-კატერინა შენ... შენ..-ვერ მეუბნებოდნენ რაღაც ისე ვერ იყო
-რა ხდება ყველაფერი კარგად არის?-ამ დროს სახლში ბიჭი შემოვიდა ჩემხელა იქნებოდა ზუსტად ჩემნაირი თვალებით თმებით მეგონა მე ვიყავი ოღონდ ბიჭი
-გამარჯობა კატერინა-და აქ გულმა მუშაობა შეწყვიტა მშობლებს გავხედე ისეთი გახარებულები იყვნენ ისეთი ბედნიერები მე კი აზრზე არ ვიყავი რა ხდებოდა
-შენ ტყუპისცალი გყავს-დედას ხმა გავიგე და ამ სამყაროს აღარ ვეკუთვნოდი, გონებაში მარტო ტყუპისცალი ტრიალებდა"შენ ტყუპისცალი გყავს" "ტყუპისცალი გყავს"
-ტყუპისცალი-ვთქვი და ავდექი მასთან მივედი და ვაკვირდებოდი ძმას რომელსაც მთელი ცხოვრებაა ვნატრობ ახლა ცემს წინ დგას და მე ვერაფერს ვერ ვაკეთებ რატომ?გაოგნებული ვარ რატომ?მეც არ ვიცი.ხუთი წუთი ვუყურებდი ჩემს ნაწილს რომელიც ძალიან მაკლდა ახლა ვსნი ჩემს ხასიათს როგორ შემეძლო ერთი წუთი სიცილი და მეროე წუთს მოწყენილი ვყოფილიყავი როგორ... როგორ ღმერთო ვეღარ ვაზროვნებ
-აბა სიმპატური ვარ?-სიცილით მითხრა
-კი ძალიან-ვუთხარი და ჩავეხუტ ვერ აგღწერთ ეს რა გრძნობა იყო არ ვიცოდი ბედნიერი ვიყავი თუ გაკვირვებული,მაინტერესებდა ყველაფერი მაგრამ ფეხებზე მეკიდა რადგან მე ეხლა ძმას ვეხუტებოდი,ძმას რომლის შესახებ არაფერი არ ვიცოდი,მთლი გრძნობით ვეხუტებოდით ერთმანეთს არ მინდოდა მოვშორებოდი მინდოდა რომ მთელი ოცი წელი ამენაზღაურებინა მაგრამ კითხები მქონდა რომელზეც პასუხები მჭირდებოდა
-შვილო მოდი აქ-მამამ დამიძახა და ორივე მივედით და წინ ჩამოვუჯექით ამ დროს სხვები შემოვიდნენ მარტო გოგოები როგორც ჩანს წასულან ოთხეული შემოვიდნენ და გაშეშდნენ
-ეს...ეს..-ვერ ლაპარაკობდნენ
-ხო შვილო ეს ის არის-ღმერთო მათ იცოდნენ და მე არაფერი არ ვიცოდი?
-ღმერთო-მარტო ეს დაიძახეს და ჩაეხუტნენ განსაკუთრებით თეო ის ხომ ჩვენს შორის ყველაზე უფროსია.ასე ნახევარი საათი სიყვარულობანას მოვუნდით მაგრამ მე ვეღარ ვითმენდი არ შემეძლო ასე კითხვების გარეშე არაფერი მაინტერესებდა სად იყო აქამდე ჩემი ძმა ან როგორ გამოჩნდა როგორ იპოვეს მშობლებმა და ყველაფერი საერთოდ ყველაფერი მაინტერესებდა
-კარგით ახლა მაინტერესებს ყველაფერი და მოყევით-უცებ დავსერიოზულდი და ძმას მივუჯექი გვერდით ხელი ჩავჭიდე და ისტორიის მოსასმენად მოვკალათდი.დაწყებას არ ჩქარობდნენ
-დედა რა ხდება-უცებ ავიჭერი ჭკუაზე
