-ვერონიკა შვილო ადექი ფეხზე სკოლაში გაგვიანდება ორშაბათია დღეს-დედაჩემი სალომე ცდილბს გამაღვიძოს მაგრამ მე მაინც ვერ ვიღვიძებ
-დე სამი წუთიც რა-საცოდვი სახით ვუყურებ
-დემემ გაიღვიძა გოგო შენი ტყუპისცალია და შენ ვერ აგაწიწკნე მაგ ლოგინიდან დროზე ფეხზე-ღმერთო მიშველე
-კაი ვდგები-უკმაოფილო ტონით ვუთხარი და ფეხზე ავდექი-როგორ შეიძლება სკოლა ასე ადრე რომ იწყება საერთოდ ვინ მოიგონა სკოლა?-ასე ვბურტყუნებდი მეთელი ნახევარი საათი,დილის "რიტუალები" ჩავიტარე და ახლა ტანსაცმლის მოძებნა დავიწყე,თეთრი მაღალწელიანი მუხლებზე დახეული ჯინსი ავიღე,ზემოდან მოსაცმელი და შავი ტოპი, ფეხზე თეთრი კეტები ამოვიცვი, ჩანთა ჩავალაგე და ოთახიდან გავედი.
-გაუღვიძია როგორც იქნა ვერონიკა რა იყო გოგო ძალიან ხომ არ გაგიტკბა ძილი-ჩემი ტყუპ უკვე ნერვებს მიშლის
-დემე მოკეტე და დამაცადე ეს ყავა დავლიო თორემ დამეძინება გაკვეთილზე-ვუთხარი და დედას მოწოდებული ყავა ხელებში მოვიქციე
-ნორმალურად გოგო ხომ არ დაგავიწყდა რომ შეზე დიდი ვარ?-გაიჯგიმა ბიჭი
-რა ბიჭო სამი წუთით ადრე რომ დაიბადები ეგ უფროსობას ნიშნავს-სიცილი დავიწყე
-ესენი სულ როგორ უნდა ჩხუბობდნენ-დედა უკვე ჩვიდმეტი წელია ჩვენს ასეთ კინკლაობას უსმენს ბრაზდება ხოლმე მაგრამ მერე ღიმილი ეპარება,ახლა ცოტა რამ ჩემს შესახებ
მოკლედ მე ვერონიკა ჯაფარიძე ვარ ჩვიდმეტი წლის,დამამთავრებელ კლასში მოგეხსენებათ როგორი ძნელია მასწავლებლებიდან მასწავლებლებში,მოდელები ვართ თოთხმეტი წლიდან,ვერც კი წარმოვიდგენდით რომ ჩვენი კარიერა თოთხმეტი წლიდან წარმატებას მიაღწევდა,ახლაც წარმატებული მოდელი გოგო ვარ ნუ რა თქმა უნდა ისიც,რაც შეეხება გარებნობას ქერა თმები მაქვს და ცისფერი თვალები,ჩემი ძმაც ასეთია,ქერა თმით და ცისფერი ტვალებით გრძელი თმა აქვს, დედას არ მოწონდა თავიდან რომ გაიზარდა თმა მაგრამ მერე მიეჩვია და აღარაფერს აღარ ეუბნება.საუკეთესო მეგობრებს რაც შეეხება მაგარი მეგობრები გვყავს მე და დემეს საერთო მეგორები:სანდრო, გიგა, ბარბარე და ნატალი.ნატალის ჩემი ძმა მოსწონს მაგრამ ცოცხალი თავით არ გვეუბნება :დ :დ.მე და დემე კარგად ვმღერივართ ძალიან, და კარგად ვცეკვათ ნებისმიერ ცეკვას.სკოლაში ძალიან გვიყვარს ისტორია ქიმია ფიზიკა მათემატიკა და უცხო ენბი,ვგიჟდებით ამ საგნებზე ძალიან, რასაც ჩვენს მეგობრებზე ვერ ვიტყვით,კარგად ვსწავლობატ და ოქროს მედალზე ვამთავრებთ სკოლას. მე პიანინპზე და გიტარაზე ვუკრავ კარგად პატარაობიდან დავდიოდი,დემე მარტო გიტარაზე უკრავს უნდა რომ პიანინოც ისწავლს მაგრამ მე არ ვასწავლი.ესეც ჩვენი მცირე აღწერილობა,ახლა კი ისტორიას დავუბრუნდეთ

-მარტო უნდა წავიდეთ თუ მოგვაკითხავენ გიჟები-დემემ მკითხა
-არა დამირეკეს და გამოგივლითო-ბოლო ყლუპი მოვსვი და ჭიქა ნიჟარაში ჩავდე
