ლიზამ იმდენი მელაპარაკა ალექსაზე და ისეთ რჩევებს ელოდა ჩემგან გეგონება ძალიან გამოცდილი ვყოფილიყავი, მეც საბოლოოდ ვუთხარი რაც უნდოდა ის უნდა გაეკეთებინა, ამასობაში მთელი ყაზბეგი მომატარა და უკვე საღამო იყო სახლში რომ მივედით, როცა შევედით ეზოში ყველაფერი ჩაბნელებელო იყო, რაც გამიკვირდა რადგან სახლში ყოველთვის გვენთო შუქი
-სად არიან?-ვკითხე ლიზას გაკვირვებულმა და თან მასზე აკრობილმა
-არ ვიცი, არც გავუბრთხილებივარ თუ სადმე მიდიოდნენ-მითხრა მანაც გაკვირვებულმა. ფანრის ანთებას ვაპირებდი უცებ დაბადების დღის სიმღერა და ყვირილი რომ დაიწყეს, ეზოს სხვადასხვა კუთხიდან და სახლიდან ბავშვები გამოვარდნენ, დაბადების დღის ქუდებით, საყვირებით, ყვირილით და რაც მთავარია აბრდღვიალებული ტორტით რომელიც ლილეს ეჭირა, მის უკან კი ვატო მოდიოდა,რაც უფრო მეტად გამიხარდა, ტატოს რომ შევხედე გამიკვირდა “დასტოინი” სახით რომ არ იდგა და ისიც მათთან ერთად წიოდა და კიოდა, როცა სიღერას მორჩნენ დაიწყეს-გილოცავ, გილოცავს ყვირილი, ტაშის დაკვრა და ლილე კომენტარი
-ჰა ეხლა ჩაიფიქრე სურვილი და ჩააქრე ტორტი, დამემტვრა ხელები-რაზეც გამეცინა, თვალები დავხუჭე, სურვილი ჩავიფიქრე, სანთლებს სული შევუბერე და ერთ ამოსუნთქვაზე ჩავაქრე, ლილემ ტორტი გადადო და ვატოსაც და ლილესაც მაგრად მოვეხვიე, ჩავკოცე, ჩავბურჯღნე
-აუ მე კიდე ისე ვიყავი ნერვებ მოშლილი მეთქი დაავიწყდათ თქო-ბუზღუნით ვთქვი
-კაი რაა ჩვენ ეგ როგორ დაგვავიწყდებოდა?!-განაწყენებულმა თქვა სალომ
-ხოო რავი, მაგრამ გუშინ რომ არ მომილოცეთ მეთქი რაღაცას აკეთებენ და ხვალ იზავენ თქო, მაგრამ დილით რომ ჩამოვედი და რეაქცია-0 რომ იყო გადავირიე, თან ვუყურებდი სალომეს და ისიც ჩვეულებრივად იყო, არაფერი ეტყობიდა(სალომე არის ადამიანი რომელოც სიურპრიზებს ვერ მალავს და როცა დამალვა უწევს სულ ცქმუტავს) მერე დღემაც ეგრე გაიარა და მეთქი დაავიწყდათ, ისე ბედი თქვენი მალე ქენით თორე მწარედ განანებდით-თითის ქნევით ვთქვი
-კიდე კაი მოვასწარით-სიცილით ჩაილაპარაკა ვასკამ
-მართლა მალე მოვასწარით თორე ისეთ ცუდ ხასიათზე იყო, გული მიკვდებოდა, იმენა მთელი გზაა ველაპარაკები და ნახევარზე მეტი არც მოუსმენია და რაღაცას რომ ვეკითხებოდი ორი სიტყვა ძლივს ამოვგლიჯე, კი მომეშალა ნერვები და ძლივს მოვითმინე რომ არ გამეპუტა მაგრამ მეგობრისთვის ყველაფერს მოითმენ-რაღაცნაირი საყვარელი სახით თქვა, ისეთი რომ მომინდა ჩავხუტებულიყავი და ესეც მოვიქეცი
-ვაიმეე როგორ მიყვარხარ-ვუთხარი და გავითამაშე თითქოს არარსებულ ცრემლს ვიწმენდდი
-გილოცავ ჩემო სიყვარულო-ჩუმად მითხრა როცა ჩახუტებულები ვიდექით. ამ ლაპარაკ-ლაპარაკში ბავშვები სადაც მიდიოდნენ იქ მივყვებოდი და მივადექით სახლის უკანა ეზოს სადაც კოცონი ენთო, რომლის გარშემო ბალიშები ეყარა, ასევე ტელევიზორიც ისე იდო სახლში რომ ადვილად გვეყურებინა და დინამიკები გარეთ ქონდათ გამოტანილი და ძაან ლამაზად ქონად მოწყობილი
