გამარჯობათ მეგობრებო. ეს თავი იქნება საცდელი. ისტორია იქნება სამ მუსლიმ გოგონებზე რომლებიც ძალიან ხშირად ხვდებიან დაცინვის თუ შეურაწყოფის მსხვერპლი. ასევე ლექტორზე რომელსაც თავისი სტუდენტი შეუყვარდება
----------------------

სამი დაააა, სამი სხვადა -სხვა ასაკის, და სამი ჯიუტი გოგო. მაგრამ მთავარ როლოს შემსრულებელი ნიცააა .
გვანცა, ნიცა, და ნუციკო, ავალოანები.
გვანცა უფროსია 25 წლოს არის. ნუცა 8 წლის, და ჩვენი ნიცა 18 წლის. როგორც მიხვდით ნიცა წელს პირველ კურსელია. სულ რამოდენომე დღე დარჩა უნივერსიტეტამდე. ნიცა ძალიან ნერვიულობს.
მოდით მშობლებზე გეტყვით ცოტას. ნიცა 10 წლის იყო როცა დედა ნუცაზე მშობიარობას გადაყვა. მას შემდეგ უკვე 8 წელი გავიდა.მამა 5 წლის წინ დაკარგეს ავტოავარის დროს მანქანაში ნიცა და მამამისი იყვნენ ნიცა სიკვდილს ძლივს გამოგლიჯეს ხელიდან. ბათუმიდან თბილისში მოდიოდნენ უკვე სამუდამოდ, საცხოვრებლად, როცა საჭე ვერ დაიმორჩილა და ხევში გადავარდა მამამისი ადგილზე გარდაიცვალა ნიცა კი გადარჩა 1 თვე კომაში იყო. სამივე დას წითელი თმა აქვთ მხოლოდ ამით გავანან ერთმანეთს მეტი არაფრით. ნიცამ სკოლა თბილისში დასრულა, და უნივერსიტეტისთვის ემზადება.ხოლო გვანცამ უკვე დასრულა, ბიზნესის მართველობა ისწავლა. მაგრამ ამ ჯერად უბრალოდ მდივანია ერთ-ერთ კომპანიაში. პატარა ქალბატონი უკვე მესამე კლასში შედის. ბათუმში პატარა სახლიც აქვთ მამა აუშენა მანამ სანამ წამოვიდოდნენ. ეხლა გარეგნულად ავღწერ სამივეს: ნუცას, როგორც უკვე ვთქვი ჟღალი თმა აქვს პატარა სწორი ცხვირი, მწვანე თვალები და გრძელი წამწმები, კიდე ცოტა პუტკუნა. მოკლედ ნამდვილი სასწაულია ეს ბავშვი. როგორც მამა ამბობდა დედას გავს გაჭრილო ვაშლივით.გვანცას რაც შეხება მასაც ჟღალი თმა, შავი თვალები და ასევე გრძელი წამწმები. გვანცა ბებოს გავს. ნიცა. ნიცას საოცარი თვალები აქვს ჭაობის ფერი დიდრონი თვალები და მასაც გრძელი წამწმები, ვარდის ფერი სავსე, ტუჩები, სავსე მკერდი, და ხუჭუჭა წითელი თმა.ნიცა მამას ასლია. დედა ეუბნებოდა ხოლმე მამაშენის თვალებმა ერთი ნახვით შემაყვარა თავი და შენს მეორე ნახევარსაც შენი თვალებოთ მოხიბლავ ალბათო. ხასიათებით ნიცა და ნუცა საოცრად გვანან ერთმანეთს, ორივე ერთნაირი ფეთქებადია ორივე ჯოუტი და ორივეს ერთი და იგივე საკვები უყვარს. ამ მხრივ ეს ორი მამას გვანან.ხოლო გვანცა წყნარია, არ არის ფეთქებადი, არ ბრაზდება ადვილად. მაგრამ თუ გაბრაზდა ყველაფერს დაცოფავს და საუკუნეა საჭირო მის შემოსარიგებლად. გვანცა ხასიათით დედას გავს.ამ ჯერად ოჯახს გვანცა არჩენს მისი ხელფასით არსებობენ.კი მუშაობდა ნიცაა მარკეტში მაგრამ გვანცამ დანებებინა. ყველაზე მთავარი რაც არ მითქვავს თქვენთვის და რის გამოც ხშირად უკამათია სკოლაში ნიცას ეს რელიგია. ეს სამი და მუსლიმები არიან ისინი ლოცულობენ, და ასევე მარხულობენ.ხშირად მიუყენებიათ მისთვის შეურაწყოფა არაფერი უთქვია, მაგრამ როგორც კი რელიგიას და მშობლებს შეხებოდნენ ყველა მოთმონების ძაფი წყდება და შეტევაზე გადადის. იმის გამო რო კარგი მოსწავლე იყო არ რიცხავდნენ სკოლიდან.მოდით ახალა შევიხედოთ რა ხდება მათან ბინაში.

