მე ვარ გურანდა ავალიან 20 წლის სესახედაობით წვრილი წითურია თემბით და თაფლისფერი თვალებით ეს ჩემში ძალინ მომწოონს... მყავს დიდი ძამა გორგი ავალიანი 23 წლის ცოტა უცნაური სულ მეცხუბება მაგრამ ერთმნეთ მარტლაც ძალიან გვიყვარს ძალიან სიმპატიურია ისეთი არვინ დაიწუნებს ვიცი და ამიტომაც თავზე სულ გოგოები ახვევია თან ისეთ მეც რომ შემშურდება აქვას შავი თმა და მწვანე თვალები ისეთ მშვენიერი ვისაც არუნდა მიანატოს თავისი თვალები ყველას იპყრობს...მოკლედ უმშვენიერესია, მყავს დედა სოფია სულამანიძე და მამა სოსო ავლიანი ბიზმესმენია თუ რაღც ეგეთი პონტი და სახლში ძან იშვიათადა ეხალ ჩემზე მოგიყვებიდ სკოლა ორიწელი დავმთავრე და ადვოკატურის განხრით წავედი ჩემი დიდი ოცნება ესიყო სკოლა ოქროს მედალზე დავამთვრე და არც მე–9 კლასი დამიმთვრებია კომპიუტერის გარეშე ეს ჩემი ოცნებები იყოს რომლის ნახევარი ავისრულე რაც შეეხება ბიჭებს ჯერ არავინ მოლია და არცვაპორებ მგონი რომმყავდეს შეყავრებულიც კი არმყოლია რადგან ეს არასდროს მაინტერესებდა მხოლოდ წიგნი იყო ჩემი შეყვარებულიიი... ხო იმას ვერვიტყვი არავინ მომწონსთო არის ვიღცს მაგარამ მისი მოწონება არშეიძლება სხვადასხავ მიზეზების გამო ერთი მიზეზი ისა რომ ბაბნიკია და სადღაც არვიცი რა პროფესია აქ ნუ არცისე კარგი მეორე მიზიზეზი კი ისა რომ ჩემი მეზობლობის ქვეშ იმყოფება ყავს უამრავი ნაცნობი თუ ძმაკაცი მაგრამ გაორჩეული მაინც მიშა დაშნინაი და გიორგი სულამნიძე არის უერთმანეთტ მგონი ვერძელბენ ასეთ ამბავია ....მოკლედდ მუავს ჩემი ნათელი წერტილი სულელი და აუტანელიი ზოგჯერ მომაბზრებელიც კი მაგრამ მაინც ხომ სიგიჯემდე მიყვარს ისე რომ ვერავღწერ მისგარეშე ერთი დრეც ხომ ვერ რადგან მას ბიწების გარდა არვინ აინტერესებს ერთმაინეთსგა კი თეთრ–შავივით განვსხვავდებით.. მგრამ მაინც სიგიჯემდე ვყვარრობ და ვაფესებ ჩემი მესაიდუმლეს და ჩემ ერთადერთს ლიკა მუჯირს ის 20 წლიასა ჩემსავით მაღლი წვრილაი და სავი ულამზესი ტმით ულამაზესი ცისფერი თაველბი მოკლედ ჩვენ წითური და შავგრემანი ვართ და ერთად ისეთ ლამზები ვართ... ხო რაც შეხება მას ბაბნიკის მისი სახელი ლაშა დადიანი 25 წლის და მოკლედ ვერვიტან ან არვიცი რასაც მის მიმართ ვგრძნონობ ვერა და ვერ გადმოვცემ..... დილით საათი 8:00 აჩვენებს დედამ ოთხის კარი შემოარო და შემმომძახა –ადექი გურანდუხტ გაგვიანდებაოოო, აი ხომიცის ასე რომმეძახის ვერვიტან რატომ რატომ მქვია ეს სახელი კაი რაა –სოფო კარგი რა ხო ვდეგები ამდროს ტელეფონზზე ზარაი და რათქმაუნდა ლიკა აბა სხვა ვინ –დილამსვიდობიას გურანდუხტ ასწი ერთი ადგილი გაიხედე აბა ანჯარაში არი ვინმე ჩაიცვი მომზადე და ბინსი ქვეშ გიცდიი ხომართალა მოკლე კაბა ჩიცვი და გოგოს დამგვანე ბებიცემს კიარ იმას ქალიუნდა ბებიაჩემი კიარა –ოხ ლიკა კარგი ხომიცი ვერვიტან მაგაასხელს ნუმძახი და კიდევ დილა მაგათთ დავიწყე შე