თავი 7
დილით ლიკამ გამაღვიძა ისეთი თბილი ხმით მეძახდა გინდა არ გინდა უნდა გამეხილა თვალები
-მარიამო გაიღვიძე რა
-აუუ ლიკ რაიყო?
-მარტო ვართ სახში და ადერა მშია
-ბიჭები სად არიან?
-სავარჯიშოდ წაიყვანა ნიკამ ღიპი დაგედოთო
-ვაიმეე გულიანად გადავიკისკისე
-ადე რა
-კაი ეხლავე მოვწესრიგდები და ჩამოვალ,
მეგონა ჩემი დღე ემახსოვრებოდათ ან მიშოს მაინც მაგრამ აბაჰ არავინ დამხვდა ლიკას გარდა რომელიც სასაცილოდ ცდილობდა კვერცხის შეწვას
-შენ რა კვერცხის შეწვა არ იცი?
-აუ ნუ დამცინი რა არა არვიცი
- კაი გამო მე ვიზამ
-შენ იცი?
-ჰმმ მამიდაშენის შვილს საჭმლის კეთება არ უნდა ვიცოდე? სიცილით ვუთხარი , მაკარონი გვაქ ?
-კი
-ყველი ?
-კიი , მიყვარს ეგ
-ხოდა მალე მზად იქნება , ნახევარ საათში უკვე საუზმობას ვაპირებდით ბიჭები რომ შემოლაგდნენ
-სად იყავით ? მე რატო არ წამიყვანეთ ?
-ვახ ჩემი რა სუნია , ლიკ მზარეულობა როდის ისწავლე ?
-მე არა მარიამმა გააკეთა
-ვააუ მარუს
-როარ წამიყვანეთ არ გაჭმევთ
-პატარავ ტყეში მყავდა სარბენად , ნათლიას არ უნდა აკოცო ?
-გავიქეცი და კისერზე ჩაამოვეკიდე , მოდით ეხლა ვისაუზმოთ რა
-მარიამ აშკარაა მანანას ქალიშვილი რომ ხარ რა მამიდა ისე გემრიელა დამზადებდა . ვიზუალით ხომ გავხარ , მაგრამ აი მზარეულობაშც გევხარ რა
-მიშ დღეს წამიყვან დედასთაან ?
-დღეს ხდება რამე ?
-არა უბრალოდ მასთან მისვლა მინდა
-კარგი პტარავ ვისაუზმოთ და წავიდეთ იქედან კი ვარჯიშზე გაგიყვან მერე საქმე მაქვს რაღაც
-ნათლი ხო მავარჯიშებ ?
-კი
-ლიიკ შენც რო დაიწყო არ გინდა?
-მეშინია ნავის და წყლის
-აუუ კაი რა მარტივია გთხოვ
-არა
-გთხოვ მარტო ჩემთან ერთად გამოდი და თუ შეგეშინდება აღარ გეტყვი
-კარგი ხო
-ნიკოლოზ აი ლიკაც ჩვენთან იქნება ხომ ვასწავლით ?
