგრამ ამათ ხელში თავს მარტოდ არასდროს ვგრძნობდი, სულ ერთად ვართ, მშობლებიც მეგობრობენ და ასე... ლუკა ნამდვილი ძმასავით იქცევა, ჩემს გამო საკმაოდ ბევრი ყავს ნაცემი...

ჩვენი მეგობრობის შესახებ ლეგენდები დადის... ყველამ იცის, რომ ჩვენ ოთხნი განუყრელები ვართ...

და ბოლოს ერთი ფაქტი ჩემს შესახებ....
მე გიჟი ვარ...

...............................

ეს ჩემი პირველი ისტორიაა და ვიცი ბევრი შეცდომაც იქნება ეს დაწერეთ და მე აუცილებლად გავითვალისწინებ.... აბა მითხარით ღირს გაგრძელება????

გ ი ჟ ი ხ ა რ

დ ა

მ ე ც გ ა მ ა გ ი ჟ ე . . .

სიყვარულით: "მე"
საუბრის დასასრული
დაწერეთ შეტყობინება...