ყოველთვის როცა თვალებს ვახელ უსასრულო სიბნელეს ვხედავ.

სამყარო ფერების გარეშე იგივეა რაც საჭმელი დანამატების გარეშე.

გამარჯობა მე კიმ სოკ-ჯინი ვარ, 24 წლის,ვცხოვრობ ქალაქ სეულში და... სხვა რა გითხრათ? მიყვარს არაფერი და მძულს არაფერი საკუთარი თავის გარდა.

ჩემი ცხოვრება ზედმეტად მოსაწყენია,არაფერს ვაკეთებ,მთელი დღეები სახლში ვზივარ და რაიმეს ვუყურებ...

გუშინ წინ დედაჩემა ჩემი სიმღერის ვიდეო დადო,უნდა გენახათ რა მოხვდა.

ამდენი სიძულვილი ცხოვრებაში არ მიმიღია.

ახლა უფრო მეტ ადამიანს ვძულვარ ვიდრე ადრე.

არაუშავს ყველაფერი გაივლის.

ან რეალობას თვალი გავუსწოროთ არაფერი გაივლის.

არაფერი გამოსწორდება.

საწოლიდან ვდგები და საბაზონოში შევდივარ.
წყლის წვეთები ნელა მოსრიალებს ჩემს კანზე და ძირს მიიწევენ,თვალებიდან ცრემლები მომიდის,დავიღალე,მინდა ყველაფერი დასრულდეს.



[b][/b]....
ესეც პირველი თავი ^^ მითხარით ღირს თუ არა გაგრძელება ????