გაკვეთილები როგორც კი დამთავრდა სახლისკენ მიმავალ გზას დავადექი,ბიჭები კუბში მიდიოდნენ სამ დღეში დაბადებისდღე გვაქვს და ამიტომ კლუბში ვხდიდით,გოგოები მასწავლებლებთან მიდიოდნენ მარტო მე მივდიოდი სახლში,ამტომ რადგან დამლაპარაკებელი არავინ მყავდა და ნერვებსაც ვერავის მოვუშლიდი ტელეფონი ამოვიღე ყურსასმენებიც და მუსიკების მოსმენა დავიწყე პირველი AMEრIKAN BOY ჩაირთო,მეც თან მივდიოდი და სიმღერას ვყვებოდი,უცებ ყურში მუსიკა კი არა ვიღაცის ხმა გავიგე
-კარგად მღერი პატარავ-ერთი შევხედე და ხელში ლუკა შემრჩა ისე გავბრაზდი რომ თვაებიდან ნაპერწკლებს ვყრიდი
-შენი პატარა ტყეში დარბის და მიდი გაეკიდე-გაბრაზებულმა ვუთხარი და გზა განვაგრძე
-მოიცა მოიცა სად მირბიხარ?-ხელი მომკიდა და მისკენ შემაბრუნა-ამაზე უფრო ავენთე
-ხელი გამიშვი-კბილეში გამოვცერი
-ეეეე რა ჯიუტი მყავხარ რა მეშველება-მითხრა და მიმიხუტა
-ლუკა შემომაკვდები გამიშვი ხელი-თავის დაღწევა ვცადე მაგრამ შენც არ მომიკვდე ვინ გიშვებს,სად გიშვებს აპ აპ აპ აპ ნუ მოტყუვდები
-ოოო ჯიუტთან ერთად ბრაზიანიც ყოფილხარ-სიცილიტ მითხრა
-ამ დაბაების დღის წინ ციხეში მოვხვდები ადამიანის მკვლელობის ბრალდებით-დანანებით ჩავილაპარაკე
-დაბადების დღე გაქვს? როდის?-დავაინტერესე ბიჭი
-შენ რომ მოკვდები მეც მაშინ დავიბადები ახლა გამიშვი ხელი ერთი თუ ძმა ხარ-ისევ შევებრძოლე და იესსს ბრძოლამ შედეგი გამოიღო
-აააა ანუ ჯერ დაბადების დღე არ გაქვს მივხვდი-კაი გენიოსივით გაიცინა
-ააა ანუ შენ სამ დრეში მოკვდები-მეც მივბძე
-აბა რა გინდა დაბადების დრეზე რომ გაჩუქო?-კაიი შეყვარებულივიტ მკითხა
-შოკოლადს მიყიდი?-ბავშვები რომ ეკიტხებიან დედებს ამას მიყიდიო ისე ვკიტხე მეც
-გიკიდი აბა ლას ვიზამ-მოიჩლიფა ენა
-გადი გამანებე თავი შენ რა უნდა გელაპარაკო-ხელი ავიქნიე და სახლისკენ წავედი
-მოიცადე მეც მაქეთ მოვდივარ,მაქეთ კი არა შენთან-მითხრა და გვერდში ამომიდგა
-ჩემთან რა გინდა სახლი უნდა გაძარცვო?-სიცილით ვკითხე
-არა დედაშენთან ვემზადები მათემატკაზე-ისე მითხრა თითქოს გამეხარდებოდა და კისერზე შევახტებოდი
-აუუუუჰ როგორ გამიხარდაა-მოვიმსახიობე თავი,არ მართლა უნდა ვიფიქრო მსახიობი ცხომ არ გავხდე
-ვიცი ვიცი-მითხრა და ხელი გადამხვია
-რა სიკვდილს აკეთებ ერთი?-გაბრაზებულმა ავხედე
-ვაიმე ჩემს შეყვარებუსლ ხელი გადავხვიე არ შეიძლება?-ისე ამომხედა გეგონება ეს რა მკითხე არ გრცხვენიაო
-როდის გავხდი შენი შეყვარებული?-მეც ერთი თავით მაღალს ავხედე
-ააა აი ახლა გახდი-მითხრა და მიმიხუტა
-კაი ერთი მე რომ არ ვიცოდი არ უნდა მკითხო?
