–ნოა ამის დედაც ისევ ნეკა თით..–ყვირის ნაია მაგრამ მერე ახსენდება რომ ნოა წავიდა.
დანაღვლიანებულს თითის ტკივილი ავიწყდება სავარძელში ჯდება და უხმოდ უყურებს ნოას ქურთუკს. უცებ კარზე კაკუნის ხმა გაისმა.
–ნაი რომ მითხარი ეგრევე გამოვქანდი!–გადაკოცნა ნაია სველმა ვერონიკამ.
–რატომხარ სველი?
–დაბრმავდი? გარეთ წვიმს!
–კარგი მისაღებში დამელოდე მე რამეს მოგიტან რომ გამოიცვალო.
ნაია ოთახში ავიდა ვერონიკას ტასაცმელი გაუმზადა და თავათ ისევ სავარძელს დაუბრუნდა.
–ჩავიცმევ და ახლავე დავბრუნდები!
ნაია დაფიქრდა ნოაზე და მასთან ერთად გატარებულ წარსულზე, გაახსენდა საყვარელი მოგონებები და უნებლიედ ცრემლები წამოუვიდა და გაეღიმა. ამასობაში ვერონიკამ ჩაიცვა,
–აბა გისმენ!–სავარძელში ჯდება ვერონიკაც.
–ნოა წავიდა!
–ეგ ვიცი! და რატომ?
–არ მოსწონს ის რომ ცნობილებივართ
–მერე?
–რა მერე?
–სულ ესაა?!
–აბა რას ელოდი?
–კარგი თუ მარტო ესაა მაშინ მალე დაბრუნდება!
–თუ მარტო ესაა? აბა სხვა რა უნდა იყოს?
–არვიცი შენ უნდა იცოდე.
–არამგონია სხვა მიზეზი იყოს!
–კარგი შენ უკედ იცი! დამშვიდდი მალე ყველაფერი თავის ადგილს დაუბრუნდება! მაგრამ არჩევნის გაკეთება მოგიწევს, ან ნოა ან პოპულარულობა!
–არვიცი...
–შენ დებილი ხომ არ ხარ? ამ არჩევანზე დაფიქრდი კიდეც?
–არვიც..
–კარგი მეუნდა წავიდე გარეთ სკოტი მელოდება. იცოდე არ ინერვიულო და ბევრი არ ჭამო.
–კარგი კარგად!
ნაიამ ვერონიკა გააცილა და სავარძელში ახალი დამჯდარი იყო რომ კარზე ისევ ვიღაცამ დააკაკუნა.
–ვერო რა დაგრჩა?
კარი გააღო და კართან ამჯერად ნოა დახვდა.
–ნოა ბო...
–გაჩუმდი და მე მომისმინე.
–გისმენ
–ჯერ შემოვალ კარგი?
–რათქმაუნდა!
ნოა სავარძელზე დაჯდა ნაია მდივანზე.
–აბა გისმენ.
–მე ბევრი ვიფიქრე და მივხვდი რომ პოპულარობა ცუდი არაა და თუ შენ ეს გაბედნიერებს უნდა შევეგუო!
–სერიოზულად?
–კი
–საუკეთესოხარ!–ნაია წამოხტა და ნოას ჩაეხუტა.