-ყველაფერი ოცი წლის წინ დაიწყო მაშინ როდესაც გავიგეთ რომ კიდევ ორსულად ვიყავი და არა ერთზე არამედ ჩემში კიდევ ორი პატარა ცოცხლობდა,ბედნიერების პიკზე ვიყავით თეო ნიტა და მელისა პატარები იყვნენ მაგრამ ისინიც გრძნობდნენ უკვე ჯერ არარსებული და-ძმს სიყვარულს,ცხრა თვე იზრდებოდით და მაშინ როცა მშობოარობა დამეწყო სასწრაფოდ ყველანი საავადმყოფოში წავედით ორი საათი... ორი საათი იბადებოდით ეს არ იყო ისეთი ადვილი როგორიც აქამდე იყო ძალიან ძნელი აღმოჩნდა ჩემთვს ალბათ გაგიკვირდება როგორ ჩვენამდე სამი ბავშვი გააჩინაო მაგრამ ეს ისეთი ადვილი არ ყოფილა თავიდან ლუკა დაიბადა მერე ხუთ წუთში შენც მერე მე გული წამივიდა როცა გავიღვიძე პალატაში ვიყავი ყველანი შიგნით იყვნენ განადგურებულები იყვნენ მაშინვე ვიგრძენი რომ რაღაც შეგემთხვათ და ეგრევე თქვენ გიკითხეთ არავინ არაფერს არ მეუბნებოდა ბოლოს მოთმინებიდან გამოსულმა დავიღრიალე შვლები მომიყვანეთ მეთქი ექიმი შემოვიდა და მითხრა რომ ბავშვი დაიღუპა გული გამიჩერდა კინაღამ მეგონა რომ ორივე დაიღუპეთ მაგრამ როგორც შემდეგ გავიგე მხოლოდ ბიჭი იყო დაღუპული,განადგურებული ვიყავი მაგრა ცხოვრება შენთვის და გოგოებისთვის განაგრძეთ,თეო ჯერ ბავშვი იყო ვერ ხვდებოდა რა ხდებოდა,ნიტა და მელისა უფრო პატარები იყვნენ ამიტომ მე და მამაშენმა გადავწყვიტეთ რომ იქამდე არაფერს არ გეტყოდით სანამ ეს დრო არ დადგებოდა და როცა გადავწყვითეთ რომ ყველაფერი უნდა გვეთქვა სოფელში ლუკა ვნახეთ მაშინვე ვიგრძენი რაღაც უხილავი ძაფი ჩემსა და ლუკას შორის რაც ერთმანეთთან გვაკავშირებდა,ძმაკაცთან ერთად იყო სოფელში დასასვენლებლად ჩამოსული და შემთხვევით გადავაწყდით,მერე მეორე დღეს გავიგეთ რომ ლუკა ის ბიჭი იყო რომელიც სამშობოაროში დაიღუპა,სინამდვილეში კი გაუყიდიათ მაგრამ რატომ არ ვიცი,შენ იცი კატერინა რომ ჩვენ ამას არ ვიზამდით იმ წყეულმა ექომმა გაყოდა ბავშვი მერე უსირცხვილოდ შემოვიდა და მითხრა რომ ლუკა დაიღუპა გაჩენისთანავე,ოცი წელი ვიტანჯებოდით მე და მამაშენი იმ დღის შემდეგ ოცი წეი ყოველ შენს დაბადეისდღეზე ღმერთო აღარ შემიძლია-უეცრად ცუდად გახდა დედა მე კი მთელი ამ ხნის განმავლობაში უემოციო სახით ვუყურებდი ჩემი და ლუკას ხელებს,და ვფიქრობდი მთელი იმ დროის შესახებ რომელიც უიმისოდ გავატარე,ახლა წარმომიდგენია როგორი იქნებოდია ჩევენი ცხოვრება თავიდანავე რომ ლუკა ჩვენთან ყოფილიყო როგორი ბედნიერი ვიქებოდი მაგრამ თან ვფიქრობდი იმ ექიმზე რომელმაც მთელი ცხოვრება დაგვინგრია მთელს ჩვენს ოჯახს და მისი მოკვლის სურვილი მიპყრობდა.