-აუ რა სილამაზეა-ვთქვი აღფრთოვანებულმა
-ხოდა მოდი ეხლაა დაჯექი და შევწვათ ზეფირები და რამეს ვუყუროთ-მითხრა სანდრომ, ჩვენც ჩავმწკრივდით, ჩემს გვერდით დემე და ალექსა ისხდნენ, ბევრი ვილაპარაკეთ, ვიცინეთ და თან ზეფირებს ვწვავდით
-ნინო დროზე თუ არ გაწევ მაგ ზეფირს, ისე დაგეწვება და დაგიდნება როგორც წინა სამი, ჩართე ელემენტარული ლოგიკა-ვუთხარი აღრენით, რადგან უკვე სამი ზეფირი დაეწვა და მარტო ზეფირი კი არა ჯოხიც მიყვა
-ნინო არა ნინუცა-მითხრა და თან უკან წაიღო ჯოხი, ზეფირიც ააცალა და ძლივს ამდენი ხნის მერე ნორმალურად შეჭამა
-ალილუია, გვეღირსა-ხელები აღვაპყრე ცაში და ისე ვთქვი, რაზეც ორი წყვილი თვალის მკვლელი მზერა მეცა და ალბათ მიხვდებით ვისიც. ლიზამ გიტარა გამოიტანა და თავის ძმას მიმართა
-ტატო ხო გინდა ანას საჩუქარი გაუკეთო ხოდა დაუკარი და გვიმღერე, გთხოვ რა-ორი თითი ყელზე მოიკიდა და გაიწელა
-კაი რა, არამგონია ჩემი სიმღერა სხვებისთვის საჩუქარი იყოს-მე შემომხედა და ცივი მზერით თქვა
-რატომ გგონია რომ თუნდაც შენი სიმღერა ბევრ ძვირფას საჩუქრებს არ მირჩევნია?!-ვთქვი და ტუჩზე ვიკბინე რადგან ის ვთქვი რასაც ვფიქრობდი და არა რაც უნდა მეთქვა
-კარგი-ჩაეღიმა, უდარდელად აიჩეჩა მხრები და დაკვრა დაიწყო, როგორც მივხვდი Ed Sheeran-ის “perfect”-ს უკრავდა, სიმღერაც დაიწყო
I found a love for me
Darling just dive right in
And follow my lead
Well I found a girl beautiful and sweet
I never knew you were the someone waiting for me
'Cause we were just kids when we fell in love
Not knowing what it was
I will not give you up this time
But darling, just kiss me slow, your heart is all I own
And in your eyes you're holding mine
Baby, I'm dancing in the dark with you between my arms
Barefoot on the grass, listening to our favorite song
When you said you looked a mess, I whispered underneath my breath
But you heard it, darling, you look perfect tonight-ამ დროსი განმავლობაში სულ მე მიყურებდა, თან ღიმილი დასთამაშებდა სახეზე რადგან ხვდებოდა როგორ მაბნევდა მისი მზერით, გავიფიქრე ეხლა ამას ვაჩვენებ სეირს თქო და მე დავიწყე სიმღერა, და ყველა გაჩუმდა, ტატოც მაგრამ დაკვრას აგრძელებდა
Well I found a man, stronger than anyone I know
He shares my dreams, I hope that someday I'll share our home
I found a love, to carry more than just my secrets
To carry love, to carry children of our own
We are still kids, but we're so in love
Fighting against all odds
