-უკაცრავად მაგრამ ჩემს მეტი გასაყოლი ვერავინ ნახ...-სიტყვა შუაზე გამიწყდა რადგან იქ ის მიმტანი ბიჭი იდგა
-გამარჯობაა რავიცი მეც მაქეთ მოვდივარ და იმიტომ წამოვედი-სიცილით მითხრა და გვერდით ამომიდგა
-სხვა მეგონე ვინმე მანიაკი-მეც გავიცინე
-უიი ისე შენი სახელი არ ვიცი-ზევიდან დამხედა რამსიგრძეა კაცო
-ნენე ავალიანი ოცი წლის,ჩავაბარე ბიზნესზე და ვარ მესამე კურსზე,შენზე რას მეტყვი?-ავხედე
-ოოო მე ირაკლი კალაძე,ოცდაორი წლის ბოლო კურსზე ვარ მალე ადვოკატის სახით გამოგეცხადები
-კალაძე?კახი კალაძის რა ხარ?-სიცილით ვუთხარი
-მამამისი ბაბუაჩემია-სიცილით მითხრა
-ბაბუა,ლოგიკურია ვააააჰ, ბაბუა არა ის კიდე-ვუთხარი და სკამზე ჩამოვჯექი ისიც მომიჯდა
-ისე ის ბიჭი შენი შეყვარებულია?-რატომ მკითხა?
-რაში გაინტერესებს?
-ისე გკითხე-მხრები
-ხოდა ისე ნაკითხზე უკომენტაროდ ვტოვებ ადამიანებს-ვუთხარი და ფეხზე ავდექი რატომღაც დავიმეგობრე
-ოოო რთული ხასიათი და რამე?-სიცილით მკითხა
-უბრალოდ კარგად აეროპორტში ვარ წასასვლელი-ვუთხარი და ისევ კაფისკენ წავედი რომ შევედი გიორგი იქ არ დამხვდა,ნინო და ლუკა ზურგით იჯდნენ ამიტომ ვერ მხედავდნენ,ჩუმად მივედი უნდა შემეშინებინა რომ მათი საუბარი გავიგე
-კაი გოგოა ნენე-ლუკა
-კი მაგარი პოზიტივი,ნენე და ნინი ერთმანეთს ძალიან გვანან
-ისე ნენეს შეყვარებული ყავს?-ჰააჰ შეყვარებულიო
-არა საიდდან მოიტანე?ის და ბიჭი?არარსებობს არ ჯერავს იმ გრძნობის რომელსაც სიყვარული ქვია
-რატომ?-დაინტერესდა
-ვიცი რომ ის გრძნობა რომელსაც სიყვარული ქვია არ არსებობს-მე დავასწარი ნინოს და ორივე გაოგნებული მომიბრუნდა
-შენ... შენ აქ ხარ?-ენა დაება ნინოს
-კი ახლა კი ლუკიტო მოგტაცებ საცოლეს და აეროპორტში წავალთ რადგან მიფრინავენ გვრიტები-სიცილით ვუთხარი და ნინო ავაყენე
-მეც მოვივარ ხომ არ დაგავიწყდათ რომ მე მისი ძმაკაცი ვარ?
-ძმაკაცი რომელსაც აქამდე არ ვიცნობდით-ჩავუსწორე და კარებისკენ წავედით რომ გიორგი შემოვიდა
-ლუკა ნინო წამოდით აეროპორტში მივდივართ-ეს რა აქ მე ვერ მხედავს
-ეეე შენ თვალებში გლაზოკები გაქვს მემგონი მეც ვარ შენი ძმაკაცის და
-უიიი ვერ დაგინახე-ირონიულად
-უიიი მართლა დავიჯერო ასეთი პატარა ვარ?ისე რამენი წლის ხარ?-დამაინტერესა
-ოცდაორის
-ნიკა ოცდაოთხის არის
-და არ შეიძლება რომ ორი წლისთ პატარა ძმაკაცი ყავდეს?-ისევ ისეთი ტონი მემგონი ამას გავგლიჯავ შუაზე
-ბოდიში მე მეგონა არ შეიძლებოდა,ღმერთო რა დავაშავე-ვთქვი გარეთ გავედი და ტაქსი გავაჩერე
-ტაქსით რატომ მიდიხარ?-გიორგი იყო
-ზოგზოგიერთები როცა დამინახავენ მაშინ დავინახავ მეც და ხო ეგ გლაზოკიანი თვალები უნდა დაახამხამო ხოლმე რომ დაინახო ადამიანი რომელიც შენი შვიდმეტრიანი ცხვირის წინ დგას-გაბრაზებულმა ვუთხარი და ტაქსიში ჩავჯექი,
-საით შვილო?-მოხუცი კაცი იყო მძღოლი
-გამარჯობა აეროპორტში წამიყვანეთ თუ შეიძლება და ცოტა სწრაფად იარეთ იმიტომ რო მაგვიანდება და მერე მეროე ერთ არანორმალურს მინდა გავასწრო-არანორმალურში გიო ვიგულისხმე,და ჩემს დაზეც გავბრაზდი როგორ ჩაუჯდა ორი დღის გაცნობილ ტიპებს მანქანაში?და მე მარტო დამტოვა,ეჰ უჯიშო,მანქანა სწრაფად მოსწყდა ადგილს,მართკა სწრაფად მივდიოდით,ნახევარ საათში უკვე აეროპორტში ვიყავით და ახალდაქორწიებულებს ვაცილებდი