-შენ ვინ გეკითხება მე ვთქვი და ესეიგი ხარ
-მეცოდება შენი ცოლი წინასწარ-დანანებიტ ვთქვი და ჩემი თავი წარმოვიდგინე მისი ცოლის ადგილას,მოიცა რატომ წარმოვიდგინე? კაი ამას შევეშვათ
-როგორ შეიძლება ადამიანს თავის თავი ეცოდებოდეს?
-ჩემი თავი არა შენ მეცოდები ახალ კი წადი სახლში და თვალით არ დამენახო-ვუტხარი და ლიპტში შევედი,ისიც შემომყვა
-ვერ გაიგე?-გაბრაზებულმა ვკიტხე
-მე დედაშენთან ვემზადბი ამიტომ თავი დამანებე საყვარელო
-არა ამას ვერ აქვს რაღაც დალაგებული მაძალებს ჩემი შეყვარებული ხარო-საბოლოოდ დავრწმუნდი რომ შტერია.მეთხუთმეტე სართულზე რომ ავედით კარი სევაღე
-დედააა მოვედიიი და ერთი მოსწავლე მოვიდა ნუ ჩემი კლასელი-კარებშივე მივაძახე
-მოდით შვილო მოდით-დედა შემოგვეგება
-გამარჯობა ქალბატონო სალომე-თავაზიანობაც ცოდნია ვაჟბატონს
-ქალბატონო არა შვილო დეიდა დამიძახე დედაშენის ტოლი ვარ-უთხრა და ოთახში გაიყვანა
-მგონი კარგი იქნება ქალბატონოს თუ დაგიძახებს მაინც,ისწავლის რამეს-მეც შევყევი და სავარძელში დავეგდე
-რა ლაპარაკია ვერონიკა ეხლა ეს ჰააა-გაბრაზებულმა გამომხედა დედამ
-რა იყო უცხო ხომ არავინ არის-ლკას გავხედე რომელიც იცინოდა
-ოჰ ვერო რა მწარე ენა გაქვს-დედამ მითხრა და ეგრეწოდებულ ჭკვიან მოსწავლედ წყალი მიართვა
-რატომ შეწუხდით არ მინდოდა-ასეთი თავაზიანი თუ იყო სად იყო აქამდე
-ოჰ ოჰო რა თავაზიანობაა ღმერთო ჩემო-არა რა მართლა უნდა გამოვიდე სახიობი
-ვერონიკა შედი დედა ოთახში რა,სულ მამამისია-ეს ბოლო სიტყვები ლუკას გასაგონად თქვა
-დედა გავიგე-მივაძახე ოთახის კარები დავკეტე,მერე მეცადინებას შევუდექი მალე მოვრჩი არაფერი არ იყო ძნელი ამიტომ ერთ საათში გავედი ყველაფერი მოთავებული მოწესრიგებული ნამეცადენები
-აბაა დედა ჩაიბარებ გაკვეთილებს?-სულ ამას ვეუბნები მეცადინეობას რომ ვრჩები,ისეთი მკაცრი იყო რომ მეათეშიც კი იბარებდა გაკვეთილებს მაგრამ მერე რომ მიხვდა რომ მართლა ვსწავლობდი და უკვე დიდი გოგო ვარ გაკვეთილების ჩასაბარებლად დამანება თავი
-როდის უნდა გაიზარდო შვილო შენი საშველი არ იქნება-მითხრა და "ჭკვიან მოსწავლეს მიუბრუნდა,მე კი ტელვიზორი ჩავრთე მერე იუთუბში შევედი და "მზის მოლოდინში"-ს ყურება დავიყწე.
