-კარგი სანდრო გისმენ
-მე გაქცევას არ გთხოვ უბრალოდ რამდრნიმე დღით შენ და ნიკა წადით სვანეთში დაისვენეთ, მერე მე და ბიჭებიც ჩამოვალთ
-კარგი წავალთ მაგრამ ტელეფონს წავიღებ იცოდე
-კარგი წაიღე მაგრამ იცოდე ზაზას არ უპასუხო როდესაც დაგირეკავს
-გპირდები არ ვუპასუხებ
-აბააა ჩემო პატარა წავიდეთ??
-ახლა?
-ხო რაიყო არ წამომყვები დღეს?-მითხრა და გაიცინა
-კი უბრალოდ სკოლა? ჩალაგებულიც არ მაქვს
-სკოლაში მემოგიგვარებთ-მუთხრა სანდრომ-რაც შეეხება ბარგს წადი მიდი უცებ აცუნცულდი ზემოთ და ჩაალაგე
-ხო მიდი და ამასობაში მეცწავალ ჩავალაგებ და მალე დავბრუნდები-მითხრა ნიკამ, ჩამეხუტა და წავიდა

ზემოთ ავედი ჩავალაგე და თან ზაზაზე ვფიქრობდი, მის თვალებში ძალიან დიდი ტკივილი და ამავედროს სიყვარული დავინახე მაგრამ იმ წყენას ვერაფერს ვუხერხებ რომელსაც ვგრძნობ, ადამიანმა რომელიც ყველაზე მეტად მიყვარდა ზურგი მაქცია და სრულიად ახალგაცნობილ ადამიანებს დაუჯერა ძალიან მტკივნეულია ჩემთვის ეს ყველაფერი....ცრემლები გასაქანი მივეცი გზა გაეკვლიათ ჩემს ლოყებზე.....
-პატარაააავ მოვედი-კარი შემოაღო ნიკუშამ-რა გჭირს? რატომ ტირი?
-ზაზაზე ვფიქრობდი...როგირ შეუძლია საკუთარ ქალიშვილს ასე მოექცეს...-ჩავეხუტე და კიდევ უფრო ავტირდი
-ნუ ტირი ჩემო პატარა არ არის შენი ცრემლების ღირსი-თავზე მეფერებოდა და და მეუბნებოდა-ხომ იცი რომ მე და შენ არ დავშორდებით მათ გამო....მიდი ადექი ახლა და წავიდეთ დავისვენოთ-მითხრა და ცრემლები მომწმინდა
არაფერი მიპასუხია, უბრალოდ ავდექი და მანქანაში ჩავჯექი, გზაში ჩამეძინა და როდის ჩავედით არ მახსოვს, როდესაც თვალუ გავახილე ნიკუშაზე მიხუტებული ვიყავი და მისი სასიამოვნო სურნელი მელამუნებოდა, ჩემდაუნებურად გამეღიმა, წამოვიწიე და ლოყაზე ვაკოცე, მას უბრალოდ გაეღიმა
-ჩემი გოგო ვერ ისვენებსსს?
-ვერა, შენ გოგოს მოშივდა და გაეღვიძა
-ჰოო?? რით შემიძლია დაგანაყროთ?
-ცოტაათი შენი ტუჩებიც გამაძღებს და მერე მოვიფიქრებ რამეს-გავიცინე და ტუჩებზე დავეწაფე, მალე ჰაერი აღარ გვეყო და შევწყვიტეთ ერთმანეთის ტუჩებით ტკბობა
-ღმერთო ჩემო არასდროს მომბეზრდება შენი ტუჩების დაგემოვნება
-ჩემოოოო პატარააა-შუბლზე მაკოცა და ზემოდან მომექცა-აბა პატარა ქალბატონო გადაეყვიტე რა ვჭამოთ?
-საკმარისი ინგრედიენტები თუ გვაქვს პიცა და პოპკორნი გავაკეთოთ და რამე ფილმს ვუყუროთ ოღონდ ამჯერად რაიმე რომანტიულს
-ოჰოოო რომანტიკაში დახვეწილხარ პატარავ
-დიახ დიახ სანდრომ მავარჯიშა-გავიცინე-აბააა გვაქვს ინგრედიენტები ბატონო ნიკა?
-კი გზაში ვიყიდე რაღაცეები და წესით უნდა იყოს თუარადა წავიდეთ და ვიყიდოთ აქვეა მაღაზია
-ხომარტლა ეს ვისი სახლია
-გოგონი ხომ არ დაგავიწყდა რომ სვანი გახლავარ? ჩემი სახლია, ოჯახს შეველიე მაგრამ ამ სილამაზეს ვერა, ჩემმა მშობლებმაც დამითმეს სახლი რადგან იცოდნენ რასაც ნიშნავდა ის ჩემთვის
-ოჰოოო ხშირად წამოვიდეთ ხოლმე მაშინ
-რა პრობლემააა ჩემო ლამაზმანო
-მშიააა
-მოკლედ.მომენტი რომ არ გააფუჭო არ შეიძლება?-გაიცინა
-არა როგორ გეკადრება-გავიკრიჭე და ვაკოცე-
-კარგი წამოდი მოვამზადოთ საჭმელი
სამზარეულოში ჩავედით და პიცის და პოპკორნის მზადებას შევუდექით
-ღმერთო შენს გაკეთებულ პიცას როგორი გემრიელი სურნელი ასდიიიის
-ხომ გითხარი მხოლოდ პიცის კეთება შემიძლიათქო-გავიცინე-მიდიი შენ ფილმი აარჩიე მეკი პიცებს დავჭრი და გამოვიტან პოპკორნთან ერთად
ნიკა გავიდა მეც მალევე გავედი პიცით და პოპკორნით ხელში, ნიკას არაჩვეულებრივი ფილმი ქონდა არჩეული "ყველაფერი, ყველაფერი" ის იყო ფილმის ყურება უნდა დაგვეწყო რომ კარზე ზარია...
-ნიკა ვინმეს ელოდები?
-არა პატარავ, აქ იყავი ვნახავ ვინ არის და ეხლავე დავბრუნდები
-კაი მიდი-ნიკა წავიდა და რამდენიმე წუთის განმაავლობაში რომ არ დაბრუნდა მეც გავედი მასთან
-ნიიიიკუშა, საყვარელოო ვინ არის?
-ოჰო გამარჯობა პატარა ბ**ო
-გიააააა-ისე უეცრად დაიყვირა ნიკამ მეც კი შემეშინდა და შევხტი-ჩემს შეყვარებულზე ნორმალურად ილაპარაკე
-შეყვარებულზე?? შენ ბიჭო სულ გამო***ვდი?
-მე არა მაგრამ შენ რაც ასაკი მოგემატა უფრო და***დი
-მამას ასე უნდა ელაპარაკო?-ხმა ამაოიღო დედამისმა
-ნიკა-ხელი მოვკიდე და სანამ რაიმეს ვეტყოდი გავითიშე....