ეშინოდა, რცხვენოდა, ტკიოდა, უხაროდა, უყვარდა ღმერთო რა ძლიერ უყვარდა ეს კაცი. მისი ხმა რომ გაიგო, მისი შეხება რომ იგრძნო თითქოს სამყარომ ბრუნვა შეწყვიტა. ყველა შეგრძნება გაუქრა და სიმშვიდე დაეუფლა, აუხსნელი , არაამქვეყნიური სიმშვიდე . მისი თითები თმებში რომ მოძრაობდნენ, მისი ტუჩები სახეს რომ უკოცნიდა და ცრემლიანი დაწითლებული თვალები
_ჩემი მარიამი...ჩემთან ხარ . ჩემთან ხარ .... მაპატიე , მაპატიე რომ ვერ დაგიცავი. მაპატიე ჩემო ერთადერთო..._მისი სახე რომ დაინახა თითქოს გონს მოვიდა. ისეც ისე ჰყავდა სხეულზე მიკრული_მოვკლავ გეფიცები... შენ თავს ვფიცავარ წამებაში ამოვხდი სულს . ღმერთო როგორ მომენატრე...მეგონა ვეღარ გიპოვიდი. სად იყავი მარიამი... მითხარი გამოიქეცი? ის სად არის...სად არის ის
_არ არის...არაფერი მითხრა გთხოვ . სახლში შევიდეთ და უბრალოდ ჩამეხუტე. ყველა წავიდეს...არავინ მოვიდეს გთხოვ . არ შემიძლია _ მკერდზე მიეკრო. იქვე აკოცა და მკლავები ყელზე მოხვია.
_მარიამ ... მან
_გთხოვ ... გემუდარები , თუ გიყვარვარ უბრალოდ დაივიწყე ყველაფერი დღეს დაივიწყე მხოლოდ ერთ კითხვაზე მიპასუხე
_შენ როგორც გინდა...შენ როგორც მეტყვი ისე იქნება _ ხელებს უკოცნიდა. ჩალურჯებულ მაჯებზე კოცნიდა და ისე უყურებდა
_კარგად დაფიქრდი და ისე მითხარი ...სოფიო გიგანს იცნობ ?
_წარმოდგენაც არ მაქვს ვინ არიან ეგ გიგანები... მაგ თორნიკეს ჰყავდი ხომ? ეს სოფიო ვინღაა
_არ ვიცი...ახლა არაფერი ვიცი, მაგრამ გავიგებთ. სახლში შევიდეთ
_როგორ ხარ დასუსტებული არაფერს გაჭმევდა ის ? _ ხელში აიყვანდა მაგრამ არ შეეძლო ისევ შეხვეული ჰქონდა
_მაჯებზე რა გჭირს... აქ ტყვია მოგხვდა მახსოვს , მაგრამ
_არ ვილაპარაკოთო ხომ თქვი. მოიშორე ეგ რაღაც. ჩემს მაისურს მოგცემ.
_ხო...შხაპის მიღება მინდა . მშია და ჩახუტება მინდა. აქ მარტო ხარ? _სააბაზანოსკენ წავიდა პირდაპირ. დუშის ქვეშ დადგა , კედელს იყო მიყრდნობილი და არ მოძრაობდა
_მარიამ ...
_დაურეკე რა ყველას და უთხარი . რამდენიმე დღეში დავბრუნდებით_თქო
_ყველაფერი აქაა... საკიდზე ვტოვებ.
დიდხანს იყო კაბინაში. არ იცოდა როგორ უნდა მოქცეულიყო, ალექსანდრესთანაც კი არ უნდოდა საუბარი. საერთოდ ვერ ხვდებოდა მდგომარეობიდან როგორ გამოვიდოდა.
ალექსანდრემ რომ დაუკაკუნა კაბინის კარზე მერე მოვიდა გონს
_მარიამ...
_ჰო...გამოვალ ახლავე
_გინდა დაგეხმარო?
_არა გადი შენ და მოვალ მეც
_კარგი... კართან ვიქნები
_კარგად ვარ
_მატყუებ_ჩუმად თქვა და გავიდა.
ყველას დაურეკა. გააფრთხილა რო არავინ გამოჩენილიყო. შეეცადა თავის მოწესრიგებას უარესად რომ არ ენერვიულა მარიამს, მაგრამ წვერში და არეულ თმაში საშინლად გამოიყურებოდა ამ ჩაშავებული თვალის უპეებით და ფერმკრთალი სახით.
ოთახში შეიტანა საჭმელი და მარიამის გამოჩენას დაელოდა. ათასი კითხვა ჰქონდა, ვერ მშვიდდებოდა , მაგრამ ყველაზე მეტად მარიამის მდგომარეობა ადარდებდა. თავდახრილი რომ შევიდა ოთახში ნელი ნაბიჯებით გული შეეკუმშა.
_შემომხედე, გემუდარები მარიამ მითხარი რატომ დაგვემართა ეს. რა უნდოდა იმ კაცს ჩემგან...მან ფოტოები გამომიგზავნა შენი და ...დამელაპარაკე რა მარიამ გთხოვ
_შენ არაფერ შუაში ხარ მე ვიცი...ღმერთს მობეზრდა ჩვენი ბედნიერება ეტყობა წონასწორობა დაირღვა _ შებრუნდა და სავარცხალი აიღო. ძალა არ ჰქონდა და შეეშვა
_მოდი ჭამე ...ნახე შენი საყვარელი სალათი მოვამზადე. წვენიცაა _ თავზე აკოცა და საწოლთან მიიყვანა
_შენ? არ გინდა? ნეტავ იცოდე რას გავხარ...მგონი ჩემზე ცუდად ხარ
_კარგად ვარ მე...შენ რომ ჩემთან ხარ ე.ი კარგად ვარ _ხელიდან სახვევი მოიხსნა . დაბუჟებული ხელი აამოძრავა და მერე ლანგარი აიღო _ მე გაჭმევ...
_ერთად ვჭამოთ ...ყელი მტკივა ბევრს ვერ შევჭამ
_კარგი _ გაწითლებულ ლოყაზე აკოცა და ცხვირის წვერით შეეხო_ხელებს დავამტვრევ
_ხომ გთხოვე
_თვითმრფრინავი მოფრინავს თუ მატარებელი მოდის _ჩანგალი აიღო და გაიღიმა
_ალექსანდრეე
_აბაა თვითმფრინავიი მოფრინაავს _ ხან მხარზე კოცნიდა, ხან თავზე , ხან ხელზე . ცოტა აჭამა მერე წვენი დაალევინა და ბოლოს მის გაწუწულ თმებსაც მიხედა. მის ზურგს უკან დაჯდა და საქმეს შეუდგა. მარიამი თვალებდახუჭული იჯდა და ცდილობდა თავი შეეკავებინა. არ მოსწონდა, მისი შეხება პირველად აღიზიანებდა. უცებ მოშორდა და გვერდით გაიწია
_აღარ მინდა... დაწექი უბრალოდ და მითხარი მაჯებზე რა გჭირს
_გამეჭრა... დავწვე?
