თავი 2
-დეე გაიღვიძე რა წავიდეთ და გავიგოთ ვინ გვეყოლება
-კარგი რა შვილო მოითმინე ცოტახანს მეძინება
-დედააა კარგი რა გაიღვიძე
- კარგი ხო მოვწესრიგდები და წავიდეთ , მაინც ვინ გინდა რომ დაიბადოს ?
- მინდა რო პრინცესა გვყავდეს ძალიან ლამაზი შენნაირი ლურჯი თვალებით და შენსავეთ ლამაზი ძალიან მინდა პრინცესა მე
- სახელიც ხოარ შეურჩიე უკვე ,, გულიანად გადაიკისკისა ქალმა
- შენ დამცინი და მე მართლა შევურჩიე უკევ სახელი მხოლოდ მაშინ გეტყვი როცა გავიგებთ ვინ გვეყოლება
- კარგი დედასგულო მალე მოვემზადები და წავიდეთ მანამდე ყავა გამიკეთე რა
ნახევარ საათში მართლაც მზად იყო ულამაზესი ქალი იყო მანანა დიდი ტკივილის მიუხედავად მართლაც ულამაზესი იყო მისილურჯი თვალებით რომ შემოგხედავდა კაცს ყველაფერს დაგავიწყებდა , ულამაზსი სახის ნაკვთები ჰქონდა პატარა აწკენტილი ცხვირი მოდიდო ტუცები და გრძელი ყავისფერი თმა გჰქონდა , ისეთი ქალი იყო ნამდვილად ვერავინ შეამჩნევდა რომ ამდენი რამ გადაიტანა მიშოს და მის შორის დიდი სხვაობა არ ყოფილა ამიტომ და ძამს უფრო გავდნენ ვიდრე დედა შვილს მიშო მაღალი დიდი ყავისფერი თვალებით დედასავეთ პატარა ცხვირით და ულამაზესი სახის ნაკვტებით გამოირჩეოდა ნამდვილად კარგი ბიჭი დადგებოდა , სახლიდან გავიდნენ და როგორც იქნა მიაღწიეს საავადყოფოში სადაც უნდა გაეგოთ ვინ დაიბადებოდა მალე ... მოუთმენლად ელოდა როდის მოვიდოდა მისი შესვლის ჯერი ექიმის დაძახებისას ეგრევე გაიქცა ..
-გამარჯობათ ქალბატონო მანანა ძლიან კარგად გამოიყურებით
- მადლობა ,, ჩივილები არ გვაქვა უბრალოდ სქესი გვაინტერესებს
-კარგით დავიწყოთ მაინც ვინ გინდათ რო დაიბადოს ?
-მე გოგო მინდა ჩემი პრინესა უნდა იყოს
- ვნახოთ ვნახოთ როგგორ გვემალებაა ეს პაწაწუნა ერთი ამას უყურეთ სიცილით თქვა ქალმა და მის ძმას გახედა გოგონაა გილოცავთ ნახეთ ერთი როგორ პოზირებს )))
- მიშოს სიხარულით ცას ეწია დედას შუბლზე აკოცა და მარიამი იქნაბო უთხრა
- მარიამი გინდა რო დავარქვათ ?
- დიახ
- კარგი ჩემო პრინცო მალე პრინცესა გვეყოლება
გასულებმა ტანსაცმლის და სხვა ნივთების ყიდვა გადაწყვიტეს რამოდენიმე მაღაზიაშიც გაიარეს დაღლილები მივიდნენ სახლში
-დე მიდი დაისვენე მე უნდა გავიდე სამსახურის თაობაზე დამირეკეს
-სამსახურის ? შენ არც კი გისწავლია შვილო
-ეგ შენნ გგონია დედიკონა ეგრე მე დავდიოდი პედგოგთან და ყველაფერი ვიცი მართალია უმაღლესი განატლება არ მიმიღია თუმცა მაგასაც შევძლებ მომავალში ჩაბარებას ვაპირებ
ძალიან მოვინდომებ გპირდები დეე ყველაფერი კარგად იქნება
-საქართველოში რო ჩავალთ , მარიამზე რას ვიტყით ?რამეშველება შვილო ბიძშენი მომკლავს მამაისსაც ჰგონა აბორტი გავიკეთე
- დე ! არ გაბედო ნერვიულობა ვერავინ ვერ მოგკლავს მე შენთან ვარ რაც შეეხება მამისს ის არაა ღირსი ბავშვს შეხვდეს და იცნობდეს . წავიდა გაბრაზებული წავიდა სახლიდან ვერც სამსახური იშოვა ვერც ვერაფერს აკეთებდა მაგრამ იმედი მაინც ქონდა იმისა რომ უფალი არ გაწირავდა მათ .... მარიამის დაბადებამდე ერთი თვეღა იყო დარჩენილი როდესაც სამსახური იშოვა მიშმ თუმცა რთული პირობები ჰქონდა ძნელი მაგრამ მაინც დასთანხმდა სხვა გზა არ ქონდა ბავშვი უნდა დაბადებულიყო მას მოვლა ჭირდებოდა დედასაც ასერო დათანხმდა , საამსახურის გამო დედას იშვიათად ღამით ხედავდა მის ლოდინშ ჩაძინებულ მანანას და ყოველ მის დანახვაზე ეღიმებოდა რადგან ქალი დამრგვალებული და ძალიან საყვარელი გამხდარიყო ,,, ერთ დღეს როცა სამსახურიდან სახლში დაბრუნდა დაინახა რაღაც მოწითლო სითხე რომელიც დედამისის საფარზე იყო ქალი კი უგონოდ იყო
-დეე დედა გაიღვიძერა დეეე ... ყვიროდა უკვე მაგრამ მანანა თვალს არ ახელდა სასწრაფო დახმარების მანქანში უთხრეს რომ მას ნაადრევი მშობიარობა დაეწყო მაგრამ არ იცოდნენ ბავშვი ცოცალი დაიბადებოდა თუ არა რამაც თავზარი დასცა ... გაუძელი პატარავ გთხოვ მარიამ შენ უნდა იცოცხლო , ღმერთო გთხოვ დაიცავი ისენი ნუ დაუშვებ რომელიმეს რამე დაემართოს გთხოვ უფალო არ დაუშვა ეს ოპერაცია დიდხანს გრძელდებოდა საოპერაციოს წინ ტრიალებდა და ვერ ისვენებდა სანამ ექიმმა არ მიულოცა და პრინცესას დაბადება არ ახარა მაგრამ უთხრა რომ გოგონა ინკუპატორში იყო და ცოტახანს შორიდან მოუწევდა მისი ნახვა დედამისის მდგომარეობა კი სტაბილური იყო
- ვაა მანან გაიღვიძე?
