გამარჯობა მე ვარ ანასტასია ჭუმბაძე ვცხოვრობ თბილისში ბერი გაბრიელ სალოსის ქუჩაზე. ვარ 17წლის და შესაბამისად ვსწავლობ სკოლაში. მყავს 2 საუკეთესო მეგობარი მარი გიორგობიანი და ელენე კობახიძე. გიკვირთ თუ არა სამივე ერთ ბინაში ვცხოვრობთ. თითქმის ერთი ოჯახი ვართ, თუ მათთან ვრჩები დედაჩემი არც კი მიკითხავს ხოლმე, ხო მართლა დედა თეონა მანჯავიძე, მამა ზურა ჭუმბაძე, ძმა ლუკა ჭუმბაძე რომელიც საზღვარგარეთ არის და საქართველოში არ ცხოვრობს. ესეჩემი ოჯახი.

----------

დილით მაღვიძარას ტვინის წამღებმა ხმამ გამაღვიძა, თვალები გავახილე თითქოს დაბურული მინის წინ ვიდექი თვალები მოვიფშვნიტე და წამოვდექი, იასამნისფერი ხალათი მოვიცვი და სააბაზანოში შევედი, დილის პროცედურები ჩავიტარე და უკან გამოსულს დედაჩემის ხმა გავიგონე, გაიღვიძეო რა დაემართა დედამ ასე გვიან რომ დამიძახა თითქოს უცნაურად მოხდა ყველაფერი დილაც კი სხვანაირად დაიწყო საკმაოდ ბნელოდა, ფანჯარაში გავიხედე მზის სხივიც კი არ ჩანს, საათს გავხედე და ოი საოცრება მაღვიძარა ერთი საათით ადრე დამიყენებია ახლა კი რვას ოცი აკლდა სიმართლე რომ გითხრათ ადრე კიარ ვიღბიძებ ხოლმე სადაც ცხრას რომ ოცი აკლია მაშინ შევდივარ ხოლმესააბაზანოში. შეიძლება კი გიკვირთ მეთორმეტე კლასელი სკოლაში რატომ დადისო მაგრამმე იმას გეტყვით რომ სახლი ჩემი არსობისაა და მხოლოდ ბინაში ვარ ან გოგოებთან და სამყაროსთან კომუნიკაცია ხომ უნდა მქონდეს. წელს არ ვაბარებ ვერ ავირჩიე რა ავირჩიო ინგლისური ფილოლოგიური თუ არქიტექტურა. ამიტომაც ინგლისურზე მასწავლებელთან შევალ მერე ხაზვაზე და ხატვაზე. მოკლედ რადგან მომზადევბული ვიყავი მეცვა:თეთრი მოკლემკლავებიანი ზედა და ვარდისფერი შორტი რომელიც მოკლე არის (არ იფიქროთ რომ გარყვნილი ბო*ი ვარ, პირიქით ძალიან კარგი გოგო ვარ ისეთი კარგიც კი რომ ჯერ პირველი კოცნაც კი არ მქონია.თუ იმას არ ჩავთლით რომ ბიჭმა ხუთი წლის ასაკში ტუჩზე ტუჩი მომადო.) თეთრი კედები და ჯინსის მოსაცმელი გადავიკიდე შავი სპორტული ჩანთა და სამზარეულოში გავედი დედას საჭმელი უკვე გამზადებული ქონდა და გაუკვირდა ასე ადრე რომ აცდექი მეც მოვუყევი ჩემი ამბავი და დამცინა მითხრა მაღვიძარას გამოსართავად ხელში რომ დაიკავებ საათი არ უნდსა შეამოწმოვო (მამაჩემი ადვოკატია და ადრე მიდის თუ საქმე აქ ხოლმე) შევჭამე ომლეტი და მარისთან წავედი ჯერ ამდგარიც კი არ იყონუ მე ვიზე რას ვამბობ ცხრის ათი წუთი იყო ავაგდელოგინიდან გაემზადა თან მეკითხებოდა ეს ჩავიცვა თუ ესობოლოს ჩემი და მისი არჩენანი თეთრ ზედაზე და მწვანე ნაჭრის კომბინიზონზე შევაჩერე ფეხზე თEთრი კედები ჩაიცვა და ჩემსავით სპორტული ჩანთა გადაიკიდა ოღონდ "suprame"თუ როგორც არის იმის ჩანთა. მერე ელენესთან ავედი დაგამზადილი რომ დაგვხვდა და იმასაც თეთრი ზედა რომ ეცვა სულ გადავირიეთ მეთქვი ეს დღე თეთრი ზედის დღედ შევრაცხოდ თქო ფეხზე კი ყვითელი ჩემნაირი შორტი ეცვა გარეთ გავედი თუ არა მაშინვე ვიღაც გადარეულმა ტალახში არ ამომგლუგნა მე უბედური ყველგან რომ არაფერში არ მიმართლებს სახლში ავბრუნდი და გამოვიცვალე ეხლა კი მშვიდობიანადდავადეწქით სკოლის გზას.