_მცივა...პლედი მინდა _ სიშიშვლე ვერ აიტანა. პლედში გაეხვია და ისე ჩაეხუტა ალექსანდრეს.
დიდხანს იყვნენ ჩუმად. დაძინება ვერ მოახერხა სულ ბოლო ორ კვირაზე ფიქრობდა . ახსნას ვერ პოულობდა . როგორ შეიძლება მეორე ალექსანდრე ყოფილიყო სადღაც სხვა ქვეყანაში და მისი სახელიც იგივე ასოზე დაწყებულიყო. ვერ მოისვენა, ცოტაც და თავი გაუსკდებოდა
_მელაპარაკე მარიამ...ალექსანდრე ვარ ვიღაც სხვა ხომ არა
_რატომ გადაიჭერი ვენები... გინდოდა დანებებულიყავი ?
_სიკვდილის გათამაშება მინდოდა და ხო...რომ ვერ მეპოვნე ან რომ მოეკალი მეც მოვკვდებოდი
_იდიოტი ხარ... რატომ მოკვდებოდი
_მეგობრები ხვდებიან თუ არა იქ არ ვიცი და ისე მოხდა რომ ჯვარი გვაქვს დაწერილი და უეჭველი გნახავდი
_არანორნალური ხარ ხო? მეტჯერ ეგ არც იფიქრო...იქნებ რამე დამემართოს შენ ცხოვრება არ უნდა გააგრძელო? იქნებ რა ხდება მერე
_რა უნდა მოხდეს მერე...ა ხო ვინმე მაგარ გოგოს ვიპოვნი შევიყვარებ და ბევრ ბავშვებს გავაკეთებ მარიამ
_თუნდაც...მაგის გარდა კიდევ ათასი ათი ათასი რამ შეიძლება გააკეთო
_მე რომ რამე გამეკეთებინა არ წაგიყვანდნენ და არც არაფერი მოხდებოდა
_რა უნდა გაგეკეთებინა... მივარდი სამ შეიარაღებულ კაცს და გესროლეს კიდეც. გულში რომ მოგხვედროდა ახლა ვერც დამელაპარაკებოდი
_იმას ასე გაქცევის უფლება უნდა მივცეთ?
_ხო
_რა გაგიკეთა მარიამ... ასე გეშინია ? დაგემუქრა?
_არ მეშინია...მისი ციხეში გამოკეტვა არაფერს მომცემს. არც შენი მკვლელად გადაქცევა. ციხეში ვერ ვივლი შენს სანახავად
_ანუ ვერ ივლი
_ვერა...დამეზარება ვიცი
_მარიამ...სოფიო ვინაა. მისი ცოლია?
_და არის რომელიც კომაშია...რომელიც ვიღაც შენნაირს ხვდებოდა, იმან მიატოვა და სცადა. რა გააკეთა არ ვიცი , მაგრამ ერთი წელია კომაშია . გიგანი ეძებდა იმ ბიჭს რადგან გოგოს წერილი დაუტოვებია და უთქვამს რომ ამ ამბის გამო აღარ შეეძლო მეტის ატანა. არ ვიცი შეიძლება რაღაც ისეთი გააკეთა იმ ბიჭმა რომ გოგომ ტკივილს ვეღარ გაუძლო. მერე ფოტო იპოვნეს სადაც ერთად ხართ...კი არადა ვიღაც არის ვინც შენნაირია, ქართველია და მისი სახელი აზე იწყება ... გიპოვნა. გვითვალთვალებდა და გეგმაც აღასრულა . ის არის ძმა რომელიც შურისძიების სურვილმა ურჩხულად აქცია
_რა ჯანდაბაა მე სულ არ ვარ იქ ნამყოფი ხომ იცი...შენ ხომ იცი რომ არავინ მიმიტოვებია ეგრე და მითუმეტეს
_ვიცი ალექსანდრე...ვიცი, მეც ვუმეორებდი , მაგრამ გონება დაბინდული აქვს. ვერაფერი მოვახერხე, ვერაფერი. ბოლოს სისულელე ვუთხარი და სულ მთლად გავაგიჟე. ნეტავ გამოვქცეულიყავი ან გავჩუმებულიყავი როგორც თავიდან. უნდა დავლოდებოდი შენს გამოჩენას , მაგრამ მეგონა შევძლებდი მის დარწმუნებას ის არ იყო ჩვეულებრივი მანიაკი... ის მისი დის ამბავმა გაანადგურა
_მარიამ იმ კაცმა ქორწილის ღამეს მოგიტაცა...სადღაც ტყეში წაგათრია და კიდევ ...არც კი ვიცი რა
_არ გავუუპატიურებივარ ალექსანდრე ...
_დაგარტყა და შენი ნახევრად შიშველი ფოტოები გამომიგზავნა საშინელი ტექსტით და რა მნიშვნელობა აქ სხვას მითხარი ...
_არ ვიცი ...შეიძლება ყველაფერს აქვს მნიშვნელობა შეიძლება არაფერს. ასე რომ იფიქრა მანაც სწორედ იმიტომ დაგვემართა ყველაფერი
_ვერც კი გაიგო ვის ხვდებოდა მისი და, მერე ვის გამო მოიკლა თავი და ჩვენზე იყარა ჯავრი ...
_მე რომ კომაში ვიყო მთელი წელი რას გაუკეთებდი
_მე შენი ყველა შეყვარებული ვიცი და არ დავუშვებდი თავი მოგეკლა . ვიცი ვერ დაგიცავი და გამოდის რომ ყველაფერი ჩემ გამო მოხდა. ვიღაც მგავს და ამის გამო შენ დაისაჯე
_ალექსანდრე გთხოვ ნერვებს ნუ მიშლი შენ რა შუაში ხარ მითხარი ... მიპასუხე !