-სტოპ

-რა? დასრულე ესე მალე?

-დიახაც და მოვიგე კიდეც.

-მაჩვენე აბა თუ გიწერია?

_აი ნახე.

-გვანცაააააააააა!!!!!

-რა გაყვირებს ნიცა?-სამზარეულოდან გამოვიდა წინსაფარით.-მოიცა შენ რა ისევ ქალაქობანა ეთამაშე?

-ხო-თქვა და თავი ჩახარა.

-და ისევ წაგე ხო?ამჯერად რა წაგე? რამდენი გინდა ფული?

-ფული არ მინდა ერთი სურვილი წავაგე.

-ცდები დაიკო ფული გინდა ჩემი სურვილი ისე ვერ შესრულდება.

-აუუუი გვანცა უთხარი რა რამე ისეთი მთხოვოს, შენი დააა არაააა?

-შენიც ვარ მაგრამ ამ ჯერად უნდა მაპატიო ნიცკა.

-არა ისე ამან როგორ მოგიგო?-უცებ ახარხარდა გვანცა.

-მომატყუა.

-გეფიცები ამ ჯერად არ მომიტყუებიხარ.

-ისე ხო მატყუებდი ადრე?

-დაო ხანდახან მგონია ამაზე მეტი ტვინი მე მაქვს.

-მასეც არის.

-შენც დამცინი?

-წამოდით თქვენი საყვარელი ნამცხვარი გამოვაცხე და მირთვით.

-კარგი.-ორივე უხმოდ გაყვა უფროს დას. გემრიელად მირთვეს და უკვე გვიანი იყო დასაძინებლად წავიდნენ. სამ ოთახიანი ბინა იყო მაგრამ სამივეს ერთ ოთახში ეძინათ.დილით საყიდლებზე მიდიოდნენ რაღაცაები უნდა შეძინათ ნუცას სკოლისთვის. ნიცას უნოვერსიტეტისთვის. გვანცა სამსახურში მიდიოდა.

დილით როგორც ყოველთვის გვანცამ გაიღვიძა პირველმა. საუზმე მოუმზადა მაგიდაზე დალაგა და ოთახში დაბრუნდა.

-ძილის გუდებო აბა გაიღვიძეთ.

-5 წუთიც რა-ორივემ ერთ ხმად თქვეს.
-არანაირი ხუთი წუთი. ხუთ წუთში სამზარეულოში არ იქნებით და ჩაიშლება თქვენი შოპინგი.-ორივემ ერთ დროულად გახილეს თვალები და წამოფრინდენ ფეხზე. სწრაფად ჩაიცვეს და ხუთ წუთში არა მაგრამ 10 წუთში უკვე მზად შევიდნენ სამზარეულოში.

-ხუთი წუთი დაგაგვიანდათ.

-კარგი ეხლა ძმურად ნუ........

-ნიცა!!!

- რა? ცუდი სიტყვა არ მითქვია.

-გვანცას რო არ გაჩერებინე იტყოდი.

-კარგი იზვინიტე ზა ეტა.

-გვანცა რამდენჯერ უნდა ვუთხრა ამას რო არ ვიცი ჯერ ეს რუსული.-ვითო გაბრაზებულმა უთხრა.

-მე ნუ ჩამრევთ.

-რას ნიშნავს ის მაინც თქვ....

-ბევრს ნუ ლაპარაკობ მირთვიო.

-ოოოოო-საუზმობას მორჩნენ და გასავლელად მოემზადნენ. გვანცამ ფული გაუწოდა ნიცას.

-ვიცი ბევრი არააა მაგრამ ამ ჯერად მეტი არაა მაქ.

-ეს ფული შენ შეინახე მე მაქვს ფული შეგროვილი.

-ხო მაგრამ, რო დაგაკლდეთ ?საიდან შეაგროვე? ან რამდენი გაქვს ?ორივეს გეყოფათ?

-ნუ ღელავ დაიკო.-ნიცამ დას აკოცა და ნუცას ჩაკიდა ხელი და სახლიდან გავიდნენ. საყიდლები ნიცას სუსტი წერტილია. პირველ რიგში ნუცას უყიდა ყველაფერი. მერე თავისთვის. ჯერი ფეხსაცმელებზე რო მიდგა ბევრი არც უფიქრი პირდაპირ თეთრ კეტებს დაუწყო ძებნა.მალევე იპვა კიდეც.ხო მართლა ნიცას სულ თეთრი კეტები აქვს მეტს არაფერს იცვავს ფეხზე. უკვე 5 საათი იყო სახლში რო დაბრუნდა. გვანცაც უკვე დაბრუნებულიყო. გაუკვირდა ასე მალე რატო დაბრუნადაო.

_გვანცა ამ დროს რას აკეთებ აქ?

_გადავწყვიტე ცოტა ადრე მოვსულიყავი რო დაღლილებს რამე დამეხვედრებინა.

-მერე შენი ჯმუხი უფროსი?-იკითხა ნუცამ.

