პირველი და უკანასკნელი 5

გამეღვიძა.ნიკა ჩემს გვერდით აღარ იყო.საათს დავხედე,
- შუა დღის პირველი საათი.კარგად მიძინია.
ჟაკეტი მოვიცვი და ქვემოთ ჩავედი. სამზარეულოში სიმღერის ხმა შემომესმა.
შევიხედე და ვხედავ როგორ წვავს ყიყლიყოებს ნიკა, უკან ფონს კი არაჩვეულებრივი სიმღერა
"i want to break free” ამშვენებს.
-i waantt to breaaak.....ოუ გაუღვიძია ქალბატონს
-რახდება?შენ რატო აკეთებ?
-დედაჩემმა ზედმეტად გვიან დაგაწყებინა მუშაობა,კარგად ვარ და შემიძლია დამოუკიდებლად რაღაცეები ვაკეთო ამიტომ ექიმმა თქვა რომ შემიძლია მომვლელი აღარ მყავდეს.თან გუშინდელი სიტუაციის გამო მოსაბოდიშებელი საუზმეა.
-ანუუ?გამოსამშვიდობებელ-მოსაბოდიშებელი?
-ხო მაგრამ ჯერ არ გემშვიდობები.პირობა ხო გახსოვს?
-რა პირობა(თავი გავისულელე)
-ჩემთან ერთად დალევ.
-ამმხო და ხვალიდან აღარ ვივლი?
-ხო მასე გამოდის

ნიკას pov

ძალიან ტბკბილად გამეღვიძა.თათას კიდევ ეძინა.როცა ძინავს უფრო საყვარელია.ვარ მის წინ და მის თითოეულ ნაკვთს ვაკვირდები
თან თმებზე ვეფერები.მისი სათუთი ლოყებისკენ წავიწიე,მაგრამ ტელეფონმა დარეკა,დედაჩემი იყო.თათას გაღვიძება არ მინდოდა და ქვემოთ ჩავედი.
-გისმენ დედა
-ნიკა შვილო როგორ ხარ?
-კარგად დედა შენ?
-კარგად.კარგი ამბავი მაქვს შენთვის.
-გისმენ დედაა.
-შეგიძლია მომვლელი გაუშვა.
-........
-ნიკა..შვილო გესმის ჩემი?
-კი მაგრამ..
-რა მაგრამ შვილო აქამდე სულ იმაზე ვჩხუბობდით იმიტომ რომ მომვლელი არ გინდოდა.ახლა კიდე გული გწყდება?
-არა დედა რა სისულელეა.კარგი მერე დაგირეკავ.

არვიცოდი რატომ მაგრამ მართლა გული მწყდებოდა.ალბათ მივეჩვიე თათას.არა ბოლოდღეა და არ მინდა ისე დავამახსოვრდე როგორ სიტუასიაშიც გუშინ ვიყავი.ამიტომ საჭმლის კეთება დავიწყე.

თათას pov
ყიყლიყოები დავამთავრეთ.მე თეფშების რეცხვა დავიწყე.ნიკა კიდე წმენდდა მათ.
-კაი ფისუნია ნუ იღლები.
ვუთხარი გაწელილი ტონით
-კაი რა გთხოვ მაგას ნუ მახსენებ.
-რატო ფისუნია?
-თათა
-კარგი ჰო. მიდი ის თეფში მომაწოდე.
-ეს?
რაღაცას უთითებდა მაგრამ ბოთლს ხელი გაკრა და წყალი ძირს დაასხა.
-უი
-ვუიმე არაფერი არშეგიძლია მართლა ძიძა გჭირდება
ბუზღუნით ვეძებდი საწმენდ ტილოს და ჰოპ.
ავსრიალდი ნიკას მაიკას ჩავეჭიდე მარა რათ გინდა?წონასწორობა ვერ დაიჭირა და ორ წამში ზემოდან დამეხეთქა.ატეხა არაამქვეყნიური სიცილი როგორც იცოდა ხოლმე.
-რა გაცინეებს?ამხელაა რაღაცა მაწევხარ ადექი რაა.
-მე ასეც კომფორტულად ვარ.
-ნიკა ადექი

იგნორს მიკეთებს და თვალებში მიყურებს.მისი მწვანე თვალების დანახვისას ნელ ნელა ვლბები. არ მაინტერესებს ვის წინ და რანაირ მდგომარეობაში ვარ.
-თათა
ვგიჟდები მის ხმაზე და იმაზე თუ როგორ იძახის ჩემს სახელს.
-ჰმ
-ძალიან საყვარელი ხარ
გამიღიმა
ო ღმერთო ამას ვეღარ გავუძლებ.
-მადლობა მაგრამ უნდა ადგე.
-ა ხო ხო
ადგა და ხელი გამომიწოდა.
-წამო მაღაზიაში რაღაცეები ვიყიდოთ საღამოსთვის.
-კარგი გამოვიცვლი და..