_მე რა ვიცი ჯანდაბაა იცი რამდენი ვიფიქრე ? ლამის ყველა ქალი გავიხსენე ვისთვისაც მიკოცნია . ვისაც მოვწონებივარ და უარი მითქვამს. ტვინი ამიფეთქდა და ვიღაც ნაბოზ*რის გამო იმის გამო რომ იმან გოგო მიატოვა ჩვენ დავისაჯეთ.. ახლა რა იქნება მარიამ. ამ დღეების კვალს როგორ წავშლით. შენს სხეულზე იმ კაცის კვალს, შენს გონებაში იმ გასროლის მომენტს და იქ გატარებულ დროს. ამ მაჯებზე სილურჯეებს გავაქრობთ. ჩემს მაჯებზე ნაკერების კვალი სულ დარჩება. ამ დაფარულ ფეხებს რომლებზეც ჩალურჯებები გაქვს და მიმალავ? ამას როდის გავაქრობთ. ზღვარი ევლება მარიამ ჩვენს შორის და მე არ ვიცი რა უნდა გავაკეთო
_დრო მომეცი გთხოვ...მე ჯერ ვერაფერს ვიაზრებ. მხოლოდ ის ვიცი რომ გავარკვევ სიმართლეს და დავამტკიცებ რომ შენ არ ხარ სოფიოს ამბავში დამნაშავე
_ვის დაუმტკიცებ მითხარი...ან როგორ ან რატომ. რაში გაინტერესებს ის კაცი რას იფიქრებს . რატომ არ გკიდია მისი ისტორია...რატომ არ გინდა პასუხი ვაგებინო...რატომ გამაჩერე მარიამ
_არ მინდა რომ დაიჭირონ და იმიტომ...არ მინდა მთელი ცხოვრება დაენგრეს . ყველას აქვს უფლება ცხოვრება გააგრძელოს ის კი გარემოების მსხვერპლია. ჩემი ძმაც იგივეს გააკეთებდა და უარესს...დათუნა უარესს გაუკეთებდა მის ადგილას ქალს რომელსაც ხელში ჩაიგდებდა. მან კი ბოლოს ეშმაკსაც აქცია ზურგი . შეეძლო საქმე ბოლომდე მიეყვანა, შეეძლო ყოველდღე ეძალასა , ვეცემე, არ ვიცი ვეწამებინე...ათასი რამ შეეძლო , მაგრამ ააკუთარ თავააც ებრძოდა . ისიც შეეძლო რომ წავეყვანე სხვაგან და შენ ვერასდროს მიპოვნიდი. მან კი დამაბრუნა...არ გამოვქცეულვარ. თვითონ წამომიყვანა. იმ ტყეში ალბათ გზას ვერ გავიგნებდი რომ გავქცეოდი
_სარკეში ჩაიხედე რას გიგავს სახე? მოიშორე ეს პლედი და მაჩვენე შენი სხეული. მე ხომ არასდროს მიმალავ არაფერს. შეგეძლო საცვლებით დამცემოდი თავზე ხოდა ვნახოთ შენი სხეული თუ კვალი არ ეტყობა . ნუ მადარებ ვიღაც არანორმალურს... მე ვიღაც ნაბიწვარზე შურს ქალის საშუალებით არ ვიძიებდი და შურისძიება არაფერ შუაშია იმას ალბათ მოეწონე და თავი ვეღარ შეიკავა . შენ კი არ ვიცი რა გჭირს...ამართლებ თავგამოდებით იცავ კაცს რომელმაც ცხოვრების ორი კვირა კი არა წლებიც დაგვიმახინჯა, მთელი მოგონება დაგვიმახინჯა.... ამის დედაც _ პლეედი რომ მოაშორა და მკერდთან სილურჯე დაინახა მაისური ქვემოდანაც ასწია_...
_ალექსანდრე! გეყოფა ...უარესად რომ ვხდები ვერ ხედავ?
_არა ... უარესად არ გახდები! რომ გაჩუმდები და არაფერს იტყვი შენ მერე გახდები ცუდად. ახლა დაჯდები და დღესვე მომიყვები ყველაფერს სიტყვა სიტყვით და ხომ იცი რომ მივხვდები რამე რომ გამოტოვო
_საშინლად ვარ დაღლილი...ყველა და ყველაფერი მენატრება ალექსანდრე . მინდა დავისვენო და ხვალ ან ზეგ დავბრუნდე. ამ სახით ვერ დავენახები იმათ ... გაგიჟდებიან
_ისედაც გაგიჟებულები არიან დამიჯერე...მარიამ!
_კარგი ... კარგი ოღონდ ჩამეხუტე. ტკბილი მომიტანე რამე და ისე მოვყვები. ისე როგორც ზოგადად ვყვებით ამბებს. მერე შენც მომიყევი როგორ მეძებდით ჩემი გმირები _ ყელზე მოხვია ხელები ლოყაზე აკოცა რომ დაემშვიდებინა და მერე ყელზე _ჯანდაბა...როგორ მომნატრებიხარ. ვგიჟდები შენს სუნზე _ ცხვირის წვერი გაუსვა კანზე კიდევ აკოცა და მერე თითები თმაში შეუცურა _ სანდროო _ჩუმად უთხრა ბიჭმა რომ მოხვია მკლავები და ისიც ისე ჩაეხუტა _ჩვენ სიყვარულზე ძლიერი სიყვარული არსებობს?
_წლების შემდეგ მკითხე ...როგორც მეყვარები ის იქნება მარიამ _ მისი თმები სახეზე დაიფარა და ფეხებზე დაისვა გოგო. დიდხანს ისხდნენ ასე ჩახუტებულები. ისევ ეს საოცარი სიმშვიდის გრძნობა ჰქონდა. არ არსებობდა სხვა უფრო ძლიერი ფორიაქი ვიდრე გონების სიმშვიდისას აძგერებული გულისცემის ხმა.
_შოკოლადი გაქ?
_არა...რა დროს შოკოლადი იყო მარიამ . საჭმელიც თუ იყო არ ვიცოდი. დუდას მოუტანია , პატარა ბავშვივით დამდევდა თეფშით
_უჩემოდ ჭამაც არ გინდოდა ხო? _ გაიცინა და თმებზე მოეფერა _ კიდე რას არ აკეთებდი უჩემოდ
_ნუ ხარ ცუდი გოგო... შენ რას იზამდი მე რომ მოვეტაცებინე ვინმეს
_ვინმე ქალს? _ისევ გაიცინა
_ვინმეს ვისთანაც ცუდად ვიქნებოდი მარიამ
_აჰ ანუ ჩემი ქმარი ვიღაც ქალის ქვეშ ან ზემოთ კარგად იქნებოდა?
_პრინციპში უკანაც ... რაა? მომწონს ხომ იცი
_რას ვიზამდი ხო? გიპოვნიდით დაგიხსნიდი და იმათ ბევრ ხელოვნურ პენ*სს დავუტოვებდი. ხომ იცი ქალური სოლიდარობა ...მერე წაგიყვანდი , წმინდა წყალში გაბანავებდი და გაკოცებდი ...სად არ ვიცი , გააჩნია რომ მოგიტაცებენ ურთიერთობის რა ფორმაზე ვიქნებით
_შემახსენე ეგ ამბავი ერთი ორი წლის შემდეგ...დავგეგმავ საკუთარ გატაცებას _ საწოლზე დასვა მარიამი და ფეხსაცმელი ჩაიცვა _ წავედი... მოვალ ათ წუთში
_ხომ იცი რაც უნდა მომიტანო
_მარიამ ძვირფასო შეურაცხყოფას რატომ მაყენებ
_ჩუმად ვარ და გელოდები როდის მოხვალ _ კომფორტულად დაწვა საწოლზე და მიმავალ ალექსანდრეს გააყოლა მზერა.