-გარეცხე რა დედი ბავშვები უნდა მომივიდნენ და ვერარ ვასწრებ ვერაფერს0დედამ მომაძახა მისაღებიდან
-ისევ ამზადებს?-დემეს ვკითხე ცუმად
-აბა ისე ვერ ძლებს ხომ ხედავ თუ არ იმუშავა მოკვდება-სიცილით მითხრა ძამიკომ და კარებისკენ წავიდა
-დამელოდე მოვდივარ გველოდებიან დაბლა-მივაძახე ჭიქა ამოვრეცხე გავამშრალე და მაგიდაზე დავდე და კარებისკენ გავიქეცი
-დროზე გოგო დროზე-კიბეებზე ჩადიოდა რომ მამაძახა
-დამელოდე შტერო-ვუთხარი და კიბეებზე თავქუდ მოგლეჯილი დავეშვი ისე ჩავუქროლე დემეს თვალიც კი ვერ გამომაყოლა
-ნორმალური ხარ გოგო დაეცემი გაჩერდი-ესრა მომაძახა და თვითონაც გამოიქცა
-ვერ გამასწრებ ტკბილო -ვუთხარი და უფრო მოვისწრაფე,ოცდაათ წამში უკვე დაბლა ვიყვი თავ ვერარ შევიმაგრე მერე და პირდაპირ სანდროს შევახტი
-ეეეე ჩემი გიჟი გოგო როგორ ხარ-გადამკოცნა და ამ დროს დემეც ჩამოვიდა აქოშინებული
-ისევ ჩამოგასწრო?-ბარბარემ დაცინა
-ოოო ეს ვინ არის კაცო დახტუნაობს კიბეებზე-სიცილით თქვა დემემ და სკოლისაკენ მიმავალ გზას დავადექით
-იცით დღეს ახალი გადმოდის ჩვენთან-ნატამ დაიწყო ლაპარაკი
-შენ რა იცი?-დაინტერესებულმა ვკითხე
-წყარო ტკბილო წყარო-ტყუპმა მითხრა და მიმიხუტა
-წყარო არა ჩანჩქერი საიდან იცითქო იცნობთ?-ბიჭებს გადავხედე
-კი ბატონი ვიცნობთ-გიგამ მითხრა
-მერე?
-რა მერე?-სანდრომ გადმომხედა
-საიდანო ეს იგულისხმა-მობეზრებულმა გავხედე
-ეზოში გავიცანით-დემემ გამოხედა
-ვაი თქვენ პატრონს ვთქვი მერე გოგოებს გადავხედე და სკოლისაკენ გავიქცით
-ახლა ესენი ნორმალურები არიან?-გიგამ იკითხა
-ნატაზე და ბარბარეზე არ ვიცი მაგრამ ვერონიკა რომ ნორმალური არ არის ჩვიდმეტი წელია ვიცი-თქვა დემემ და ისიც შემოვიდა სკოლაში

კლასში რომ ავედით დამრიგებელი დაგვხვდა იქ,მოკლედ ჩენ რომ დამრიგებელი გვყავს ისეთი არც ერთ კლას არ ყავს გადაყოლილია ჩვენზე,რომ შევედით მე და გოგოები რაღაცცაზე ლაპარაკობდა
-როგორც იცით დღს ახალი ბიჭი გადმოდის ჩვენთან მეორე გაკვეთილზე შემოგვიერთდება და იმედა კარგად შეხვდებით
-კარგით რა მას როდის იყო ახლებს ცდად ვხვდებოდით?-სიცილიტ ვკითხე
-ვიცი მე როგორც ხვდებით და იმიტომ გეუბნები განსაკუთრებით შენ ვერონიკა ნუ წაუმწარებ-მითხრა სიცილით დამრიგებელმა და კლასიდან გავიდა
-ეეეე როდის იყო მე ვინმეს რამეს ვუშავებდი?-კლასს გავხედე(ძლიან კარგი და მეგობრული კლასი მყავს არ ვიცი ამათ გარეშე რა მეშველება)
-აა არა ვერო როგორ გეკადრება მარტო მე მიმწარებ სიცოცხლეს თორმეთი წელია-ნიკამ მითხრა,მართალია პირველი კლასიდან სიცოცხლეს ვუმწარებ
-გაჩუმდი თორემ ავდექი-ადგომა დავაპირე სდა ისიც გაიქცა
-აზანზარებ კალს ვერო აზანზარემ-სიცილიტ მითხრა ბექამ და გვერძე მომიჯდა
-დაამთავრე შენ და დარსამ ის ჰარი პოტერი?