- დეე ჩემი პატარა ? კარგადაა ცრემლი შეპარვოდა ხმაში ქალს
- კი დედიკო კი ჩვენი ტოჯინა კარგადაა უბრალოდ ცოტახანს აქ დატოვებენ ჯერ ხომ 9 თვისაც კი არ იყავი მოუთმენელი ის
- მადლობა უფალს ახლა ორი ანგელოზი მყავს მიყვარხართ დეე
..... ახალი ოჯახის წევრთნ ერთად ახალი ცხოვრება დაიიწყო პატარა მარიამი მართლაც დედასავეთ ლამაზი იყო დიდი ლურჯი თვალები პატა მოცუცქნული ცხვირი და ულამაზესი სახის ნაკვთები ქონდა . დრო ძალიან მალე გადიოდა მარიამი მართლაც უნიჭიერესი ბავშვი იყო საბავშო ბაღში მიიყვანეს სადაც ბეჯითად უსმენდა მასწავლებელს ჭკვიანად იქცეოდა და კარგი სახელითაც იწონებდა თავს ,,, მანანა და მიშო დაუზოგავად შრომობდნენ მანანამ პატარა კაფე გახსნა ქართული სამზარეულოთი რამაც გაამართლა და მართლაც კარგად ჰქონდა ყველაფერი მიშმ კი საექიმო ჩააბარა და მთელი ოთხი წლის განმავლობაში დედასაც ეხმარებოდა მარიამის ტიკტიკსაც იტანდა რმელიც მისი ძმა გაგიჟებით უყვარდა და არასდროს ასვენებდა მიშოსთნ ეძინა და სულ მასთნ უნდოდა ყოფნა , დრო გადიოდა ცხოვრება გრძელდებოდა არასდროს ეგონათ თუ ეს ოდესმე უნდა დასრულებულიყო მაგრამ არაავინ იცის ცხოვრება რას გვიმზადებს , საბავშო ბაღი დასრულდა ეხლა უკვე სკოლა და მძიმე წლები იყო წინ გარდატეხის ასაკი ბევრი კითხვა მათშორის სად არის მამიკო? სულ ჩემი ძმა ხოარ მეყოლება გვერდით ? მეც მჭირდება მამა ..........
ჭირვეული ბავშვი არასდროს ყოფილა ესმოდა რომ დედა და ძმა ყველაფერს აკეთებდნენ იმისთვის რომ ბედნიერი ყოფილიყო
-დეე უკვე დიდი ვარ და მგონი დროა გავიგო სად არის მამა?
-ქალს თვალები აემღვრა როოგორ უნდა მოეყოლა ვერაფერი გაიეგო მხოლოდ მიშოს იმედი ქონდა
-მარიამ ძალიან გთხოვ ახლა არა
-დედა სულ ეგ სიტყვები მესმის უკვე დავიღალე რო მითხრა რა მოხდება მოკვდა?
-ჩემთვისკი
-დედა იცოდე ან მომიყვები ან ჩავალ და საქართველოში მოვძებნი სიმართლეს მისგან გავიგებ !
-არა მარაიმ ვერსადაც ვერ წახვალ ის ფაქტი რომ მალე სრულ წლოვანი ხდები არაფერს ნიშნავს და იცოდე გაფრთხილებ არც კი გაიფიქრო მსგავსი რამ გასაგებია ?
-კარგი დედიკონა ნუ ტირიხარგთხოვ არ იტირო მეორედ აღარ გკითხავ
- წავალ დავიძინებ მე რა
-ტკბილი ძილი მშფლიოშ ულამაზესო დედიკო
.... ღამის სამი იქნებოდა საათი როცა მიშო დაბრუნდა სახლშ დაინახა ეზში მჯდარი მარიამი და მივიდა
-ჩემს პრინცესას რატო არ სძინავს ?
- შენს პრინცესას უნდა გაიგოს სად არის მამამის ვინ არის და დედას რა გაუკეთა ასეთი ყოველი მისი ხსენების დროს გული რო უკვდება
- ჩემი გოგო ნუთუ ისე გაიზარდა რო კვე გამომძიელობანა დაიწყო ?
გაეცინაა მის სიტყვებზე
-კარგი რა
-მოდი ახლა დავიძინოთ და გპირდები ძალიან მალე ყველაფერს მე თვითონ მოგიყვები ჯერ ძალიან პატარ ხარ გთხოვ ,,,,