*^*^*^*^*
საწოლზე იწვნენ. ალექსანდრეს მარიამის მუცელზე ედო თავი . მარიამი ბალიშებზე იყო ზურგით მიყრდნობილი და ლაპარაკთან ერთად ჩიფსებს აგემოვნებდა. იჯდა და ყველაფერს ყვებოდა ალექსანდრეს კომენტარების მიუხედავად ბოლოს მიხვდა რომ გათავისუფლდა. ყველაფერი რომ თქვა თითქოს გონებაც უფრო გაუნათდდა. რაღაც დიდი ცვლილება მოხდა რომელმაც გადატრიალება მოახდინა. თითქოს ნაწილი დაიბრუნა საკუთარი , ნაწილი რომელიც იმ ღამეს დაკარგა.
_ხომ ხვდები რომ ვერ მოვისვენებ სანამ არ ვიპოვნი იმ ბიჭს
_და რომ იპოვნი მერე? მიუყვან გიგანს და ეტყვი აი ამაზე იძიე შურიო?უკან დააბრუნებს ამ 15 დღის ტანჯვას?
_ვერა, მაგრამ შენ არ გაინტერესებს ვინაა ის ბიჭი? რაღაცნაირი შეგრძნება მაქვს. ვიცი რომ უნდა ვიპოვნო და არ ვიცი რატომ
_მარიამ
_შემომხედე
_გიყურებ ალექსანდრე
_სტოქჰოლმის სინდრომი გაქვს?
_შენ ისევ იმ ფაქტს ეციკლები რომ მაკოცა?
_ბევრს უკოცნია მარიამ და არ ჩავციკლულვარ და შენ თუ იმ კოცნებს კოცნად თვლი ნამდვილად მოგწონებია ან შეგყვარებია და ვერ ხვდები
_ნუ მიყვირი ამ სისულელეებს და დაბრუნდი საწოლზე
_მარიაამ !
_რა მარიამ...რა მარიააამ ხომ ხედავ რომ ჩემთვის არაფერია . ისეთივე უემოციო კოცნები მქონია წარსულში მიუხედავად იმისა რომ იმათ ჩემი შეყვარებულები ერქვათ და ზუსტად ისე დავიკიდებ მაგ ამბავს ეს სილურჯეები რომ გადამივა როგორც სხვა დანარჩენს. არ ვაპატიებ, რომ გამეხსნება ტვინი და ძალებს აღვიდგენ იმასაც მოვიფიქრებ როგორ ვაზღვევინო ამ გარტყმისთვის, მაგრამ მეტჯერ რომ მითხრა ვინმეზე საკუთარი თავის გარდა მოგწონსო და მითუმეტეს გიყვარსო გაგაქრობ და რომ გეუბნები მოდი_თქო უნდა მოხვიდე !
_ როგორი ხარ
_როგორი
_მეც არ ვიცი როგორი...ცუდად თუ იგრძნობ თავს ხო მაშინვე მეტყვი რამე მოვიფიქროთ თორემ ცუდად ვარო _ ისევ საწოლზე დაბრუნდა ხელი მოხვია და ლოყაზე აკოცა _ მე ხომ ვარ შენი ყველა ფიქრის მცოდნე
_ქმრები ცოლებს ეუბნებიან ხო ხარ ჩემიო, მხოლოდ ჩემიო... ანდაც მხოლოდ მე ხო გიყვარვარო შენ მეუბნები ყველაფერი ხომ ვიციო
_მე ხო უბრალო ქმარი არ ვარ...
_ხო მაგ ამბავზე დიდი ხნის წინ შევთანხმდით ...
_როდის წავიდეთ.. თუ მარტო მე მოგენატრე
_სხვებიც... ამიტომ სილურჯე რომ გადავა წავიდეთ
_ისე ეს თვე ჩვენი იყო ...
_სხვა დროს ავიღოთ თაფლობის თვე...
_კიდე ერთხელ მიცეკვე და ორი თვე ავიღოთ ვინ დამიშლის .სადმე სხვაგან წავიდეთ .იქ სადაც არ ვყოფილვართ
_ჰმ, გაახსენდა ცეკვა და აენთო წამსვე
_ტალანტი გაქ... საძინებელში ძელს დავადგმევინებ და თავზე სარკეს ვაფშე მთელს ჭერზე
_ახლა მოიფიქრე თუ დიდი ხანი ფიქრობდი
_ლენასთან რო ვიყავი ეგ მაშინ მინდოდა იმას ისეთი საჯდომი აქვს სულ მინდოდა მეყურებინა , მაგრამ
_მაგ არსებას ნუ მიხსენებ რომ გიყურებდა ეგრევე კვნესოდა...რა ჯანდაბას უკეთებდი ასეთს თუ ქრონიკული ორგაზმი ჰქონდა მაგ შეჩვენებულს
_დამშვიდდი ... ასეც ნუ გაგიჟდები
_გაჩუმდი საერთოდ_თავზე დააყარა ჩიფსები და თვითონ ახალი შეკვრა გახსნა
_რა გამიკეთე მარიამ
_ჩუ შენ საერთოდ არ დამელაპარაკო
_მარიაამ
_არ გაბედო იერიში ცუდად ვარ ... ნაცემი, ნათრევი დაშლილი ვარ. დავიკელი მინიმუმ 5 კილო
_მოდი აქ...ნუ გარბიხარ _ ხელი ჩაავლო ზემოდან მოექცა და ძალიან ბევრჯერ აკოცა
_ჩიფსის გემო გაქვს...ვაიმეე ახლა შეგჭამ_იცინოდა და ფართხალებდა _ვეღარ ვსუნთქავ ალექსანდრე ...ალექსანდრე_უცებ გაჩუმდა მკერდზე რომ მიაკრო ტუჩები ბიჭმა. მერე მუცელზე , წელზე იქ სადაც სილურჯეები ჰქონდა. მუხლისთავებიც კი დაუკოცნა . მერე ისევ ზემოთ გადაინაცვლა. თავი მკერდზე დაადო და თვალები დახუჭა
_ნეტავ ამათი გაქრობა შემეძლოს...მე მტკენოდა შენს ნაცვლად.
