შეჯახება(სრულად)

შემოდგომის ცივი დღე იყო, გაწუწული მივედი სახლში, სველი ტანსაცმელი გამოვიცვალე თბილი ჰუდი და ელსატიკი ჩავიცვი და ცხელი ყავა გავიკეთე, ბუხართან დავჯექი და წიგნის კითხვა დავიწყე მაგრამ არავინ არ მაცადა.
-გისმენთ ქალბატონო ელიზაბეტ.-მხიარულად მივუგე დაქალს.
-ქალბატონო კირა დღეს ღამე გეპატიჟებით ჩემთან სრულებით მარტო ვარ.-სიცილით მითხრა ელიმ.
-კაი და რამე წამოვიღო?
-აუ კი საღამოს ჩავუჯდეთ.-მივუხვდი ჩაჟდომაში რაც იგულისხმა.
-რა ლოთი მყავხარ.-ელის გაეცინა და მეც ავყევი. მე და ელი ბავშვობის დაქალები ვიყავით ახლაც ერთად ვამთავრებდით სკოლას, სწორი რომ გითხრათ ელის გარდა კიდე რამდენიმე დაქალი მყავდა, ასე რომ ვთქვათ დიდად შესამჩევი ბავშბი არ ვყოფილვარ, მაგრამ ერთმა ფაქტმა დიდად შეცვალა ეს მდგომარეობა,უფროსწორად ერთმა ადამიანმა.

დაახლოებით ერთი წლის წინ როცა სკოლიდან ვბრუნდებოდი, ვიღაც დეგენარტმა დამარტყა მანქანით(ასე მაშინ ვფიქრობდი)
მართლია დიდად არ დავზიანებულვარ მაგრამ მგონი ათასობით ადამიანი მეხვია თავზე.
ეს მძღოლი კეთილშობილი აღმოჩნდა და არ გაიქცა.
-კარგად ხარ?-ძირს დაცემულს უცებ მომვარდა ახალგაზრდა ბიჭი(ვინც დამეჯახა) თავი ძლივს წამოვწიე რადგანაც მარტო თავი დავარტყი და ცოტაზე მქონდა გატეხილი.
-ადგომა შეგიძლია?
-შენი წყალობით უკვე აღარ.-უხეშად ვუპასუხე და ვეცადე წამომდგარიყავი.-თუ დამეხმარები მადლობელი დაგრჩები.ძლივს ფეხზე წამოვდექი მაგრამ თავბრუ დამეხვა და იმ ბიჭის ხელში აღმოვჩდი.
-წამოდი საავად მყოფოში წაგიყვან.-როგორც ფილმებში ხდება ხოლმე ასე რომ ვთქვათ გამოშტერებები ანუ ერთმანეთს რომ ათი საუკუნე უყურებენ ხოლმე მასე არ დაამართნია.
-მადლობა მაგრამ არ არის საჭირო.-ირინულად გავუღიმე და ხელი გავაშვებინე.
-ის მაინც დამანახე რა გჭირს ექიმი ვარ.
-უკვე გითხარი არ არის საჭიროთქო.-ტაქსი გავაჩერე და მშვიდად წავედი ელისთან რადგანაც სახლში ჩემით ვერ დავიმუშავებდი ჭრილობას ელის დედა კი ექიმი იყო.