-მეც არ ვიცოდი რომ ოჯახი მყავდა-ახლა ლუკამ დაიწყო-იმ ხალხმა რომელმაც მიყიდა კარგად მექცეოდნენ არანაირი ეჭვი არ გამჩენია რომ ნაშვილები ვიყავი იქამდე სანამ მათი საუბარი არ მოვისმინე ამბობდნენ რომ ადრე თუ გვიან უნდა მცოდნოდა რომ მყავდა მშობლები დები და ტყუპისცალი რომელსაც ყოველდღე უყურებდნენ,თავდან ვერაფერს ვერ მივხვდი მაგრამ როცა იმ ოთახში შევედი მამამ უფრო სწორედ ამღზრდელმა მამამ დაიწყო იმ ამბის მოყი=ოლა რაც გადამხდა თავს სოფელში როდესაც დედ-მამას შევხვდი ეგრევე ვუთხარი იმ ბიჭს ნიკას რომ ესენი იყვნენ ჩემი მშობლები მერე მათზე ინფორმაციის მოძიება დავიწყეთ და როცა ვნახეთ რომ ისინი იყვნენ ჩემი მშობლები მივედი და თავი გავაცანი,როგორც აღმოჩნდა ისინიც აგროვებდნენ ჩემზე ინფორმაციას მერე მიტხრეს რომ და მავდა შენზე მითხრეს კატერინა მითხრეს შენზე ყველაფერი როგორ მგავდი და როგორი ერთნაირი ხასიათები გვქონდა.-ამაზე გამეცინა და ცრემლი მოვიწმინდე რომელცი დაუკითხავად ჩამოვიდა სახეზე მას შემდეგ რაც ლუკას ისტორია მოვისმინე
-და ის ექიმი სად არის?-ყველას ერთდროულად გავხედე ლუკას გაეცინა
-ამხელა ისტორიდან მხოლოდ ექიმი გაიგე?-სიცილით მითხრა
-არა ეჭვი ნამდვილად არ მეოარება რომ ეს ჩემი ძმაა
-უფროსი ძმა-სიცილით მითხრა და მიმიხუტა
-კი კი ხუთი წუთით დიდი ხარ მეტით კი არა-უცებ გავკაპასდი
-არც მე მეპარება ეჭვი რომ ეს ჩემი დაა-აი ასე ერთი უბრალო დღის ბედნიერი დასასრული იყო,თანდათ ვაცნობიერებდი რომ ყველაფერი უკეთესობისკენ შეიცვლებოდა,ასე ორი საათი ვლაპარაკობდით კიდევ მაგრამ მერე ლუკამ თქვა რომ კლუბში უნდა წავსულიყავით მე და გოგოები,გოგოებმა უარი თქვეს მე კი დავთანხმდი და მოსაზმზადებლად ავედი ოთახში ისიც ამომყვა
-აბა დაიკო მითხარი ცოტა რამ შენს შესახებ მართალია ვიცი მაგრამ იმ ერთის თქმას ველოდები რომელიც მე და შენს გარდა ჯერ არავინ არ იცის-სიცილით მითხრა და საწოლზე წამოკოტრიალდა მე კი ეგრევე მივხვდი რასაც გულისხმობდა
-შენ საიდან იცი?-კარადიდან თავი გამოვყავი და დაინტერესებული თვალებით შევხედე
-ერთ ერთზე გნახე გეჯიბრებოდი ის ვიყავი ბოლოს რომ მოგსდევდა და მერე მაგრად რომ ჩამოიშორე
-ააა ის შენ იყავი რომ გაგაფარჩაკე?-სიცილით ვუთხარი
-ნორმალურად გოგო როგორ ელაპარაკები უფროს ძმას
-როგორ ელაპარაკები უფროს ძმას-გავაჯავრე
-მოდი აქ -უეცრად ლოგინზე წამომაწვინა და უნდა გენახათ როგო ვიცინოდი
-ღმერთო გაჩერდი ლკა გეხვერწები აღარ შემიძლია უნდა მოვემზადო ბოლოს და ბოლოს შენს ძმაკაცებს ვიცნობ-სიცილით ვუთხარი და ისევ კარადას მივუბრუნდი ისიც მომყვა და ტანსაცმლის მოძებნაში დამეხმარა
-რა არის გოგო ეს კაბა არ გაქვს?-გაკვირვებული შემობრუნდა
-მმმმმ არაა-სიცილით ვუთხარი
-კაი წამოდი უნდა ვიყიდოთ
-კაი რა ჯინსით რომ წამოვიდე რამე დაშავდება?