_ალექსანდრე შენს მაჯებს ვერ ხედავ? ან მკლავს ... თითი შეახო გადახვეულ ჭრილობაზე _ ასე გამოვიდა...დამნაშავე არ ვიცი ვინ არის , მაგრამ მე და შენ ესეც გადავიტანეთ . ალბათ ჭირიც გვჭირდებოდა ერთმანეთის გამოსაცდელად, ლხინში ხომ ისედაც სულ ვართ _ ხელისგულზე აკოცა და მერე მაჯაზე _ნაიარევი მოუხდება შენს მაჯებს ვითომ?
_ მეტი გამოცდა არაა საჭირო. ღმერთო მე და მარიამს გამოცდა არ გვჭირდება!
....
როგორც არ უნდა ეცადო პრობლემებს ვერ გაექცევი, თავი რომ მოიტყუო იხუმრო რაღაც სისულელეზე გაიცინო და ისაუბრო ყველაფერზე პრობლემის გარდა ის მაინც გამოჩნდება. სიზმარში მოვა, რომ შეწყვეტ სიცილს და მარტო დარჩები სწორედ მაშინ მოვა და გულს გაგიჩერებს. ალექსანდრე ფარი იყო, მისი სულის ფარი რომელიც გამოჩნდებოდა თუ არა ყველა პრობლემას ავიწყებდა , მაგრამ ამჯერად თავადაც არ შეეძლო თვალის დახუჭვა.
ბევრ ადამიანს სტკიოდა მარიამის გამო, ბევრი ელოდა და მასაც ბევრი ნახვა სურდა. უნდოდა ეთქვა რომ კარგად იყო და ყველა გაეთავისუფლებინა ამ მარწუხებისგან ასე რომ უზღუდავდათ მშვიდ ცხოვრებას.

სუნთქვა გაუჭირდა, სახლის წინ რომ აღმოჩნდა თითქოს ნაბიჯის გადადგმაც აღარ შეეძლო. ალექსანდრემ ლოყაზე აკოცა და თითები ჩასჭიდა
_ყველა გელოდება ... ყველამ დააპაუზა თავისი ცხოვრება. შენ ძალიან ბევრ ადამიანს უყვარხარ , ვერ წარმოიდგენ ვინ კითხულობდა შენს ამბებს
_ვიცი , ვიცი უბრალოდ აღარ მინდა არეულობაში ყოფნა. მხოლოდ შენთან მინდა , ყველას გათავისუფლება მინდა . არ მინდა ვინმეს რამე ვუამბო
_გგონია მე დამადანაშაულებენ ხომ? მარიამ ჩემზე ნუ ფიქრობ უთხარი , გიგანზე ყველამ იცის და თუ არ გინდა რომ იპოვნონ და ჩემს ნაცვლად აგებინონ პასუხი უთხარი რომ ისიც მსხვერპლია, ძმა რომელიც დის გამო გაბოროტდდა
_რა მეშველებოდა უშენოდ _ თავი მკერდზე მიადო და მერე თითებზე აკოცა
_ჩემო ერთადერთო ... მე რა მეშველებოდა , თორემ მე სრულიად უძლური აღმოვჩნდი ვინ იცის გიპოვნიდი კი?
_ალექსანდრე გიკრძალავ თავის დადანაშაულებას ! ... წავედით , ვნახო ჩემი გოგონები. ნატალიას ცრემლები და ქოთქოთი
მართლაც სახლში შესვლისთანავე ყველაფერი ქაოსმა მოიცვა , მაგრამ ეს არეულობა უყვარდა. ყველა ადამიანი მისი სულის ნაწილი იყო , ყველას თვალებში ხედავდა სიყვარულს და ბოლოს მათი დამშვიდებაც შესძლო. მოკლედ უამბო გატაცების ნამდვილი მიზეზი და შემდეგ რეაქციებს დაელოდა. ყველა გაოგნებული იყო მხოლოდ ნინო და გიგა არ ამბობდნენ დიდხანს არაფერს. ალექსანდრეს არ გამორჩენია ეს ფაქტი , მაგრამ მაშინ არაფერი უთქვამს. ცოლ_ქმარმა ადრე დატოვა სახლი სხვებისგან განსხვავებით . მარიამის დაბრუნება აშკარად უხაროდათ, მაგრამ აღელვებას ვერ მალავდნენ.
_დედას სიხარულო არაფერს აქვს მნიშვნელობა საერთოდ დაივიწყე ის კაცი და ყველაფერი საერთოდ. მთავარია კარგად ხარ და გაუძელი ჩემო პატარავ _ ნატა ცრემლებს ვერ იკავებდა დ აისევ შეუჩერებლად კოცნიდა
_მამი ნამდვილად კარგად ხარ? არ გინდა იმ კაცის ძიება განაგრძოს პოლიციამ? მთელი ქვეყანა შენ დაგეძებდა
_ ვერ გაიგე მარიამმა რა თქვა? არ სჭირდება ბავშვს ამდენი კითხვები. თავად გაარკვევენ ყველაფერს , დამშვიდდება დალაგდება. ისინი მაინც სად იპოვნიან ალბათ გაფრინდა უკვე _ამჯერად მამინაცვალი ჩაერთო საუბარში რომელიც მამისგან განსხვავებით ნაკლებად ემოციური იყო და ყველაფერს დინჯად გადაწყვეტდდა ხოლმე
_შენ საერთოდ ვინ გეკითხება...რატომ ხარ ჩემს სახლში
_ გეყოს რა ... სჯობს შენი საყვარელი წაიყვანო იქ სადაც მიდიხართ და დაგვასვენო ყველა . განსაკუთრებით მარიამი
_გთხოვთ რა ახლა არ დაიწყოთ... ძალიან ვარ გადაღლილი და არ მაქვს ახლა თქვენი უაზრო კამათის მოსმენის ძალა. ყველანი დამშვიდდით, ცოცხალი ვარ , კარგად ვარ დაუბრუნდით თქვენ _თქვენს ცხოვრებას ისევ ისე როგორც ადრე. გააგრძელეთ გეგმები ისე თითქოს ახლა თაფლობის თვეში ვართ და ვერთობით ყველასგან შორს ..
მამა შეგიძლია გაფრინდე, ხვალვე
_მარიამ
_მამა ვიცი რომ წასვლა გინდა, ყველაფერო მოგვარებულია და შეგიძლია წახვიდე , არაა საჭირო ყალბი თავგანწირვა. დედა შენ კი გაჰყევი შენს ქმარს დაისვენეთ ორივემ დაუბრუნდი სამსახურს და განიტვირთე
სამივე გაუშვა და შემდეგ მეგობრებს გადახედა. პირველი მაშიკოს მოეხვია
_აბა როგორ ხართ შენ და დავითოვნა?