- ორიკაციანიანი ნავით ბაზარი არაა
-მარიამ მიდი მოემზადე და მანოსთან გავიდეთ
-კაი ძამ
ნახევარ საათშ მზად ვიყავი და წავედით გზად გვირილიების დიდი თაიგული ვიყიდე და გავიყოლე , ყველაზე მეტად მიყვარდა გვირილა მეც და მანოსაც ამიტომ დიდი თაიგულით ხელდამშვენებული ვიდექი მასთან და ვესაუბრებოდი მოვუყევი ყველაფერი რაც მოხდა ისევე როგორც ცოცხალ ადამიანს ცრემლებიც გადმომცვივდა რადგან არ ჩამეხუტა როგორც ჩვევია , არ მომეფერა არ მესაუბრა და წარმატება არ მისურვა მაგრამ გულზე მომეშვა მასთან საუბრით , იქედან სავარჯიშოდ წავედით ლიკას იმდენად ვასწავლეთ რომ ფრთოსანით კატაობდა სანამ მე კარგად არ დამღალა ნიკამ მერე დიდი ორ კაციანი ნავი გამოიყვანა და უკან მე დავჯექი რადგან წონასწორობა შემენარჩუნჰებია
-ლიკა ნუ ფართხაებ ნუ გეშინია ,
-მარიამ იცოდე არ გაბედო ამოყირავება
-მიდი ეხლა მოუსვი ეგ ნიჩაბი და წავიკატაოთ
ნელ ნელა შევაჩვიეთ იმდენად გავერთეთ უკვე ბნელდებოდა ნავიდან რომ ამოგვყარეს
-მარუს მიდი იბანავე და სახში წავიდეთ რა ძალიან დავიღალე
-კარგი, დღეს ჩემი დაბადების დღე იყო თუმცა არავის ახსოვდა ამიტომ წყალი გადავივლე და სახლისკენ წავედით ,,, სახში მისულს ულამაზესი სიურპრიზი დამხვდა , ყველგან ჰელიუმის ბუშტები იყო
-ეეე არ დაგავიწყდა ?
-ჩემო პატარავ როგორ შეიძლლება ის დღე დამავიწყდეს როცა პირველად აგიყვანე ხელში , შენი სუნი შევიგრზენი ისეთი ნამცეცა მყავდი ჩემო პატარავ გილოცავ შენს დღეს მინდა სულ გახარებული და ბედნიერი მყავდე
-მარიამო ნათლიას გოგოვ გილოცავ
-მეც გილოცავ მარუს
-მადლობა ყველას ლიკა სდაა?
-აქვარ გამოიხედე გარეთ ,, ეზოდან მეძახდა გავიხედე და
-გილოცავ გილოცავ გილოცავვ ,, ეს შენია ჩამო ნახე
-ვაიმე რალამაზი ბაიკიააა ვაიმე ლიიკ როგორ მიყვარხარ
-ეეეე მოიცა ამაზე არ დაჯდები
-კაი რა ძამი
მარიამ
-გთხოოოვ
-ფრთხილად
-კარგი ვისუნდა გავტესტოთ ?
-მე დაიძახა ნათლიამ , მაგრამ საჭესთან მევარ სანამ ისწავლი
-კარგი წამო
დიდხანს ვსეირნობდით ღამის ქუთაისსში ძალიან მშვიდი იყო
-ნიკოლოზ
-გისმენ პატარავ
-სადმე მშვიდ ადგილას წამიყვანე რა
ბაგრატის ტაძრის ეზოში მივედით საიდანაც ულამაზესი ხედი იყო სიმშვიდის მეტი არაფერი იყო აქ
-ნიკოლოზ შენც იცნობ მამაჩემს ?
-პატარავ ვიცნობ
-მინდა მეც გავიცნო
-მარიამ მამაშენმა არჩევანი გააკეთა როცა დრო იყო და წავიდა ახლა რაღატო ეძებ ?
-რა არჩევანი მე არაფერი ვიცი იმის გარდა რომ მან არაფერი იცის ჩემზე
-მარიამ მომისმინე , ვიცი მიშო გამიბრაზდება მაგრამ უნდა იცოდე სიმართლე
მამაშენს ცოლი და 3შვილი ჰყოლია როცა მანანა დეიდა გაიცნო , მაგრამ დამალა რადგან იცოდა მანანა ამას არდათანხმდებოდა და არაფერი უთხრა იქორწინეს კიდეც ძალიან ბედნიერი ჩანდა იქამდე სანამ არ გაიგო რომ მისიი ცოლი ორსულად იყო , აი როცა გაიგო მხოლოდ მაშინ უთხრა რომ მას ცოლ შილი უკვე ყავდა და არ უნდოდა ასე გაგრძელება მიატოვა დედაშენი და უთხრა აბორტი გაეკეთებინაა, ადგა და ასე ყველაფრის გარეშე წავიდა მან გააკეთა საკუთარი არ ჩევანი , აი მანანამ და მიშომ კი არ გაგწირეს გაგზარდეს მოგიარეს გასწავლეს და დღემდე მოგიყვანეს,
-ფუ მაგის კაცობას ((((
-არ იტირო პატარავ
-იცი სად ცხოვრობს ?