-შვილო მერე ჩართე რა მეც მინდა ყურება-დედამ როგორც კი გაიგო ხმა ეგრევე მითხრა
-რა დავაშავე-ეს ვთქვი და გამოვრთე,ახლა მივხვდი რომ ისე მშიოდა რომ კუჭი უკვე "დედას მაგინებდა".ამიტომ სამზარეულოში შევედი და მაცივარი გამოვიღე,დედა და ლუკა პირდაპირ უყურებდნენ სამზარეულოს ამოტომ ვჩანდი რას ვაკეთებდი,მაცივარი ცარიელი დამხვდა არაფერი შიგნით არ იყო
-დედა აქ ა მგელიბი ისხდნენ არაფერი არ არის-გავზახე დედას
-წადი და ამოიტანე მერე, ფული გინდა?-საფულისკენ გაწია მაგრამ შევაჩერე
-არ მინდა კაცო მაქვს და მე ვიყიდი ხუთი წლიდან მარაზიაში დავდივარ არ გრცხვენიათ?-ვუთხარი და მაღაზიაში ჩავედი,შეიძლება ითქვას რომ მთელი მაღაზია ამოვიტანე ვეღარ ვერეოდი მაგრამ ამოვათრიე ლიფტამდე ხელი მივაჭირე და ჰოი საოცრებავ გაფუჭებულია
-რააა მეხუმრებით? ღადაობთ? როგორ ავიტანო ეხლა ეს მეთხუთმეტე სართულზე-ასე ვბუზღუნებდი მთელი თხუთმეტი სარტული,კარები რომ გავაღე ცოცხალმკვდარი შევედი სახლში,ლკამ რრომ დამინახა ეგრეე მოვიდა და ჩუმატ მითხრა
-გეთქვა და წამოგყვებოდი-მერე აიღო ყველაფერი და სამზარეულოში აიტანა,დედამ რომ დაინახა ამდენი რაღაც მოვიტანე ერთი ამბავი ამიტეხა
-შენ ნორმალური ხარ გოგო?ხელები რომ გქონდა მოტეხილი დაგავიწყდა შენი ხელების პატრონმა ამდენი რაღაც როგორ ამოუტანე?-თან მეჩხუბებოდა და თან მეფერებოდა
-ლიპტი იყო გაფუჭებული თორე კი არ დავიღლებოდი-ლუფტი იყ გაფუჭებულიო? რომ გაიგო მთელი კორპუსი დაწყევლა თქვენი ისაო თქვენი ესაო დასაწყნარებელი გამიხდა,ლუკა კი იცინოდა
-რა გაცინებს ადამიანო წადი იმეცადინე-ვუთხარი და სამზარეულოში შევედი,ტელეფონში მუსიკები ჩავრთე ყურსასმენები გავიკეთე და მუსიკის ფონზე დავიწყე საჭმელის გაკეთება,მთელი ამ ხნის განმავლობაში ვგრძნობდი როგორ მიყურებდა ლუკა მთელი ზურგი, ფეხები, ხელები, თავი ამეწვა. დრო და დრო გავხედავდი ხოლმ და ისიც სწრაფად წიგნს უყურებდა.ამაზე მეცინებოდა და ისევ საჭმლის გაკეთებას ვუბრუნდეოდი როცა მოვრჩი ლუკაც უკვე ბარგდებოდა
-ვააა რა სურნელი რა სურნელი-თქვა და კარებისკენ წავიდა
-ლუკა დარჩი შვილო მოგშივდებოდა დათან გავიცნთ ერთმანეთი უფრო კარგად ვერონიკას და დემეს კლასელი ყოფილხარ-დედაამ შემოიპატიჟა და ნდა გენახათ როგორი სახით ვუურებდი არათქო მაგრამ დათანხმდა და მაგიდასტან დაჯდა,სულ დამეკრგა ჭამის მადა,დედა რაღაცეებს ელაპარაკებოდა ისიც დაუზარებლად სცემდა პასუხს,მე კიდევ ცუმად ვიჯექი და მას ვუყურებდი ისიც შემომხდავდა ხომე და როცა ჩვენი თვალები ერთმანეთს გადააწყდებოდა მაშინვე სხვა რამეზე გადაგვქონდა ყურადება.


გამარჯობააა,ესეც მეორე თავი პირველი თავის ფოტოზე ის გოგო ვერონიაკაა ამ თავის კიდე ლუკა შემდეგ ტავებში თანდათან დემეს სანდროს გიგას ნატას და ბარბარეს სურათებსაც დავდებ მადლობა რომ კიხულობთ და შემიფასეთ გამოვდგები?
მგონი გავზარდე თავები და კიდევ მალ მალე ვერ დავდებ ხოლმე და მომიტევეთ :დ :დ მიყვარხართ ძალიააააააან