_კარგად... მომენატრე
_შენ რა ტირი? კარგი რა მაშიკო არ გრცხვენია? ინერვიულე და ბავშვსაც საფრთხე შეუქმენი ხომ? მე ვინ მომერეოდა ხალხო რა დაგმართნიათ ... სარეველას რა გაანადგურებს თუ ღმერთი გწამთ _ ყველას შეხედა და თვალები აატრიალა_იცით ახლა რას ვხედავ? გამოუძინებელ, დამშეულ , გადაღლილ ადამიანების ჯგუფს... მე ვყოფილვარ დედამიწის ცენტრი..უცებ მანქანა რომ დამეჯახოს ან თავში რამე დამეცეს თქვენ აღარ უნდა გაერთოთ ხალხო? მორჩა ... აი ამ წამიდან მივიწყებთ და მერე რომ დავუბრუნდები გართობის ხალისს და გადავალთ მე და ჩემი სანდრიკო თაფლობის თვით ტკბობის რეჟიმზე სულ დავივიწყებთ ამ ორ კვირას
_მარიამ კარგი რა... შენ რას გააკეთებდი ჩვენს ადგილას
_ალექსანდრეს რომ ვუყურებდით ვაფშე დავიძაბეთ ...
_აბაა როგორ ჰყვარებიხარ დაო ... მე კიდე მეგონა ქმრად არ გამოდგებოდა _ დათო მოეხვია ზურგიდან და ლოყაზე აკოცა_მეტჯერ აღარავის მოატაცებინო თავი იცოდე _ ჩუმად უთხრა და ისევ აკოცა
_ჩემო პატარავ შენც ინერვიულე ხო? _ ხელებზე თითები მოხვია და აკოცა
ყველანი ნელ_ნელა ახმაურდნენ. ბიჭები გამოცოცხლდნენ. იცინოდნენ ალექსანდრეს გინებებს და ღრიალს იხსენებდნენ სანამ ბატონმა არ შეუღრინა . მერე სუფრა გაშალეს, მანჩომ ყველანი დამშეულები ხართ დედი და მე მოგხედავთო. დამიანე წავიდა პროდუქტების მოსატანად და დაიწყეს ფუსფუსი. ნუცა კი ჩუმად იჯდა სავარძელში და შორიდან უყურებდა სანამ მარიამი არ მივიდა მანამ არაფერი უთქვამს
_ნუც
_ორი დღე იქ იყავი და ალექსანდრეს გარდა არავინ გინდოდა...არც კი დაგვირეკე .შენ წარმოდგენა არ გაქვს ჩვენ როგორ ვიყავით. ისიც არ იცი ალექსანდრე როგორ იყო ... ამბობ ის ბიჭი ძმა არის, თქვენ უარესს გააკეთებდითო და მარტივად აძლევ ნებას წავიდეს. ვიცი ყველაფერს გაარკვევ და დაუმტკიცებ რომ ცდებოდა, მაგრამ ალექსანდრეს რას უპირებ იმ დღეებს ბრაზმა რომ დაახრჩო . გინდა უთხრა რომ იმ ბიჭს დაეხმაროს შურისძიებაში? ჩვენ? მაშომ ლამის ბავშვი დაკარგა. დუდაც , ჩემი ყინულის კაციც კი ჩემთან ერთად ტიროდა . შენ არ იცი როგორ უყვარხარ ადამიანებს, შენ ვერც კი ხვდები რა დიდი ადგილი გაქვს ჩვენს ცხოვრებაში და აღარასდროს გვთხოვო ყველაფრის დავიწყება. მე ამ დღეებში ვნახე როგორია როდესაც მეგობრები გყავს, ოჯახი გყავს და ყველა შენს გვერდითაა ... იმდენი უცხო რამ დავინახე ამ ადამიანებში ახლა იქ რომ სხედან და ცდილობენ როგორმე თავს მოერიონ და რელსებს დაუბრუნდნენ
_ვიცი , ალბათ ვერ წარმოვიდგენ , მაგრამ ვიცი როგორი დიდი განძი ხართ და ორმაგად მტკივა რომ ვერ შევძელი სხვაგვარად მოქცევა. უფრო მალე ვერ დავბრუნდი. ვერ გამოვიქეცი, ვერ დავარწმუნე... არ ვიცი . ვერ გავიგე რა უნდა გამეკეთებინა. გგონია იქ მარტოვი იყო? თეთრი კაბით დავდიოდი იმ კაბით რომელიც ალექსანდრე უნდა მოეშორებინა და არ ვიცოდი სად იყო ალექსანდრე, მერე მეუბნებოდა მისი ბრალიაო, ა შენი ალექსანდრეო და იცი რას ვგრძნობდი? ყოველ ჯერზე ამას რომ მეუბნებოდა ჩემში ეშმაკი იღვიძებდა რომელიც ჩამჩურჩულებდა რომ შეიძლებოდა ჩემს ალექსანდრეს მართლაც დაეშავებინა რამე, მაგრამ არა მაინც ვერეოდი თავს. ამ ფიქრსაც ვერეოდი, იმ კაცსაც გონება რომ დაბინდული ჰქონდა და არც კი ვიცი რაუნდა გამეკეთებინა, რა გავაკეთე და რა იქნება შემდეგ. არც ის ვიცი სად მიმიყვანს ეს ამბავი, მაგრამ ვიცი რომ უბრალოდ არ უნდა შევწყვიტო და სირაქლემას პოზიცია არ უნდა მოვირგო. ვიცოდი, ზუსტად ვიცოდი რომ ცუდად იყავით უჩემოდ, მაგრამ ვერ დავბრუნდებოდი. ვერ გნახავდით გუშინ ისეთი მარიამი არავის უნდა ენახა. ახლაც საშინლად მიჭირს აქ ყოფნა , მინდა უბრალოდ დავიძინო და ყველაფერი დავივიწყო . ხო არაა ჩემი ეს გაქცევა და დამალვა, მაგრამ ასეთებიც ხდება
_ყველაფერს თავისი მიზანი აქვს...ახლა ჩვენთან ხარ. ვიცით როგორ გვიყვარხარ. ვიცით როგორ უნდა მოვუფრთხილდეთ ერთმანეთს და ვინ იცის იქნებ გიგანების ამბავიც უნდა გავარკვიოთ. ის წვერებიანი კაცი მაღლა რომ არის ყველაფერს რაღაც მიზნის გამო არ გვაკეთებინებს? _ ჩაეხუტა და ცრემლები შეიმშრალა_ შენ ჩემი მარიამი ხარ, ყველაზე მაგარი გოგო !