I know we'll be alright this time
Darling, just hold my hand
Be your girl, you’ll be my man-ამ დროის განმავლობაში მეც თვალებში ვუყურებდი მას და “გასწორებულში” მყოფი ღიმილი არ შორდებოდა რაც სტიმულს მაძლევდა-
I see my future in your eyes
Baby, I'm dancing in the dark, with you between my arms
Barefoot on the grass-აქ ალექსაც ამყვვა და აღტაცებული ვიყავი ჩვენი დუეტით-listening to our favorite song
When I saw you in that dress, looking so beautiful
I don't deserve this, darling, you look perfect tonight
Baby, I'm dancing in the dark, with you between my arms
Barefoot on the grass, listening to our favorite song
I have faith in what I see
Now I know I have met an angel in person
And she looks perfect
I don't deserve this
You look perfect tonight-ჩუმად დავამთავრეთ, რაზეც ორივეს ჩაგვეღიმა
-აი ვაღიარებ ძმაო ედს და ბიონსესაც აჯობეთ, ეს რა იყო ტო, ამხელა კაცს ჟრუანტელმა დამიარა-თქვა ვასკამ რაზეც ყველს გაგვეცინა
-ღმერთო ეს რა იყო, მართლა სიყვარულში დაფერფლილი ხალხი მეგონეთ-თქვა ლოლამ, ამის შემდეგ კიდევ ვიმღერეთ ყველამ, ხან მე ვუკრავდი, ხან ტატო, რაზეც ვხედავდი ნინო როგორ ყრიდა თვალებიდან ნაპერწკლებს და ძალიანაც მიხაროდა, ბოლოს გადავდეთ გიტარა
-კაი ეხლა ვუყუროთ რამეს-თქვა ნიკამ
-მოდი ბემბის ვუყუროთ-თქვა სალომ, რომელსაც ყველა დაეთანხმა, მაგრამ უცებ გაისმა კნავილი როგორც ყოველთვის ნინუცასი
-ვაჟა-ფშაველასი რომ არის მაგას ვუყუროთ?-რაზეც ისტერიული სიცილი აგვიტყდა ყველას
-ვაააა ეს უკვე წინსვლა არის თუ იცი ვაჟა ვინაა-დანებების ნიშნად ხელები ავწიე ზემოთ რაზეც ნინუცა განრისხდა
-ვაჯა-ფშაველასია მეთქი ხომ ვთქვი რაღატო იცინით-თქვა გაცოფებულმა
-ხო საყვარელო ხო, ბემბია ვაჟასი და მერი პოპინსი შენ რომ ძაან გიყვარს-გალაკტიონის-ვუთხარი და ამაზე ვაბშე ვეღარ ვჩერდებოდით იმხელა ხმაზე ვხარხარებდით, ტატოსაც ეცინებოდა, მაგრამ მალევე დასერიოზულდა
-კარგი გაჩერდით და დაანებეთ თავი-თქვა მკაცრად, მე შემომხედა და სიტყვა “დაანებეთ” განსაკუთრებულად გამოკვეთა
-შენ ხო გითხარი შენ გოგოს ელემენტარული ასწავლე და მერე მელაპარაკე თქო-უდარდელად ვუთხარი, თან ცრემლებს ვიწმენდდი, რადგან კიდევ მეცინებოდა
-ყველამ თავის გოგოს და ბიჭს მიხედოს-გამოსცრა კბილებში
-ვაიმე მე მიხედილი მყავს-ვუთხრი და დემეს გადავეხვია-აბა დემე თუ იცი გალაკტიონი სადაური გვარია?!
-არ მითხრა რომ იმას კითხე და მართლა გვარი ეგონა
-ზუსტად მიხვდი-ამაზე კიდევ აუტყდა ხარხარი-აჰა არ იცის?!-ცალი წარბი ავწიე და ისე შევხედე ტატოს, მერე მეც გამეცინა-კაი კაი ჩართე ვაჟას ბემბი და ვუყუროთ-ვთქვი სერიოზულად, ყველას გვიდოდა გაცინება მაგრამ თავი შევიკავეთ.