მოკლედ ქალაქის მოლში გავედით.მე ჩიფსებს ვარჩევდი. ნიკამ მითხრა კაი სასმელს შევარჩევ და მოვალო.
ყველანაირი ჩიფსი ჩავყარე,უკვე
შოკოლადებზე გადავედი როცა ჩემს ურიკას ვიღაცამ თავისი მიაჯახა.ავხედე დემეტრე.
ოღონდ ახლა არა.
-ოუუ მე მგონია სამსახურში ხარ და შენ გასართობად მარტო დადიხარ?
-მარტო არ ვარ.
-აბა ვისთან ხარ მე ვერავის ვხედავ.
-შემოტრიალდიი და დაინახავ
აი ისიც გმირის როლში ნიკა გამომეცხადა.
-ოუ თვით ნიკა შენგელია?თათა, საიდან იცნობთ ერთმანეთს?
-მეე ნიკასს...არ დამასრულებინა ნიკამ
-მე და თათა შეყვარებულები ვართ.მოდი ნუ შეაწუხებ ნურც მას და ნურც მე.თორე საქმე სხვანაირად წავა.
-ოუ არ დაიხევ უკან?როგორც ბარბარეზე იყო ხო?

"ბარბარეს"გაგონებაზე ნიკა გაბრაზებისგან გაწითლდა და დემეტრეს მიუახლოვდა.
-ის რაც ბარბარეს ეხება შენი ნაგავი წარსულია.მაგრამ თათა ახალი დასაწყისია და შენ ამაში ხელს ვერ შემიშლი.თათა მხოლოდ ჩემია.
მერე ჩემთან მოვიდა ხელში ამიყვანა,ისე მომებრუნა რომ ჩემი ფეხები დემეტრეს მიერტყა.შემდეგ კალათაში ჩამაჯინა და გზად "გამიყოლა".
მე სალარომდე ხმას არ ვიღებდი.არც ნიკას სურდა ლაპარაკის წამოწყება.
შემდეგ სალაროსთან რიგში ერთმა ბიჭმა ნიკას კითხა.
-უკაცდავად ეს გოგონა რა ღირს?
ნათქვამი ძალიან არ მესიამოვნა ვატყობ არც ნიკასაც იმიტომ რომ ხელები დაეძაბა.
-ეს გოგონა ჩემი საკუთრებაა და არ იყიდება.გასაგებია?
-კაი ძმა დაწყნარდი.ხუმრობის პონტში ვთქვი.
ხელებ აწეული გავიდა მაღაზიიდან ის ბიჭი.
ბევრი რომ არ ვილაპარაკო სახლში წავედით.გავაწყეთ "მსუბუქი სუფრა" და დავიწყეთ ცეკვა.
-აუ არ გამოვა ასე.ცოტა უნდა შევხურდე
თქვა და ჭიქა აიღო.მე სიმღერას ჩავუწიე და მივუჯექი.
-დემეტრეს საიდან იცნობ?
პირდაპირ ის კითხვა დავუსვი რაც მაწუხებდა მთელი დღე.
-როგორ თუ საიდან პარალელი იყო.
-კი მაგრამ რატო არ მოგწონს?
-იმიტომ რომ იდიოტია.ბოლო დონის იდიოტი.გოგოების გასაცნობად რას არ აკეთებდა ტიპი შენ არიცი.
-კი ვიცი ვამჩნევდი სკოლაში.მაგრამ მე კონკრეტულად გეკითხები.....
ბარბარეზე.
-....
-კარგი თუ გინდა არ მითხ....
-ბარბარე სკოლაში მომწონდა.თან ძალიან მაშინ დემეტრე ჩემი მეგობარი იყო და ვენდობოდი.ბარბარეზეც ვუთხარი და იცი რა გააკეთა მან?მივიდა და ფლირტი გაუბა.ბარბარესაც მოეწონა და მერე კარგად იცი რაც მოხდებოდა.
-ვწუხვარ.
-ხო შენ საიდან იცნობ?
-ჩემს უბანში ცხოვრობს და სკოლიდანაც.ბოდიში რო გაგახსენე.
-კარგი ეგ წარსულს ჩაბარდა ბარბარე უკვე დიდი ხანია,მაგრამ გთხოვ დემეტრეს არ გაეკარო.
-ხო კარგი.
-გახსოვს პულტით რო ცდილობდი თავის დაცვას?
-მაგას რა დამავიწყებს ფისუნია
-შენ კიდე ეგ ვერ ამოიგდე თავიდან.
-მიდი მიდი ადექი ვიცეკვოთ.
ავდექი და ცეკვა დავიწყე თვითონაც ამყვა ცეკვაში.მერე ძალიან დაცხა და აივანზე გავედით.კარგი ხედია მითუმეტეს საღამოს.ბნელ ფონზე ყველაფერი ანათებს.
-სკოლაში ვინმე მოგწონდა?
აი ამ კითხვამ დამავიწყა სიბნელე სინათლე. სიმღერა ცეკვა. დაფეთებული
გავხედე.რა მეთქვა კი შენ მიყვარდი ბუშტო თქო?
-რა დროს ეგ არის,არ მინდა სკოლის პერიოდის გახსენება.
-კარგი დღეს არ მითხრა.მაგრამ ისედაც ნათელია.
მე ხმას არ ვცემ.
-რასაყვარელი ხარ რო იბნევი.
მითხრა და ჩამეხუტა.მეც მოვხვიე ხელები
-თააათ
-ჰმმ
-დარჩი რა.


მადლობა იმათ ვინც კითხულობთ^ ^