გიჟი ხარ და მეც გამაგიჟე... (თავი 9)
სასიამოვნო... საოცრება... სიგიჟე...ბედნიერება... ტკივილი... სიხარული...მონატრება... და კიდევ ბევრი რამ რაც შეგიძლია მიუწერო სყვარულით განცდილ გრძნობებს... მეცნიერებისთვისაც კი ამოუცნობია გრძნობა „სიყვარული“ „შავ ხვრელზე“ „ბერმუდის სამკუთხედზე“ და კიდევ ბევ რამეზეც კი უბრალოდ ერთი სიტყვა, რომელიც სულ რაღაც ცხრა ასობგერისაგან შედგება და სულ რაღაც ოთხ მარცვლიანია... იმდენი გრძნობა უკავშირდეა ერთ სიტყვა „სიყვარულ“-ს, რომ სულ რომ გაუთავებლად ილაპარაკო ერთი დღე, ერთი კვირა, ერთი თვე, ერთი წელი და ერთი საუკენეც კი მაინც ვერ ამოწურავ ამ თემას... ყველას ინდივიდუალური შეხედულება გააჩნია... ყველა სხვადასხვა ემოციას განიცდი... ზოგისთვის უბრალოდ ერთი სიტყვაა, რომელიც არაფერს წარმოადგენს... ზოგითვის კი მთელი სამყარო... მაგალითად ჩემთვის მთელი სამყაროა... მარტო თემა „სიყვარულს“ შემიძლია დავუთმო „ვორდის“ ერთი...ორი...სამი.......ათი და კიდევ უამრავი გვერდი.... სიყვარული ეს ის გრძნობაა, როდსაც თავისუფალი ხარ და გინდა ბოლო ხმაზე იყვირო თუ როგორ ძალიან გიყვარს... ყველაფრის მიმართ გაგაჩნია ადამიანს გრძნობა, მაგრამ განსაკუთრებულად იმ მეორე ნახევრის მიმართ, რომელიც ავსებს, ერთ მთლიანს და სრულყოფილს ხდის... როდესაც შეყვარებული გყავს განსაკუთრებით მაშინ ხარ თავისუფალი, რადგან შენ იცი, რომ როდესაც მოგინდება მიხვალ ჩაეხუტები, აკოცებ, მოეფერები, ეტყვი რომ გიყვარს... და არა იოცნებებ ამ ყოველივეზე.... მართალია ეს არაფერია იმასთან შედარებით რაც რელურადაა და ასე ვთქვათ „ზღვაში წვეთია“ მაგრამ იმედი მაქვს ოდნავ მაინც დაინახავთ რა გრძნობაა სიყვარული და როგორც ვთქვით ოთხი მარცვლისგან და ცხრა ასობგერისაგან შედგება.... საწოლში ვეღარ ვისვენებდი, უკვე აღარ ვიცოდი რა გამეკეთებინა და აი ჩემს კარებზე კაკუნიც გავიგე, ხალათი მოვიცვი და გავაღე, ყველა იყო ნატა, ნია, ალექსანდრე, ლუკა, ნიკა, დათო, ვაკო, შვიდივე ჩემთან იყო... -რა ხდება?...-ვიკითხე გაურკვევლობაში მყოფმაა.... -შენს ნომერს ყველაზე დიდი ვერანდა აქვს ხოდა ამაღამ ვერთობიით, აბა აქ რისთვის ჩამოვედით?(ლუკა) -აჰამ ვერთობით ესეც არ დაგვიწყვებია-თქვა დათომ და ორი დიდი სავსე პარკი აწია... -ვაიმეე... შემოდიით...-წამოვიყვირე და ყველა აივნისაკენ გაიქცა... ბოლოს ალექსანდრე შემოვიდა, იქურობა მოათვალიერა და, როგორც კი დაინახა, რომ არავინ იყო ეგრევე დაკეტილ კარებზე ამაკრა, ვნებიანად მაკოცა და ისიც გავიდა გარეთ... არა რა გამაგიჟებს ეს ბიჭი... ტანსაცმელი ჩავიცვი, პლედი მოვიფარე და მეც მათთან გავედი... -აბა რას ვაპირებთ?