კარადა გამოვაღე,რაც მომხვდა ხელში ჩავიცვი,ყვითელი ზედა და დახეული ჯინსები.
-დე უნივერსიტეტში მაგვიანდება მამას მოკითხვა გადაეცი,რომ გაიღვიძებს.წავედიი.
-არა ასე მშიერი კუჭით გაქცევა რა უბედურებაა,ხო,კარგი კარგი
***
შარშანდელ დაბადებისდღეზე მამიკოს ნაჩუქარ მინიკუპერში ჩავჯექი და უნივერსიტეტში მივდივარ,მანქანაში მუსიკებს ხმა ავუწიე და გუშინდელ მომხდარ ამბავს ჩავუღრმავდი,რომელმაც ძალიან ამაფორიაქა.დღევანდელ დროში ძნელია გაარჩიო ვის მართლა უყვარხარ და ვინ გიყენებს.თუმცა გაგასგან ეს მოულოდნელი იყო მაინც.
და აი უნივერსიტეტიც.ყოველ დილით გაგა მხვდება ხოლმე შესასვლელში და ყავას ერთად ვსვავთ გაკვეთილებს ვიმეორებთ თუმცა არავინ არ ჩანდა.ნუთუ მას დაავიწყ..
-ნატაშ მოხვედი?იცი გუშინდელის გამო ბოდიში უნდა მოგიხადო,დამნაშავე ვარ,
-დაწყნარდი გინდა ყავა დავლიოთ?
-კი,
-კარგი ახლა მომისმინე, შენ იცი რომ სანდროს შემდეგ მე არავინ არ მყოლია,რაც ის...და ცრემლები ვეღარ შევიკავე
-კარგი ნატაშა დაწყნარდი გთხოვ-გაგამ ხელი გადამხვია და ჩემი დაწყნარება დაიწყო
-რაც ის გარდაიცვალა მისი დავიწყება მიჭირს????ხომ იცი როგორ მიყვარდა,და ახლაც მიყვარს,ვიცი მას გაუხარდება მერომ ცხოვრება გავაგრძელო მაგრამ არ შემიძლია,შენთან ვერ ვიქნები გამიგე გთხოვ.
-სხვა პასუხს არც ველოდი,ბოდიში საერთოდ რომ გრძნობები გაგიმჟღავნე.
წრრრ.წრრრრ...
-ლექცია იწყება..
სამედიცინოზე ვსწავლობდი
ჰოო იმ სამედიცინოზე გოგოებს მდიდარი მამები რომ ყიდულობდნენ დიპლომებს...ვინც შემხედავდა ჩემზეც იგივეს იტყოდა თუმცა დამიჯერეთ ბევრი ვიწვალე აქ რომ მოვხვედრილიყავი..