ვკვდები ამას კი ვერავი ამჩნევს დიდი ტკივილით გამოწვეული ტკივილის დაამება მინდა რასაც მედიცინა და წამლები ვერაფერს უშველის.
ყველაფერი კი აი ასე დაიწყო

ერთ მზიან დღეს როდესაც უნივერსიტედიდან სახლში ვბრუნდებოდი სახლში შესულს დედას მეგობარი ქალი ნანა დამხვდა.საერთოდ ის მარტო მოდიოდა ახლა კი ვიღაც ბიჭიც ახლდა სულ მაღიზიანებდა იმ ქალის დანახვა მუდამ ჩემს გათხოვებაზე იწყებდა ლაპარაკს, მაგრამ მე გათხოვებას არ ვაპირებდი რადგან სწავლა მინდოდა მეორე კურსზე ვიყავი და იურიდიულზე ვაბარებდი დამინახავდა თუ არა ეგრევე სულელურ ლაპარაკს იწყებდა მე კი ეგრევე ლიზისთან მივრბოდი.და აი დღესაც იგივე მდგომარეობაა.
უი ჩემი თავის გაცობა კი დამავიწყდა.მე ანამარია ვარ მეორე კურსელი როგორც გითხარით. იურიდიულზე ვაბარებ პატარაობიდან ვიძახდი რომ იურიდიულზე უნდა ჩამებარებინა მშბლბი კი მეუბნებოდნენ იქამდე აზრს ათასჯერ შეიცვლიო მაგრამ არ შემიცვლია ბავშვობის ოცნებას გავყევი .მყავს და და ძმა ორივენი ძალიან ცელქები არიან ბაია და ანდრია . გვარად კალაძე ვარ მამაჩემს კი ლაშა ქვია.სკოლიდან მოყოლებული მეგობრევი ვართ მე და ლიზი მასხულია განუშორებლები.ხოდა როცა ის ქალი მოდიოდა მე მასთან მივდიოდი მეზობელ კორპუსში ავირბენდი ექვს სართულს და უკვე მასთან ვიყავი.დღესაც მასთან მივდიოდი კიბებზე ჩავდიოდი რომ უცბად იმ ბიჭის ხმა რომ მომეწია.
- ანა კიდევ როდის გნახავთ?- მითხრა თემომ (ასე ერქვა იმ ბიჭს)
-იცით რა აზრი არ აქვს რადგან მე შეყვარეული მყავს.
-კარგით მაშინ რა გაეწყობა- მითხრა გულ დაწყვეტილმა და წავიდა
მეკი სიხარულით აღარ ვიოდი რა მექნა-როგორც იქნა თავიდან მოვიშორე-ვთქი გახარებულმა და ლიზისთან ავედი.მისი სახლის წინ ლამაზი მანქანა გაჩერდა იქიდან კი ბიჭი გამოვიდა სწრაფად ავავლე თვალი ბიჭს და სადარბაზოში შევედი. აქოშინებულმა გაბმული ზარი მივეცი ლიზის .
-ოჰ შენ თუ არა ვინ იქნებოდა - მითხრა სიცილით
-აბა რა მექნა მშვიდობისმაძიებლები იყვნენ ჩემთან და სასწრაფოდ წამოვედი .
-მერამდენეა? -ხარხარობდა
-მე რავიცი ჩემს გარდა გასათხოვარი ვერავინ ნახეს?-ვთქვი გაბრაზებულმა
-კაი შემოდი -მითხრა ლიზიმ
კარები მიხურა გავიარეთ დერეფანი და ახლა ვიღაცამ დააკაკუნა
-ნიკა იქნება ალბათ . მითხრა გახარებულმა
კარების გაღება და ლიზის შემოკივლა ნიკა ერთი იყო გული გამისკდა და სასწრაფოდ გავიხედე ხელში კი ის ბიჭი შემრჩა წეღან მანქანასთნ რომ დავინახე.
-ან,ნიკა მოვიდა -მითხრა მე -გახსოვს რომ გიყვებდი საფრანგეთშია თქო?
მე თანხმობის ნიშნად თავი დავუქნიე
- ერთი წუთით ახლავე მოვალ ყავას გავამზადებ. თქვა ლიზიმ მეც მივყვებოდი მაგრამ სტუმართან დამტოვა თვითონ კ მალევე გამობრუნდა
-მე წავალ .-ვთქვი და ავდექი
-ოიცადე ახლა არ მოხვედი?. მკითკა გაკვირვებულმა
-არაუშავს ისინიც წავიდოდნენ უკვე.ვთქვი და წამოვედი
-ვინ არის ?.კითხა ნიკამ ლიზის
-ჩემი მეგობარია მაგრამ თვალს ნუ დაადგამ
- რატომ ქმარი ყავს ?
- არა
- შეყვარებული?
-არა
-მაშინ კარგია. თქვა გახარებულმა და კმაყოფილმა ჩაიცინა.