-კი მე არ წაგიყვან კბა უნდა გეცვას
-მიცა მაქვს ერთი ახალი კაბა-ვთქვი და კარადიდან მოკლე მუქი ლურჯი კაბა გადმოვიღე უკან ერთი დიდი ბანტი ქონდა დიდად არ მომწონდა მაგრამ თეონამ მაყიდინა ძალით და ჯერ არ ჩამიცვამს
-აი ფერვექტო არის ჩაიცვი მოემზადე და მივდივართ-ნახევარ საათში უკვე მის მანქანაში ვიჯექი და კლუბში მივდიოდით,არ ვნერვიულობდი რატომღაც,მანქანა გაჩერდა და გადავედით კულბში შევლისთანავე ვიგრძენი ალკოჰოლის გამაბრუებული სუნი,ხმამაღალი მუსიკა ჩემს ყურთასმენას ჯერ კიდევ მასინ მიწვდა როდესაც ეზოში ვიავით შესვლისას ცოტახანს ვარეთ და მერე ერთ მანქანას მივადექით სადაც ოთხი ბიჭი და ერთი გოგო იჯდა როგორც კი დაგვინახეს ეგრევე წამოდგნენ
-შენ ალბათ კატერინა ხომ?-ერთ ერთი მოვიდა
-დიახხ-ვუთხარი და ჩამოსარტმელად ხელი გავუწოდე მან კი მაკოცა ხელზე
-მე ნიკა ეს დათო ერეკლე და მაიკლი და ალისა ჩემი ცი=ოლი
-ცოლი?-გაკვირვებით მივხედე ნიკას
-ხო ცოლი აღიარე რომ ლამაზია და ამათ შეყვარებულებს ნამდვილად აჯობებს
-აუცილებლად გამარჯობაა-ყველას სათითაოდ ჩამოვართვი ხელი,მერე დავჯექი და ცოტა საუბარი დავიწყეთ,მერე ერთი მუსიკა ჩაირთო და უნდა გენახათ როგორ ერთდორულად შევხედეთ მე და ლკამ ერთმაეთს
-ამაზე უნდა ვიცეკვოთ-ერთდროულად ვთქვით
-როგორ ეტყობათ რომ ტყუპები არიან
-ცეკვავ ქუჩოს ცეკვებს-ლუკამ მკითხა კი
-მაშინ გამოიცვალე დროზე და ვცეკვავთ მეც უცებ ე=ოცდაათ წამ ში გამოვიცვალე ლუკას მოცემული ტანსაცემლი ჩავიცვი და ლუკასთან ერთად გავეი სცენაზე,მერე ლუკამ მიკროფონი აიღო და გამოაცხადა
-მინდა შემოგთავაზოთ ცეკვა ამ მუსიკაზე ჩემს ტყიპისცალ კატერინასთან ერთად რომელსაც დღეს შევხვდი-დიდი თაშის ხმა და მუსიკაც ახლიდან დაიწყო მოვემზადეთ და ცეკვა და ვიწყეთ მთელი მუსიკის განმავლობაში ვცეკვავდით ეს იყო ერთ ერთი ყველაზე რთული და დამღლელი ცეკვა რომელიც აქამდე ვიცოდი,ცეკვას რომ მოვრჩით მაგიდას ვუბრუნდებოდით როცა ერთმა იდიოტმა ხელი მომკიდა არ მეშვებოდა მერე ლუკამ გარეთ გაიყვანა მას ნიკა დათო და მაიკლიც მიყვნენ ცოტა შემეშინდა და მეც გავყევი
-რა უფლებით შეეხე ჩემს დას-ლუკა ყვროდა და იმ ბიჭს ურტყავდა
-ლუკა ერთი წუთით-ჩემს ხმაზე ყველანი შემობრუნდა ისიც ვინც არ მეშვებოდა და ირონიული ხმით წარმოთქვა სიტყვები რომლებმაც სგიჟის პიკზე ამიყვანა
-აი ხომ ვთქვი უნდა მეთქი-ლუკა კიდევ აპირებდა დარტყმას მაგრამ მე შევაჩერე და ახლა მე დავუწყე ცემა,ალბათ გაგიკვირდებათ გოგო ბიჭს როგორ ურტყავდა მაგრამ მე შემეძლო ისე მეცემა ბიჭი რომ სტეიკს დამსგავსებოდა მაგრამ შემეცოდა ეს არ იყო კიდევ ერთხელ დარტყმის
-კიდევ ერთხელ მომხვდები თვალში და დედას გეფიცები ლუკა კი არა მე მოგკლავ იდიოტო ახლა კიდევ დროზე ადექი და თვალში აღარ მომხვდე-მეც ავდექი და ისიც ადგა და წავიდა
ლილა კი გაკვირვებული მიყურებდა
-რა ჩაუტარაა-გაკვირვებუმა თქვა დათომ
-ჰაჰ ეს რა არის კიდევ ბევრჯერ გაგაკვირვებთ ახლა კი სახლში წავიდეთ ხო და კიდევ ალისა ნერვულობს-იკას მივუბრუნდი და მანქანისკენ წავედი