ისევ ახალი დღე,ისევ მზის მწველი სხივები.... მე კი ადგომა ძალიან მეზარება ძალიან,მაგრამ სამსახური მოითხოვს სხვა გზა არაა!
შხაპი მივიღე და რა თქმა უნდა, ყავა დავლიე ეს არის დილის მადლი..ტოსტიც გავამზადე და ისევ უგემურად შევექეცი,არცაა გასაკვირი მარტო ვცხოვრობ და არასდროს არ ვეკარები სამზარეულოს...ზარი კარზე მე კი ზუსტად ვიცი ვინცაა
-ოჰ ოჰ ოჰჰ,ისევ დამწვარი ტოსტი გოგოო?
-კარგი,ახლა არ გინდა აკო
-ბოსტნეული,ხილი,წვენი,ჯანსაღი ცხოვრება გოგუშშ,კაი კაი ეგ ჯანდაბას იცი რა მოხდა ვინ დამაფოლოვა იცი ვინ?!
ჰაჰ ალბათ გეგონებათ ვინმე გოგომ არა არა,ბექამ...აჰ გაგიკვირდათ? ხო აკო გეია მერე რა ყველას თავის ცხოვრება და გემოვნება აქვს მე ვგიჟდები აკოზე და მიყვარს ისეთი როგორიც არის

-გილოცავ აკო,ახლა წამოდი გვაგვიანდება
მე და აკო მეზობლები ვართ და გამომცემლობაში ერათად ვმუშაობთ მარტო ჩვენ ორნი არ ვართ მესამეც გვყავს ლიტუკა,მოკლედ ჩვენ გიჟობებს ახლა ეცნობით,მაგრამ მხოლოდ ამ ორმა იცის ჩემი ჩანაწერების შესახებ განახათ, როგორ მოსწონთ.

-რა ჩავიცვა ამ საღამოს რაააა?
-ლიტუკა ხო იცი გიოს ყველანაირი მოსწონხარ
-გეგონოს იმ ღამით ჩემი ბიუსჰალტერი დაიწუნა
-რატო კარგად ვერ გახსნა?
-აკოოო,შენ ეგ პრობლემა არ გაქვს ამიტომ გაჩუმდი
-ხო ახლა ჩემზე იყარე ჯავრი
-კარგით ჯობია საქმეს დავუბრუნდეთ და სამსახურის შემდეგ ჩემთან ავიდეთ ღვინოზე და სტეიკზე
-მერე გიო?
-დიდი ამბავი ერთხელ თუ დაადე
-ოხ ლიზა ლიზაა
ნუ ვთქვი რო სამზარეულოს არ ვეკარები,მაგრამ აკოს მარათლა კარგად გამოსდის ხორცი და ვამწარებ ხოლმე კაცის ხელი რომ სულ სხვაა
საპასუხოდ კი არ მაკლებს
-შენ კაცი გაკლია გესლიონო და ამიტომ მკბენ,ამიტომ
გულიანად ვიცინივართ,ვღადაობთ ჩვენ ბებერ უფროსზე და უგემოვნო თანამშრომლებზე,ხო ხო იდეალებად მარტო ერთმანეათი მიგვაჩნიაა...მაგრამ ჩვენი საღამო საშინელი ხმებით ირღვევა და ნერვები მეშლება
-ახალი დაქორწინებულია აქ ვინმე,თუ რატომ ზანზარებს ყველაფერი?
-არა აკო,გავალ და გავარკვევ
გავაღე კარები და ახალ ბინას პატრონი გამოუჩნდა
-გამარჯობა
-გამარჯობა,თქვენ გადმოხვედით?
-კი,ხომ არ გაწუხებთ?
ისეთი ბიჭი მედგა წინ როგორ მეთქვა საღამო ჩამიშალეთქო
-არა უბრალოდ დავინტერესტი
ხელი გამომიწოდა და გამეცნო
-ლევანი
-ლიზა
-ბოდიში ხმაურისთვის ხუთ წუთში მოვრჩებით
მეც თავი დავუქნიე და უცნაირი გრძნობით გავტრიალდი
-ჰა რა ხდებააა?
-ჰმმმ,არაფერი ახალი მეზობელია მალე მორჩ..
და უცებ ლიტუნა წამოხტა
-გიომ მოდიო რა ვქნა მომენატრა
-კაი კაი პრეზერვატივი არ დაგავიწყდეთ
აკოც წამოხტა და თქვა ნიღბის დრო მოსულაო და ისიც სახლში გაქანდა
მე კი დავრჩი უცნაური გრძნობით და მაინც რა ხდებოდა,რაა? მე ხომ არ მაინტერესებს მამაკაცები მიყვარს მარტოობა და (ჩემებური)ცხოვრება,იმ ღამით ვბორგავდი და ვფიქრობდი იქნებ სისულეებზე ვფიქრობ და გავგიჟდი მაგრამ ერათი ნახვით ადამიანს ჯერ ასე არ წავუღივარ ასე არ შემიგრძვნია...გამთენიისას ჩამძინებია მაგრამ წყლის წვეთებმა გამაღვიძა,რომელიც ასე ურცხვად მეცემოდა,არა აშკარად გარეთ არ მეძინა...არა ისევ მაიაა? მერამდენედ...წამოვხტი და ავირბინე გამჭირვალე პენუარით ხო შეჩვრული ვარ აქ ისეთი არავინ ცხოვრობს...მაგრამ როგორ არა ის ახალი..ჰაჰ..მაგრამ ეგ ვისღა ახსოვდა,ბრახუნი დავიწყე კარებზე და ის ახალიც გამოვარდა ამოირბინა
-მშვიდობაა?
-არა,ისევ წყალი ჩამომიშვა მაია ბებიამ
-უი,ისე ჩემს ზევითაც არის ისეთი ვინმე?
-ჰაჰ,არა არა
უცებ თავში დამარტყა რაც მეცვა და შევიშმუშნე ამ დროს მაიაც გამოვიდა
-ისევ შვილო
-უბრალოდ წყალი გადაკეტეთ,თქვენგან მეტს არაფერს მოვითხოვ
-კი შვილო კი
უცებ ჩავირბინე კიბეებზე სახლში შევედი,ოიჰ ისიც შემომყვა
-მე ვიცი ხელოსანი
-მართლა ნომერი შეგიძლია მითხრა?
ამ დროს არაფერი მაინტერესებდა თუნდაც მთელი სახლი წყალს წაეღო,აი ეს ლევანი კი მაგიჟებდა რანაირი იყო
-სახლში მაქვს ტელეფონი გამომყევი
-კეთილი იყოს ჩემი ფეხი
ჯერ ყველაფერი ყუთხი ელაგა,მაგრამ მაინც შევავლე მის ნივთებს თვალი......უეცრად კი გული საშინლად ჩამწყდა საშინლად თითქოს ყველაფერი გაქრა,როცა ფოტო დავინახე ქერა გოგო რომელიც ზურგზე შემხტარიყო და მაგრად ჩახუტებოდა ორივე გულიანად იცინოდა,ასეთი ერთი არ იყო,ასეთი ბევრი ფოტო იყო ბევრი,მხოლოდ ამ ორის,მე კი მეტკინა,რატომ არ ვიცი საერთოდ რა ერქვა ამ გრძნობას,მაგრამ მაინც მე....