-არაა გრეინჯერი და მალფოიღა დაგვრჩა და მოვრჩებით
-მოიცა სნეიპი როგორ დახატეთ-გაკვირვებლმა ვკითხე რადგა ყველაზე მეტად რატომღაც ეს გაუჭირდათ
-საიდუმლოა-ესრა მიტხრა და ზარიც დაირეკა,ბიჭებიც შემოვიდნენ დაადგილები დაიკავეს
-კოდალა იგვანებს?-დემემ მკითხა
-მე რა ვიცი-უკან გავხედე
-ვერო შემდეგი რა გაქვს?-მეკარამ მკითხა
-მე რომელი მოსიარულე ცხრილი მნახეთ ერთი-მობეზრებულმა ვკითხე(მეექვსე კლასიდან ყველა მე მეკიტხება შემდეგი გაკვეთილი რა გვაქვსო)
-უჟმური-ჩაიბურტყუნა ვითომ თავისთვის და მასწავლებელიც შემოვიდა
გაკვეთილმა ისე რაღაცნაირად ჩაიარა რმ მოწყენილობისაგან მოვკვდი კინაღამ,მეორე გაკვეთილი რომ დაიწტო ახალი შემოვიდა მას მოყვა დირექტორი და დამრიგებელი
ბავშვებო გაიცანით ეს თქვენი ახალი მოსწავლეა ლუკა ახვლედიანი-უკან ვიყავი მობრუნებული და უცბად გავიხედე როცა დამრიგებელის ხმა გავიგე,იმ ახალმა კი მე შემომხედა,ვაკვირდებოდი,შავი თმა და მწვანე თვალები ქონდა საკმაოდ სიმპატიური იყო ,ხუთი წუთის ყურების შემდეგ გამოვფხიზლდი და უკნიდან წერილი გადმომიგდეს
"აუ შეხედე როგორ გიყურებს სიმპატიურია ხო?მოგეწონა?"
დამანებე ერთი თავი თუ ღმერთი გწამს სიმპატიური არა ისა კიდე"ბავშვებს გადავაწოდე და ვუთხარი ნატას მიეცით თქო მაგრამ როცა მასწავლებელმა თქვა ვერონიკას გვერდით დაჯდებიო თვალები ბუდიდან გადმომივარდა
-რააა?-ხმამარლა ვიკითხ
-შენს გვერდით დაჯდება-გამიმეორა მასწავლებელმა
-ხო მაგრამ გვერდით ბურდული მიზის-ისევ მასწავლებელს შევხედე მერე ახალს რომელიც ღიმილით მაკვირდებოდა
-ბურდული გადაჯდება,ლუკა ახლა კი დაჯექი ვერონიკას გვერდით-იუთითა სკამისაკენ და ისიც ღიმილიანი სახით მომიჯდა გვერდით,მე კი გაბრაზებულმა საერტოდ არ შემიხედავს მისთვის მაგრამ ვგრძნობდი რომ მიყურებდა მთელი მარცხენა გვერდი ამეწვა ცეცხლი მომეკიდა,მერე მომბერდა და ჩურჩულით მაგრამ გაბრაზებულმა ვკითხე
-კიდეწვ დიდ ხანს უნდა მიყურო? მე სულ ასეთი ლამაზი ვქნები-ცოტა ირონია გავურიე
-მე.. მე შენ ...რა იცი რომ შენ გიყურებდი-დაიბნა უცებ
-კაი თუ არ მიყურებდი მით უკეთესი-ვთქვი და ისვ მასწავლებლის მიმართულებიტ გავიხედე მაგრამ მაინც ვგრძნობდი დაჟინებულ მზრას რომელიც მთელ სახეს მიწვავდა