-ისინი სად არიან?-ნინოზე ლუკაზე და ვაჟბატონზე იკითხა
-ჯოჯოხეთში,კაი კაი მიდი დაგაგვიანდებათ მშვიდობიანი მგზავრობა და იცოდეთ დაგვირეკეთ ხოლმე-წავიდნენ,თვითმფრინავი აფრინდა ის სამეულიც რომ მოვიდა
-სად არიან?- ნინომ იკითხა
-წავიდნენ,შენ ხომ არ დაგელოდებოდა თვითმფრინავი,მოუსწრებდი ორი დღის გაცნობილ ქმართან და იმ გლაზოკებიანთან რომ არ ჩაჯდომილიყავი მანქანაში და დასთან ერთად წასულიყავი-ირონიულად ვუთხარი და გიორგის შევხედე რომელიც იცინოდა
-შენ იცინე მეტო ხომ არაფერი არ იცი და-იმასაც ერთი მტრული მზერა ვესროლე და კარებისკენ წავედი
-დამელოდე ნენე მე წაგიყვან-გიორგი დამეწია
-ოო დამინახე ეხლა?-არა რა ჩემს მწარე ენას ვენაცვალე-არ მინდა შეყვარებული მომაკითხავს და იმას გავყვები-ამაზე თვალები აენთო
-ვინ შეყვარებული,ვის უნდა ცხვირის გატეხვა?-გაბრაზებულმა მკითხა
-ბაბუაჩემს ელპიეს საფლავში რომ წევს-ვუთხარი და ისევ წავედი მაგრამ ხელით დამიჭირა
-ვნ არის თქო?
-არავინ კაცო და ნუ შემაღონე ახალ სახლში უნდა წავიდე ვაააააააჰ-ხელი გავითავინსუფლე და ისევ ტაქსიში ჩავჯექი.სახლში შევიარე დედა მამა ბებია და ბაბუა იქ დამხვდნენ
-წავიდა შვილო?-დედამ მმკითხა
-ხო თქვენ რატომ არ მოხვედით?-დივანზე ჩამოვექი
-ცუდად გავხდი და იმიტომ-წამალი დალია
-როდის დალიე წამალი ბოლოს?თერთმეტი წლის რომ ვიყავი?შხამიანი ჩიყვი გაქვს დედა და მაგას მკურნალობა უნდა-გავბრაზდი საერთოდ არ უფრთხიდება თავს
-კაი ხო რა იყო ვააააჰ-ამოიხვნეშა
-მე უნდა გადავიდე ბარგს ავიღებ და იქ წავალ გამოგივლით ხვალ აბა გკოცნით პკ-ოთახში შევედი ჩემოდნები ავიღე,ჩემი მანქანის გასაღებიც მივაყოლე და დაბლა ჩავედი
-დედა იქნებ არ გადასულიყავი?
-დედა ორი წლის წინ მოვილაპარაკეთ და ამიტომ შემშვი
-კაი კაი ხვალ იცოდე აქ გაჩნდი ნიკას მეგობრები მოდიან-ესღა გავიგონე და გარეთ გავედი,ეზოში მანქანა შემოვიდა მოუყვანათ თვით ეგვიპტის ქალღმერტი
-სად მიდიხარ?-გიორგი ნა ნინო გადმოხტნენ რასაც ქვია
-ახალ სახლში აბა გკოცნით და გეხუტეეეეთ-ვუთხარი და მანქანაში ჩავჯექი,კი მიძნელდებოდა ოჯახისგან წასვლა მაგრამ რა უნდა მექნა?მინდოდა მარტო ცხოვრება,ამოტომ ბინა ვიყიდე უნისთან ახლოს და იქ გადავდივარ ეხლა,და მაინც რა მაგარია შეგრძნება რომელსაც ადამიანები გრძნობენ ახალ სახლში გადასვლისას

მესამე თავი,წინა თავზე სიმპატიურ მიმტანზე ცოტა სხვანაირად გაიგეთ და ამიტომ მომიტევეთ,ის არ მიგულისხმია რომ ლამაზი და სიმპატიურები მიმტანები არ უნდა იყვნენ,რაც შეეხება დიდ თავებს მართლა არ შემიძლია დიდის დადება და შეიძლება ცოტა დამაგვიანდეს ხოლმე და ბოდიშს გიხდით წინასწარ,მართლა არ მეგონა ჩემს ისტორიას თუნდაც ერთი ადამიანი თუ წაიკითხავდა ამოტომ მადლობა რომ ამ ჩემს ახირებას კითხულობთ მიყვარხართ ძალიაააააააან
ზევით ფოტოზე გიოა შედეგ თავებში უკვე ნენეს და სხვების ფოტოებიც იქნებააა