-ვიკითხე მე... -რავი აგერ კარტიც გვაქვს, სასმელი და რამეს მოვიფიქრებთ(ნატა) -ძალიან კარგი...-ყველანი მაგიდასთან მდებარე პუფებში ჩავჯექით და პლედები შემოვიფარეთ... -მოვიფიქრე(ნატა) -აბა თქვი(ვაკო) -მოკლედ ჩვენ იცი რა ვითამაშოთ?! მოკლედ ასე ქვია მე არასდროს...(ნია) -აუუ ეგ რა თამაშია?-(იკითხეს ოთხივე ბიჭმა ერთად) -მოკლედ მე აგიხსნით, ანუ ყველა ვწევთ ათ თითს ერთი იძახის მე არასდროს...აი მაგალითად მე არასდროს მიჭამია ხაში, ხოდა ვისაც უჭამია ის წევს ერთ თითს და ვინც ყველაზე ადრე მორჩება თითებს ის გავარდება და შემდეგ ასე გრძელდება...-უცბათ ავუხსენი მე... -კაი თამაშია პროსტა თითის ჩაწევასთან ერთად ის ადამიანი ერთ ჭიქა არაყს დალებს... მოსულა?(ვაკო) -არა გოგოები არ დალევენ-მკაცრად თქვა ლუკამ... -აუუ კარგი რა ლუკააა...-დავიწყე წუწუნი... -ტასო არამეთქი...-უფრო გაუმკაცრდა ხმა... -ხო კარგი-ბოლოს დავნებდი... -კარგით მაშინ წაგებული ერთ სურვილს უსრულლებს მოგებულს, თუ არ შეასრულებს მაშინ მოუწევს საცვლების ამარა ჩავიდეს ქვემოთ და ასე შემოიაროს მთელი პირველი სართული-თქვა ვაკომ და სიცილი ატეხა... ამაზე ყველას გაგვეცინა და საბოლოოდ ამ გამოწვევას დავთანხმდით... არა რა ჩვენ ხომ გიჟები ვართ რა გიკვერთ... ააა არ გიკვირთ? კაი მაშინ ჩუმად ვარ... მოკლედ დააიწყეს თამაში და პირველი წააგო ტასომ, რადგან ყველა ხუთი თითივით იცნობდა მას და ყველაფერი ზუსტად იცოდნენ, ხოდა სამიზნედ ამოიღე ტასო და წააგებინეს კიდეც... ხოლო მოგებით მოიგო ვაკომ... ტასოს რომ გაახსენდა ვაკოს ოინები ეგრევე ყვირილი დაიწყო.... -არა არა მე ამას სურვილს არ შევუსრულებ არ იცოდეთ მაინც რა აზრები უტრიალებს თავში-ვწუწუნებდი იქნებ თავი დამეხსნა მისი „მარწუხებიდან“.. -კარგი მაშინ მიდი გაიხადე და ჩადი...(ნიკა) -აუუუუუუუ ხო კარგიი გისმენ-მივხვდი, რომ აზრი არ ქონდა რადგან უარესის გაკეთება მომიწევდა თუ არ შევუსრულებდი ამ დავალებას... -მოკლედ-დაიწყო და მზაკვრულად გაიცინა ახლა ახეთ რაღაც საშინელებას დააბრეხვებს... ჯერ მე შემომხედა შმდეგ ალექსანდრე...-ტასო, მიდი და სანდროს აკოცე ტ -უ-ჩ-ე-ბ-შ-ი ეს იმიტომ დაგიმარცვე, რომ მერე არ თქვა არ დაგიკონკრეტებიაო... -რააა ნორმალური თუ ხარ?! სულ გააფრინე? არ შევისრულებ ხომ ვთქვი არა რაღაც საშინელებას იტყვისთქოოო..