მეორე სართული საკმაოდ მაღალი იყო. ლუსიმ ფანჯარა გააღო და გადასვლა სცადა თუმცა ამაოდ. ფანჯარაზე არაფერი იყო...არც "კლეტკები" თუმცა რაღაც უკან ადებდა. ვერ ხვდებოდა რა ხდებოდა. ღამის 3საათია და ლუსის ჯერ კიდევ არ ეძინა.ბოლოს სიზმარი გაახსენდა. მედალიონი აიღო და კარებთან მიიტანა. კარები გააღო და ჩუმად წავიდა. სახლს დაცვა ჰყავდა ამიტომ მათ უნდა გაპარებოდა. ეზოდან კენჭი აიღო და კარების მოიპრდაპირე მხარეს ისროლა. დაცვა იქ წავიდა...ლუსიკი მშვიდად გაიპარა ეზოდან. ბრუკლინში უნდოდა მაგრამ გაახსენდა რომ იქ მამამისის დაცვა იყო და სახლში ჩაკეტავდნენ ამიტომ კომპანიაში წავიდა დაცვა ადვილად მოატყუა მაგრამ უცებ თვალი მაიკლს მოკრა
და თან უყურებდა"მაიკლს აქ რა უნდა" რა ხდება ",-ფიქრობდა ლუსი და უცებ საშინელმა წვიმამ გამოიყვანა ფიქრებიდან ეს იმ ხმას ჰგავდა სიზმარში რომ ესმოდა. სასწრაფოდ მე-3სართულზე ავიდა. ხმა მართლაც იქიდან მოიდოდა მაგრამ ვერ ხვდებოდა როგორ უნდა ეპოვა ის ადამიანი ბოლოს ნაგვის ურნას შეხედა.....უცებ შეხება იგრძნო.
-ლუს აქ რა გინდა?
-მაიკლ ვერ ვიძინებდი და ვფიქრე ვიმუშვაბედი მაგრამ წივილის ხმა შემომესმა -ჯერ 16ის ხარ არ გინდა მუშაობა. წადი დაიძინე
-მაიკლ ხმა გესმის?
-არალუს ალბათ გეჩვენება.
-მაიკლ მატყუებ!
-ლუს რა სისულელეა, აქ არანაირი ხმა არ მესმის,-თქვა მაიკლმა და ჩაიცინა.
-კაი წავედი კაბინეტში.
-კაი მიდი ლუს.
ლუსი უკანგამობრუნდა მაგრამ მაინც ვერ ხვდებოდა მაიკლი რატომ ატყუებდა. კიბესთან მდებარე კედელს ამოეფარა და დაინახა მაიკლი რომელიც ნაგვის ურნაში ფულს აგდებდა....და მოულოდნელად ახალი კარი გამოჩნდა კედელთან.ლუსიმ უკან გაყოლა დააპირა თუმცა ამაოდ. კარები ისევ გაქრა. რამოდენიმე წუთში მაიკლი ისევ გამოჩნდა და მეორე კიბეთი დაბლა ჩავიდა. ლუსი ზუსტად ისე მოიქცა როგორც მაიკლი მაგრამ არაფერი მოხდა...ბოლოს მედალიონი შეახო ურნას და კარი მართლაც გამოჩნდა. კარის მიღმა დიდი ოთახი იყო თუმცა, არაფერი ჩანდა. ლუსი გაოგნებული იყო მედალიონმა მწვანედ დაიწყო ნათება. ლუსინდრამ ყველა კუთხე ნახა მაგრამ ოთახი ცარიელი იყო. ბოლოს მედალიონს მიყვა და კედელთან მიიყვანა. კედელს შეეხო და მეორე ოთახი გამოჩნდა. თვალებს არ უჯერებდა ლუსი იქ მართლაც იყო ვიღაც. ბიჭი იყო ქერათმიანი სიმპატური და წითელთვალება. ლუსიმ შეხება დააპირა შუბლზე მიყენებულ ჭრილობაზე და როგორცკი ხელი შეახო ისე დაეწვა ტირილი ვერ შეიკავა.
-მედალიონს შეახე ხელი და გაგივლის.
-ვინ ხარ? აქ რატომ ხარ?
-ანუ არაფერი იცი?
-რა უნდა ვიცოდე ამიხსენი...ბრუკლინში არ მიშვებენ თუმცა მაინც წავალ. აქ უამრავი დაცვა და შესავლელი. ახლა შენ და ბოლოს ეს მედალიონი.
-ბრუკლინში თუ წახვალ მოგკლავენ....
-რა იცი...მე არაფერი დამიშავებია.
-შენ არა..არცმე და არც ჩემს ძმას მაგრამ შენმა ბაბუამ დააშავა.მან შეთანხმება დაარღვია.
-რა შეთანხმება?
-ვერაფერს გეტყვი მე. უბრალოდ წადი...,
-უცებ ბიჭმა გონება დაკარგა. ლუსინდრა ცდილობდა შეხებოდა მაგრამ ამაოდ. მოულოდნელად ფეხის ხმა გაიგო არ იცოდა რა ექნა..სად დამალულიყო.