-ხო შენმა უფროსმა როგორ გამოგიშვა?

- დღეს არ იყო ცუდ ხასიათზე მგონი არ მეუხეშა და გამომიშვა. მოდით მაჩვენეთ რა იყიდეთ?

-მგონი ყველაფერი.- ნახა გვანცამ ყველაფერი შეუმოწმა და მოუწონა მერე ივახშმეს და ლეპტოპში კინოს უყურეს როგორც ყოველთვი ერთად დაეძინათ. დილას გვანცამ გაღვიძა ნუ არც დასჭირებია ზედმეტი თხოვნა ორივე ფეხზე იყო მალევე. გადაწყვეტილი იყო რო ნუცას გვანცა მიყვებოდა სკოლის პირველ დღეს მაგრამ ბოლო წუთს ყველაფერი შეიცვალა. გვანცას უფროსმა დაურეკა და სამსახურში დაიბარა.

-ნიცა რა გავაკეთოთ?

-მე მივიყვან და მერე უნივერსიტეტიდან გამოვუვლი.

-რო დაგავიანდება?

-პირველი დღეა არაუშავს მიდი წავედით.-ბინიდან ერთად გავიდნენ. ნიცამ ნუცა სკოლაში მიყვანა ცოტახანს გაჩერდა და წავიდა.მართლაც რო დაგვინა 10 წუთი. მერე ძვლივს იპოვა, შესვლას აპირებდა გოგონების ხმა რო მოესმა.
-აუ გოგო იცი რა ტიპია იმენა შოკი რა. კი ამბობენ ძალიან მკაცრიაო მაგრამ ისეთია მაგასც სიმკაცრეც კი მოუხდება.
-მრთლა?ეხლა სად აქვს ლექცია?
-პირველ კურსელებთან. იმიტო ვდგევარ აქ რო გამოივლის კიდე ერთხელ ვნახო. ისიც თქვეს დაგვიანებულ სტუდენტს არ იღებსო.-ნიცამ ყველაფერი გაიგო და შესვლა გადაიფიქრა. გვანცას დაურეკა.
-რამე მოხდა ეხლა ლექციაზე არ უნდა იყო?
-კი მოხდა გოგონების ლაპარაკი გავიგონე რო ეხლა ვისი ლექციაც მაქვს თურმე ლექციაზე დაგვიანებულ სფუდენტს არ უშვებს.
-და შენც არ შედი ხო?-
-ხო.
-პირველივე დაბრკოლებაზე დანებდი?
- ეს დანებება არააა.
-მე ვფიქრობ რო არის.
-კარგი ხო შევდივარ.
-აი ეს უკვე ჩემი დააა არის.წარმატებები.- მობილური გათიშა და კარზე ფრთხილათ დაკაკუნა ნებართვის შემდეგ შევიდა.ლექტორმა დაჯდომის ნება მისცა. როგორც ჩანს გაცნობის ეტაპი იყო. ნიცას გაუსწორა მზერა და ანიშნა გაგვეცანიო.
-ნიცა ავალიანი.
-მეტს არაფერს გვეტყვი შენს შესახებ?მშობლებზე, ოჯახზე,
-ორი დააა მყავს ნუცა და გვანცა.
-მშობლები?-იკითხა ერთერთმა გოგომ
-არ მინდა მეტი არაფის თქმა.
-რატო ? არ გყავს კარგი მშობლები?ააა იქნებ ლოთები და ნარკომანები არიან.
-არ გაბედო და შემდეგში ესე არ მოიხსენიო.- ნიცამ ისე უცებ დაუყვირა ყველა შეხტა.
-საკმარისია რას გავს თქვენი საქციელი?-ხმა ამოიღო აქამდეჩუმათ მჯდომა და ნიცას თვალიერებაში გართულმა ლექტორმა.
-მე არაფერი დამიშავებჯა უბრალოდ.....-არ დაცადა ლექტორმა შეაწყვეტინა.
-არ ვაპირებ თქვენს მოსმენას ყველაფერი ისედაც გავიგე. - ლექცია დასრულდა. ყველა წამოიშალნენ და გავიდნენ ორი ბიჭი და ერთი გოგო დარჩნენ აუდიტორიაში რომლევსაც ეტყობოდათ რო ნიცას გაცნობა უკეთ უნდოდათ. ლექტორმა წამოდგა და კართან მისული შეჩერდა.
-ავალიანი შემდეგ ლექციზე თუ დაიგვიანებ არ შემოხვიდე.-ეს თქვა და გავიდა.
-ნუ მიაქცევ ყურადღებას. -გვერდით მიუჯდა ედთერთი. -მე ივანე ვარ მაისურაძე. მეგობრები იოს მეძახიან.ეს სანდროა მელია. მას ყველა მელიას ვეძახით. ეს ქალბატონი კი კატოა ჩხეიძე. ჩვენ სამივე ბავშვობის მეგობრები ვართ. წელს რამოდენიმე ლექცია ემთხვევა და მერე ვნახოთ.