ოთახში ასვლის თანავე ლეპტოპი ავიღე და ინსტაგრამზე "თესთი"-ს გვერდი მოვძებნე, გადავწყვიტე მაკარონი სოუსით გამეკეთებინა. დაბლა ჩავედი
-მაკარონი სოუსით ვინმეს უნდა?
-სიამოვნებით შევჭამდი შენს მომზადებულს-ჯეი კვადრატმა მიპასუხა.
მე სამზარეულოშო გავედი-მოიცა ეს რაიყო?-გავირინდე ფიქრებში და უცებ წყლის დუღილის ხმა მომესმა. მაკარონი ჩავყარე და პომიდორს დავუწყე ჭრა სოუსის მოსამზადებლად, მერე ყურსასმენები გავიკეთე და 1/4-ის "ნუ ცდილობ"-ის მოსმენა დავიწყე. უცებ რაღაც მძაფრი სუნი მეცა, მე ეგრევე ქვაბს შევხედე ხომ არ გაკეთდათქო, მაგრამ მაშინვე მივხვდი რომ ეს საჭმლის სუნი არიყო ეს სუნამოს სუნი იყო, მაცივრისკენ გავიხედე და იქ ჯეი კვადრატი იდგა.
-აქ რაგინდა?-ცალი ყურსასმენი მოვიძრე და მობეზრებული სახით ვკითხე.
-შენს გამო არ მოვსულვარ წყალი უნდა დამელია-თქვა და ჭიქა მოიყუდა, რომ დალია პირი სახელოთი მოიწმინდა, რა საზიზღრობაა!
-როგორც ვხედავ მორჩი, ახლა კი წადი!-ისევ ყურსასმენები გავიკეთე.
ეს სიმღერა ძალიან მამშვიდებს, შემიძლია უსასრულოდ ვუსმინო და არ მოწყინდება. მერე ვიღაცამ მხარზე ხელი მომკრა.
-უკაცრავად-გაბრაზებულმა შევვხედე ჯეი კვადრატს.
-მაკარონი გაკეთდა, შენ კი აშკარად არ გამოგდის პომიდვრის დაჭრა დაგეხმარები შენ მანამდე მოცარელა გაამზადე-თავაზიანი ხმით თითქოს შეეცადა გული მოელბო.
-კარგი-რატომ დავეთანხმე არვიცი, მაგრამ ის კი ნათელი იყო რომ პომიდვრის დაჭრა ნამდვილად არიყო ჩემი საქმე.
-ყურსასმენებს არმოიხსნი?
-რასაჭიროა დაწეულიმაქვს.
-ელემენტარული პატივისცემის და ზრდილობის საკითხია.
-მოიცა შენ ახლა მამცირებ, და ჩემს ზრდილობას აკრიტიკებ?!
-არ...
-წადი აქედან სწრაფად არმინდა შენი დახმარება!
-ბოდ...
-წადითქო ახლავე!
შეშენებული ოთახიდან გავარდა, რა თავხედია! ზრდილობას მიკონტროლებს, თან ეგეც არმყავდეს მნიშვნელოვანი პირი რომ რასაც იტყვის ავუსრულო! მერე წყალი დავლიე მოვეშვი და მაცივრიდან გამზადებული სოუსი გამოვიღე და მაკარონს მოვასხი. ლანგრით სამი თეფში გავიტანე
-მოიცა ვიღაცის აკლია ჩვენ 4 ვართ-დაიწუნა ჯეილომ.
-არავისი არაკლია მე სამზარეულოში შევჭამ-ვუპასუხე დაუფიქრებლად.
-კაი რაა...იყავი აქ გარიყულიხარ ცალკე რომ დაჯდე?-მთხოვა ლეამ.
-არა არა როგორ გეკადრება, ვინმეს რომ ჩემი ლაპარაკის ტონი არ ესიამოვნოს ან ზრდილობა?-ჯეი კვ ადრატს თვალი ჩავუკარი-არვღირვარ ზოგიერთების დისკომფორტად მერწმუნე-ნაგლი ღიმილით გადავხედე ყველას და სამზარეულოში გავედი.
მაკარონის ჭამა დავიწყე და დავფიქრდი რომ ბოლო ზაფხულია და მისი დამთავრების თანავე იწყება კოლეჯი, მეგობრები გავიფანტებით. მე შეიძლება სხვაგან მოვხვდე, ლეა სხვაგან ჯეილო სხვაგან. მერე ლეას მივწერე რომ სამზარეულოში გამოსულიყო, ის მალევე მოვიდა.
-ვიკა, რახდება აბა გისმენ.
-ლეა, ხვალ შოპინგზე რასიტყვი?
-ხვალ? კი თავისუფალივარ. მაგრამ მაშინ კვირის ბოლოს მამა უნდა ვნახო და წამომყევი კარგი?
-რათქმაუნდა
-ახლაკი რახდება?
-რასგულისხმობ?
-ჯეიჯეი
-არანაირი არაფერი
-მაშინ ეს ნამიოკები რასნიშნავს?-გამომცდელი თვალებით შემომხედა ლეამ.
-კაი რა სულ რაღაც 1 საათის გაცნობილია!
-აშკარად რაღაც ხდება და მე გავარკვევ! იცოდე ვერაფერ დამიმალავ!
-კაი აღარ გვინდა მაგაზე ლაპარაკი! ლუკა?
-ლუკა 2 კვირაში ჩამოვა დედამისთანაა შვედეთში
-კარგია.
-შენი სტუმარი მიდის ლეა-ოთახში ჯეილო შემოვიდა.
-კარგი ვიკა მე გავალ გავაცილებ და მოვალ.
-კარგი მიდი.
ის მალევე მოვიდა, მერე ჯეილო დაგვემშვიდობა და დასაძინებლად წავიდა. მედა ლეამ ლაპარაკ-ლაპარაკში გავათენეთ. დაახლოებით ღამის 4 საათი იყო კეი კვადრატმა მომწერა
-არგძინავს?
-ჩემი ნომერი საიდან იცი?
-მაცივართან შენიაზრით რას ვაკეთებდი?
-საზიზღარო! რაგინდა მაწუხებ უკვე!
-ხვალ ლეა და ჯეილო ჩემთან მოდიან წვეულებაზე საღამოს 9-ზე და შენ წამოხვალ?
-ხვალ მე და ლეა შოპინგზე მივდივართ
-ხოხედავ ტყუილი არგამოგდის ლეა ჩემთან მოდის და შენთანერთად როგორიქქნება შოპინგზე თან ვინ მიდის საშოპინგოდ საღამოს 9-ზე?
-ვნახოთ თუმეცალა მოვალ
-მოხარული ვიქნები
მერე გამეღმა და ლეამ ეგრევე შემნიშნა რათქმაუნდა
-რახდება გოგონი?-მკითხა ლეამ
-არაფერი, ჯეი კვადრატმა წვეულებაზე დამპატიჟა
-მერე მოდიხარ?
-თქვენ თუ წამოხვალთ კი!
-ჩვენ მოვდივართ
-მაშინ ახლა დავიძინებ ხვალისთვის ენერგია მჭირდება
-კარგი სიყვარულო ძილინებისა
მე ოთახში ავედი სახის დასატენიანებელი ნიღაბი გავიკეთე და პიჟამო ჩავიცვი და დასაძინებლად დავწექი.