ვუყურებდით მულტფილმს, მე დრო ვიხელთე და ლილეს და ვატოს შორის ჩავჯექი
-როგორ მომენატრეთ-ერთი ხელი ერთს , მეორე მეორეს გადავხვიე
-ვაიმე ჩვენც ძაან, აი ძაან-მითხრეს ერთად
-მოგვინებით დემეტრეზე დავილაპარაკებთ-თვალი ჩამიკრა და ლოყაზე მაკოცა ვატომ
-და ტატოზეც-ეხლა ლილემ მაკოცა მეორე ლოყაზე
-არაფერი ხდება ვაბშე-ვთქვი ჩურჩულით
-ვნახოთ, ვნახოთ-მითხრა ორივემ ერთად
-კაი გავალ მე-ვუთხარი ორივეს და წავედი სახლის წინა ეზოსკენ, ჰამაკში მოვკალათდი, თვალები დავხუჭე და ლილე და ვატოც დამადგნენ
-მოვიდა ლაპარაკის დრო-მითხრა ვატომ
-აბა მოგვიანებითო?!-გამახსენდა მათი ნათქვამი
-მეტი მოგვიანებით რაღა გინდა-მითხრა ლილემ და აქეთ-იქით მომოიწვნენ
-ოეეეე ჩაწყდებაა ხალხოო, ადექით რომელიმე-დავიყვირე, ვატო წამოდგა და მიწაზე დაჯდა
-აბა ვინ არის დემე?-მკითხა ვატომ
-და ვინ არის ტატო?-მკითხა ლილემ
-უფროსწორედ ვიცი დემე ვინცაა, ერთად გაიზარდეთ მაგრამ რატოა შენი ბიჭი-მითხრა ვატომ “მკაცრად”
-და ტატო ვაბშე არ ვიცით ვინ არის!-მითხრა ლილემ ასევე “მკაცრად”
-კარგით ხო, ესეიგი გაინტერესებთ ვინ არის დემე-შევხედე ვატოს-ძაან კარგათაც იცით ვინ არის, ჩემი მეგობარია, ასევე-გადავხედე ლილეს-ტატო არის ლიზას ძმა და ლიზა იცით ვინც არის. კიდე დემე არ არის ჩემი ბიჭი და ტატო ხო ვაბშე, კიდე რა გაინტერესებთ?!-წარბები ავწკიპე და ისე ვიკითხე
-არაფეროც დემეზე თქვა ტატომ შენი ბიჭიაო
-ნუ ესე მოხდა
-რას ქვია ესე მოხდა, არ გინდოდა შენი შეყვარებულის სტატუსი ქონდა და ეხლა არც აპროტესტებ?!-მითხრა გაავაბულმა ლილემ
-კარგით ხალხნო დაწყნარდით აგიხსნით, ესეიგი ტატოს ყავს შეყვარებული ნინუცა, საშინელი წყვილი არიან როცა მივირთმევთ, მაგიდაზე რასაც ქვია +18 აქვთ მოწყობილი, ნინუცაც სულ კრუსუნებს და ეს ვაჟბატონიც არ აკლებს და კიდე მრავალ გამაღიზიანებელ რაღაცეებს აკეთებენ, ამიტომ ეხლა სამაგიეროს ვუხდი რომ ნახონ როგორ იქცევიან და როგორ აღიზიანებს ეს ადამიანს-დავამთავრე და მათ რეაქციას დაველოდე
-ტატო მოგწონს-თქვა ორივემ ერთად
-მომწონს ან არ მომწონს, არ ვიცი, ხან მომწონს, ხან არა-ვთქვი მხრების ჩეჩვით
-გიჟი ხარ-მითხრა ლილემ
-რას ვიზამთ-ისევ მხრები ავიჩეჩე-კაი აბა თქვენსკენ რა ხდება ეგ მითხარით
-რავი ჩემსკენ არაფერი-თქვა ლილემ
-სხვას არც ველოდით-ჩავილაპარაკეთ მე და ვატომ
-კაი შენსკენ რა ხდება აბა?!-ვკითხე ვატოს
-რა ხდება და... აუ არ გამიბრაზდეთ რაა-საწყალი თვალებით გვითხრა ვატომ
-ამოღერღე დროზე, უკვე დავიძაბე-ვუთხარი მე
-ნუ გვალოდინებ!-უთხრა ლილემ
-მე და ნინა ერთად ვერთ-თქვა და თვალები დახუჭა
-უფფ მეთქი რა მოხ... მოიცა ვინ?!?! ნინა ვინაა?!?! ანას კლასელი ნინა?!-თქვა გაოცებულმა ლილემ
-ხო-დასჯილი ბავშვივით ჩაილაპარაკა ვატომ
-ყოჩაღ და როდის მოასწარით?!-კითხა ისევ ლილემ, მე ჩუმად ვიყავი
-აი კლუბიდან რომ ჩვენთან დარჩა, მერე კიდე ერთი-ორჯერ შემოიარა და...