_თურმე საშინლად მყვარებია...იმაზე მეტად ვიდრე წარმოდგენა შემეძლო _ კედელს მიეყრდნო და ალექსანდრეს გახედა _ შეუძლებელია კაცი მასზე მეტად შემიყვარდეს , მისი ნათქვამი "მარიამ" მიჯობს ნებისმიერი დანარჩენის ალერსსა და სიმდიდრეს . იმ დღეს ყველაზე დიდი გადაწყვეტილება მივიღე , მე მისი ცოლი უნდა ვყოფილიყავი აუცილებლად !
*^*^*^
ბოლოს ყველანი წავიდნენ. ბიჭები ერთად გავიდნენ. ნუცა დუდამ წაიყვანა. მაშო დათამ და ის ღამე მასთან ჩახუტებულმა გაატარა. ახსენდებოდა როგორ ცდილობდა მაშო მის გამხნევებას, უკვე ნათლად დაინახა ის რასაც მაშინ ვერ ამჩნევდა . ისიც დაინახა როგორ ატკინა როდესაც შუაღამით ლილესთან წავიდა და მასთან სცადა სიმშვიდის პოვნა. თითქოს მაშოს ნაცვლადაც ეტკინა იმ წამს. უყურებდა მძინარე გოგოს, სრულიად დაუცველს , პატარა ბავშვს რომ ჰგავდა გულით და სწორედ ბავშვივით ემოციური იყო. გოგოს რომელსაც არ შეეძლო სიძულვილი, არ შეეძლო გაბრაზება და ყველაფერს მისი ცრემლები რეცხავდნენ. ვინ იცის რამდენჯერ აატირა. წარმოდგენა არ ჰქონდა ვინ იყო მისთვის ეს ქალი , მაგრამ მაინც იმაზე მეტი იყო ვიდრე გააზრება შეეძლო.
გაეღვიძა და რომ გაიაზრა როგორც იწვა წამსვე მოაშორა მჯლავები ბიჭს. მზერა რომ გაუსწორა წამსვე წამოწითლდა და დაიბნა
_მაპატიე... არ მინდოდა. მე არ ვიცი როდის გადმოვბრუნდი _ საწოლის მეორე კიდისკენ მიიწია და ისე დაწვა . კარგად ახსოვდა ერთ დილას როგორ უთხრა დათომ შენს ტერიტორიაზე დაეტიეო და მას შემდეგ სულ ცდილობდა არ დაერღვია საზღვრები , არადა არასდროს გამოსდიოდა.
_მარიამი დაბრუნდა
_ხო დაბრუნდა
_უკვე მხოლოდ ბავშვზე უნდა ვიფიქროთ
_ნუ ღელავ, ინკუბატორის ფუნქციას კარგად შევასრულებ. ჩემს შვილს საფრთხეს აღარ შევუქმნი არაფრის გამო _ იგრძნო როგორ მიუახლოვდა დათო, მაგრამ ჯიუტად არ ბრუნდებოდა . შემდეგ ხელი მოხვია ბიჭმა და წამებში დაფარა მანძილი. თავი მის ყელში ჩამალა, თითებით მუცელზე მოეფერა და შემდეგ ბალიშზე დადო თავი
_დავიძინოთ ... ხვალ ახალი დღე დაიწყება . ვინ იცის რა გვიმზადებს
_ხელი ...
_მძიმეა?
_არა , მაგრამ... შენ
_ დაიძინე ისე როგორც გეკომფორტულება . შეგიძლია გადმობრუნდე
_არ მინდა მე ...
_ჩშშ... ძილის დროა
წინააღმდეგობა ვერ გაუწია . თვალები დახუჭა და სასიამოვნო შეგრძნებებით სავსემ დაიძინა.

*^*^*^*^
დუდა მთელი გზა ჩუმად იჯდა. ნუცაც გზას უყურებდა და არაფერს ამბობდა. მანქანიდან გადასვლამდე აკოცა და უკან მოუხედავად წავიდა.
მარიამის გატაცების დღიდან მის გვერდით იყო. ნუცა არავის აჩვენებდა თავის ცრემლებს მიაჩნდა რომ სხვებს სჭირდებოდათ მისი დახმარება და სულ მზად იყო . თავად ნუცაზე კი დუდა ფიქრობა ყოველთვის. ის რომ მივიდოდა და უსიტყვოდ მოხვევდა მკლავებს , მის მკერდზე ტირილიც შეეძლო.
დღეები რომ გადიოდა და მარიამი არ ჩანდა უკევე იმედს კარგავდა . დუდას მიეჭრა და თავიდან ჩხუბით დაიწყო როგორ ამდენ ხანს ვერ იპოვნეთო მერე მოიკეცა, ისევ ტიროდა და ევედრებოდა იპოვნეო. წარმოიდგინე რომ მე მომიტაცეს და თუ გიყვარვარ იპოვნეო. იმ ღამით ერთად ეძინათ, მთელი ღამე გრძნობდა დუდას გრძელი თითების მოძრაობას თმაში , მის უცნაურ სურნელს და გულისცემას რომელიც არ მშვიდდებოდა. მხოლოდ იმ ღამით ეძინა საშიში ფიქრების გარეშე .
იმ ორმა კვირამ ნამდვილად ბევრი რამ აჩვენა, ახლა რომ ფიქრობდა დუდასაც სხვა მხრიდან შეხედა . მარიამი უკვე მასთან იყო და ყველაფერზე ფიქრო შეეძლო , მაგრამ ვერაფერს იხსენებდა დუდას გარდა.

*^*^*^*^
იმ ორი კვირის განმავლობაში მთელი ოჯახი ერთად იყო. ბოლო სამი წლის განმავლობაში თუ გამონაკლის ღამეებს არ ჩავთვლით ეს იყო დრო როდესაც ერთმანეთს ამშვიდებდნენ და არ ჩხუბობდნენ. ვატო რამდენჯერმე გვიან ღამით მივიდა და მათთან დარჩა. მანჩოს გვერდით მშვიდად ეძინა , მონატრებულ სახლში , საძინებელში რომელთანაც უამრავი მოგონება აკავშირებდა.
_დამი მე ვიძინებ ... რომ ამოხვალ ტელევიზორი გათიშე _ მანქანიდან გადასვლისას უთხრა ბიჭს და ისე წავიდა სახლისკენ ვატო არც შეიმჩნია.
_ისევ თავიდან დავიწყეთ?
_არც გავჩერებულვართ ყოფილო ქმარო, ის დღეები უბრალოდ საერთო მეგობრის დასახმარებლად იყო
_ძილინებისა... ხვალ არ შემაწუხოთ უნდა ავინაზღაურო ძილის დანაკლისი _დამიანე ორივეს დაემშვიდობა და პირველი შევიდა სახლში
_ხომ ხედავ ბავშვი აღარც გვისმენს ლაპარაკს რომ ვიწყებთ
_და როდის გვისმენდა. არ ადარდებს ჩვენი კამათი
_ან ადარდებს და იმიტომ მიდის
_დაუბრინდი შენს ცხოვრებას ბატონო ვიტალი, რა გინდა ჩემგან
_დავიღალე !