უზრდელო მართთალა –აბ ეხალ ბუზღუნს წყევლას მოეშვი ჩიტო და გიცდი ადგილზევარ უკვე ჩამო დანეხა ხალხს და ტტუ ტუ –ფუი გამითშა ჩავილაპარეკე ჩემთის ავდექი ვიბანვე ლიკას დავუჯერე კაბა ჩავიცივი თან საკმაოდ მოკლე ტოპი ჯინსის კურტკა და ფეხზე მარელბი ამოვიცვი მაღელბი რა სშვალო ქუსლზე ფეხსაცმელი ზურგჩანთ ავიღე და გარრეთ გავქნადი სოფისა ვაკოცე ოღნდ ჯერ ისე როგორ წავიდოდი დაბლ ჩვეიდი ლიკუ ვნახე მთელი ორიდღის უნახავი მყავდა წინ გავიწერი და ამ მაიმუნმა ხელი საჯდომზე არამრტყა და დამიძახა დამელოდე ლამზაო მეც დავლოდე და კიბებბზე ერთაქდ ჩვედი რათქმაუნდა გერეთ იყვენ ისე როგორ შეიძლება –გამრჯობა {ლაშა} –გაიმარჯოს {მე} აი ასე შემაოიფარქლებოდა ჩენი ყოველი შეხვედრა დ აი ჩემი ძმაც გირგიც აქ მასთნ მივედი რადგან ერთკვირიას უნახავი მყავდა ქუთაისში იყო დმპალიი და გუშინ ღამე ჩამოვიდა მეკიდე ვერმოვასწარი ნახვა მალე დამეძიან მის ლოდინში ნუ ამთათნ გადასერვი არ მაგრამ კარგი ურთერთბა არაქ თვისთნ მიმიხომხო დსა ისე ჩმეხუტა ისე მესიამოვან –როგორხარ თხო{გიორგი} კარგად შენ და ნუმეძახი თხას არვარ თხა {მე} უიმე აბა ერთვირაში მონაზონი გახდი {გირორი} ასე იცის ყველგან მარცხხვენ ნუ მგონი რაღაცებს ხვდება რადდგან ბევრჯერ შუმოუსრია ლიკას და ჩემი ლაპარაკის დროს კარგი წავლთ ჩვენ კარგი დამმსვიდოაბ გიო და სასწავლებელში გავქნადით გზად ლიკას ლაშაზე საუბარის მეტი არაფერი გაუკტეფია ნუ როგორც ყოველთვის მე სასწავლებელთან მივედი დავემშვიდობე და მითხრა კარგად ლამაზო დღეს შენთან ვრჩები სახლში მარტო ვარო {ლიკა} მიგიღბდ სხვა რაგზა დამრჩენიათო{მე} გადავკოცენ და წამოვედი საწავლებელში ისეთ არფერი მომხდა იმას თუარ ჩავთლით რომ ყევალ თვლებს მმიჯუჯუნებდა... ბინასატნ შვიდი საათი იყო რომმოვედი რადგან დღეს საკმაოდ ბერვრი ლექცია მქონდა ამიტომ რთმაუნდა ბინასთნ ისინი დამხვდებოდენ შუაში გავლ იყო აუცილებლე სხვა გზა არიყო ფუ მეხო ბედი არმაქ შუაში გავირარე და მე თქქვი – ბოდიში {მე} არაუსავს ლამზაო{ლაშა} რაო ლამზოო რაო რამითრა გურანდ ძალ მოკრიბე დასაპასუხო უთარი მიდი აბაა – რაო რატქვით–მე –რაცგაიგე ლამზო–ლაშა ფუი როგორ ბედავ{მე} ეხალ დამშვიდი პატარავ არდაიწყო არფერი და მეც ნუ მომიშლი ნერვებს კიდე ეგ კაბ ძან დაგიმოკლებია [ლაშა] როგრო ბედავს კიდევ ვაპირებდი რაღცის თქმა სანმ ლიკა არდავინახე და ჩემკენ არ გამოქანდა ბოდიში რათქმანუნდა მანც მოხიდა და იმან მხოლოდა არუშავს უთხრაა მე მივაძახე იცოდეთ არ დაგვიმთვრებიაა... სალამდე სანმ ავედით ლიკამ შემჭამ ისე მიყურბდა და მეც სან არვიბანავე არ ვიმეცადინე მანმდე სიტყვარ ვერ ამომგლიჯა აი დავწექთ დაიწყო...


მე ვწერ პირვალდ და მინდა ეს ისეთი მოთხრობა იყოს რომლითაც ისიმოვნებთ მინდა შეაფასოთ ჩემი ნაშროემი და ყველამ თისი მოსაზერბა გამოთქვას ბოდის ვიხდი შეცდომებისათვის წინასწარ და დიდი მადლობა ყურადღებისათის