-მელანო დედიკო მიდი ადექი რა მომეხმარეე-დედას ხმა გავიგე სამზარეულოდან მეც ძლივს ავწიე თავი ბალიშიდან
-რა ხდება?-ხალათი მოვიცვი და სამზარეულოში შევედი
-არაფერი მოგატყუე რომ ამდგარიყავი-სიცილი დაიწყო
-ჰაჰაა რა სასაცილოა,დამასვენეთ ხალხო,მამა სად არის?-ოთახი მოვათვალიერე
-ბაბუაშენთან წავიდა მერე ჩვენც წავიდეთ
-როინი ბაბუასთან?-ყავა მოვსვი
-ხო,დადე ეგ ჩემი ყავაა-ხელიდან ამადღლიზა რასაც ქვია
-უი მეე,კაი თოკო ად არის?-ვერც ძმა ვერ დავინახე
-მამაშენს გაყვა სად იქნება-გაეცინა-კაი მიდი მოემზადე და წავიდეთ მე მზად ვარ-მითხრა და ლოყაზე მაკოცა
-რა ჩავიცვა?-ამოვიწუწუნე
-ჯინსის შარვალი ჩაიცვი, ზემოდან გრძელმკლავიანი ტოპი და მორჩა-არა რა დედაჩემი დიზაინერიუნდა ყოფილიყო,ოთახში შევედი და ტანსაცმელი ავიღე,მერე სააბაზანოში შევედი და ერთ საათში გამოვედი გარეთ
-ჰე მზად ვარ წავიდეთ
-როინამ დარეკა ახალი მეზობლებიც იქნებიანოო-როინი ბაბუა დედას მამაა
-მერე?
-მერე გამოპრანჭეო
-ღმერთო მიშველე,ოცდაერთი წლის ვარ ორმოცდა ათის კი არა შინაბერა რომ დავრჩე და ისე რომც დავრჩე რა სახლიდან გამაგდებთ?-დედას შევხედე და ლიფტში შევედით
-აბა რას ვიზამ-მე და დედა დაქალებივით ვართ ერთმანეთთან-ცხრამეტის ვიყავი რომ გავთხოვდი და ოცდაერთის შენ რომ მეყოლე.
-ჰოო იმიტომ ეგონათ ბაბუა სკოლაში რომ დავდიოდი და მაკითხავდა მამა აბა რაა-ახლა ჩემს შესახებ
მე მელანო ჯიშკარიანი ვარ,ოცდაერთი წლის ვსწავლობ ილია უნიში მესამე კურსზე ვარ სამართალზე ვსწავლობ, რუსთავში დავიბადე და სკოლაც აქ დავამთავრე მერე თბილისში გადმოვედი,შაბათ კვირას, დედა სალომესთან, მამა ლუკასთან და უფროს ძმასთან თოკასთან ერთად ვატარებ,დავდივარ ქართულ ცეკვებზე მაგრამ სამი წლის წინ გამოვედი,ექვსი წლიდან დავდიოდი სამეჯლისო ცეკვებზეც მაგრამ ორი წლის წინ გამოვედი,აი ამიტომ კარგად ვცეკვავ,პიანინოზეც დავდიოდი ცხრა წლის რომ ვიყავი მაგრამ ხუთი წლის მერე გამოვედი,მერე ტამტამი იყო ოთხ წელში დავანებე თავი,დედა ამბობდა რაზეც მიგიყვანე ყველაფერი კი ისწავლეო,უიი დამავიწყდა გიტარაზეც დავდიოდი ხუთი წელი.კარგად ვიცი ბერძნული,იტალიური,ფრანგული და ესპანური,ნუ რუსულის და ინგლისურის სწავლა სკოლაში დავიწყე და თორმეტი წელი რომ უცხო ენებს ისწავლი ილაპარაკებ აბა რა იქნება.ხოო მანქანას ვატარებ სამი წელია უკვე,თვრამეტის ვიყავი პირველივე გასვლაზე რომ ჩავაბარე,ჩემი ძმა გულზე გასკდა მეცხრედ ჩავიჭერი და ამან ერთ გასვლაზე როგორ ჩააბარაო,უნდა გენახათ როგორ დავცინოდი.მერე ბებიამ ნინომ ანუ დედის დედამ იტალიიდან ფული გამომიგზავნა და მანქანაც ვიყიდე.მამა მეუბნეოდა მანქანაში არ ჩაგიჯდებიო,ბაბუაც მაგრამ მე დამყავს როცა დრო მაქვს.ახლა გარეგნობას რაც შეეხება,როგორც დედა მეუბნება კალმით ნახატი ვარ,შავი თმა და შავი თვალები მაქვს,გამხდარი ვარ რაც ვარჯიშის დამსახურებაა.კარაგდ ვთამაშობ ფეხბურთს და კალათბურთს,თოკამ მასწავლა.მეგობრები?საუკეთესო ორი დაქალი მყავს მართა და ბარბარე,პირველი კლასიდან ერთად მოვდივართ,მახსოვს სკოლაში ტესტებზე როგორ ვეხმარებოდით ერთმანეთს,კლასში საუკეთესო მოსწავლეები ვიყავით,კარგი დრო იყო სკოლის მოსწავლეობა მაგრამ სტუდენტობა უფრო მომწონს,ისინიც ჩემთან ერთად სამართალზე სწავლობენ.ახლა ისტორიას დავუბრუნდეთ
-დედა დროზე გადმოდი გზაზე ნუ დგახარ ჯიური შარტავას ძეგლივით, შარტავაა მეშვიდე კი არა -ხელზე მომექიჩავა დედა და გზაზე გადამიყვანა
ხუთ წუთში უკვე ბაბუასტან ვიყავიტ,მამა,ბაბუ, თოკო,და ალბათ ახალი მეზობელები დაგვხვდნენ,ერთი ზე სიმატიური ბიჭი და მეორე ჩემხელა გოგო,და რა თქმა უნდა მათი მშობლები,ყველას მივესალმე და თოკას გვერდით დავჯექი,შევამჩნიე როგორ უყურებდა იმ გოგოს
-მოგწონს?-ჩუმად ვკითხე
-ძალიან,საიდან მიხვდი?
-შენი და ვარ-გავუღიმე და კარგდა მოვკალათდი,ყველა გავიცანი,იმ გოგოს თოკა რომ უყურებდა ლიზა ერქვა ოცდაერთი წლის იყო ისიც დავმეგობრდით,როგორც ჩანს ის ზე სიმპატიური და თოკაც დამეგობრებულან.ყველას გაცნობას რომ მოვრჩით მერე საუბარი დავიწყეთ,ყველა თემას მოვედეთ,სპორტ,პოლიტიკა,და რა ვიცი კიდევ,მე როგორც ორივე საქმეში კარგდა ჩახედული გოგო კაცების საუბარში ვიღებდი მონაწილეობას,ის ზე სიმპატიურობა კი თვალს არ მაშორებდა

პირველი ისტორიაა და პატარა თავი დავდე შემიფასეთ