_მეც, ძილი მჭირდება... კარგად ბრძანდებოდე
_ანუ წავიდე
_აღარც მოხვიდე ამ სახლში მე რომ ვიქნები ამ უბნის რადიუსში
_ეშმაკი, კუდიანი ... უგული
_ნახვამდიის... ჯოჯოხეთურ სიზმრებს გისურვებ
შებრუნდა და წავიდა. საკმაოდ გადაღლილი იყო, მაგრამ არ აპირებდა ყველაფრის შეცვლას. ასე უფრო კომფორტულად გრძნობდა თავს და ყველაფერი მშვიდად იყო.

*^*^*^
ალექსანდრეს გვერდით იწვა და ჭერს უყურებდა
_ბედის ირონიაა... ჩვენი ქორწილიდან 2 კვირაში დეტექტივებად ვიქეცით. ათასი უბედურება მოხდა და კიდევ მოხდება გული მიგრძნობს ... იქნებ საკმარისია
_თუ რაიმეა გასარკვევი ბოლომდე უნდა მივიყვანოთ და დავასრულოთ თორემ ისეთ დროს იჩენს თავს მშვიდად რომ ვიქნებით და ნამდვილ ქაოსს შექმნის
_დამალვა მინდა
_შენ?
_შენ არ გინდა?
_მოდი ისე შევხედოთ ამ ყველაფერს როგორც ერთ დიდ თამაშს. შენ ხომ სულ გიჟდებოდი დეტექტივებზე, ახლა კი გავიგოთ ვინ არის ის ბიჭი სინამდვილეში.
_არაფერი გვაქვს
_ჩემმა მშობლებმა რაღაც იციან , მაგათ ტყუილის თქმა არასდროს სეეძლოთ სულ რაღაც სისულელეს აკეთებენ რომ იბნევიან _ მარიამის თმებში დაატარებდა თითებს და შიგადაშიგ ლოყაზე კოცნიდა
_და რა შეიძლება იცოდნენ
_არ ვიცი , ხვალ მივალ და გავარკვევ
_მთელი დღეა შეტყობინებები მომდის, მირეკავენ და მწერენ. გადაჭედილია ინსტაგრამი და ფეისბუქი
_ნეტავ მე რომ მომიტაცონ იგივე რეაქცია ექნებათ? ცოტას ვეჭვიანობ იცი?
_შენ რომ მოგიტაცონ? არა ამზე ფიქრიც არ მინდა ... _მისკენ გადაბრუნდა და ხელზე აკოცა. მაჯები ისევ გადახვეული ჰქონდა ხელისგულზე აკოცა და მერე ლოყაზე მიიდო _ აღარასდროს ჩაიდინო ისეთი რამ რაც შენს სიცოცხლეს შეუქმნის საფრთხეს , სადაც არ უნდა ვიყო და როგორც არ უნდა ვიყო ყველგან მეტკინება... შენ თუ კარგად იქნები მეც ბოლომდე ვიბრძოლებ _ თავი მის მკერდზე ედო , თითებს მის ცისფერ ვენებს მიაყოლებდა და ჩუმად ლაპარაკობდა _ რომ გავიგე ცოცხალი იყავი ძალა მომემატა, ვიცოდი რომ არ გაჩერდებოდი და მიპოვნიდი
_ მაგრამ ვერ გიპოვნე ... დროულად ვერ გიპოვნე. მას რომ არ დაებრუნებინე
_მან იცოდა რომ იქ იყავი ... არ ვიცი საიდან , მაგრამ იცოდა რომ მოხვიდოდი და წავიდა. მას თავიდანვე ეს გეგმა ჰქონდა. უნდოდა გაემწარებინა ის ვინც მის დას ატკინა.
_ის შენ შეგეხო ... მან შენ დაგარტყა მარიამ. ისევ გაქვს მისი თითები კვალი სხეულზე და იმ კაცების სასტუმროდან რომ გაგიყვანეს. სხეულზე სილურჯეები დაგიტოვეს და მე ვერაფერი გავაკეთე
_უკვე აღარ ვიცი რა გვჭირდება ყველაფრის გაუფერულებისთვის. ამას ვერ დავივიწყებთ, მაგრამ ეს მუქი ფერები უნდა გაქრეს...
_დინებას უნდა მივყვეთ ... ახლა იმ ადგილას ვართ სადაც წყალი ძალიან ღრმაა და უნდა ვეცადოთ რომ არ ჩავიძიროთ
_ძალიან მომენატრე... აი ასე უბრალოდ შენი ხმის მოსმენაც მომენატრა, შენი სუნი მომენატრა, ეს არეული თმები სულ რომ სახეზე მედება და მოშორება მიწევს, ეს გალეული თითებიც მოემნატრა არასდროს რომ არ ჩერდებიან და სულ სადღაც დაძვრებიან. მომენატრა როგორ ტრიალებ საწოლში, ჰაერში ათამაშებ ფეხებს, ხან საწოლის ბოლოში ხარ ხან თავში და ბოლოს მაინც ჩემთან ხარ...რა უსაშველოდ მომენატრე მარიამ _ მკლავები მოხვია და მერე მის ყელში ჩამალა სახე. მარიამი თმაზე ეფერებოდა , თვალები დახუჭა და უბრალოდ გრძნობდა , ამ შეგრძნებებს სახელი არ ჰქონდა უბრალოდ ალექსანდრესთან ჩნდებოდნენ, მხოლოდ მასთან და სხვასთან არავისთან . ეს იყო მთელი მისი ცხოვრების ნათელი მომენტი, წუთები როდესაც ალექსანდრეს გრძნობდა .



აი დღეს რატო ვდებ კიდე არ ვიცი არა ალბათ ვიცი ისე მახარებთ და ისე მაბედნიერებთ რომ ვწურავ ჩემს მარაგს და თავს უფლებას ვაძლევ კიდევ ერთხელ გაგახაროთ ნუ ცოტა ლაითი თავია ისეთი განსაკუთრებული არაფერი , მაგრამ მივუახლოვდებით კვანძის გახსნასაც და მაშო და დათუჩიკოსლც გამოჩნდებიან
იმედია ესეც მოგეწონებათ და ემოციები მოვა ამ თავიდანაც ზოგი მოულოდნელი მაგრამ მაინც არ ვიცი მეშინია უკვე მართლა რომ არ გამომივა