რამდენიმე დღეში სკოლაშიც დავბრუნდი.
-ვაიმე როგორც იქნა მორჩა ეს ქიმია თორემ ტვინი გამეჭყლიტა.-ელიმ სიცილით მომიგო.
-დაიცა დაიცა ერთ წუთს ეს ის მანქნა არაა მე რომ დამარტყა.-გაბრაზებული მივუტრიალდი ელის და ამ დროს მანქანიდან ის ბიჭი გადმოვიდა.
-ვაიმე ღადაობ ამ ბიჭმა დაგარტყა?რა სიმპათიურია და ამას გამოექეცი?-ელიმ უცებ ყველაფერი მომაყარა.
-გამარჯობათ-თავაზიანად მოგვესალმა.
-გამარჯობა.-ელიმ დამასწრო მისამება.-კირა მე უნდა წავიდე საქმე მაქ და შეგეხმიანები.-საათს დახედა ელიმ და გაიქცა.
-ანუ კირა გქვია, მე ვილიამი ისე ვილს მეძახიან.-ხელი გამომიწოდა და მეც მომიწია ჩამორთმევა.
-ეგ გასაგებია და აქ რა გინდა?-გაკვირვებული სახე მივიღე.
-მაშინ რომ გამექეცი გამოგყევი და ბოლოს აქ მოვახერხე შენი ნახა სახლში არ მოგაკითხე შეიძლება მშობლებთან...-სიტყვა არ დავამთავრებიე.
-რატო დამედევნე ჯერ იმაზე მიპასუხე და მაგაზე მერე გაგცემ პასუხს.
-ისე გაიქეცი ვერც კი გავიგე როგორ იყავი და...
-ჰო მაინც კაია პასუხის მგებობლობამ რომ შეგაწუხა მაგარმ ჩემითაც კარგად მოვუარე თავს როგორც ხედავ კარგად ვარ მადლობა და ნახვამდის.-გვერდი ავუარე მაგრამ ხელში მომკიდა ხელი და გამაჩერა.
-მასეთი აგრესიული რატომ ხარ? ყველას მასე ელაპარაკები.
-რავი არა.
-წამოდი სახლში წაგიყვან.
-არა მადლობა მაგრამ ფეხით სიარული მირჩევნია.
-კაი მეც ფეხით წამოვალ.
-კაი.-უკვე აღარ შევკამათებივარ არ ვიცი რატომ.
მთელი გზა ჩუმად ვიარეთ და თან მოკლე გზაა სკოლიდან სახლამდე.
-მადლობა მოცილებისთვის, თუ გინდა შემოდი.-მეც გამოვიჩინე თავაზიანობა.
-კაი მარა მარტო ხარ?
-მარტო ვცხოვრობ.
-გამიკვირდა რომ მითხარი მარტო ვცხოვრობო.
-რატო?
-რავი მაინც უცხო ადამიანი ვარ და...
-ჰო ეგ კი მარა სერიული მკვლელი არ უნდა იყო წესით არა?-გამეცინა და მასაც გაეცინა.

ასე ნელ ნელა დავახლოვდით,სკოლაში მაკითხავდა ხოლმე და რამდენიმდ თვეში შეყვარებულები გავხვდით, ყველას ძალიან უკვირდა ჩვენი ერთად ყოფნა რადგანაც ჩემი სკოლის ბევრს გოგოს ეგონა რომ ისეთი ბიჭი მე არ შემომხედავდა და რამდენიმეჯერ მასთნა რომანის გაბმა მოუნდათ მაგრამ ტყუილ უბრალოდ,
მეც არ ვიცი რატომ მაინც და მაინც მე,თუ რატომ ამირჩია ვილმა,მაგრამ ძალიან ბევრჯერ უთქვამს რომ მათგან განსხვავებული ხარო უკვე 5წელია რაც ერთად ვართ და შემდეგ წელს ვაპირებთ დაქორწინებად,ამ ამბის შემდეგ ჩემთან ბევრს მოუნდა დაქალობა მაგრამ მე არა რადგანაც მათ მხოლოდ ჩემი გამოყენება უნდოდათ. ადრე სიყვარული ჩემთვის უბრალო სიტყვა იყო და ახლა კი მივხვდი რასაც ნიშნავს. სიყვარულის ყველაზე კარგი განმარტება ერთმა ადამიანმა მითხრა:
“სიყვარული არის ვირუსი რომელიც შეიძლება რამდენიმე წელს გაგრძელდეს, ან მთელი ცხოვრება”.


_____
იმედია ახალი მოთხრობა მოგეწონებათ,
ვეცადე კარგი გამომსვლოდა უბრალოდ ასე პატარა
მოთხრობებს მიჩვეული არ ვარ შემდეგში უფრი დავხვეწ:)