-მართლა სულ გააფრინა ხო? რა ამას უნდა ახლა მე ალექსანდრეს ვაკოცო? „-ვითომ არ გინდოდეს რა“ დამცინა ალტელეგრო, ნუ პრინციპში კი მინდა, მაგრამ ამათთან? შანი არაა.... -ტასო მაშინ ხომ იცი რაც მოხდეება?(დათო)-აუუუ ნეტა რას ვთანხმდებოდი ამ წესებს რა... -ვაიმეე ხომ კარგით-წამოვიყვირე სახედამანჭულმა და ალექსანდრესკენ წავედი, ის ცინიკური ღიმილით და ვნებიანი თვალებით წამოდგა, მასთან მივედი ერთი ღრმად ამოვისუნთქე და ტუჩებზე ნაზად ვააკოცე, მოშორებას ვაპირებდი, რომ თვითონ დამიჭირა და ველურივით მაკოცა... ჩემს ყურს მხოლოდ ტაშის ხმა ხვდებოდა და მეტი რაფერი... უცბათ მოვშორდი და აწითლებული დავჯექი ჩემს სკამზე, გოგოებს გავხედე და ტუჩის მოძრაობით ვანიშნე, რომ შემდეგ ნოვუყვებოდი ყველაფერს, მათაც თავი დამიქნიეს და თამაში გავგრძელეთ, ღამის ოთხ საათამდე ვთამაობდით, ხან რა გავაკეთეთ ხა რა, ხან ვილაპარაკეთ და ასე შემდეგ... მოკლედ ძალიან მაგრად გავერთეთ... ბოლოს უკვე ყველა, რომ წავიდა გოგოები დარჩნენ... საწოლზე დავწექით და ყველაფერი მოვუყევი, ისინი იცინოდნენ, მე ვწითლდებოდი და ასე ჩაგვეძინა სამივეს ერთად...არა მე ვის რას ვატყუებ მ ]ე არ დამძინებია, მე მხოლოდ ჩემზე და ალექსანდრეზე, ალექსანდრეზე და ჩემზე, ჩვენზე, მასზე ვფიქრობდი, ბოლოს უკვე საათს, რომ დავხედე შვიდი ხდებოდა და მეც მაშინვე გავითიშე... ნეტა რა იქნება ხვალ? ზეგ? მაზეგ? ან თუნდაც ოთხი წლის შემდეგ? ტასოს ცხოვრება ერთფეროვანი აღარაა, უკვე მის ცხოვრებაში გაჩნდა ალექსანდრე, რომელიც სიცოცხლეზე მეტად უყვარს... დიახ უყვარს და ამას სრულიად იაზრებს, მაგრამ ალექსანდრე?! მას უკვე დიდი ხანია სიგიჟემდე უყვარს ანასტასია.... ეს ორი უბრალოდ ბედნიერებაა და მეტი არაფერი... //////////////////////////// ჩემო ტკბილებო ძალიან დიდი მადლობა, რომ ასეთი ტკბილები ხართ და ასეთ ტკბილ კომენტარებს მიწერთ... განსაკუთრებით რომლებიც მიყვარხართ ალბათ მიხვდებით, ძალიან დიდი მადლობა, რომ სულ მიწერთ ტკბილ კომენტარებს და სულ ჩემთან ხართ... ხომ იცით თქვენი კომენტარები ჩემთვის ყველაფერია.... მიყვარხართ ტკბილებოოოო.... შემდეგი თავი ბოლო იქნებააა აბა ისიამოვეთ... გ ი ჟ ი ხ ა რ დ ა მ ე ც გ ა მ ა გ ი ჟ ე . . . სიყვარილით:“მე“ |
 |
 |
 |
ტესტები
სხვა გვერდები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
თქვენი აზრით, ქალებისთვის, რა ასაკშია მიზანშეწონილი დაოჯახება?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.