-ვაუ აი იმენა “ვოლკები” ხართ რა-ტაში დაუკრა ლილემ
-შენც მითხარი რამე-მითხრა ვატომ
-გილოცავ, მაგრამ მაინც მალე დაშორდებით-უემოციოდ ჩავილაპარაკე
-არ დავშორდებით
-დაშორდებით
-არა მეთქი
-კაი როგორც შენ გინდა, ღმერთმა ქნას დიდხანს გაქაჩოთ მაგრამ ნუ მალე დაშორდებით რაა-მხრების ჩეჩვით ვუთხარი-ისე აქამდე უნდა გეთქვა, ამდენი ხანი ვფიქრობდი რა სჭირდა, რატო არ მელაპრაკებოდა ან აქ რატო არ წამოვიდა მაგრამ პასუხი მივიღე უკვე
-ხო იმისთვის იჭერდა შენგან თავს შორს რომ რამე არ წამოსცდენოდა, აქაც მაგიტომ არ წამოვიდა და კიდე იმიტომ რომ მომენატრებოდა-ეს თვალების ჟუჟუნით მითხრა
-პროსტა გატაცება და მალე დაშორდებით-ბოლო სიტყვა ვუთხარი და ბავშვებთან კოცონისკენ გადავინაცვლე
მეორე დღეს წავიდა ლილეც და ვატოც,ყაზბეგში დღეებმა მალე და ჩვეულებრივად გაიარა, ვერთობიდით, მე სულ ვჭამდი ნინუცას და სულ ვკამათობდით, კი მიკვირს როგორ არ დაიღალა და ვერ მიხვდა რომ მოკეტოს მაგრამ რას ვიზამთ, ბავშვები რაღაცნაირად იქცევიან, იმ სიმღერის მერე თითქო წყვილი შეგვარქვეს, მაგრამ რანაირად როცა იციან რომ ორივეს შეყვარებული გვყავს არ ვიცი, სულ ცდილობდნენ მარტო დავეტოვებინეთ, ერთად დავესვით და ეგეთები, ძაან კი მაღიზიანებდა მათი ესეთი მოქცევა მაგრამ ჯერ-ჯერობით ვითმენ, მე და ტატოც ვსაუბრობთ ხოლმე, კარგოი ადამიანია და კარგად მოაზროვნე, ისეთი მასთან ლაპარაკი რომ გესიამოვნება, ყაზბეგი კარგი იყო და ხვალ ვაპირებდით ლეჩხუმში, ლაილაში წასვლას, ვგიჯდები იქაურობაზე. საღამოს ყველა გავემზადეთ და ლეჩხუმში წასასვლელად მოვემზადეთ.
დილით როცა ავდექი, საათს დავხედე უკვე 12 საათი იყო არადა ადრე ვაპირებდით წასვლას, ოთახი მოვათვალიერე და ჩემი ჩემოდნების გარდა ყველასი წაღებული იყო, გამიკვირდა, ჩავიცვი, ქვემოთ ჩავედი და არავინ დამხვდა, გარეთ გავედი და მხოლოდ ტატოს მანქანა იდგა, მერე ოთახებში დავიწყე სიარული, როცა ბიჭების ოთახში შევედი მარტო მძინარე ტატო დამხვდა, მივხვდი რაც გაგვიკეთეს და ისტერიკა ამიტყდა...