ვიხსენებდი მოგონებებს, რომელიც მტანჯავდა და ტკივილს მაყენებდა. გავიხსენე ის ბავშობა, რომელიც ბოლოს მიღებდა და მანადგურებდა შემდეგ კი მამა , რომელიც ასე ძალიან მიყვარდა და მეყვარებოდა ალბათ ეს რომ არ მომხდარიყოოო. ალბათ გაინტერესებთ,რა მოხდა? და ალბათ ისიც დაგაინტერესებთ ვინ ვარ მე ?
მე ერთი უბრალო გოგო ვარ რომელიც მამამ ბავშვთა სახლშიი დატოვა. მას მერე ვიზრდებოდი იქ როცა სრულ წლოვანი გავხდიი და მომიწია იქიდან წამოსვლა სახელიი მე თვითონ დავირქვი და მამაჩემის მოძებნას შეუდექიი. ახლა მე ანნა როუზი ვარ 18 წლის ხოლო ნამდვილი სახელი კი ჰეილი სმიტია, რომელიც უკვე უკვალოდ გაქრა.
როცა ბავშთა სახლში ვცხოვრობდი გავიიცანი ისეთი ადამიანი ვინც მამაჩემის მოძებნაშიი დამეხმარებოდა ხოლო სანაცვლოდ მე მისი ცოლი ვიქნებოდიი იქამდე სანამ მამას არ ვიპოვიდი და დავსჯიდი იმის გამო რაც მე გამიკეთა . თავისსავე შვილს ყველაფერი გაუნადგურა და ამის მერე გაინტერესებთ ვაპირებ თუ არა რომ ვაპატიო ეს ყოველივე?
აიი ამ კითხვას პასუხს მერე გავცემ ,როცა ვიპოვი და გავანადგურებ ისევე როგორც მან გამანადგურა 14 წლის წინ.

14წლის წინ
_მამა ამ ატრაქციონზეც დავჯდეთ რა ? ვთხოვდი მამაჩემს რომელმაც ატრაქციონზე დამსვა
_კარგი ,მაგრამ იცოდე ეს ბოლოა
_იესს ვკიოდი ბოლო ხმაზე
და აი მოვრჩით გართობას და წასვლა დავაპირეთ
_მა დედა სად არის ?
_ის ცაშია და ზემოდან გიყურებს მითხრა მან
_ ეგ როგორ მე რომ ვერ ვხედავ ? ვკითხე მე
_ მთავარი არა დაინახო მთავარია ის გხედავდეს
ამის მერე არცერთს ხმა არ ამოგვიღია ხელი_ხელ ჩაკიდებულები მივდიოდით ის თავისთვის ფიქრობდა მე ჩემთვის. მანამ სანამ თავშესაფრამდე არ მივედით
_მა სახლში არ მივდივართ ?
მას ხმა არ გაუცია უბრალოდ მითხრა, რომ დაბრუნდებოდა მაგრამ მას მერე არ მინახავს
არც სიზმრებში და არც ცხადში . სულ ველოდებოდი მაგრამ ის არადა არ მოდიოდა მე კი ველოდებოდი მანამ სანამ არ მივხვდი რომ ის აღარ დაბრუნდებოდა .


პს (ვიცი რომ პატარა თავია მაგრამ შევეცდები გავზარდოო. იმრდი მაქვს ბერი შეცდომა არ მექნება და თან მოგეწონბათ )