-კი სადგაც გურიაში მანდარინის დიდი ბაღი აქვს
-მოიცა მოიცა ეხლა ხომ შემოდგომაა?
-მერე?
-როდის იწყება ეგ კრეფა?
-არვიცი
-მანდ ხომ მუშები ჭრდებათ ?
-რა მოიფიქრე ახლა ? მიშომ რომ გაიგოს მოგიყევი მომკლავს
-არა არ გაიგებ მე და შენ რომ მამიკოს ვესტუმროთ როგორც მუშები ? დარწმუნებულივარ დედას მიმამსგავსებს და არც მის ცოლს ეცოდინება ჩემზე
-მოიცა მოოიცა შური გინდა იძო ?
-ეხლა ვნახოთ აბა რას იზავს წავიდეთრა
-მარუს ზეგ შეჯიბრზე ხომ მივდივართ ბათუმში იქ შენ მოიგე და მერე სადაც გინდა იქ წავიდეთ
-მპირდები?
-კი პატარავ ახლა წავიოდეთ
-აუუუ მიყვარხარ
-ჩემი გადარეული , წამო აქედან შენ დაჯექი თან გასწავლი
წამოვედით საკმაოდ კარგად ვმართავდი პირველი დღისთვის , საძინებელში ავედი , მძულდა საკუთარი თავი რადგან იმ არარარობის გამო დედაჩემს გული ვატკინე ვაიძულე ეტირა (( ქალს რომელიც ჩემთვის იდეალი იყო ქლაისა ძლიერი სულით გაუტეხელი და ულამაზესი , დედიკო როგორ მენატრები მაპატიე რა , ამ ფიქრებში თავზე დამათენდა
-ადექიიიიიიიიიიიიიითთთთთთთთთთთთ ,, დავიწყე ყვირილით სირბილი სახში
- ვააახ ჩემი რაააყვირებს ამას
-მარიამ კარგადახრ ?
-კი ნათლი
-მიშოს ოთახაში შევედი და ლოგინში ჩავუხტი ძააამ გაიღვძე რა
- ოხ შე თხავ რამდენი ხანია აღარ გაგიღვიძებივარ არ ხდება ?
-ადე საუზმე მზადაა ვჭამოთ და გაიეთ რა სადმე
-კარგი პატარავ
-ვაააჰ რასუნებიაა , მარიამ ოქროს ხელები გაქვს რა ,
-მადლობა ძვირფასო
-ლიიკ შენ არ უნდა ისწავლო ასე მომზადება ?
-არა მარიამმა მოამზადოსრა სულ ამას გემრიელი გამოსდის
-ჰე ეხლა ჩქარა ჭამეთ ხვალ შეჯიბრიმაქ და უნდა მოვემზადო
საუზმის შემდეგ ყველას ჩემს ვარჯიშზე წამოვიდა , სული ერთი მქონდა დილა გათენებულიყო და შეჯიბრი მომეგო რადგან მამაჩემის გამწარება უნდა დამეწყო , თავიდან უნდა დამეყინებინა არჩევნის წინაშე


მოკლედ , ადამიანს ცხოვრებ რა დარტყმას გიმზადებს წარმოდგენაც არ გვაქ , ამ ბავშვის თვალები მომწონს და ჩემს მარიამსაც მსგავსი ლურჯი თვალებიაქ ამიტომ ვდებ სულ ამ ფოტოს